INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku złożonym w dniu 2 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem gruntów, na których występują szkody spowodowane wyciekiem solanki z rurociągu. Fakt ten miał miejsce kilkanaście lat temu, jednak szkody spowodowane zasoleniem gleby istnieją do dzisiaj. Plony w miejscach, gdzie wystąpił wyciek, są co najmniej o połowę niższe, niż w innych miejscach pola. Z tego też względu Zakład, będący właścicielem rurociągu, wypłaca co roku odszkodowanie, na podstawie opinii biegłego, który szacuje straty i oblicza różnicę w plonach w miejscach zanieczyszczonych i wolnych od zasolenia. W rezultacie więc Wnioskodawca nie uzyskuje żadnej korzyści dodatkowej, gdyż na całym polu ponosi takie same nakłady związane z orką, siewem, nawożeniem i innymi pracami. Otrzymywane odszkodowanie wypłacane jest na podstawie umowy zawartej w dniu 10 grudnia 2008 r., która ustala zasady rekompensowania uciążliwości i ewentualnych szkód wynikających z obecności i eksploatacji rurociągów podziemnych. Wysokość i zasady ustalania otrzymywanego odszkodowania nie wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Wypłacane odszkodowanie Wnioskodawca uzyskał z tytułu ustanowienia służebności gruntowej i szkód powstałych w uprawach rolnych (art. 435 Kodeksu cywilnego), wynikających z eksploatacji lub napraw rurociągów przesyłowych ścieków przemysłowych. Wysokość tego odszkodowania ustala się według ogólnie obowiązujących zasad, tj. w oparciu o podpisaną umowę oraz wycenę rzeczoznawców do spraw rolnictwa.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywane odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, od otrzymywanego odszkodowania, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powinien płacić podatku. Uważa, że płacenie podatku w opisanej sytuacji byłoby krzywdzące, gdyż z tego tytułu nie uzyskuje żadnych korzyści. Podaje także, że od dwóch lat nie otrzymuje z tytułu przedmiotowego odszkodowania od podmiotu wypłacającego żadnych informacji o osiągniętym dochodzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu inne źródła. Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty w zacytowanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i należy do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje odszkodowanie za szkody spowodowane wyciekiem solanki z rurociągu, który miał miejsce kilkanaście lat temu, jednak szkody spowodowane zasoleniem gleby istnieją do dzisiaj. Plony w miejscach, w których wystąpił wyciek są nawet o połowę mniejsze, niż w miejscach niezanieczyszczonych. Otrzymywane odszkodowanie wypłacane jest na podstawie umowy zawartej w dniu 10 grudnia 2008 r., która ustala zasady rekompensowania uciążliwości i ewentualnych szkód wynikających z obecności i eksploatacji rurociągów podziemnych. Wysokość i zasady ustalania otrzymywanego odszkodowania nie wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Wypłacane odszkodowanie Wnioskodawca uzyskał z tytułu ustanowienia służebności gruntowej i szkód powstałych w uprawach rolnych (art. 435 Kodeksu cywilnego), wynikających z eksploatacji lub napraw rurociągów przesyłowych ścieków przemysłowych. Wysokość tego odszkodowania ustala się według ogólnie obowiązujących zasad, tj. w oparciu o podpisaną umowę oraz wycenę rzeczoznawców do spraw rolnictwa.

W związku z tak przedstawionym zagadnieniem wskazać należy, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, ze zm. ).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Z zacytowanego art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że dla skorzystania z zawartej w tym przepisie preferencji podatkowej otrzymywane odszkodowania muszą być wypłacane m.in. na podstawie umowy, a przyczyną ich wypłaty muszą być skutki budowy przez podmioty uprawnione na tych gruntach urządzeń infrastruktury technicznej, w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami lub infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej, w wyniku czego powstaje konieczność ustanowienia służebności gruntowej, rekultywacji gruntów lub szkoda w uprawach i drzewostanie.

Dokonując interpretacji wskazanego przepisu należy mieć również na względzie fakt, iż jako przepis dotyczący zwolnienia z opodatkowania, stanowi on wyłom od wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasady powszechności opodatkowania, w związku z czym musi być interpretowany zgodnie z jego literalnym brzmieniem. W konsekwencji wyjaśnić należy, że dotyczy on jedynie szkód powstałych w związku z budową, rozumianą jako wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także jako odbudowywanie, rozbudowywanie, nadbudowywanie obiektu budowlanego, którym w omawianej sytuacji ma być jedno z urządzeń wprost wymienionych w tym przepisie. W pojęciu budowy nie mieści się więc użytkowanie, eksploatacja czy też naprawy związane z tymi urządzeniami. Podkreślić także należy, że zamieszczony spis urządzeń, jakie wchodzą w zakres infrastruktury technicznej stanowi zbiór zamknięty, w związku z czym nie można przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumieć budowy innego urządzenia niż umieszczone w tym spisie.

W stanie faktycznym sprawy wskazano, że odszkodowanie wypłacane jest na podstawie umowy, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej i szkód powstałych w uprawach rolnych wynikających z eksploatacji lub napraw rurociągów przesyłowych ścieków przemysłowych, w związku ze zmniejszonymi plonami w miejscach zanieczyszczonych na skutek wycieku solanki z rurociągu.

Taki stan sprawy sprawia, że analizowane zwolnienie z opodatkowania w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania. Otrzymywane przez Wnioskodawcę odszkodowanie nie jest bowiem wypłacane w związku ze szkodami wynikającymi z budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawcę związane jest z działalnością przedsiębiorstwa i skutkami znajdowania się na Jego gruncie rurociągu ścieków przemysłowych, który to nie został wymieniony w katalogu urządzeń infrastruktury technicznej, zawartym w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Powyższe sprawia, iż nie można uznać, że w niniejszej sprawie spełnione są warunki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy.

Oznacza to, że wypłacone świadczenie pieniężne stanowi dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota otrzymana z tytułu przedmiotowego odszkodowania - jako przychód z innych źródeł – podlega więc opodatkowaniu według skali podatkowej i powinna zostać wykazana w zeznaniu podatkowym, które należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku podatkowego, w którym otrzymano ww. świadczenie. Dla powyższego bez znaczenia pozostaje fakt braku informacji o osiągniętych przychodach, do wystawienia których zobowiązany jest podmiot dokonujący wypłaty świadczenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.