Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-1011/15-2/AO
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 10 września 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości doliczenia do ceny sprzedaży licencjonowanych sadzonek opłat licencyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości doliczenia do ceny sprzedaży licencjonowanych sadzonek opłat licencyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest osobą prawną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu nasionami i sadzonkami kwiatów. Spółka kupuje sadzonki kwiatów (w rozumieniu materiału startowego do dalszej produkcji produktu finalnego) od kontrahentów zagranicznych, głównie pochodzących z Holandii. Sadzonki transportowane są do Polski w opakowaniach zbiorczych i następnie są sprzedawane do polskich nabywców.

Sadzonki wybranych odmian mnożonych wegetatywnie są chronione wyłącznym prawem autorskim w postaci licencji. Ochrona wyłącznym prawem, przyznana hodowcy oznacza, że wyłącznie hodowca będący właścicielem odmiany lub osoba przez niego upoważniona (producent) w drodze umowy licencyjnej, może materiał siewny tej odmiany rozmnażać i sprzedawać. Właściciel tych praw otrzymuje od producenta sadzonek za wyhodowane rośliny zgodnie z umową licencyjną wynagrodzenie. Producent wynagrodzenie to uwzględnia w swojej cenie sprzedaży jako jej element składowy. Opłata licencyjna stanowi maksymalnie 8% ceny sadzonki.

Na etapie sprzedaży sadzonek przez producenta dla rolników, należy podkreślić, że nie dochodzi przez producenta do udzielania sublicencji. Generalną zasadą jest zatem to, że sadzonki odmiany chronionej wyłącznym prawem rolnicy mogą siać jedynie w postaci kwalifikowanego (licencjonowanego) materiału siewnego. Sadzonki trafiają do rolników w postaci kwalifikowanego (licencjonowanego) materiału rozmnożeniowego. Rolnik, który dokonuje wysadzenia rośliny objętej licencją (tzw. kwalifikowanej) ma prawo do jej uprawy i sprzedaży, ale nie ma praw do rozmnażania nabytych sadzonek.

Na fakturach zakupu sadzonek od wybranych dostawców holenderskich, oprócz cen sadzonek, znajduje się pozycja opłat licencyjnych, która zwiększa cenę zakupu. Opłata ma ta charakter informacyjny, gdyż jak wspomniano, na etapie sprzedaży kwalifikowanych sadzonek nie dochodzi do udzielania sublicencji.

Spółka cenę kupowanych sadzonek powiększa o płaconą do producenta sadzonek opłatę licencyjną oraz inne elementy takie jak: opakowanie, koszt transportu, narzut marży. Obliczona tak cena sprzedaży jednostkowa winna pokrywać ponoszone koszty oraz zapewnić spółce odpowiedni poziom zysku.

Ze względu na fakt wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów sadzonki kupowane są ze stawką VAT 0% i sprzedawane ze stawką 8%, która wynika z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz z załącznika nr 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem Spółka chce potwierdzić prawidłowość określania postawy opodatkowania sprzedawanych sadzonek licencjonowanych.

Czy spółka płacone opłaty licencyjne prawidłowo dolicza do ceny sprzedaży jako integralny element ceny i tak obliczoną cenę opodatkowuje stawką 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podstawa opodatkowania jest oznaczana prawidłowo. Spółka twierdzi, że opłaty licencyjne za nabywane sadzonki, tak jak inne składniki ceno‑twórcze, winny być uwzględniane w cenie jednostkowej spółki i do całości winna być stosowana stawka wynikająca z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz z załącznika nr 3 ustawy o VAT.

Poniżej Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym opłaty licencyjne od nabywanych nasion, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT są uwzględniane w cenie sprzedaży (podstawie opodatkowania) oraz zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz z załącznika nr 3 ustawy o VAT tak skalkulowana cena sprzedaży podlega opodatkowaniu stawką 8%.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych, wchodzących w skład podstawy opodatkowania, określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  
• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
  
  

Zbiór ten jest otwarty i może zawierać inne składniki ceno-twórcze.

W przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniane w cenie sprzedaży sadzonek opłaty licencyjne nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonania samodzielnej usługi (udzielenia licencji, gdyż do tego nie dochodzi), lecz są to koszty dodatkowe podstawowej czynności jaką jest sprzedaż konkretnych towarów (tu sadzonek kwiatów). W tym przypadku, opłaty licencyjne są kosztami nierozerwalnie związanymi ze świadczeniem głównym (ceną), które w efekcie kształtują kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. W konsekwencji, opłaty licencyjne ponoszone w związku ze sprzedażą ww. towarów stanowią element świadczenia zasadniczego, jako element ceny, a zatem zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów (świadczenia głównego) i powinny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla świadczenia głównego. Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych praw do udzielania sublicencji dalszym nabywcom sadzonek.

