INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012r. (data wpływu do tut. Biura 01 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych z rachunku ZFRON na rachunek obrotowy prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej w celu zapłaty podatku dochodowego od odsetek od środków zgromadzonych na ww. rachunku ZFRON – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 lutego 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych z rachunku ZFRON na rachunek obrotowy prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej w celu zapłaty podatku dochodowego od odsetek od środków zgromadzonych na ww. rachunku ZFRON.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą i jest podmiotem obowiązanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 127, poz. 721 ze zm.), do prowadzenia Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: „ZFRON”). Środki ZFRON przechowywane są na oprocentowanym rachunku bankowym. Odsetki od środków zgromadzonych na rachunku ZFRON stanowią zatem przychód Wnioskodawczyni podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie środków zgromadzonych na rachunku ZFRON na rachunek obrotowy, celem zapłaty podatku od odsetek uzyskanych na rachunku ZFRON nie rodzi konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa PIT”), nie przewidują konsekwencji podatkowych przesunięcia środków zgromadzonych na rachunku ZFRON na rachunek obrotowy Wnioskodawczyni celem uregulowania podatku od odsetek od środków zgromadzonych na rachunku ZFRON. W efekcie, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego w sytuacji, gdy na rachunek obrotowy wpłyną środki z rachunku ZFRON, z których zostanie pokryty podatek dochodowy od odsetek od środków ulokowanych na rachunku ZFRON. Zgodnie z ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, pracodawca ma obowiązek prowadzenia rozliczeniowego rachunku bankowego środków ZFRON. Stosownie do art. 33 ust. 2 ww. ustawy o rehabilitacji, ZFRON tworzony jest m.in. z odsetek od środków zgromadzonych na rachunku ZFRON. Pracodawca jest dysponentem ZFRON. W opisanym stanie faktycznym dysponentem środków na rachunku ZFRON jest Wnioskodawczyni. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością. W świetle powyższego, konieczne jest przesądzenie, czy odsetki od środków zgromadzonych na rachunku ZFRON stanowią przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Prowadzenie rachunku ZFRON nie stanowi bowiem działalności gospodarczej, niemniej jednak, w analizowanym przypadku, prowadzenie tego rachunku jest warunkowane prowadzoną działalnością gospodarczą. W orzecznictwie wskazuje się, że pojęcie związania przychodu z działalnością gospodarczą należy rozumieć szeroko. Wobec powyższego, w opinii Wnioskodawczyni, odsetki od środków na rachunkach bankowych będą przychodem z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy rachunki bankowe są utrzymywane przez przedsiębiorcę nie tylko w związku z ową działalnością gospodarczą, ale także rachunków, na których gromadzone są środki ZFRON. Zatem odsetki od tych środków będą stanowić przychód z działalności gospodarczej. Oznacza to, że przychodem z działalności gospodarczej będą nie tylko odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach prowadzonych bezpośrednio w związku z działalnością gospodarczą, ale także odsetki od środków wpłaconych na rachunek ZFRON. Powyższe wskazuje zatem, że odsetki od środków pieniężnych ulokowanych na rachunku ZFRON stanowią dla pracodawcy przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawczyni jest obowiązana do wykazania tego przychodu w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym uzyskała przychód z odsetek.

Na poparcie tego stanowiska Wnioskodawczyni powołała wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 05 września 2006r. sygn. akt II FSK 1179/05 oraz z dnia 22 kwietnia 2009r. sygn. akt II FSK 34/08.

W ocenie Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że odsetki od lokat bankowych dotyczących ZFRON podlegają opodatkowaniu, to środki na zapłatę podatku dochodowego od tych odsetek powinny pochodzić właśnie z rachunku, na którym odsetki te są zgromadzone. Takie postępowanie pozwoliłoby na uwzględnianie na rachunku faktycznej wysokości uzyskanych przez Wnioskodawczynię odsetek w wysokości netto, tj. po potrąceniu podatku dochodowego. Powyższe stanowisko zostało również zajęte w piśmie Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych z dnia 07 września 2009r. sygn. BON-1-073-103-AS/09, w którym Pełnomocnik wskazał, iż w jego ocenie, na rachunku bankowym ZFRON powinny zostawać środki po naliczeniu i odprowadzeniu podatku dochodowego, tj. odsetki netto, co w efekcie, zdaniem autora pisma oznacza, że podatek od odsetek od środków zgromadzonych na rachunku ZFRON powinien zostać sfinansowany ze środków ZFRON. Mając na względzie powyższe, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przekazanie środków z rachunku ZFRON na rachunek obrotowy nie rodzi dla Niej konsekwencji podatkowych, tj. nie jest Ona zobowiązana do rozpoznawania przychodu z działalności gospodarczej na skutek przekazania środków z rachunku ZFRON na rachunek obrotowy. W efekcie Wnioskodawczyni może, bez żadnych konsekwencji podatkowych, dokonać zasilenia konta obrotowego środkami z rachunku ZFRON w celu pokrycia podatku dochodowego od odsetek zgromadzonych na rachunku ZFRON.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkiego rodzaju korzyści majątkowe jakie osiąga podatnik w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą. Przy czym, korzyści te nie muszą oznaczać faktycznego przyrostu majątku podatnika, mogą bowiem także wynikać ze zwolnienia podatnika z obowiązku poniesienia określonych ciężarów ekonomicznych, co w efekcie skutkuje brakiem zmniejszenia jego aktywów.

