Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-734/15/AB
z 6 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 27 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 8 października 2015 r, (data wpływu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży okularów korekcyjnych,
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla wymiany szkieł korekcyjnych.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży okularów korekcyjnych oraz stawki podatku VAT dla wymiany szkieł korekcyjnych

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 października 2015 r. znak: IBPP2/4512-734/15/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Od 1996 roku wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi zakład optyczny w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. We wpisie do CEIDG jako przeważającą działalność gospodarczą wykazano kod PKD 47.78.Z - Sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni jest również wytwórcą medycznym, rejestracja w tym zakresie została dokonana w lutym 2004 roku w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w Warszawie. W zakresie oferty handlowej zakładu optycznego znajduje się sprzedaż detaliczna okularów korekcyjnych, okularów przeciwsłonecznych, oprawek okularowych, soczewek okularowych, soczewek kontaktowych korekcyjnych i ozdobnych oraz sprzedaż różnego rodzaju akcesoriów optycznych. Zakład optyczny Wnioskodawczyni wykonuje również usługi optyczne w szczególności badania wzroku, wymiany soczewek okularowych, napraw i czyszczenia okularów oraz dopasowywania ustawień.

Przedmiotem sprzedaży może być zatem zarówno produkt finalny w postaci oznaczonych symbolem CE okularów korekcyjnych wydawanych zgodnie z receptą lekarską, na które składają się soczewki korekcyjne wraz z oprawkami; jaki i usługa wymiany soczewek lub oprawek.

Dokonując dostawy kompletnych (tj. oprawki + soczewki) okularów korekcyjnych Wnioskodawczyni stosuje jedną stawkę podatku VAT: 8%.

Dokonując dostawy okularów nie spełniających wymogów wyrobu medycznego na przykład okularów słonecznych Wnioskodawczyni stosuje stawkę VAT 23%.

Dokonując wymiany soczewek okularowych, polegającej na montażu nowych szkieł w dotychczasowych, posiadanych przez klienta oprawkach Wnioskodawczyni stosując jedną stawkę 23% VAT na dostawę szkieł korekcyjnych wraz z usługą optyczną - wymiany szkieł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Okulary korekcyjne będące przedmiotem zapytania stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. i są dopuszczone do obrotu na terytorium RP.
   
2. Wymiana soczewek okularowych następuje i będzie następować na materiale powierzonym przez Klienta, przy czym, za materiał powierzony należy uznać oprawki należące do Klienta. Wymieniane szkła są nowe i są dostarczane przez Wnioskodawcę.
   
3. Soczewki okularowe będące przedmiotem wymiany posiadają następujący 32.50.41.0 symbol PKWiU wg rozporządzenia RM z dnia 29.10.2008 r.:
   
4. Wymiana szkieł polega i będzie polegać, jak to opisano już we wniosku, na montażu nowych szkieł w dotychczasowych posiadanych przez Klienta oprawkach. Pytanie w jakich okolicznościach będzie następować wymiana szkieł jest zdaniem pełnomocnika postawione nieprecyzyjnie a przez to nie do końca zrozumiałe. Zdaniem pełnomocnika organ podatkowy oczekiwał udzielenia odpowiedzi na pytanie w zakresie sytuacji będących przyczyną wykonania usługi wymiany szkieł i takiej odpowiedzi udziela. Otóż, przyczyny są różne, jednak najczęściej do wymiany szkieł dochodzi w dwóch sytuacjach:
   
