Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1052/15-2/ES
z 21 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia przychodu i kosztu uzyskania przychodu w przypadku spłaty przez dłużnika tej wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia przychodu i kosztu uzyskania przychodu w przypadku spłaty przez dłużnika tej wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca planuje nabycie wierzytelności pieniężnej (dalej: „Wierzytelność”) od zagranicznej spółki osobowej z siedzibą w Republice Słowacji (dalej: „Spółka”), której jest wspólnikiem. Nabycie przez Wnioskodawcę od Spółki Wierzytelności nie nastąpi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Po stronie Wnioskodawcy powstanie w związku z powyższym zobowiązanie do zapłaty ceny za nabytą Wierzytelność. W celu uregulowania wierzytelności Wnioskodawca zaciągnie od Spółki pożyczkę pieniężną. W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługiwać będzie wierzytelność wobec Spółki o wydanie przedmiotu pożyczki, tj. środków pieniężnych, zaś Spółce pędzie przysługiwać wierzytelność wobec Wnioskodawcy o zapłatę ceny za Wierzytelność. i następnie planowane jest potrącenie wierzytelności Wnioskodawcy o wydanie przez Spółkę przedmiotu pożyczki oraz wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy o zapłatę ceny za Wierzytelność, w wyniku czego dojdzie do wzajemnego uregulowania należności Wnioskodawcy (o wydanie przedmiotu pożyczki, tj. środków pieniężnych) oraz należności Spółki (o zapłatę ceny za Wierzytelność).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić przychód oraz koszt uzyskania przychodu w przypadku spłaty Wierzytelności przez dłużnika tej Wierzytelności?

Zdaniem Wnioskodawcy, spłata przez dłużnika Wierzytelności powodować będzie u Wnioskodawcy powstanie przychodu podatkowego ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. 2012, poz. 361 ze zm.) (dalej: „Ustawa o PIT”), tj. z praw majątkowych, zaś kosztem nabycia Wierzytelności przez Wnioskodawcę, stanowiącym jednocześnie jego wydatek na jej nabycie, pomniejszającym przychód podatkowy Wnioskodawcy w przypadku spłaty Wierzytelności przez dłużnika, będzie cena uzgodniona pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką w umowie sprzedaży Wierzytelności, uregulowana przez Wnioskodawcę poprzez potrącenie.

Za przyjęciem powyższego wniosku, w ocenie Wnioskodawcy, przemawiają następujące okoliczności:

1. Spłata przez dłużnika Wierzytelności powodować będzie u Wnioskodawcy powstanie przychodu podatkowego ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, tj. z praw majątkowych. Zgodnie z art. 18 Ustawy o PIT, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie podkreślał, że zawarty w art. 18 PIT katalog przychodów z praw majątkowych jest katalogiem otwartym, a zatem: „jest możliwe zaliczenie do niego także innych praw, nigdzie w ustawie niewymienionych” (tak Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 28 maja 1997 r. w sprawie o sygn. akt SA/Ka 102/96). Nie ulega przy tym wątpliwości, Ze wierzytelność pieniężna stanowi przysługujące wierzycielowi (Wnioskodawcy) prawo majątkowe.
   
2. Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wskazuje powołany wyżej przepis, przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przychód w postaci pieniędzy lub wartości pieniężnych powstaje w momencie otrzymania ich przez podatnika lub w momencie postawienia ich do dyspozycji podatnika. W efekcie w przypadku spłaty Wierzytelności przez dłużnika, przychodem Wnioskodawcy będzie uiszczona kwota Wierzytelności, a przychód ten powstanie w dacie faktycznego otrzymania należności.
   
