Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-891/15/AR
z 13 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania artykułów spożywczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania artykułów spożywczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 17 maja 1996 roku.

Spółka zajmuje się działalnością projektowania inżynieryjnego i procesowego, dotyczącą instalacji przemysłowych branży rafineryjnej, petrochemicznej i chemicznej. Szczególną specjalnością Spółki są projekty z zakresu technologii produkcji gazu syntezowego, wodoru i procesów czystej konwersji. Do podstawowego zakresu działalności Spółki zaliczają się usługi planowania i modelowania projektów, wykonawstwa projektów bazowych i technicznych oraz dostaw urządzeń i budowy instalacji. Wszystkie instalacje projektowane przez Spółkę są zazwyczaj wykonywane na indywidualne zamówienie klientów. Wymaga to częstych spotkań zarówno z klientami, jak i wykonawcami, a także szeregu spotkań wewnętrznych powiązanych z wypracowywaniem strategii wykonania kontraktu.

Spółka nabywa produkty spożywcze, takie jak: kawa, herbata, mleko, napoje chłodzące (woda, soki owocowe, napoje), cukier, słodycze, a także gotowe kanapki. Wymienione artykuły spożywcze przekazywane są podczas zebrań zarządu, narad, spotkań z pracownikami, klientami oraz gośćmi w czasie pracy w siedzibie firmy. Pod pojęciem „goście” użytym we wniosku Spółka rozumie przede wszystkim przedstawicieli klientów oraz przedstawicieli dostawców. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nabyte artykuły są wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Spółka odlicza podatek naliczony związany z zakupem artykułów, będących przedmiotem wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie wyżej wymienionych artykułów spożywczych należy opodatkować podatkiem należnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka organizuje spotkania pracownicze, które mają na celu omówienie kwestii związanych z prowadzoną działalnością. Podczas spotkań, w celu zwiększenia komfortu i usprawnienia pracy, zapewniane są artykuły spożywcze, takie jak: kawa, herbata, soki, kanapki, słodycze. W związku z organizowaniem spotkań, narad, czy konferencji nie dochodzi do indywidualnego zużycia towarów przez pracowników na ich potrzeby osobiste, lecz w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych. Wskazane spotkania mają charakter ściśle służbowy i są związane z działalnością przedsiębiorstwa. W przypadku spotkań z kontrahentami, czy gośćmi, Spółka traktuje wydanie artykułów spożywczych jako drobny poczęstunek, który ma na celu zapewnienie komfortu rozmów. Serwowanie drobnego poczęstunku podczas spotkań biznesowych, według Spółki, nie posiada znamion reprezentacji i jest przede wszystkim wyrazem dobrego zachowania i zwyczajowo przyjętym postępowaniem, a nie okazałością czy wystawnością. Spotkania służbowe z kontrahentami, gośćmi na terenie i w czasie pracy firmy mają nierozerwalny związek z wykonywaną działalnością i nie realizują celów osobistych kontrahentów, gości, czy pracowników Spółki, biorących udział w tych spotkaniach. Dlatego też nie ma tu miejsca przekazanie towarów na cele osobiste.

Spółka stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazanie towarów spożywczych w wyżej wymienionych sytuacjach ma ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie charakteryzuje się przekazaniem towarów na cele osobiste, dlatego nie podlega opodatkowaniu podatkiem należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, że ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu, tj. podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy lub osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej np. przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby firmy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia potrzeb osobistych. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.

Jak wynika z przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 17 maja 1996 roku. Spółka zajmuje się działalnością projektowania inżynieryjnego i procesowego, dotyczącą instalacji przemysłowych branży rafineryjnej, petrochemicznej i chemicznej. Szczególną specjalnością Spółki są projekty z zakresu technologii produkcji gazu syntezowego, wodoru i procesów czystej konwersji. Do podstawowego zakresu działalności Spółki zaliczają się usługi planowania i modelowania projektów, wykonawstwa projektów bazowych i technicznych oraz dostaw urządzeń i budowy instalacji. Wszystkie instalacje projektowane przez Spółkę są zazwyczaj wykonywane na indywidualne zamówienie klientów. Wymaga to częstych spotkań zarówno z klientami, jak i wykonawcami, a także szeregu spotkań wewnętrznych powiązanych z wypracowywaniem strategii wykonania kontraktu.

Spółka nabywa produkty spożywcze, takie jak: kawa, herbata, mleko, napoje chłodzące (woda, soki owocowe, napoje), cukier, słodycze, a także gotowe kanapki. Wymienione artykuły spożywcze przekazywane są podczas zebrań zarządu, narad, spotkań z pracownikami, klientami oraz gośćmi w czasie pracy w siedzibie firmy. Pod pojęciem „goście” użytym we wniosku Spółka rozumie przede wszystkim przedstawicieli klientów oraz przedstawicieli dostawców. Nabyte artykuły są wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Spółka odlicza podatek naliczony związany z zakupem artykułów, będących przedmiotem wniosku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych opisanych w stanie sprawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku opis sprawy należy wskazać, że nieodpłatne wydanie i zużycie artykułów spożywczych tj. kawy, herbaty, mleka, napojów chłodzących (wody, soków owocowych, napojów), cukru, słodyczy, gotowych kanapek, udostępnianych pracownikom w trakcie zebrań zarządu, narad, spotkań wewnętrznych w czasie pracy w siedzibie firmy, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób.

Osoby te (pracownicy) należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, lecz zużycie ww. artykułów spożywczych, które Wnioskodawca udostępnia im nieodpłatnie nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie z koniecznością uczestnictwa pracownika w zebraniach, naradach i spotkaniach wewnętrznych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Natomiast odnośnie kwestii nieodpłatnego wydania i zużycia ww. artykułów spożywczych przez kontrahentów (klientów oraz gości – przedstawicieli klientów oraz dostawców) w trakcie spotkań w czasie pracy w siedzibie firmy należy zauważyć, że ustawodawca w ww. przepisie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT wskazał, że przekazanie lub zużycie towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste dotyczy konkretnych ściśle wymienionych w tym przepisie osób, tj. podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. W przedmiotowym przepisie nie zostali wymienieni m.in. klienci oraz goście, o których mowa we wniosku.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zużycie ww. artykułów spożywczych tj. kawy, herbaty, mleka, napojów chłodzących (wody, soków owocowych, napojów), cukru, słodyczy, gotowych kanapek, udostępnianych kontrahentom (klientom oraz gościom – przedstawicielom klientów oraz dostawców) w trakcie i na użytek spotkań służbowych w czasie pracy w siedzibie firmy, należy również uznać za zużycie związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem, zatem nie stanowi ono zużycia ani przekazania czy też darowizny, które podlegałyby opodatkowaniu w trybie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Tak więc w przedmiotowej sprawie, jeżeli zużycie ww. artykułów spożywczych przez pracowników oraz kontrahentów (klientów oraz gości – przedstawicieli klientów oraz dostawców) następuje w godzinach pracy w związku z odbywanymi w sprawach służbowych spotkaniami, naradami, zebraniami, to nawet jeśli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów przeznaczonych na ten cel, to ich zużycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ze względów przedstawionych powyżej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że nieodpłatne wydanie i zużycie ww. artykułów spożywczych przez pracowników oraz kontrahentów (klientów oraz gości – przedstawicieli klientów oraz dostawców) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że nieodpłatne przekazanie towarów spożywczych nie podlega opodatkowaniu podatkiem należnym należało uznać za prawidłowe.

Należy wyjaśnić, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.