Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-884/15-4/RR
z 11 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2015 r. (data wpływu 14 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 3 listopada 2015 r. nr IPPP2/4512-884/15-2/RR (skutecznie doręczone w dniu 9 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług pośrednictwa finansowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług pośrednictwa finansowego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 3 listopada 2015 r. nr IPPP2/4512-884/15-2/RR (skutecznie doręczone w dniu 9 listopada 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego. Strona jest opodatkowana na zasadach ogólnych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług VAT. W umowie partnerskiej zawartej z „G. Sp. z. o.o”, zwaną licencjodawcą Spółka G. oświadcza, że posiada koncepcję prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług doradztwa finansowego, polegającą na prowadzeniu placówek doradztwa finansowego pod firmą G., oferujących kompleksowe doradztwo finansowe. Koncepcja ta ma umożliwić utworzenie jednolitej Sieci Partnerskiej, oznaczonej jedną firmą tworzonej przez Placówki Partnerskie i własne placówki G., wykorzystujące te same znaki towarowe, świadczące usługi doradztwa finansowego o jednolitym ustalonym standardzie jakościowym. Koncepcja ta zakłada również wspólną dla całej sieci działalność reklamową i promocyjną.

G. udziela licencjobiorcy licencji na prowadzenie Placówki Partnerskiej, w której świadczone będą usługi doradztwa finansowego pod firmą i oznaczeniem graficznym G., co zostanie potwierdzone wystawionym przez Licencjodawcę certyfikatem. Licencjobiorca (Mariusz R.) uprawniony jest do prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem firmy, logo i znaków towarowych G. wyłącznie w lokalu z zachowaniem wymogów dotyczących standardów obsługi, oznaczenia i aranżacji lokalu, przestrzegając zasad świadczenia usług doradztwa finansowego w ramach udzielonej przez G. Licencji określonych w Umowie. Na zasadach określonych w Umowie Licencjodawca (G.) zleca Licencjobiorcy (Mariusz R.) prowadzenie działalności polegającej na pośredniczeniu w zawieraniu umów na zlecenie Licencjodawcy lub zawieraniu umów w jego imieniu (Działalność Agencyjna).

Licencjobiorca oświadcza, że posiada wszelkie wymagane prawem uprawnienia i zezwolenia wydane przez właściwe organy i instytucje, uprawniające go do wykonywania Działalności Agencyjnej na rzecz Licencjodawcy w zakresie produktów oferowanych przez G.. Działalność Agencyjna będzie wykonywana przez Licencjobiorcę w Placówce Partnerskiej, co nie wyłącza jej prowadzenia za pośrednictwem internetu lub w inny sposób drogą elektroniczną lub przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość. Zlecając Licencjobiorcy prowadzenie Działalności Agencyjnej na podstawie Umowy G. powierza a Partner (R. Mariusz) zobowiązuje się do stałego wykonywania na rzecz G. czynności pośrednictwa finansowego tj. wykonywania czynności faktycznych lub prawnych związanych z zawieraniem umów ubezpieczenia, umów kredytowych oraz innych umów dotyczących produktów będących w ofercie G. Czynności pośrednictwa obejmują w szczególności:

1. promowanie produktów dostępnych w ofercie G. i pozyskiwanie klientów dla G. oraz informowanie klientów o warunkach i możliwości skorzystania z tych produktów,
   
2. udzielanie pomocy klientom przy wypełnianiu wniosków, kompletowaniu niezbędnych dokumentów oraz wykonywanie innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów,
   
3. przekazywanie klientom treści ogólnych warunków produktów finansowych będących w ofercie G.
   
4. obliczanie wysokości składek, rat kredytów a także dokonywania innych kalkulacji związanych z oferowanymi produktami,
   
5. nadzorowanie terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych
   
6. informowanie ubezpieczonych i uposażonych o sposobie zgłaszania roszczeń o wypłatę świadczenia w razie zajścia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową,
   
7. przekazywanie klientom informacji otrzymanych z banku, z którym klient zawarł umowę kredytu, o opóźnieniu w spłacie należności i w miarę możliwości oferowanie klientowi pomocy w wyjaśnieniu powstałej sytuacji.
   
