Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-1077/15/MPŁ
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyłączenia od opodatkowania dochodów z chowu i hodowli zajęcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyłączenia od opodatkowania dochodów z chowu i hodowli zajęcy. Wniosek uzupełniono w dniu 15 grudnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego oraz płatnikiem podatku rolnego. W dniu 10 lipca 2013 r. otrzymał zezwolenie Ministra Środowiska na chów i hodowlę zamkniętą zająca szaraka (Lepus europaeus) do 150 sztuk, do celów zasiedleń i eksportu w stanie żywym.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zające nadające się do zasiedleń i eksportu w stanie żywym muszą być hodowane około sześć miesięcy, natomiast w praktyce realizacji sprzedaży średnia wieku zająca wynosi około 1 rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wyjaśnienie, czy w takiej sytuacji jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli tak, to na jakich zasadach i w jakiej formie rozliczać się z urzędem skarbowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, chów i hodowla zajęcy nie jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest działem specjalnym produkcji rolnej. Nie jest to również działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Działami specjalnymi produkcji rolnej – stosownie do treści z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Z powyższych przepisów wynika, iż działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.

Należy zauważyć, że załącznik nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej.

W tabeli stanowiącej załącznik nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w specyfice rodzajowej, hodowla zajęcy nie została wymieniona. W konsekwencji, tego typu działalność nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

• miesiąc - w przypadku roślin,
• 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
• 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
• 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Przychody uzyskane ze sprzedaży zajęcy nie stanowią także przychodów z działalności gospodarczej, o ile prowadzona działalność nie utraci charakteru działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. przedmiotem sprzedaży nie będą zwierzęta, których okres przetrzymywania, w trakcie którego nastąpi ich biologiczny wzrost, będzie krótszy niż 2 miesiące od dnia ich nabycia.

Zauważyć przy tym należy, iż ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ww. ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego oraz płatnikiem podatku rolnego. W dniu 10 lipca 2013 otrzymał zezwolenie Ministra Środowiska na chów i hodowlę zamkniętą zająca szaraka (Lepus europaeus) do 150 sztuk, do celów zasiedleń i eksportu w stanie żywym.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zające nadające się do zasiedleń i eksportu w stanie żywym muszą być hodowane około sześć miesięcy, natomiast w praktyce realizacji sprzedaży średnia wieku zająca wynosi około 1 rok.

Przystępując do oceny przedstawionego stanu faktycznego w oparciu o obowiązujące uregulowania prawne w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, że opisane we wniosku chów i hodowla zajęcy stanowią – jeżeli (w przypadku zwierząt zakupionych) okres ich przetrzymywania nie będzie krótszy niż dwa miesiące – działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec takiej kwalifikacji, przychody z tytułu sprzedaży zajęcy, w warunkach opisanych we wniosku – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów z tego tytułu stosuje się bowiem wyłączenie przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.