   • w przypadku uszkodzenia szkieł, gdy wada wzroku pozostaje bez zmian ale okulary przestały spełniać swoją funkcję z przyczyn „technicznych", niezwiązanych z wadą wzroku Klienta, lub
   • gdy klient zmuszony jest do zmiany soczewek np. z uwagi na pogorszenie lub zmianę wady wzroku.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając gotowe okulary korekcyjne Wnioskodawczyni prawidłowo stosuje stawkę 8% uznając, iż przedmiotem dostawy jest wyrób medyczny w postaci okularów korekcyjnych czy też winna rozróżniać stawki podatku VAT, tj. stosować 8% dla sprzedaży soczewek okularowych oraz stawkę 23% dla usługi oprawiania oraz stawkę 23% do oprawek?
2. Czy wykonując usługi wymiany szkieł korekcyjnych Wnioskodawczyni prawidłowo stosuje jedną stawkę podatku VAT, tj. stawkę 23% dla dostawy soczewek okularowych wraz z usługą montażu? Czy można uznać, iż przedmiotem sprzedaży jest odrębnie dostawa towaru w postaci soczewek okularowych, która winna być opodatkowana stawka 8% i odrębnie usługa optyczna w postaci wymiany tychże soczewek, która winna być opodatkowana stawką 8% lub 23% (o czym niżej)?
3. Czy usługa wymiany szkieł winna być opodatkowana stawką 23%, czy też można do niej stosować stawkę 8%, o której mowa w poz. 187 załącznika nr 3 do ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Ad. 1.

W przypadku sprzedaży okularów korekcyjnych Wnioskodawczyni może stosować w całości jedną stawkę podatku VAT, tj. 8 %; okulary korekcyjne Wnioskodawca uznaje za wyroby medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. Stawka 8% jest przewidziana dla wyrobów medycznych, o których mowa w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dotychczas stosowana jedna stawka 23% dla usługi wymiany szkieł jest nieprawidłowa. Według Wnioskodawczyni, usługę wymiany szkieł polegającą na demontażu dotychczasowych i montażu nowych szkieł nie należy, pomimo stosowanego określenia „wymiana szkieł” traktować wyłącznie jako usługę, a jako czynność złożoną. Bowiem jak opisano powyżej, Wnioskodawczyni wykonuje czynności monterskie: (demontuje i montuje), których wartość ze względu na krótki czas trwania usługi i niski stopień skomplikowania jest niewielka w stosunku do wartości soczewek jakie są montowane w oprawkach należących do klienta. Dlatego też, Wnioskodawczyni uważa, że usługa wymiany szkieł winna być wyodrębniona na fakturze sprzedaży jako odrębna czynność z odrębną stawką (8% lub 23% o czym poniżej) obok dostawy soczewek korekcyjnych ze stawką 8%, o których mowa w poz. 103 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Ad. 3 (przeformułowane pismem z 8 października 2015 r.).

1. W przypadku wymiany szkieł z powodów „technicznych”, obiektywnych i niezależnych od wady wzroku Klienta, np. z powodu uszkodzenia szkieł stawka podatku VAT na usługę wymiany powinna być określona zgodnie z poz. 187 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w wysokości 8%. Stanowisko to opiera się na uznaniu, iż w tej sytuacji mamy do czynienia wyłącznie z naprawą, gdyż naprawa polega na doprowadzeniu do stanu pierwotnego. Klient po wykonaniu usługi otrzymuje produkt o takich samych parametrach i właściwościach jakie miał pierwotnie, przed uszkodzeniem.
2. W przypadku wymiany szkieł na nowe z powodu konieczności ich wymiany z uwagi na pogorszenie lub zmianę wady wzroku stawka podatku na usługę wymiany powinna wynosić 23%, bowiem klient po wykonaniu usługi otrzymuje produkt o innych właściwościach, więc nie może być mowy o naprawie.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży okularów korekcyjnych,
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla wymiany szkieł korekcyjnych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – stawką podatku w wysokości 8%), w poz. 105 zostały wymienione, bez względu na symbol PKWiU – „wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika”.

Oznacza to, że na podstawie ww. regulacji prawnych 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie do dostawy wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – innych niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Natomiast w poz. 103 ww. załącznika zostały wymienione „Soczewki kontaktowe, soczewki okularowe ze szkła i innych materiałów” - PKWiU 32.50.41.0.

