INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.03.2012 r. (data wpływu 12.03.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla dostawy towarów na pokładach samolotów w rejsach międzynarodowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.03.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla dostawy towarów na pokładach samolotów w rejsach międzynarodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka świadczy usługi międzynarodowych przelotów czarterowych. Spółka jest zarejestrowana na liście Urzędu Lotnictwa Cywilnego jako przewoźnik międzynarodowy. Loty czarterowe wykonywane są zarówno na trasach w Unii Europejskiej oraz poza Unią Europejską.

Spółka podczas lotów prowadzi na pokładzie sprzedaż napojów: kawy, herbaty, soków, wody i innych napojów, kanapek, alkoholu, kateringu, słodyczy oraz alkoholi w strefie wolnocłowej.

Spółka planuje również rozpocząć sprzedaż kosmetyków w strefie wolnocłowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż alkoholi, kosmetyków, podczas lotów czarterowych międzynarodowych, zarówno na trasach UE jak i poza UE, korzysta ze stawki 0%...
2. Czy sprzedaż na pokładzie:
   • soków, wody i innych napojów,
   • kubka kawy, herbaty, gorącej czekolady, przygotowanej przez personel pokładowy,
   • pierogów, hamburgerów, podgrzanych w piekarniku na pokładzie samolotu,
   • gotowych kanapek, słodyczy,
     podczas lotów czarterowych międzynarodowych, zarówno na trasach UE jak i poza UE, korzysta ze stawki 0%...
     
     

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka jest zdania, że na podstawie art. 83 ust. 18 towary sprzedawane podczas lotów czarterowych międzynarodowych, zarówno na trasach UE jak i poza UE, służą bezpośrednio zaopatrzeniu statków powietrznych, więc korzystają ze stawki VAT 0% przy sprzedaży na pokładzie samolotu.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków, wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytych w nim sformułowań. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, bezpośrednio oznacza: bez jakiegokolwiek pośrednictwa, osobiście, wprost, natomiast zaopatrzyć, zaopatrzenie, oznacza to, w co kogo zaopatrzono, środki do życia, żywność, sprzęt, ekwipunek stanowiący wyposażenie kogoś lub czegoś.

Zatem dostawa towarów, która służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków, pozwala na zastosowanie stawki 0% do tych towarów, które są niezbędne do eksploatacji statku traktowanego jako środek transportu, czy też wyposażenia potrzebnego do realizacji zadań statku lub przewożonych przez niego ładunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, w ramach świadczenia usług międzynarodowych przelotów czarterowych, podczas lotów prowadzi na pokładzie sprzedaż towarów: napojów (gorących i zimnych), kanapek, słodyczy, alkoholu, planuje również rozpocząć sprzedaż kosmetyków strefie wolnocłowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy do ww. towarów sprzedawanych na pokładach samolotów w rejsach międzynarodowych Spółka może stosować 0% stawkę podatku, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku.

I tak, stosownie do przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Przy czym, według zapisu ust. 2 tego artykułu, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Analizując powołany art. 83 ust. 1 pkt 18 oraz art. 83 ust. 2 ustawy, stwierdzić należy, że aby zastosować preferencyjną 0% stawkę podatku VAT do dostawy towarów, muszą być spełnione następujące kryteria, tj.: towary muszą służyć zaopatrzeniu środków transportu lotniczego oraz te środki transportu lotniczego są używane głównie do wykonywania transportu międzynarodowego, a Podatnik prowadzi dokumentację, z której jednoznacznie wynika spełnienie warunków zawartych w powyższym przepisie.

Przepis art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisów art. 148 pkt e-g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347/1 ze zm.). Warunki oraz zasady stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do czynności wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy są bezpośrednią konsekwencją obowiązujących przepisów prawa wspólnotowego.

Stosownie do art. 148 ww. Dyrektywy, dotyczącego zwolnień związanych z transportem międzynarodowym, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

(...)

1. dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych;
2. dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem statków powietrznych, o których mowa w lit. e), jak również dostawę, wynajem, naprawę oraz konserwację sprzętu będącego częścią tych statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji;
3. świadczenie usług innych niż usługi, o których mowa w lit. f), na bezpośrednie potrzeby statków powietrznych, o których mowa w lit. e), oraz ich ładunków.
   
   

Tak określony zakres zwolnień przewidziany w Dyrektywie nakazuje analogicznie rozumieć pojęcie „dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”, przy zachowaniu pozostałych warunków wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. To, czy dostawa służy zaopatrzeniu środków transportu lotniczego, należy zawsze rozpatrywać indywidualnie, mając na uwadze charakter wykonywanych przez przewoźnika usług. Z powołanych przepisów wynika wprost, że środki transportu lotniczego muszą być używane głównie w transporcie międzynarodowym. Warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% jest zatem wykonywanie przez przewoźnika przewozów lub wykorzystanie określonych środków transportu lotniczego głównie (czyli w większości) w transporcie międzynarodowym.

Wyżej wymieniony przepis art. 148 pkt e Dyrektywy zwalnia z opodatkowania m.in. dostawy towarów w celu zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych, co nie oznacza, że wszelkiego rodzaju dobra stanowiące zaopatrzenie statków powietrznych wypełniają dyspozycję tegoż przepisu. Przez zaopatrzenie ogólne należy rozumieć takie towary, których nabycie konieczne jest dla prawidłowego funkcjonowania statku powietrznego. Natomiast przeznaczeniem wskazanych we wniosku towarów – napojów, kanapek, alkoholi, słodyczy, kosmetyków, jest zaspokojenie potrzeb pasażerów, towary te same w sobie nie mają żadnego związku z prawidłowym funkcjonowaniem statku powietrznego. Ponadto, dostawa w tym przypadku dokonywana jest przez przewoźnika na rzecz pasażerów, a nie na rzecz przewoźnika w celu zaopatrzenia samolotu.

Analizując zaistniały w sprawie stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zdaniem tut. Organu, sprzedawanie napojów, kanapek, alkoholi, słodyczy, kosmetyków na pokładach samolotów pasażerom nie spełnia definicji dostawy towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego, zatem nie może korzystać z obniżonej do 0% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz – w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.