Przychodem z działalności gospodarczej są również odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością (art. 14 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy). Za rachunki bankowe związane z wykonywaną działalnością gospodarczą uznać należy takie rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności wynikające z transakcji gospodarczych zawieranych w wyniku wykonywania działalności gospodarczej.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 127, poz. 721 ze zm.), prowadzący zakład pracy chronionej tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zwany dalej "funduszem rehabilitacji". Stosownie do art. 33 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, fundusz rehabilitacji tworzy się w szczególności m.in. z odsetek od środków zgromadzonych na rachunku funduszu rehabilitacji. Przy czym, w myśl art. 33 ust. 3 ww. ustawy, pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do:

1. prowadzenia ewidencji środków funduszu rehabilitacji,
2. prowadzenia rozliczeniowego rachunku bankowego środków tego funduszu,
   • wydatkowania środków tego funduszu wyłącznie z rachunku bankowego środków tego funduszu, z zastrzeżeniem ust. 3a,
3. przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek, o którym mowa w pkt 2, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano,
4. przeznaczania co najmniej 15% środków funduszu rehabilitacji na indywidualne programy rehabilitacji,
5. przeznaczania co najmniej 10% środków funduszu rehabilitacji na pomoc indywidualną dla niepełnosprawnych pracowników i byłych niepracujących niepełnosprawnych pracowników tego zakładu.
   
   

Środki zakładowego funduszu rehabilitacji mogą być wypłacane z rachunku bankowego środków tego funduszu, do kasy zakładowego funduszu rehabilitacji w celu ich wypłaty osobom niepełnosprawnym oraz osobom uprawnionym do pomocy indywidualnej ze środków tego funduszu (art. 33 ust. 3a ww. ustawy). Środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków (art. 33 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niezgodnego z ust. 4 przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji, pracodawca jest obowiązany do dokonania:

1. zwrotu 100% kwoty tych środków na fundusz rehabilitacji oraz
2. wpłaty w wysokości 30% tych środków na Fundusz w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ujawnienie niezgodnego z ustawą przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji, a także niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 (art. 33 ust. 4a ww. ustawy).
   
   

Dysponentem funduszu rehabilitacji lub zakładowego funduszu aktywności jest pracodawca (art. 33 ust. 9 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż zakład pracy chronionej, tworząc zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zobowiązany jest do gromadzenia środków tego funduszu na wyodrębnionym rachunku bankowym. Przy czym, sposób wydatkowania środków tego funduszu (a zatem środków zgromadzonych na tym rachunku) oraz rodzaje wydatków jakie mogą być z tego funduszu sfinansowane, regulują przepisy ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a także przepisy wykonawcze do tej ustawy, w szczególności rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810 ze zm.). Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, środki funduszu rehabilitacji przeznacza się m.in. na następujące rodzaje wydatków:

1. wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych,
2. finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów oraz programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,
3. dodatkowe wynagrodzenie pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym oraz wynagrodzenie lektorów dla pracowników niewidomych,
4. szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych,
5. dowożenie do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych,
6. zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych, w szczególności mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu.
   
   

Jednocześnie wskazać należy, iż ww. przepisy, regulujące kwestie związane z zasadami funkcjonowania zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, sposobem wydatkowania środków z tego funduszu oraz określające obowiązki pracodawcy, wynikające z posiadania statusu zakładu pracy chronionej nie są przepisami prawa podatkowego, a w konsekwencji nie mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Z powyższego wynika, iż rachunek bankowy, na którym gromadzone są środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, jest rachunkiem związanym z wykonywaniem działalności gospodarczej przez osobę fizyczną prowadzącą indywidualnie tę działalność, zobowiązaną na podstawie odrębnych przepisów do utworzenia tego funduszu. W konsekwencji odsetki od środków zgromadzonych na tym rachunku stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Żaden bowiem przepis ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zwalnia tych odsetek z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą i na podstawie odrębnych przepisów jest zobowiązana do prowadzenia zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Środki tego funduszu Wnioskodawczyni przechowuje na oprocentowanym rachunku bankowym. Odeski od tych środków stanowią zatem dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ze środków zgromadzonych na ww. rachunku Wnioskodawczyni opłaca podatek należny od ww. odsetek. W tym celu, z rachunku zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych przekazuje na rachunek obrotowy firmy środki w wysokości odpowiadającej wysokości należnego podatku od ww. odsetek.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w świetle odrębnych przepisów, dot. przeznaczenia i sposobu wydatkowania środków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, niebędących przepisami prawa podatkowego i niemogących być przedmiotem interpretacji indywidualnej, zapłata ze środków ww. funduszu podatku od odsetek od środków zgromadzonych na rachunku tego funduszu, jest prawnie dopuszczalna, stanowiąc prawidłowe wydatkowanie środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, to przekazanie z rachunku bankowego tego funduszu na rachunek obrotowy firmy Wnioskodawczyni środków w wysokości należnego podatku od ww. odsetek, o ile środki te są faktycznie wykorzystane na zapłatę tego podatku, nie powoduje powstania u Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie dot. możliwości przeznaczenia środków zgromadzonych na rachunku ZFRON na zapłatę podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek uzyskanych z tytułu oprocentowania środków na ww. rachunku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.