Należy podkreślić, iż kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy przywoływanej ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Zasady dotyczące klasyfikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy o wyrobach medycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 876) stanowi, iż pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

-których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Stosownie do ust. 1 pkt 31 powyższego artykułu, przez wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu fabrycznie nowego lub całkowicie odtworzonego, innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego.

Jak stanowi ust. 1 pkt 32 wyżej powołanego artykułu, wprowadzeniem do używania jest pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 45 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.
   
   

Z definicji ujętych w ww. przepisach wynika, iż okulary korekcyjne spełniające określone w ustawie o wyrobach medycznych kryteria, zarówno gotowe jak i wykonywane na zamówienie – są wyrobem medycznym. Nie dotyczy to jednak okularów przeznaczonych do celów inne niż medyczne (np. okulary słoneczne). Przez okulary wykonane na zamówienie należy rozumieć te, które są wykonane według specjalnej pisemnej instrukcji sporządzonej przez lekarza okulistę lub inną uprawnioną osobę.

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu znakiem CE nie oznakowuje się wyrobu wykonanego na zamówienie, wyrobu do badań klinicznych, wyrobu do oceny działania, wyrobu wykonanego przez użytkownika oraz systemu i zestawu zabiegowego, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 4.

W myśl art. 11 ust. 4 powołanej ustawy - wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Na podstawie art. 26 pkt 2 ww. ustawy domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z 12.07.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82) – w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

Według art. 29 ust. 1 tej ustawy, wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, wytwórca może powierzyć autoryzowanemu przedstawicielowi prowadzenie niektórych procedur oceny zgodności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3.

Autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą (art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy).

W oparciu o art. 58 ust. 1 powołanej ustawy, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania.

Natomiast, jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. ustawy, rozbieżności dotyczące sklasyfikowania danego wyrobu medycznego albo zakwalifikowania wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, powstałe między wytwórcą a jednostką notyfikowaną autoryzowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia podlegają rozstrzygnięciu, w drodze decyzji administracyjnej, przez Prezesa Urzędu.

Z powyższych regulacji wynika, że co do zasady to do wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela należy określenie, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od 1996 roku jako osoba fizyczna prowadzi zakład optyczny w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni jest również wytwórcą medycznym, rejestracja w tym zakresie została dokonana w lutym 2004 roku w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w Warszawie. W zakresie oferty handlowej zakładu optycznego znajduje się sprzedaż detaliczna okularów korekcyjnych, okularów przeciwsłonecznych, oprawek okularowych, soczewek okularowych, soczewek kontaktowych korekcyjnych i ozdobnych oraz sprzedaż różnego rodzaju akcesoriów optycznych. Zakład optyczny Wnioskodawczyni wykonuje również usługi optyczne w szczególności badania wzroku, wymiany soczewek okularowych, napraw i czyszczenia okularów oraz dopasowywania ustawień.

Przedmiotem sprzedaży może być zatem zarówno produkt finalny w postaci oznaczonych symbolem CE okularów korekcyjnych wydawanych zgodnie z receptą lekarską, na które składają się soczewki korekcyjne wraz z oprawkami; jaki i usługa wymiany soczewek lub oprawek.

Dokonując dostawy kompletnych (tj. oprawki + soczewki) okularów korekcyjnych Wnioskodawczyni stosuje jedną stawkę podatku VAT: 8%.

Dokonując dostawy okularów nie spełniających wymogów wyrobu medycznego na przykład okularów słonecznych Wnioskodawczyni stosuje stawkę VAT 23%.

Dokonując wymiany soczewek okularowych, polegającej na montażu nowych szkieł w dotychczasowych, posiadanych przez klienta oprawkach Wnioskodawczyni stosując jedną stawkę 23% VAT na dostawę szkieł korekcyjnych wraz z usługą optyczną - wymiany szkieł.

