Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1398/15-2/IM
z 16 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1996 roku Wnioskodawca jest rolnikiem, opłaca należne podatki i ubezpieczenie KRUS. Wnioskodawca zajmował się produkcją jaj konsumpcyjnych do 2012 r. (włącznie). Ze względu na wymogi unijne musiałby całkowicie zmodernizować obiekt. Ze względów finansowych Wnioskodawca nie mógł sprostać tym wymaganiom i musiał zaprzestać produkcji jaj.

Aby mieć utrzymanie Wnioskodawca zaczął odchowywać kurki nioski ogólnoużytkowe na potrzeby indywidualne – czyli do gospodarstw przydomowych.

Odchów polega na zakupie jednodniowych kurek nioski ogólnoużytkowej i chowaniu ich maksymalnie do 18 tygodnia życia, i nie krócej niż 2 miesiące – czyli w okresie, w którym następuje ich biologiczny wzrost. Następnie Wnioskodawca sprzedaje je do gospodarstw przydomowych. Działalność Wnioskodawcy ogranicza się tylko do 7-8 miesięcy w roku.

W urzędzie skarbowym do listopada 2014 roku Wnioskodawca należał do działów specjalnych produkcji rolnej. Jednakże składając PIT-6 na 2015 rok do urzędu skarbowego, urząd skarbowy zakwestionował tę formę rozliczenia, gdyż w działach specjalnych produkcji rolnej w tabeli Nr 2 nie ma ujętego odchowu kur nioski ogólnoużytkowej (w okresie ich biologicznego wzrostu) i stwierdził, że jest to działalność rolnicza, która zwolniona jest z podatku od osób fizycznych. Aby upewnić się do tej decyzji Wnioskodawca prosi o interpretację przepisów prawa podatkowego od osób fizycznych w swojej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy działalność polegająca na odchowie piskląt kur nioski ogólnoużytkowej od 1 dnia życia do 18 tygodnia, a nie mniej niż 2 miesiące życia, a następnie sprzedana jest indywidualnym odbiorcom do gospodarstw przydomowych, zalicza się do działów specjalnych produkcji rolnej, czy jako działalność rolnicza, która jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odchów kurek niosek ogólnoużytkowych od 1 dnia życia, a maksymalnie do 18 tygodnia życia, gdzie następuje ich biologiczny wzrost skoro nie zalicza się do działów specjalnych produkcji rolnej, to jest to działalność rolnicza, która jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona – dla celów tej ustawy – zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 - definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego albo reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

• miesiąc – w przypadku roślin,
• 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
• 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
• 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.
  
  

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie art. 2 ust. 3a wyżej wymienionej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku Nr 2 do ustawy, a przede wszystkim są tam wymienione. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.

Innymi słowy załącznik nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także jakie normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej.

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 listopada 2012 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 1272), w pkt 5 i 6 wymienia się:

1. drób rzeźny - powyżej 100 szt.:
   • kurczęta
   • gęsi
   • kaczki
   • indyki.
2. drób nieśny - powyżej 80 szt.:
   • kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym)
   • kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym)
   • gęsi (w stadzie reprodukcyjnym)
   • kaczki (w stadzie reprodukcyjnym)
   • indyki (w stadzie reprodukcyjnym)
   • kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).
   
   

Ponadto należy zwrócić uwagę, że ustalając dochód według norm szacunkowych z tytułu produkcji drobiu nieśnego bierze się pod uwagę liczbę zwierząt w stadzie reprodukcyjnym, co wprost wynika z punktu 6 lit. b) Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego. W tym miejscu zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „stado reprodukcyjne”, wobec tego w celu jego określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (www.sjp.pl) „stado” - to forma organizacyjna zwierząt, zaś „reprodukcja” - to rozmnażanie zwierząt i roślin w celach hodowlanych. Przez „stado reprodukcyjne” należy zatem rozumieć zwierzęta, w tym przypadku kury, które osiągnęły dojrzałość reprodukcyjną - nieśną.

W tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak chów jednodniowych kurek ogólnoużytkowych. W związku z powyższym, jeżeli odchowane pisklęta, które zostaną sprzedane, nie będą drobiem rzeźnym lub drobiem nieśnym, do działalności tej nie będą miały zastosowania zasady ustalania dochodu przy zastosowania norm szacunkowych. Zasady te miałyby zastosowanie tylko do hodowli kur niosek produkujących jaja lub drobiu rzeźnego.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 1996 roku jest rolnikiem, opłaca należne podatki i ubezpieczenie KRUS. Wnioskodawca zajmował się produkcją jaj konsumpcyjnych do 2012 r. (włącznie). Zainteresowany zaczął odchowywać kurki nioski ogólnoużytkowe na potrzeby indywidualne do gospodarstw przydomowych. Odchów polega na zakupie jednodniowych kurek nioski ogólnoużytkowej i chowaniu ich maksymalnie do 18 tygodnia życia i nie krócej niż 2 miesiące, tj. w okresie, w którym następuje ich biologiczny wzrost.

Podsumowując stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na hodowli piskląt kur ogólnoużytkowych do odchowu, zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest działalnością rolniczą, z której dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.