Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-643/15-2/MAP
z 12 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2015 r. (data wpływu 14 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wyboru sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości zabudowanej budynkiem usługowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 24 września 2002 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy stanowi sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia (PKD 46.42.Z). W dniu 25 lipca 2006 r. Wnioskodawca nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej niezabudowaną nieruchomość. Na nieruchomości tej Wnioskodawca wybudował budynek handlowo-usługowy, który przyjął do używania w dniu 31 lipca 2008 r. Następnie na tej samej nieruchomości Wnioskodawca wybudował i w dniu 16 września 2013 r. przyjął do użytkowania drugi budynek - tym razem gospodarczy. Na nieruchomości tej wykonał również plac z kostki brukowej dla potrzeb obsługi obydwu ww. budynków, który został przyjęty do używania w dniu 19 sierpnia 2013 r. Cała przedmiotowa nieruchomość, w tym obydwa budynki, od dnia oddania ich do użytku nieprzerwanie wykorzystywane były przez Wnioskodawcę dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, w tym także do wykonywania czynności opodatkowanych. Od daty pierwszego zasiedlenia budynku upłynęło ponad 2 lata. Przy budowie ww. budynków oraz budowli (placu z kostki brukowej) Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie materiałów i usług potrzebnych do ich budowy. Od czasu zakończenia budowy ww. budynków oraz budowli Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, równych lub przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów. Ewentualne wydatki dotyczyły drobnych prac konserwacyjnych i były niższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

Obecnie Wnioskodawca rozważa możliwość wykreślenia przedmiotowej, zabudowanej nieruchomości, z ewidencji środków trwałych i przeznaczenia jej na potrzeby prywatne. W początkowym okresie Wnioskodawca dopuszcza również możliwość oddanie jej w najem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie jednej z form opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości zabudowanej budynkiem usługowo-biurowym, uprzednio wycofanej ze składników prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, tj.:

• jako najem prywatny na zasadach ogólnych - na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albo
  

• jako najem prywatny na zasadach zryczałtowanych - zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo
  

• w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
  

- zależy wyłącznie od wyboru Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
   
   

Jak stanowi art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Na podstawie powyższych uregulowań można przyjąć, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle powyższych przepisów należy przyjąć, że to przede wszystkim podatnik decyduje o tym, czy dana nieruchomość będzie służyć działalności gospodarczej, czy też celom prywatnym. Jak bowiem wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 maja 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2625/13, „Nawet gdyby Podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości, to on, jako właściciel, a więc osoba wykonująca prawo własności, decyduje, czy najem konkretnej nieruchomości prowadzi w ramach działalności, czy też wynajmuje ją jako osoba prywatna. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają bowiem podatnikowi na opodatkowanie wynajmu niektórych nieruchomości w ramach prowadzonej działalności oraz niektórych jako odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodów. (…) Reasumując, przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wyłącznie składników związanych z działalnością gospodarczą. Wynajem składników majątkowych niezwiązanych z działalnością gospodarczą może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przychody uzyskiwane z najmu zaliczonego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika na podstawie art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem”.

Wnioskodawca dodał, że na analogicznym stanowisku stoją również organy skarbowe: w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lipca 2011 r., Nr ILPB/415-524/11-2/TW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że: „Z powyższego wynika, iż co do zasady, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wybrać, czy najem nieruchomości będzie przez nich prowadzony w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego. Od wyboru dokonanego przez podatnika zależy kwalifikacja uzyskiwanych z tego tytułu przychodów do odpowiedniego źródła przychodów (z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź z najmu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy). Wskazać również należy, iż w świetle przepisów powyższej ustawy wybór kwalifikacji i sposobu rozliczania przychodów w ramach źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, bądź najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, zależy od podatnika”.

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, może On w sposób autonomiczny zdecydować o podjęciu działalności gospodarczej i opodatkować przychody z najmu nieruchomości zabudowanej obiektem usługowo-biurowym, stanowiącym uprzednio składnik prowadzonego przedsiębiorstwa, w ramach działalności gospodarczej (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), względnie jako najem prywatny na zasadach ogólnych (na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy), albo jako najem prywatny na zasadach zryczałtowanych (zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ). Decyzja odnośnie wyboru formy opodatkowania należy do podatnika i jej przejawem jest wybór formy opodatkowania poprzez złożenie odpowiednich oświadczeń, deklaracji podatkowych i zeznania rocznego, przy czym ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym ogranicza prawo wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania jedynie ze względu na wartość przychodów osiągniętych w roku podatkowym, zgodnie z jej zapisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości wyboru sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości zabudowanej budynkiem usługowym jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.