Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-929/15-2/WS
z 16 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2008 Wnioskodawca zawarł wraz z małżonką umowę kredytu na cele mieszkaniowe na kwotę łącznie 876 711 PLN. Kredyt przeznaczony był na finansowanie budowy domu jednorodzinnego (kwota 826 711 PLN) oraz na remont wyżej wymienionej nieruchomości (w kwocie 50 000 PLN). Każda transza kredytu wykorzystywana była w złotych, przy jednoczesnym przeliczeniu wysokości transzy według kursu kupna dewiz dla CHF zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania danej transzy (kredyt denominowany w walucie CHF).

Spłata kredytu, odsetek a także innych należności związanych z kredytem zabezpieczona została hipoteką kaucyjną w wysokości 1 753 422 PLN ustanowioną na rzecz banku na przedmiotowej nieruchomości.

W roku 2013 Wnioskodawca rozwiódł się z żoną a kredyt pozostał ich solidarnym zobowiązaniem wobec banku. Własność nieruchomości po rozwodzie przysługiwała byłym małżonkom w udziale wynoszącym po 50% Wnioskodawcy i jego byłej żonie. Ze względu na trudności finansowe i wynikające z nich zaległości w spłacie kredytu w dniu 14 listopada 2013 r. bank wypowiedział umowę kredytu, a wynikająca z niej wierzytelność została postawiona w stan wymagalności.

W dniu 15 grudnia 2014 r. wysokość wierzytelności banku wyniosła 1 121 558,16 PLN, z czego przeterminowany kapitał 1 063 763,07 PLN, przeterminowane umowne odsetki 3 421,74 PLN a odsetki karne 54 373,35 PLN. W dniu 16 grudnia 2014 r. byli małżonkowie zawarli ugodę z bankiem. W wyniku zawarcia ugody zostali zobowiązani do sprzedaży nieruchomości za kwotę 850 000 PLN w terminie do 31 stycznia 2015 r., przelania uzyskanej z jej sprzedaży kwoty na rachunek banku. W przypadku spełnienia tego warunku bank zobowiązał się do wydania oświadczenia o umorzeniu pozostałej części wierzytelności ponad kwotę 850 000 PLN oraz wydania oświadczenia o wyrażeniu zgody na wykreślenie umownej hipoteki kaucyjnej w terminie 14 dni od dnia wpłynięcia na rachunek kwoty 850 000 PLN.

W dniu 26 stycznia 2015 r. Wnioskodawca i jego była małżonka sprzedali nieruchomość a uzyskaną kwotę wpłacili na wskazany przez bank rachunek zgodnie z zapisami ugody z 16 grudnia 2014 r. Bank w dniu 30 stycznia 2015 r. złożył oświadczenie o wyrażeniu zgody na wykreślenie hipoteki. W dniu 3 lutego 2015 r. Wnioskodawca przyjął zwolnienie z długu, składając podpis pod oświadczeniem banku z dnia 29 stycznia 2015 r. o zwolnieniu go z długu. Dnia 15 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca otrzymał z banku PIT-8C, w którym bank wskazał przychody w przypadającej na niego wysokości, tj. 50% umorzonego zaległego kapitału, zaległych odsetek oraz odsetek karnych, odpowiednio: 106 881,53 PLN, 1 710,87 PLN oraz 27 186,68 PLN, tj. łącznie na kwotę 135 779,08 PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w stosunku do uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu związanego z umorzeniem jego wierzytelności względem banku, wynikających z umowy kredytu hipotecznego zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 maja 2015 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatników podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 766, dalej Rozporządzenie)?
2. Czy gdyby Organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, bank musiałby skorygować wystawioną dla niego informację PIT-8C, czy korekta PIT-8C nie byłaby konieczna, a wystarczyłoby gdyby Wnioskodawca nie wykazał kwoty przychodu z tytułu umorzenia w zeznaniu rocznym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Umorzenie wierzytelności względem banku nie będzie skutkowało powstaniem dla Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z § 1 Rozporządzenia, zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, od:

• umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku gdy:
  1. zabezpieczenie w postaci hipoteki ustanowiono na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, w związku z zaciągnięciem przez osoby fizyczne kredytu na własne cele mieszkaniowe,
  2. osoby fizyczne, których zobowiązanie z tytułu kredytu uległo umorzeniu, nie skorzystały z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.
  
  

Przy czym, zgodnie z § 3 Rozporządzenia przez własne cele mieszkaniowe, o których mowa w § 1, rozumie się wydatki na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT).

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT za wydatki na cele mieszkaniowe uznaje się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Wobec powyższego, pobór podatku od umorzonego zobowiązania, zostanie zaniechany gdy kredyt był:

1. zaciągnięty od podmiotu uprawnionego do udzielania kredytów na podstawie odrębnych przepisów,
2. przeznaczony na własne cele mieszkaniowe wskazane w pkt 1 art. 21 ust. 25 ustawy o PIT,
3. zabezpieczony hipotecznie a zabezpieczenie takie powinno zostać ustalone w związku z zaciągnięciem przedmiotowego kredytu,
4. zaciągnięty przed 15 stycznia 2015 r.
   
   

Dodatkowo, kredytobiorca nie mógł uprzednio skorzystać z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.

