Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-115/16/JP
z 28 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Odlewnia Metali (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem specjalizującym się w produkcji wyrobów z brązu, mosiądzu i aluminium. Do wykonywanej przez Spółkę palety produktów należą rzeźby, płaskorzeźby, medale, statuetki, popiersia, tablice pamiątkowe, pomniki, drzwi spiżowe, ołtarze kościelne, odlewy przemysłowe i wyroby galanterii nagrobnej.

Do 2014 r. Spółka prowadziła swoją działalność w zakładzie zlokalizowanym w O. Z uwagi na fakt, że pierwotna siedziba Spółki przestała być wystarczająca dla rozwijającej się działalności zakładu, Spółka podjęła decyzję o budowie nowego zakładu na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). W dniu 23 października 2010 r. Spółka uzyskała zezwolenie (dalej: „Zezwolenie”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Przedmiotem uzyskanego Zezwolenia jest działalność produkcyjna, usługowa i handlowa w zakresie wyrobów wytwarzanych na terenie SSE szczegółowo wymienionych w treści Zezwolenia. Na terenie nieruchomości zlokalizowanej w SSE Spółka wybudowała zakład produkcyjny wraz z zapleczem biurowym, socjalnym i magazynowym. Budowa została zlecona firmie budowlanej. Obiekt uzyskał pozwolenie na użytkowanie z końcem 2012 r. Przewidywany moment rozpoczęcia użytkowania zakładu został określony na I – II kwartał 2013 r. Na początku II kwartału 2013 r. okazało się, że okablowanie elektryczne założone w budynku jest wadliwe. Wada polegała na tym, że wewnętrzne warstwy izolacyjne przewodów elektrycznych zmieniają stan skupienia i substancja, z których zostały wytworzone wypływa w miejscach zakończenia kabli (np. w kontaktach, włącznikach oraz puszkach). Wada ta sprawiała, że instalacja elektryczna budynku nie mogła bezpiecznie funkcjonować i wymagała wymiany. Co więcej, w związku z tym, że kable zostały wbudowane w konstrukcję budynku, ich wymiana wiązała się z uszkodzeniem gotowych powierzchni wewnątrz obiektu takich jak ściany czy sufity oraz ich powtórnym naprawieniem po wymianie okablowania. Zidentyfikowane wady pociągnęły za sobą brak możliwości rozpoczęcia produkcji w nowym zakładzie na terenie SSE. W efekcie Spółka została zmuszona kontynuować produkcję w starym zakładzie, niedostosowanym do jej bieżących potrzeb.

Winę za wadliwość kabli ponosi ich producent. Producent uznał swoją winę i zgodził się na wypłatę Spółce odszkodowania z tytułu strat poniesionych w związku z powstałą wadą. Ustalono, że odszkodowanie zostanie wypłacone na podstawie wyceny kosztów naprawy budynku oraz dodatkowych kosztów poniesionych przez Spółkę w związku z zaistniałą sytuacją.

Odszkodowanie zostało podzielone na dwie części płatne w okresie od stycznia 2014 r. do sierpnia 2015 r. w kilku transzach. Pierwsza część odszkodowania miała na celu pokrycie kosztów związanych z remontem budynku (polegającym na wymianie okablowania oraz doprowadzeniem budynku do stanu używalności). Została ona ustalona w oparciu o kosztorys wykonany przez rzeczoznawcę zaangażowanego przez firmę ubezpieczeniową producenta okablowania. Odszkodowanie to zostało wypłacone w następujących transzach:

1. Transza nr 1, wypłacona w styczniu 2014 r. dotyczyła prac związanych z wymianą wadliwych kabli;
2. Transza nr 2, wypłacona w czerwcu 2014 r., dotyczyła naprawy ścian w budynku po wymianie wadliwych kabli;
3. Transza nr 3, wypłacona w sierpniu 2015 r., stanowiła pozostałą część należnej kwoty z tytułu wymiany kabli.

Konieczne naprawy Spółka wykonała częściowo we własnym zakresie (tj. z wykorzystaniem pracy własnych pracowników oraz zakupionych materiałów budowlanych), a częściowo przy pomocy firm zewnętrznych, które świadczyły na rzecz Spółki usługi remontowo-budowlane. Sposób wykonania remontu nie miał wpływu na określenie wysokości odszkodowania, gdyż było ono oparte o kosztorys sporządzony przez rzeczoznawcę przed remontem.