   
   

Przy wykonywaniu czynności pośrednictwa finansowego licencjobiorca zobowiązany jest w szczególności do :

1. oferowania klientom produktów finansowych zgodnie z najlepszą wiedzą poprzedzonego etyczną i profesjonalną poradą w zakresie wyboru optymalnego produktu z aktualnej oferty G.,
   
2. zachowania należytej staranności, lojalności uczciwości solidności przyjętych w środowisku norm etycznych i obyczajowych przy wykonywaniu czynności pośrednictwa finansowego.
   
3. zapewnienia klientom dostępności do Lokalu i do osób w Lokalu , za pomocą których Licencjobiorca wykonuje czynności pośrednictwa finansowego, co najmniej w godzinach otwarcia Lokalu.
   
4. rzetelnego i dokładnego wypełniania wniosków i innych niezbędnych dokumentów w zakresie wykonywanych przez Licencjobiorcę czynności
   
5. informowania G. o każdym przypadku podania przez klienta nieprawdziwych danych lub zatajenia jakichkolwiek informacji przy wypełnianiu dokumentów związanych z zawieraniem umów lub dokumentów związanych z ich obsługą.
   
   
   

Z pisma z dnia 14 listopada 2015 r., stanowiącego uzupełnienie do złożonego wniosku wynika, że:

1. Przedmiotem prowadzonej działalności są usługi pośrednictwa finansowego.
   
   
   

Na zasadach określonych w umowie Licencjodawca (G.) zleca Licencjobiorcy (Mariusz R.) prowadzenie działalności polegającej na pośredniczeniu w zawieraniu umów na zlecenie Licencjodawcy lub zawieraniu umów w jego imieniu (Działalność Agencyjna).

Zlecając Licencjobiorcy prowadzenie Działalności Agencyjnej na podstawie umowy G. powierza a Partner (Mariusz R.) zobowiązuje się do stałego wykonywania na rzecz G. czynności pośrednictwa finansowego, tj. wykonywania czynności faktycznych lub prawnych związanych z zawieraniem umów ubezpieczenia, umów kredytowych oraz innych umów dotyczących produktów będących w ofercie G.

Czynności pośrednictwa obejmują w szczególności:

• promowanie produktów dostępnych w ofercie G. i pozyskiwanie klientów dla G. oraz informowanie klientów o warunkach i możliwości skorzystania z tych produktów,
  
• udzielanie pomocy klientom przy wypełnianiu wniosków, kompletowaniu niezbędnych dokumentów oraz innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów,
  
• przekazywanie klientom treści ogólnych warunków produktów finansowych będących w ofercie G.,
  
• obliczanie wysokości składek, rat kredytów a także dokonywania innych kalkulacji związanych z oferowanymi produktami,
  
• nadzorowanie terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych,
  
• informowanie ubezpieczonych i uposażonych o sposobie zgłaszania roszczeń o wypłatę w razie zajścia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową,
  
• przekazywanie klientom informacji otrzymanych z banku , z którymi klient zawarł umowę kredytu , o opóźnieniu w spłacie należności i w miarę możliwości oferowanie klientowi pomocy w wyjaśnieniu powstałej sytuacji.
  
  

Z tytułu wykonywania Działalności Agencyjnej licencjobiorca (Mariusz R.) uprawniony będzie do otrzymywania od Licencjodawcy wynagrodzenia prowizyjnego wysokości i na zasadach określonych w Systemie Rozliczeń Prowizyjnych.

Powyższe czynności świadczone przez licencjobiorcę nie mają charakteru i nie obejmują usług doradztwa wskazanego w art. 43 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku):

Czy opisana w stanie faktycznym usługa pośrednictwa finansowego, którą Wnioskodawca świadczy na rzecz G. jest zwolniona od podatku od towarów i usług ?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku):

Opisana w stanie faktycznym usługa pośrednictwa finansowego polegająca na pośredniczeniu w zawieraniu umów na zlecenie Licencjodawcy lub zawieraniu umów w jego imieniu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto, zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w cyt. art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Istotne zatem, dla zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku usług pomocniczych do usług finansowych udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych jest to, aby określona usługa, stanowiąca odrębną całość, zmierzała do realizacji zasadniczych funkcji ww. usługi finansowej objętej zwolnieniem. Przy czym, z omawianego zwolnienia nie mogą korzystać usługi stanowiące element usługi pośrednictwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Licencjodawca (G.) zleca Licencjobiorcy (Mariusz R.) prowadzenie działalności polegającej na pośredniczeniu w zawieraniu umów na zlecenie Licencjodawcy lub zawieraniu umów w jego imieniu (Działalność Agencyjna). G. powierza a Partner (Mariusz R.) zobowiązuje się do stałego wykonywania na rzecz G. czynności pośrednictwa finansowego tj. wykonywania czynności faktycznych lub prawnych związanych z zawieraniem umów ubezpieczenia, umów kredytowych oraz innych umów dotyczących produktów będących w ofercie G..

