Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-459/15-2/EK
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 25 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Dnia 11 lutego 2015 r. zakończył się proces przejęcia przez G. spółki SO, będącej podmiotem dominującym w grupie niemal 50 firm, które łącznie tworzą największego w Europie producenta ceramiki sanitarnej o sprzedaży rzędu 700 mln EUR, zatrudniającego 6,2 tys. osób. W Europie, do firmy S. należy 14 wiodących marek lokalnych.

Połączona Grupa (włączając S.) działająca na rynkach całego świata jest liderem w branży technologii sanitarnej. Grupa zatrudnia ponad 12 tys. osób w ponad 40 krajach, a swoją siedzibę ma w Szwajcarii.

G. i S. wspólnie budują silną obecność na lokalnych rynkach większości krajów Europy. Dzięki sieci 35 fabryk Grupa jest w stanie zapewnić unikalną wartość dodaną w zakresie wyrobów sanitarnych.

Podmiotem reprezentującym Grupę S. na rynku polskim jest A Sp. z o.o. (dalej: Spółka). Spółka jest producentem i dystrybutorem wyrobów sanitarnych.

Spółka jest wspólnikiem spółki „Sc” Sp. z o.o. (dalej: Sc), będącej polskim rezydentem podatkowym.

Spółka posiada obecnie 21 600 udziałów Sc (66,66% istniejących udziałów) o łącznej wartości nominalnej 21 600 000 zł:

• objętych w zamian za wkład pieniężny do Sc lub
• nabytych w drodze umowy kupna-sprzedaży (transakcja o charakterze pieniężnym).
  
  

Jedynym wspólnikiem Spółki jest obecnie SO, podmiot dominujący Grupy S.

Na skutek przeprowadzenia restrukturyzacji Grupy S., mającej na celu integrację Grupy S. w ramach Grupy G., wspólnikiem Spółki będzie G. I. (dalej: G. I.).

W ramach kolejnego kroku przedmiotowej restrukturyzacji planowana jest wypłata dywidendy przez Spółkę na rzecz G. I.

Dywidenda ta przyjmie formę rzeczową. Spółka wypłaci na rzecz G. I. dywidendę w postaci udziałów Sc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż w związku z wypłatą przez Spółkę dywidendy w formie rzeczowej, w postaci udziałów Sc, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych na objęcie lub nabycie udziałów Sc?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wypłatą przez Spółkę dywidendy w formie rzeczowej, w postaci udziałów Sc, będzie ona uprawniona do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na objęcie lub nabycie udziałów Sc zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i art. 22 ustawy, przedmiotem opodatkowania jest przychód (art. 21 i art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dotyczy wypłaty dywidendy w formie rzeczowej).

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W związku z ww. przepisami, w celu prawidłowego ustalenia zobowiązania podatkowego na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 21 i art. 22 ustawy, konieczne jest ustalenie:

• kwoty przychodów osiągniętych przez podatnika, które ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakazuje traktować jako przychody podatkowe mogące podlegać opodatkowaniu CIT, oraz
• kwoty kosztów poniesionych w celu uzyskania ww. przychodów, które ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zezwala traktować jako koszty uzyskania przychodów w rozumieniu podatkowym.
  
  

Wypłata dywidendy w formie rzeczowej – przychód podatkowy.

Zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego.

W kontekście powyższego, zdaniem Spółki bezsprzeczne jest, iż w związku z wypłatą przez Spółkę dywidendy do G. I. w formie rzeczowej, w postaci udziałów Sc, po stronie Spółki powstanie przychód.

Wysokość przedmiotowego przychodu odpowiadać będzie:

• wysokości zobowiązania z tytułu dywidendy należnej G. I. uregulowanego poprzez wydanie G. I. udziałów Sc – jeżeli wartość rynkowa wydanych G. I. udziałów Sc będzie niższa lub równa kwocie dywidendy uregulowanej tymi udziałami,

albo

• wartości rynkowej udziałów Sc wydanych G. I. – jeżeli wartość rynkowa wydanych G. I. udziałów Sc będzie wyższa od kwoty dywidendy uregulowanej tymi udziałami.
  
  

Wypłata dywidendy w formie rzeczowej – koszt podatkowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje szczególnego sposobu określenia kosztów uzyskania przychodu w sytuacji wypłaty dywidendy w formie rzeczowej. Tym samym, koszt uzyskania przychodu powinien zostać określony na zasadach ogólnych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze, iż przedmiotem dywidendy będą udziały, jakie Spółka posiada w Sc, zastosowanie znajdą regulacje ogólne ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące zbycia udziałów.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, cyt.: „wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych (…)”.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje jednoznacznie, iż w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółkach kapitałowych, podatnik jest uprawniony do rozpoznania wydatków poniesionych na ich objęcie lub nabycie jako kosztów uzyskania przychodu.

