Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-304/15/AJ
z 11 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 9 czerwca 2015 r.), uzupełnionym 24 i 27 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem w drodze darowizny udziałów w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem w drodze darowizny udziałów w spółce komandytowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 sierpnia 2015 r., Znak: IBPB-2-1/4515-39/15/AD oraz Znak: IBPB-1-1/4511-304/15/AJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 i 27 sierpnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza zostać wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) w charakterze komandytariusza. Przedmiotem wkładu Wnioskodawczyni do spółki będą środki pieniężne. Istotne jest, że wspólnikiem Spółki, będzie również jej brat (dalej: „Darczyńca”). Zgodnie z otrzymanym przez Wnioskodawczynię zapewnieniem, Darczyńca zobowiąże się, aby po przystąpieniu Wnioskodawczyni do Spółki nieodpłatnie (bez wynagrodzenia z tego tytułu), doprowadzić do zmiany umowy Spółki w wyniku której przysługujące Wnioskodawcy prawo do udziału w zyskach Spółki ulegnie zwiększeniu do 20%, a prawo do udziału w zyskach Spółki Darczyńcy ulegnie zmniejszeniu o różnicę pomiędzy udziałem obdarowanej w zysku Spółki po zmianie umowy Spółki, a udziałem w zyskach Spółki przysługującym Wnioskodawczyni przed tą zmianą. Na skutek zmiany umowy Spółki zwiększeniu ulegnie zatem prawo do udziału w zyskach Spółki posiadane przez Wnioskodawczynię wraz z odpowiednim zmniejszeniem się prawa do udziału w zyskach Spółki Darczyńcy. Osoby fizyczne będące wspólnikami Spółki na dzień zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku będą posiadały miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Wspólnik będący osobą prawną oraz sama Spółka będą posiadali miejsce siedziby na terytorium Polski.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą konsekwencji zobowiązania się Darczyńcy do doprowadzenia do zmiany umowy Spółki i konsekwencji samej zmiany umowy Spółki o której mowa powyżej, m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 24 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała m.in., że podjęte przez brata Wnioskodawczyni zobowiązanie do doprowadzenia do zmiany umowy spółki w taki sposób, aby przysługujące Wnioskodawczyni prawo do udziału w zyskach Spółki zwiększyło się kosztem prawa do udziału w zyskach Spółki przysługującego bratu Wnioskodawczyni, będzie miało na celu przekazanie przez brata Wnioskodawczyni części jego majątku na rzecz Wnioskodawczyni. W wyniku opisanej we wniosku zmiany umowy Spółki, wartość rynkowa udziału brata Wnioskodawczyni w Spółce ulegnie obniżeniu, a wartość rynkowa udziału w Spółce Wnioskodawczyni wzrośnie. Zatem, w wyniku realizacji podjętego przez brata Wnioskodawczyni zobowiązania dojdzie do zwiększenia majątku Wnioskodawczyni kosztem majątku brata Wnioskodawczyni. Ww. zmiana umowy Spółki zostanie dokonana w wyniku zawarcia przez Wnioskodawczynię i jej brata umowy darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zobowiązanie się Darczyńcy do doprowadzenia do zmiany umowy Spółki w taki sposób, aby prawo do udziału w zysku Spółki posiadane przez Wnioskodawczynię zwiększyło się kosztem prawa do udziału w zysku Spółki Darczyńcy oraz dokonanie takiej zmiany będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, lub będzie powodowało powstanie jakichkolwiek obowiązków podatkowych po stronie Wnioskodawczyni lub Spółki na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zobowiązanie się Darczyńcy do doprowadzenia do zmiany umowy Spółki w taki sposób, aby prawo do udziału w zysku Spółki posiadane przez Wnioskodawczynię zwiększyło się kosztem prawa do udziału w zysku Spółki Darczyńcy oraz dokonanie takiej zmiany nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie powodowało powstania jakichkolwiek obowiązków podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawczyni lub Spółki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że zwiększenie wartości majątku Wnioskodawczyni, które wystąpi w związku ze zmianą umowy Spółki podlega przepisom Ustawy o podatku od spadków i darowizn (dalej: „PSD”), uzyskane przez Wnioskodawczynię przysporzenie nie podlega, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PDOP”; winno być: „Ustawa o PDOF”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Gdyby nawet uznać (z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza), że przysporzenie, które wystąpi po stronie Wnioskodawczyni na skutek zmiany umowy Spółki może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, korzystałoby ono ze zwolnienia przewidzianego w art. 25 ust. 1 pkt 125 Ustawy o PDOP (winno być: art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy o PDOF) który stanowi, że nie podlega opodatkowaniu wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów Ustawy o PSD.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawczyni, wystąpienie zdarzeń będących przedmiotem niniejszego wniosku nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawczyni podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie skutkowało powstaniem jakichkolwiek obowiązków wynikających z ustawy o PDOP (winno być: PDOF) w tym w szczególności w zakresie obowiązku sporządzenia deklaracji czy informacji w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm., dalej: „K.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 102 K.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 86 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny. Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, podatkowi nie podlega nabycie w drodze (…) darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że co do zasady, darowizna dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć jednakże należy, że na mocy wskazanego powyżej art. 3 pkt 2 ustawy o spadków i darowizn przepisy tej ustawy nie mają zastosowania do darowizn składników majątku w nim wymienionych, tj. praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Powyższe oznacza, że jeśli przedmiotem darowizny są składniki majątku wskazane w powyższym przepisie, które na mocy ustawy nie podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn to nie stosuje się do nich wyłączenia, określnego w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tej też przyczyny darowizna ww. składników majątku podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zatem, daną czynność można uznać za darowiznę, gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu - czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych rzeczy lub praw majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem Spółki komandytowej. Wspólnikiem tej spółki będzie również jej brat (dalej: „Darczyńca”), który po przystąpieniu Wnioskodawczyni do Spółki zobowiąże się doprowadzić do zmiany umowy Spółki poprzez umowę darowizny (w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego), w wyniku której prawo do udziału w zyskach Wnioskodawczyni ulegnie zwiększeniu do 20%, natomiast prawo do udziału w zyskach Darczyńcy ulegnie zmniejszeniu o różnicę pomiędzy przysługującym Wnioskodawczyni udziałem w zysku Spółki po zmianie umowy Spółki, a udziałem w zyskach Spółki przysługującym Wnioskodawczyni przed tą zmianą. Na skutek zmiany umowy Spółki zwiększeniu ulegnie zatem prawo do udziału w zyskach Spółki posiadane przez Wnioskodawczynię wraz z odpowiednim zmniejszeniem się prawa do udziału w zyskach Spółki Darczyńcy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie czynność nieodpłatnego przeniesienia części udziału w zyskach wspólnika spółki komandytowej (brata Wnioskodawczyni), na rzecz Wnioskodawczyni (będącej wspólnikiem tej spółki), dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, będzie prawnie dopuszczalne (skuteczne) i będzie darowizną w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego podlegającą przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, to nie może być jednocześnie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym w takiej sytuacji po stronie Wnioskodawczyni ani spółki komandytowej, której jest wspólnikiem nie powstaną żadne obowiązki wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, skoro jak wskazano, otrzymanie przez Wnioskodawczynię części udziałów spółki komandytowej będzie z ww. zastrzeżeniem podlegało przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn to bezprzedmiotowym jest odnoszenie się do tej części stanowiska Wnioskodawczyni, która dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia przewidzianego art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy również, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2 oraz w zakresie skutków podatkowych przeniesienia udziałów w zysku, o których mowa we wniosku w drodze innej niż umowa darowizny, czynności cywilnoprawnej wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.