Czynności pośrednictwa obejmują w szczególności: promowanie produktów dostępnych w ofercie G. i pozyskiwanie klientów dla G. oraz informowanie klientów o warunkach i możliwości skorzystania z tych produktów, udzielanie pomocy klientom przy wypełnianiu wniosków, kompletowaniu niezbędnych dokumentów oraz innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów, przekazywanie klientom treści ogólnych warunków produktów finansowych będących w ofercie G., obliczanie wysokości składek, rat kredytów a także dokonywania innych kalkulacji związanych z oferowanymi produktami, nadzorowanie terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych, informowanie ubezpieczonych i uposażonych o sposobie zgłaszania roszczeń o wypłatę w razie zajścia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, przekazywanie klientom informacji otrzymanych z banku , z którymi klient zawarł umowę kredytu, o opóźnieniu w spłacie należności i w miarę możliwości oferowanie klientowi pomocy w wyjaśnieniu powstałej sytuacji.

Z tytułu wykonywania Działalności Agencyjnej licencjobiorca uprawniony będzie do otrzymywania od Licencjodawcy wynagrodzenia prowizyjnego. Powyższe czynności świadczone przez licencjobiorcę nie mają charakteru i nie obejmują usług doradztwa wskazanego w art. 43 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług .

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii, czy opisana w stanie faktycznym usługa pośrednictwa finansowego, którą Wnioskodawca świadczy na rzecz G. jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem VAT powinno być traktowane jak odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. Podstawowym kryterium pozwalającym uznać zbiór określonych czynności za usługę kompleksową (złożoną) jest określenie wzajemnych relacji pomiędzy elementami składowymi złożonej usługi w zakresie celów, które usługi te realizują. Pojedynczą usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Podstawowym celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą główną - usługę kompleksową - jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi głównej. Aby dana pomocnicza usługa mogła być uznana za element kompleksowej usługi, winna służyć bezpośrednio realizacji głównej usługi. W celu ustalenia czy dana usługa może być uznana za złożoną, konieczne jest zbadanie przebiegu konkretnej transakcji z uwzględnieniem jej wszystkich ekonomicznych aspektów.

Zauważyć należy, że jakkolwiek zdarzają się sytuacje, gdy występuje wielość świadczeń wynikających z jednej umowy i mogą być one potraktowane jako jedna usługa (i opodatkowane jedną stawką podatkową), możliwe jest to tylko i wyłącznie w takich sytuacjach, gdy na taką usługę składa się cały zespół nie dających się w istocie wyodrębnić czynności, dających w efekcie ostateczną, jednorodną usługę.

Sytuacja taka nie ma jednak miejsca w opisanym we wniosku zdarzeniu, gdzie możliwe jest wyodrębnienie poszczególnych usług m.in. usługa pośrednictwa finansowego, do której należą m.in. takie czynności jak promowanie produktów dostępnych w ofercie G. i pozyskiwanie klientów dla G. oraz informowanie klientów o warunkach i możliwości skorzystania z tych produktów, udzielanie pomocy klientom przy wypełnianiu wniosków, kompletowaniu niezbędnych dokumentów oraz wykonywanie innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów, przekazywanie klientom treści ogólnych warunków produktów finansowych będących w ofercie G.. Usługi te mają charakter samoistny i mogą występować niezależnie. Ponadto, trudno określić w rozpatrywanej sprawie, które usługi stanowią świadczenie główne, a które pomocnicze realizowane w celu lepszego wykonania usługi podstawowej. W omawianej sytuacji wszystkie świadczone usługi mają charakter równorzędny, zaś rezygnacja z niektórych czynności pozostaje bez wpływu na prawidłowe wykonanie innych usług.

Zatem w omawianej sprawie, wykonywania przez Wnioskodawcę szeregu czynności, szczegółowo opisanych w opisie sprawy nie można uznać za świadczenie kompleksowe, w związku z tym w celu określenia czy poszczególne czynności wschodzące w skład opisanej usługi korzystają ze zwolnienia konieczne jest jednostkowe ocenianie poszczególnych czynności pod kątem skorzystania ze zwolnienia.