Okulary korekcyjne będące przedmiotem zapytania stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. i są dopuszczone do obrotu na terytorium RP. Wymiana soczewek okularowych następuje i będzie następować na materiale powierzonym przez Klienta, przy czym, za materiał powierzony należy uznać oprawki należące do Klienta. Wymieniane szkła są nowe i są dostarczane przez Wnioskodawczynię. Soczewki okularowe będące przedmiotem wymiany posiadają następujący 32.50.41.0 symbol PKWiU wg rozporządzenia RM z dnia 29.10.2008 r. Wymiana szkieł polega i będzie polegać na montażu nowych szkieł w dotychczasowych posiadanych przez Klienta oprawkach. do wymiany szkieł dochodzi w dwóch sytuacjach w przypadku uszkodzenia szkieł, gdy wada wzroku pozostaje bez zmian ale okulary przestały spełniać swoją funkcję z przyczyn „technicznych”, niezwiązanych z wadą wzroku Klienta, lub gdy klient zmuszony jest do zmiany soczewek np. z uwagi na pogorszenie lub zmianę wady wzroku.

Odnosząc wskazane powyżej regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawczynię gotowych okularów korekcyjnych, które stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. i są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwe jest zastosowanie stawki VAT w wysokości 8%, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w powiązaniu z poz. 105 załącznika nr 3 do tej ustawy oraz w związku z art. 146 a pkt 2 ustawy.

Natomiast odnośnie pytania nr 2 i nr 3 należy zauważyć co następuje:

Dla rozstrzygnięcia jaka stawka podatku od towarów i usług jest właściwa w przypadku wymiany szkieł sklasyfikowanych przez Wnioskodawczynię do PKWiU 32.50.41.0 w sytuacji dany klient posiada własne oprawki natomiast szkła dostarczane są przez Wnioskodawczynię oraz Wnioskodawczyni montuje przedmiotowe szkła, istotne jest ustalenie przede wszystkim, czy w danym przypadku mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami tj. z dostawą szkieł i usługą ich montażu, czy też jedną czynnością, a mianowicie dostawą szkieł wraz z montażem, które to czynności traktowane są jako jedno świadczenie.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów, wykorzystywanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą. A zatem, w przedstawionych okolicznościach zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno dostawy szkieł, jak i usługi ich montażu uwarunkowane jest od ustalenia co jest w zasadzie przedmiotem umowy zawartej z klientem, bowiem strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie, to klient dostarcza materiał powierzony, którym są oprawki natomiast Wnioskodawczyni dostarcza szkła oraz montuje przedmiotowe szkła, zatem istotą zakupu dokonywanego przez klienta są szkła korekcyjne.

Skoro zatem przedmiotem sprzedaży w ww. przypadku jest przede wszystkim dostawa szkieł, które muszą zostać zamontowane w oprawach dostarczonych przez klientów, to wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonego świadczenia, bez względu na jego poszczególne elementy (materiały, robocizna, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonane świadczenie ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Wobec powyższego, montaż szkieł, przygotowanych odpowiednio pod indywidualnego klienta nie stanowi odrębnej usługi, lecz związany jest z dostawą przedmiotowych szkieł. Oznacza to, że montaż szkieł, opodatkowany jest stawką podatku przyporządkowaną dla tego wyrobu.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku gdy Wnioskodawczyni wykonuje świadczenie, polegające na wymianie szkieł w oprawkach klientów, nie należy tego świadczenia rozdzielać, bowiem w istocie dochodzi przede wszystkim do dostawy towaru, jakim są szkła. Dlatego też w tym przypadku wymiany szkieł wraz z montażem należy traktować jako kompleksowe świadczenie podlegające opodatkowaniu według 8% stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z poz. 103 załącznika nr 3 do ustawy niezależnie od przyczyn ich wymiany przez klienta.

Zgodnie natomiast z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z art. 106e ust. 1 ustawy wynika, że faktura powinna zawierać, m.in.:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

W związku z powyższym Wnioskodawczyni winna wystawiać fakturę na wymianę szkieł korekcyjnych, bez wyszczególniana na tej fakturze wartości usługi wymiany szkieł.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży okularów korekcyjnych,
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla wymiany szkieł korekcyjnych.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.