3. Ustawa o PIT nie wskazuje odrębnej zasady określania dochodu z praw majątkowych, w związku z tym, dochód ten należałoby ustalić na podstawie przepisów ogólnych Ustawy o PIT, tj. art. 9 ust. 2. Zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
   
4. Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z przytoczonego przepisu wynika, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między tym wydatkiem a przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, czy też zwiększenie przychodu. Zaznaczyć przy tym należy, że przepisy ustawy o PIT nie zawierają definicji „wydatków”. Dla ustalenia znaczenia tego sformułowania należy posłużyć się wykładnią językową, która w braku definicji legalnej nakazuje nadawać interpretowanym zwrotom prawnym znaczenie tożsame do potocznego znaczenia danego zwrotu. Zgodnie z definicją wskazaną w internetowym Słowniku Języka Polskiego wyraz „wydatek” oznacza sumę pieniędzy, która może być wydana albo suma wydana na coś. Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wydatek to kwota (suma), która ma być wydana na dany cel, a „wydatek na nabycie" to kwota (suma), która ma być wydana na dany, konkretny cel, jakim jest owo nabycie. Taką kwotę (sumę) stanowi bez wątpienia cena za Wierzytelność wskazana w umowie sprzedaży potrącona z wierzytelnością Wnioskodawcy o wydanie przez Spółkę przedmiotu pożyczki.
   
5. Przy czym, zdaniem Wnioskodawcy, na sposób ustalenia kosztu uzyskania przychodów z tytułu nabycia Wierzytelności nie będzie miał wpływu fakt, iż przy zakupie Wierzytelności Wnioskodawca nie dokonał fizycznej zapłaty za Wierzytelność (nie nastąpił faktyczny przepływ środków pieniężnych). Należy bowiem zwrócić uwagę, iż jedną z form definitywnego spełnienia świadczenia jest również potrącenie uregulowane w art. 498 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121) (dalej: „Kodeks cywilny”).
   
6. Zgodnie z art. 498 § 1 Kodeksu cywilnego, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.
   
7. Treść przepisów Ustawy o PIT potwierdza zresztą, że potrącenie wierzytelności jest traktowane jako dokonanie zapłaty przez podatnika, zgodnie bowiem z art. 24c ust. 7: „Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności”.
   
8. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż kosztem nabycia Wierzytelności przez Wnioskodawcę, stanowiącym jednocześnie jego wydatek na jej nabycie, pomniejszającym przychód podatkowy Wnioskodawcy w przypadku spłaty Wierzytelności będzie cena uzgodniona pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką w umowie sprzedaży Wierzytelności, uregulowana przez Wnioskodawcę poprzez potrącenie.
   
9. Na słuszność twierdzenia Wnioskodawcy wskazują interpretacje indywidualne Ministra Finansów, wydane w sprawach analogicznych do Wnioskodawcy, gdzie wnioskujący potwierdzili, że wartość potrąconej wierzytelności dotyczącej nabycia od drugiego podmiotu określonego aktywa (np. udziałów, akcji lub certyfikatów inwestycyjnych, wierzytelności) będzie stanowić „wydatek na nabycie" przy ustalaniu dochodu z jego odpłatnego zbycia. Tak m.in.:
   • Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 1 października 2013 r. (sygn. ITPB1/415-707/13/AD) potwierdził, że „(...) wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę akcji (udziałów) poniesiony poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z transakcji sprzedaży oraz umowy pożyczki w momencie ich zbycia na rzecz podmiotu trzeciego będzie kosztem uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;
     
   • Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 listopada 2013 r. (sygn. IPPB2/415-680/13-2/MK) potwierdził, że „(...) w przypadku odpłatnego wykupu i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych nabytych w formie potrącenia wierzytelności pieniężnych, dochodem podlegającym opodatkowaniu będzie różnica pomiędzy przychodem osiągniętym z tytułu wykupu certyfikatów, a kosztami poniesionymi na nabycie tych certyfikatów. Koszt uzyskania przychodów stanowić będzie na gruncie ww. art. 23 ust. 1 pkt 38 updof „wydatek na nabycie tytułów uczestnictwa (...) w funduszach kapitałowych”. Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem wartość potrąconej wierzytelności (...)”,
     
   • Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 10 grudnia 2014 r., (sygn. IPPB2/415-729/14-4/MG) potwierdził, że: „(...) kosztem nabycia Wierzytelności przez Wnioskodawcę, stanowiącym jednocześnie jego wydatek na jej nabycie, pomniejszającym przychód podatkowy Wnioskodawcy w przypadku spłaty Wierzytelności przez Dłużnika, będzie cena uzgodniona pomiędzy Wnioskodawcą a CypCo w umowie sprzedaży Wierzytelności, uregulowana przez Wnioskodawcę poprzez potrącenie.”
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.