Należy stwierdzić, że z treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Zgodnie z definicją słownikową, przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”. W kontekście tej definicji, pośrednictwo w świadczeniu usług finansowych obejmowałoby działalność pośrednika mającą na celu porozumienie się pomiędzy klientami a bankiem, skojarzenie tych kontrahentów w celu zawarcia przez nich umowy dotyczącej produktów bankowych.

Należy wskazać, że z szeregu wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności można rozróżnić czynności, które mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy przez klienta z G.. Do czynności tych zaliczyć należy: promowanie produktów dostępnych w ofercie G. i pozyskiwanie klientów dla G. oraz informowanie klientów o warunkach i możliwości skorzystania z tych produktów, udzielanie pomocy klientom przy wypełnianiu wniosków, kompletowaniu niezbędnych dokumentów oraz wykonywanie innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów, przekazywanie klientom treści ogólnych warunków produktów finansowych będących w ofercie G. W ramach ww. czynności Wnioskodawca pozyskuje klientów poprzez przedstawienie im oferty i w konsekwencji doprowadzenie do zawarcia umowy z Licencjodawcą.

Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności pośredniczy w zawieraniu umów na zlecenie Licencjodawcy lub zawieraniu umów w jego imieniu. Natomiast Licencjodawca posiada koncepcję prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług doradztwa finansowego, polegającą na prowadzeniu placówek doradztwa finansowego pod firmą G., oferujących kompleksowe doradztwo finansowe. Tym samym wskazać należy, że w omawianej sprawie pomimo tego, że część świadczonych przez Stronę usług stanowi usługi pośrednictwa w zawieraniu umów, to realizacja powyżej wskazanych usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie jest związana z pośrednictwem w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, które w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 są zwolnione z podatku VAT. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę zgodnie z opisem analizowanej sprawy służą realizacji wspólnej koncepcji w zakresie świadczenia usług doradztwa finansowego, które nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT. Stwierdzić zatem należy, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią usług pośrednictwa finansowego, skoro Wnioskodawca działa na licencji firmy doradczej, a tym samym świadczone przez Stronę usługi nie stanowią usług w zakresie pośrednictw finansowego zwolnionych z podatku VAT. Dlatego też uznać należy, że Wnioskodawca w odniesieniu do ww. usług nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, gdyż usługi tego rodzaju nie zostały przewidziane w katalogu czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje szereg czynności tj.: obliczanie wysokości składek, rat kredytów a także dokonywania innych kalkulacji związanych z oferowanymi produktami, nadzorowanie terminowości wpłacania przez ubezpieczających składek ubezpieczeniowych, informowanie ubezpieczonych i uposażonych o sposobie zgłaszania roszczeń o wypłatę świadczenia w razie zajścia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, przekazywanie klientom informacji otrzymanych z banku, z którym klient zawarł umowę kredytu, o opóźnieniu w spłacie należności i w miarę możliwości oferowanie klientowi pomocy w wyjaśnieniu powstałej sytuacji.

W odniesieniu do wymienionych czynności wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych, gdyż opisane czynności nie mają na celu doprowadzenia do zawarcia umowy, dlatego też działalność Wnioskodawcy w tej części nie odpowiada definicji „pośrednictwa”. Wyżej wskazane czynności polegają na obsłudze już po zawarciu umowy przez klienta i występują w trakcie ich trwania, czyli po wykonaniu przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa. Należy podkreślić, że czynności związanych z bazami danych w tym m.in. nadzorowanie terminowości wpłacanych składek, informowanie o sposobie zgłaszania roszczeń, przekazywanie klientom informacji otrzymanych z banku, z którym klient zawarł umowę kredytu, stanowią jedynie czynności wsparcia o charakterze techniczno-administracyjnym, które nie mieszczą się w zakresie usług pośrednictwa w udzielaniu kredytów, nawet jeżeli pośrednio są związane z tymi usługami. Ponadto w zakresie wymienionych czynności Wnioskodawca nie uczestniczy w żadnym stopniu w świadczeniu usług pośrednictwa, a dokonuje wyłącznie czynności technicznych, wsparcia, obsługi umów w ramach realizacji świadczonych usług doradztwa finansowego.

Należy również przeanalizować, czy ww. czynności mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Z analizy wyżej powołanego art. 43 ust. 13 ustawy, wynika, że zastosowanie zwolnienia z podatku możliwe jest także w odniesieniu do usług stanowiących element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 pod warunkiem, że:

• stanowią one odrębną całość
  
• są właściwe oraz
  
• niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że aby dana czynność mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku musi posiadać łącznie wszystkie cechy przewidziane w ww. przepisie cechy.

