Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-405/15/KK
z 17 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 15 września 2015 r., uzupełnionym w dniach 20 października i 26 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 20 października i 26 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na własne nazwisko opodatkowaną podatkiem dochodowym wg liniowej skali 19%. Działalność gospodarcza prowadzona jest pod PKD 86.23.Z (praktyka lekarska dentystyczna).

Wnioskodawca zamierza użyczyć nieodpłatnie swojej żonie (z którą ma podpisaną rozdzielność majątkową) lokal wprowadzony do ewidencji środków trwałych w Jego przedsiębiorstwie. Ponadto Wnioskodawca w ciągu roku prywatnie wynajmuje (nie w ramach działalności) mieszkanie dla osób prywatnych na pobyt krótkotrwały, a przychody osiągnięte z tego najmu opodatkowuje w formie ryczałtu 8,5% od przychodów ewidencjonowanych.

Pozarolniczą działalność gospodarczą Wnioskodawca będzie prowadził zatrudniając jedną osobę (asystentkę stomatologiczną) na podstawie umowy o pracę. Nie będzie zatrudniał osób na podstawie umowy zlecenia czy innych umów cywilnoprawnych.

Przy prowadzeniu działalności Wnioskodawca będzie korzystał z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w zakresie zakupu wyrobów i prac protetycznych, zakupu materiałów stomatologicznych, utylizacji odpadów, a także w zakresie zakupu mediów (energia, woda, gaz, telefon).

Oprócz praktyki lekarskiej Wnioskodawca nie zamierza prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wytwarza wyrobów opodatkowanych na podstawie odrębnych przepisów podatkiem akcyzowym i nie zamierza prowadzić firmy poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy skutkiem podatkowym użyczenia lokalu żonie będzie brak możliwości zmiany w przyszłym roku podatkowym formy opodatkowania podatku dochodowego z zasad ogólnych [powinno być: z podatku liniowego] (zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych) na ryczałt ewidencjonowany w formie karty podatkowej (zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne)?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne użyczenie środka trwałego żonie (jakim jest lokal użytkowy) nie będzie przeciwwskazaniem do wyboru formy opodatkowania na podstawie karty podatkowej (art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie wolny zawód oznacza – pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli (stanowiącej załącznik Nr 3 do ww. ustawy).

Świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, jako lekarz stomatolog, wymienione zostało w części VIII tej tabeli. Ponadto w punkcie 1 objaśnień do części VIII załącznika Nr 3 ustawodawca wskazał, że określona w tabeli stawka karty podatkowej (przy wykonywaniu wolnego zawodu w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego) dotyczy również wykonywania zawodu przy zatrudnieniu jednej pomocy fachowej lub przyuczonej.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z treścią art. 25 ust. 2 ww. ustawy nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej:

1. prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5.000 kilowatów, oraz wytwarzanie biogazu,
2. osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze

• z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Przy czym, w myśl art. 25 ust. 3 ww. ustawy, za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4.

Jednocześnie art. 29 ust. 1 tej ustawy stanowi, że wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

Naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników, o czym stanowi art. 30 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - lekarską praktykę dentystyczną. Będzie zatrudniał jedną osobę na podstawie umowy o pracę. Będzie również korzystał z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w zakresie zakupu wyrobów i prac protetycznych, zakupu materiałów stomatologicznych, utylizacji odpadów, a także w zakresie zakupu mediów (energia, woda, gaz, telefon). Wnioskodawca zamierza użyczyć nieodpłatnie swojej żonie (z którą ma podpisaną rozdzielność majątkową) lokal wprowadzony do ewidencji środków trwałych w Jego przedsiębiorstwie. Ponadto Wnioskodawca prywatnie wynajmuje mieszkanie, a przychody z tego tytułu opodatkowuje w formie ryczałtu 8,5% od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), użyczenie jest umową, przez którą użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Istotą tej umowy jest jej bezpłatny charakter, co oznacza, że biorący w używanie nie ma obowiązku dokonywania żadnych świadczeń i opłat na rzecz dającego do bezpłatnego używania.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie żonie przez Wnioskodawcę lokalu wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w Jego przedsiębiorstwie nie spowoduje rozszerzenia dotychczasowej lub podjęcia dodatkowej działalności, a co za tym idzie nie zostanie naruszony warunek uprawniający do opodatkowania w formie karty podatkowej określony w art. 25 ust. 1 pkt 4. Dodać należy, że w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bezpłatne użyczenie dla użyczającego nie stanowi jakiegokolwiek źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 ustawy. Zatem u Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu użyczenia lokalu.

Odnosząc treść cytowanych powyżej przepisów do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli w wymaganym ustawowym terminie Wnioskodawca złoży wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, to przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w cytowanym powyżej art. 25 ust. 1 ustawy, jak również warunku nie świadczenia przedmiotowych usług na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej – może korzystać z tej formy opodatkowania. Bez znaczenia przy tym – w odniesieniu do ww. formy opodatkowania – jest fakt, że Wnioskodawca użyczy żonie lokal wprowadzony do ewidencji środków trwałych we własnym przedsiębiorstwie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.