Taka teza wynika z wyroku WSA w Rzeszowie z 26 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 222/15. Sąd uznał, że: „(...) Na gruncie (...) art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, a zwłaszcza jej ust. 1 i ust. 6 oraz ust. 11, sprzedaż wyrobów chemicznych, wraz z paletami, służącymi transportowi produktów winna być opodatkowania według stawki właściwej dla konkretnych wyrobów, ponieważ stanowi świadczenie (sprzedaż palet) pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, którym jest sprzedaż wyrobów chemicznych. Oceny tej nie zmienia fakt, że spółka nie wykluczyła możliwości sprzedaży samych palet, albowiem w takiej sytuacji to sprzedaż tych towarów - palet, chociaż pozostająca poza zakresem właściwej działalności spółki, będzie opodatkowana jako świadczenie główne, według stawki podstawowej. (...)”.

Na uwagę zasługuje również dyspozycja art. 32 ust. 1 Kodeksu Celnego, w którym stwierdzono, że w celu ustalenia wartości celnej z zastosowaniem art. 29 do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się m.in. honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dotyczące towarów, dla których ustalana jest wartość celna, które musi opłacić nabywca, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, jako warunek sprzedaży wycenianych towarów, o ile te honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne nie są ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej.

We wniosku jest rozważany przypadek dostawy towarów jednakże warto również przywołać stanowisko, które wyraża Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C‑349/96). Dotyczy ono złożonych usług z elementem dominującym a w rozważanym wniosku również jest mowa o cenie składającej się z wielu elementów, gdzie cena sadzonki rośliny jest dominująca. Trybunał rozstrzygnął tu kwestię, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako pojedyncze świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń. Zdaniem TSUE, pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Należy podkreślić, że opłata licencyjna jest nierozerwalnie związana ze sprzedawanymi sadzonkami roślin. Nie jest możliwa dostawa samej tej opłaty bez sadzonek. Wartość sadzonki rośliny jest elementem decydującym o wysokości ceny a zatem determinuje podstawę opodatkowania i w rezultacie stosowaną stawkę podatku. Nie jest również możliwa dostawa samej sadzonki licencjonowanej (kwalifikowanej) bez licencji. Ich rozdział byłby sztuczny tak samo jak sztuczne byłoby rozdzielenie sadzonek od ich opakowań jednostkowych czy innych elementów składowych ceny sprzedaży. Fakt posiadania sadzonki licencjonowanej oznacza, że mamy do czynienia z tzw. produktem kwalifikowanym, gdzie producent sadzonek na etapie produkcji wypłaca właścicielowi praw do odmiany wynagrodzenie a potem to wynagrodzenie, jako element składowy, uwzględnia w swojej cenie. Poza tym etapem nie dochodzi do żadnego przekazania praw (udzielania sublicencji). Rolnik, który dokonuje wysadzenia rośliny objętej licencją (tzw. kwalifikowanej) ma prawo do jej wyhodowania i sprzedaży nabywcy odmiany objętej ochroną prawną, ale nie jej zwielokrotnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...). Towarami – jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ww. ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ww. ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Powołany wyżej artykuł 29a ust. 1 ustawy o VAT określa zasadę ogólną odnoszącą się do podstawy opodatkowania. W myśl tej zasady podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Zatem zgodnie z wolą ustawodawcy, zapłata obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zapłata jest sprzedawcy należna z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy. Przy czym przepis art. 29 ust. 6 ustawy o VAT wskazuje jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z dostawą towarów lub ze świadczeniem usług, które zwiększają zapłatę z tytułu transakcji.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu nasionami i sadzonkami kwiatów. Spółka kupuje sadzonki kwiatów (w rozumieniu materiału startowego do dalszej produkcji produktu finalnego) od kontrahentów zagranicznych, głównie pochodzących z Holandii. Sadzonki transportowane są do Polski w opakowaniach zbiorczych i następnie są sprzedawane do polskich nabywców. Sadzonki wybranych odmian mnożonych wegetatywnie są chronione wyłącznym prawem autorskim w postaci licencji. Ochrona wyłącznym prawem, przyznana hodowcy oznacza, że wyłącznie hodowca będący właścicielem odmiany lub osoba przez niego upoważniona (producent) w drodze umowy licencyjnej, może materiał siewny tej odmiany rozmnażać i sprzedawać. Właściciel tych praw otrzymuje od producenta sadzonek za wyhodowane rośliny zgodnie z umową licencyjną wynagrodzenie. Producent wynagrodzenie to uwzględnia w swojej cenie sprzedaży jako jej element składowy. Opłata licencyjna stanowi maksymalnie 8% ceny sadzonki.