Zatem aby opisane czynności mogły zostać uznane za zwolnione, czynności te muszą stanowić element usługi finansowej, muszą mieć odrębny od tej usługi charakter, jak również muszą być niezbędne do wykonania usługi finansowej oraz dla niej właściwe – w znaczeniu: specyficzne (specyficzny – właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska). Co znaczy zatem, że usługa musi być właściwa. „Właściwe” w semantycznym znaczeniu oznacza tyle co zgodnie z jakąś normą, przepisami itp., charakterystyczne dla kogoś lub czegoś, mające najbardziej typowe, charakterystyczne cechy dla danego gatunku, grupy przedmiotów czy zjawisk; nie rzekome, nie fałszywie, prawdziwe, powołane prawnie do jakiś zadań, kompetentne (B. Dunaj, Popularny słownik języka polskiego, Warszawa 2000, s. 787). Połączenie użytego w art. 43 ust. 13 VAT słowa „właściwe” z usługami opisanymi w art. 43 ust. 1 pkt 38, prowadzi do wniosku, wedle którego z podanych wyżej znaczeń słowa „właściwe” istotne znaczenie dla dokonania prawidłowej wykładni przepisu art. 43 ust. 13 ustawy będą miały tylko niektóre z nich, a mianowicie słowa „charakterystyczny dla kogoś lub czegoś”, „stanowiący najważniejszą część czegoś”, „mający typowe cechy danego gatunku, grupy przedmiotów lub zjawisk”. Aby zatem uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić odrębną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej. Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie ww. czynności nie można uznać za usługi właściwe, gdyż pomimo że stanowią, obok usługi finansowej, odrębną całość, nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla tej usługi zwolnionej. Czynności te nie są również usługami niezbędnymi do świadczenia usługi finansowej, gdyż mają na celu zapewnienie jedynie obsługi o charakterze techniczno-administracyjnym w stosunku do usługi polegającej realizacji usług w zakresie doradztwa finansowego. Ponadto sam fakt, że jakiś element składowy jest niezbędny do dokonania transakcji zwolnionej od podatku, nie gwarantuje, że usługa, która ten element składowy zawiera, jest sama w sobie zwolniona od podatku. Tym samym stwierdzić należy, że powyżej wymienione czynności stanowiące obsługę techniczno-administracyjną kredytów nie korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 13 ustawy w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Usług tych nie można również traktować jako usług zarządzania kredytami udzielonymi przez kredytobiorcę (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy). Wskazać należy, że ustawodawca nie sprecyzował w ustawie, co należy rozumieć przez zarządzanie kredytami. Zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza „zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób” (por. B. Kudrycka, B.G. Peters, P. J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty. Zaznaczyć należy, że ustawodawca w powołanym przepisie zwolnił zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. W niniejszej sprawie jak już wcześniej wskazano usługi świadczone przez Wnioskodawcę zgodnie z opisem analizowanej sprawy służą realizacji wspólnej koncepcji w zakresie świadczenia usług doradztwa finansowego, zatem nie można stwierdzić, że Wnioskodawca wykonując opisane we wniosku czynności zarządza udzielonymi przez niego kredytami. Licencjodawca natomiast posiada koncepcję prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług doradztwa finansowego, polegającą na prowadzeniu placówek doradztwa finansowego pod firmą G., oferujących kompleksowe doradztwo finansowe. Wnioskodawca jedynie wykonuje określone czynności na rzecz Licencjodawcy na podstawie Umowy z G.. Tym samym, czynności polegające na technicznej obsłudze zawartych umów nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, jako zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Tym samym ww. czynności świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych ani usługami zarządzania kredytami przez kredytodawcę, a tym samym nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy i ze względu, na to, że prawodawca nie przewidział dla tych usług preferencyjnej stawki będą opodatkowane podstawową tj. 23% stawką podatku od towarów i usług.

Opisane usługi nie mogą również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodać w tym miejscu należy, że pomimo wskazania w opisie sprawy, że Wnioskodawca wykonuje również usługi związane z zawieraniem umów ubezpieczenia, to niniejszą interpretacje wydano w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług pośrednictwa finansowego, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca zadał pytanie i sprecyzował stanowisko.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.