W przypadku Wnioskodawcy:

1. kredyt został zaciągnięty w banku,
2. kredyt przeznaczony został na „finansowanie budowy domu jednorodzinnego oraz na remont ww. nieruchomości” a uzyskane z kredytu środki zostały wydatkowane zgodnie z określonym w umowie przeznaczeniem,
3. zabezpieczenie kredytu stanowiła hipoteka na nieruchomości,
4. umowa kredytu została zawarta 19 czerwca 2008 r., a ostatnią transzę bank wypłacił w roku 2009 - czyli bez wątpienia przed 15 stycznia 2015 r.,
5. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie skorzystał z umorzenia zobowiązania z tytułu kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe.
   
   

Zatem, wszystkie warunki konieczne do zaniechania poboru podatku od przychodu związanego z umorzeniem części kredytu, zostały spełnione. Umorzenie wobec Wnioskodawcy wskazanych w opisie stanu faktycznego wierzytelności wynikających z zawartej wspólnie z byłą żoną umowy kredytu nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad.2.

Ze względu na fakt, że w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu nie powstanie dla Wnioskodawcy przychód do opodatkowania, nie będzie on zobowiązany wykazywać w zeznaniu rocznym kwot wskazanych w otrzymanym od banku PIT-8C jako przychodów do opodatkowania. Bez znaczenia pozostanie fakt, czy bank skoryguje informację PIT-8C czy nie. Jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca jest zobowiązany w swoim zeznaniu rocznym wykazać wszystkie przychody, co do których wykazania obligują go przepisy prawa podatkowego. Natomiast, w przypadku gdy zgodnie z przepisami Rozporządzenia, pobór podatku zostaje zaniechany, Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywać kwoty tego przychodu w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Natomiast na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 128 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu lub jego części, wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzona kwota kredytu stanowi przysporzenie majątkowe, które należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 maja 2015 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatników podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 766), zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, od:

1. umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku gdy:
   1. zabezpieczenie w postaci hipoteki ustanowiono na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, w związku z zaciągnięciem przez osoby fizyczne kredytu na własne cele mieszkaniowe,
   2. osoby fizyczne, których zobowiązanie z tytułu kredytu uległo umorzeniu, nie skorzystały z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe;
2. świadczenia otrzymanego przez osoby fizyczne z tytułu umowy kredytu zaciągniętego przed dniem 15 stycznia 2015 r. na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonego hipotecznie, od podmiotów uprawnionych do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz nominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
   
   

Natomiast w myśl § 3 ww. rozporządzenia, przez własne cele mieszkaniowe, o których mowa w § 1, rozumie się wydatki na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 ustawy, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131 ustawy PIT, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
   
   

Z powyższego wynika, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna, której umorzono zobowiązanie z tytułu kredytu nie skorzystała z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie (§ 1 pkt 1 ww. rozporządzenia).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w roku 2008 Wnioskodawca zawarł wraz z małżonką umowę kredytu na cele mieszkaniowe.

W roku 2013 Wnioskodawca rozwiódł się z żoną a kredyt pozostał ich solidarnym zobowiązaniem wobec banku. W dniu 14 listopada 2013 r. bank wypowiedział umowę kredytu, a wynikająca z niej wierzytelność została postawiona w stan wymagalności. W wyniku zawarcia ugody byli małżonkowie zostali zobowiązani do sprzedaży nieruchomości za kwotę 850 000 PLN w terminie do 31 stycznia 2015 r., przelania uzyskanej z jej sprzedaży kwoty na rachunek banku. W przypadku spełnienia tego warunku bank zobowiązał się do wydania oświadczenia o umorzeniu pozostałej części wierzytelności ponad kwotę 850 000 PLN oraz wydania oświadczenia o wyrażeniu zgody na wykreślenie umownej hipoteki kaucyjnej.

W dniu 26 stycznia 2015 r. Wnioskodawca i jego była małżonka sprzedali nieruchomość a uzyskaną kwotę wpłacili na wskazany przez bank rachunek. Bank w dniu 30 stycznia 2015 r. złożył oświadczenie o wyrażeniu zgody na wykreślenie hipoteki. W dniu 3 lutego 2015 r. Wnioskodawca przyjął zwolnienie z długu, składając podpis pod oświadczeniem banku z dnia 29 stycznia 2015 r. o zwolnieniu go z długu. Dnia 15 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca otrzymał z banku PIT-8C, w którym bank wskazał przychody w przypadającej na niego wysokości, tj. 50% umorzonego zaległego kapitału, zaległych odsetek oraz odsetek karnych.

W odniesieniu do Wnioskodawcy:

1. kredyt został zaciągnięty w banku,
2. kredyt przeznaczony został na „finansowanie budowy domu jednorodzinnego oraz na remont ww. nieruchomości” a uzyskane z kredytu środki zostały wydatkowane zgodnie z określonym w umowie przeznaczeniem,
3. zabezpieczenie kredytu stanowiła hipoteka na nieruchomości,
4. umowa kredytu została zawarta 19 czerwca 2008 r., a ostatnią transzę bank wypłacił w roku 2009 - czyli bez wątpienia przed 15 stycznia 2015 r.,
5. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie skorzystał z umorzenia zobowiązania z tytułu kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe.
   
   

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w stosunku do uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu związanego z umorzeniem jego wierzytelności względem banku, wynikających z umowy kredytu hipotecznego zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 maja 2015 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie musi wykazywać w zeznaniu rocznym, jako przychodu kwot związanych z umorzeniem wierzytelności wobec banku, nawet w sytuacji gdy bank wystawił dla Wnioskodawcy informację PIT-8C z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.