Pod pojęciem „zbycia” składników majątku podatnika należy rozumieć przeniesienie prawa własności rzeczy lub przeniesienie prawa majątkowego na inny podmiot (nabywcę).

Zbycie ma charakter odpłatny, gdy następuje za opłatą, tj. gdy wiąże się z uzyskaniem od nabywcy świadczenia wzajemnego o określonej wartości.

W pojęciu „odpłatnego zbycia” mieści się zarówno sprzedaż, czyli zobowiązanie się zbywcy do przeniesienia na nabywcę prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego w zamian za zobowiązanie się nabywcy do zapłaty ceny ustalonej przez strony w umowie, jak i czynności prawne o podobnym charakterze np. zamiana czy inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych w zamian za świadczenie wzajemne.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wskazuje, iż znajduje on zastosowanie wyłącznie w przypadku odpłatności ponoszonej przez nabywcę w formie pieniężnej. W konsekwencji, odpłatność tę (cenę) można określić w pieniądzu jak i w postaci świadczenia niepieniężnego np. w formie zwolnienia zbywającego z ciążących na nim zobowiązań wobec nabywcy.

Prawo do dywidendy i sposób jego realizacji w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały unormowane ustawą z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, ze zm.; dalej: KSH).

Zgodnie z art. 191 § 1 KSH, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1 KSH. Na mocy art. 193 § 1 KSH, uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są co do zasady wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Zysk spółki kapitałowej jest ustalany w określonej kwocie pieniężnej. W konsekwencji, także dywidenda należna wspólnikom, jako udział w zysku spółki przeznaczonym do podziału, jest ustalana jako kwota pieniężna. Jednocześnie sama wypłata dywidendy, tj. realizacja zobowiązania spółki kapitałowej z tytułu dywidendy wobec jej wspólnika może nastąpić zarówno w formie pieniężnej, jak i poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego (za zgodą wspólnika).

W przypadku wypłaty dywidendy w formie świadczenia niepieniężnego spółka kapitałowa realizuje na rzecz wspólnika dane świadczenie w zamian za zwolnienie jej z obowiązku wypłaty ustalonej kwoty dywidendy w formie pieniężnej. Spółka kapitałowa dokonuje tym samym zbycia składnika majątku na rzecz wspólnika w zamian za „odpłatność” odpowiadającą wartości świadczenia pieniężnego, którego nie musi już wykonywać.

Na tle zdarzenia przyszłego będącego podstawą niniejszego wniosku należy stwierdzić, iż Spółka wyda G. I. udziały Sc, w zamian za co będzie zwolniona z obowiązku wykonania na rzecz G. I. świadczenia pieniężnego wynikającego ze zobowiązania Spółki wobec G. I. z tytułu dywidendy.

Tym samym, wydanie przedmiotowych udziałów przez Spółkę do G. I. będzie miało charakter odpłatnego zbycia udziałów Sc.

W związku z powyższym, Spółka będzie mogła rozliczyć nieuwzględnione dotąd w jej rozliczeniach podatkowych wydatki dotyczące nabycia lub objęcia udziałów Sc jako koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek.

W związku z wypłatą dywidendy w formie rzeczowej na rzecz G. I., w postaci udziałów Sc, dojdzie do odpłatnego zbycia tych udziałów przez Spółkę.

W konsekwencji, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania wydatków poniesionych na objęcie lub nabycie udziałów Sc jako kosztów uzyskania przychodów na moment ich zbycia w formie wypłaty dywidendy na rzecz G. I.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydana za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 05.08.2014 r., nr ILPB3/423-209/14-2/JG cyt.: „Biorąc zatem pod uwagę powołane uregulowania prawne, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Spółka wypłacając dywidendę w postaci akcji spółki zależnej rozpozna przychód z tytułu odpłatnego zbycia akcji na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to w kwestii kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy, który stanowi, że wydatki na nabycie akcji są kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia akcji. Tym samym, wydatki poniesione na zakup akcji stanowiących ich cenę nabycia w wysokości 4.931443,01 zł Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych”.

Przytoczona wyżej interpretacja indywidualna wydana została wprawdzie w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r., tj. przed wejściem w życie przepisu art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże:

• dodanie przepisu art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy nowelizującej ww. ustawę miało na celu jedynie doprecyzowanie przepisów ustawy, nie zaś formułowanie nowej zasady postępowania przy tego rodzaju sprawach,
• dodanie przepisu art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wiązało się z jakąkolwiek zmianą art. 15 ust. 1 ani też art. 16 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.
  
  

W konsekwencji zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r. jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. zasady rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów w przypadku wypłaty dywidendy w formie rzeczowej w postaci udziałów w spółce zależnej, które zostały objęte w zamian za wkład pieniężny lub nabyte w ramach transakcji pieniężnej są takie same.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w sprawie konkretnego zainteresowanego i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.