Wnioskodawca podkreśla, że na etapie sprzedaży sadzonek przez producenta dla rolników nie dochodzi przez producenta do udzielania sublicencji. Generalną zasadą jest, że sadzonki odmiany chronionej wyłącznym prawem rolnicy mogą siać jedynie w postaci kwalifikowanego (licencjonowanego) materiału siewnego. Sadzonki trafiają do rolników w postaci kwalifikowanego (licencjonowanego) materiału rozmnożeniowego. Rolnik, który dokonuje wysadzenia rośliny objętej licencją (tzw. kwalifikowanej) ma prawo do jej uprawy i sprzedaży, ale nie ma praw do rozmnażania nabytych sadzonek. Na fakturach zakupu sadzonek od wybranych dostawców holenderskich, oprócz cen sadzonek, znajduje się pozycja opłat licencyjnych, która zwiększa cenę zakupu. Opłata ma ta charakter informacyjny, gdyż jak wspomniano, na etapie sprzedaży kwalifikowanych sadzonek nie dochodzi do udzielania sublicencji. Spółka cenę kupowanych sadzonek powiększa o płaconą do producenta sadzonek opłatę licencyjną oraz inne elementy takie jak: opakowanie, koszt transportu, narzut marży. Obliczona tak cena sprzedaży jednostkowa winna pokrywać ponoszone koszty oraz zapewnić spółce odpowiedni poziom zysku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości doliczenia do ceny sprzedaży licencjonowanych sadzonek opłat licencyjnych jako integralnego elementu ceny.

W świetle powyższych przepisów każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Należy zauważyć, że strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wyliczenie, co się składa na daną sprzedaż ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu dla celów podatkowych. Przy czym, należy zaznaczyć, że pomimo że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne to postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa do stosowania których strony są zobowiązane.

W analizowanych okolicznościach Spółka dokonuje sprzedaży licencjonowanych sadzonek, których cenę powiększa o płacone opłaty licencyjne. Z wniosku wynika, że przy sprzedaży nie dochodzi do udzielenia licencji. Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych praw do udzielenia sublicencji dalszym nabywcom sadzonek. Zatem Wnioskodawca obciąża nabywcę kosztem płaconych opłat licencyjnych. W świetle przedstawionych okoliczności Wnioskodawca nie dokonuje na rzecz nabywcy różnych świadczeń, w szczególności dostawy towarów (sadzonek) i sprzedaży licencji. Tym samym, w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do świadczenia złożonego. Na brak w analizowanych okolicznościach świadczenia kompleksowego wskazuje to, że nie dochodzi tu do sprzedaży licencji/sublicencji. Zatem koszt opłat licencyjnych nie może stanowić wynagrodzenia za czynność, która podlegać będzie dalszej odsprzedaży. Opłaty te mają więc charakter cenotwórczy związany z dokonywaną sprzedażą sadzonek.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonuje jedynie sprzedaży licencjonowanych sadzonek, których cenę zwiększa o płacone opłaty licencyjne obciążając nabywcę kosztem uiszczanych opłat licencyjnych. Koszt ten uwzględnia w cenie sprzedawanych sadzonek. Doliczane do ceny sadzonek opłaty licencyjne stanowią w efekcie kwotę żądaną od nabywcy z tytułu dokonanej sprzedaży sadzonek. Tym samym, Wnioskodawca płacone opłaty licencyjne dotyczące kupowanych sadzonek „przerzuca” na nabywcę. Kwota ta stanowi element należności z tytułu łączącej strony umowy sprzedaży. W konsekwencji, jest elementem cenotwórczym dotyczącym sprzedaży towarów w postaci sadzonek kwiatów i jako bezpośrednio związany ze sprzedażą sadzonek podlega wliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i opodatkowaniu na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego – tak jak sprzedaż sadzonek.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest sprzedaż licencjonowanych sadzonek, a opłaty licencyjne stanowią element cenotwórczy tej sprzedaży i pozostają w bezpośrednim związku z przedmiotem sprzedaży stanowiąc część zapłaty to prawidłowo Wnioskodawca dolicza je przy określaniu podstawy opodatkowania sprzedawanych sadzonek licencjonowanych i opodatkowuje według zasad właściwych dla tej dostawy towarów tj. ze stawką 8%, która wynika z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz z załącznika nr 3 do tej ustawy. Niezależnie od tego czy kwota opłat licencyjnych zostaje wyszczególniona dla celów informacyjnych, czy też stanowiąc element kalkulacyjny podawana jest w jednej kwocie to kształtuje ostateczną kwotę zapłaty za sprzedaż licencjonowanych sadzonek żądaną od nabywcy. Zawsze jest ona należnością obciążającą nabywcę i otrzymywana jest przez Wnioskodawcę w związku z dokonaną sprzedażą licencjonowanych sadzonek.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Organ zauważa, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego przez Wnioskodawcę przedmiotu zapytania. Zatem wyłącznie prawidłowość doliczenia płaconych opłat licencyjnych do podstawy opodatkowania sprzedawanych sadzonek licencjonowanych stanowiła przedmiot niniejszej analizy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, w szczególności stawka podatku od towarów i usług dla sprzedaży licencjonowanych sadzonek, które nie zostały objęte pytaniami oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zatem Organ jako element opisu sprawy przyjął, że sprzedawane sadzonki opodatkowane są 8% stawką podatku od towarów i usług.

Końcowo Organ zauważa, że przywołane we wniosku orzeczenia nie znajdują zastosowania w sprawie, ponieważ jak wskazano wyżej w analizowanych okolicznościach nie dochodzi do sprzedaży świadczenia złożonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.