Druga część odszkodowania miała na celu pokrycie dodatkowych kosztów poniesionych przez Spółkę w związku z faktem, że nie miała ona możliwości przeniesienia produkcji do nowego zakładu na terenie SSE z dotychczasowego zakładu położonego poza terenem SSE. Na koszty dodatkowe składały się m.in.:

1. Koszty energii elektrycznej w zakładzie położonym na terenie SSE;
   
2. Koszty zużycia gazu w zakładzie na terenie SSE;
   
3. Koszty z tytułu opłaty strefowej, płaconej do zarządzającego SSE;
   
4. Koszty usług serwisowych w zakładzie na terenie SSE;
   
5. Koszty poniesione na uiszczenie podatku dochodowego od osób prawnych, od ponoszenia którego Spółka byłaby zwolniona, jeżeli mogłaby prowadzić działalność na terenie SSE;
   
6. Koszty dostawy wody i odbioru ścieków w zakładzie na terenie SSE;
   
7. Koszty poniesione na monitoring zakładu na terenie SSE;
   
8. Koszty ochrony zakładu na terenie SSE;
   
9. Koszty poniesione na internet w zakładzie na terenie SSE;
   
10. Koszty poniesione z tytułu opłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (w związku z faktem, że zakład położony poza terenem SSE nie jest przystosowany do zatrudniania osób niepełnosprawnych, w przeciwieństwie do zakładu położonego na terenie SSE; Spółka była zmuszona przez dłuższy okres czasu uiszczać przedmiotowe opłaty);
    
11. Koszty obsługi księgowej dotyczące zakładu położonego na terenie SSE;
    
12. Koszty obsługi prawnej związanej z obsługą powstałej szkody oraz ustaleniem skutków podatkowych związanych z brakiem możliwości rozpoczęcia działalności na terenie SSE;
    
13. Koszty ubezpieczenia budynku położonego na terenie SSE;
    
14. Koszty odsetek od kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę na realizację inwestycji na terenie SSE (w umowach kredytowych Spółki znajdują się zapisy, zgodnie z którymi cena sprzedaży zakładu położonego poza terenem SSE, ma zmniejszyć obciążenie kredytowe Spółki, zatem gdyby Spółka mogła w przewidywanym czasie rozpocząć działalność w zakładzie na terenie SSE, sprzedaż zakładu poza terenem SSE nastąpiłaby odpowiednio wcześniej, co skutkowałoby obniżeniem wartości kredytu i odsetek od kredytu);
    
15. Koszty podatku od nieruchomości dotyczącego zakładu położonego poza terenem SSE (w związku z niemożnością przeniesienia działalności do nowego zakładu na terenie SSE, Spółka nie mogła sprzedać swojej poprzedniej siedziby, jak było to planowane, a w związku z tym musiała ponosić koszt podatku od nieruchomości).

Ubezpieczyciel producenta kabli dotychczas nie zgodził się na pokrycie wszystkich powyższych kosztów dodatkowych. Pokrył jedynie część, nie wskazując jednak szczegółowo, które z tych kosztów zostały uznane, a które nie zostały przez niego uznane. Druga część odszkodowania została wypłacona w sierpniu 2015 r. Spółka będzie się jeszcze w przyszłości domagać pokrycia pozostałej części kosztów dodatkowych. Na ten moment nie sposób stwierdzić, czy oraz w jakim zakresie Spółka uzyska z tego tytułu dodatkowe kwoty.

Dodatkowo, Spółka zamierza dochodzić od ubezpieczyciela producenta kabli w związku z powstałymi wadami w nowym zakładzie na terenie strefy trzeciej części odszkodowania dotyczącego korzyści utraconych wskutek niemożności przeniesienia produkcji do nowego, większego zakładu produkcyjnego.

Oprócz powyższego odszkodowania Spółka otrzymała także dwukrotnie odszkodowanie z tytułu zniszczenia przez pracownika wykonawcy bramy do zakładu położonego na terenie SSE. W przypadku jednej z tych szkód odszkodowanie zostało wypłacone przez ubezpieczyciela sprawcy, a w przypadku drugiej, z polisy ubezpieczeniowej Spółki.

W zakładzie położonym na terenie SSE Spółka produkuje wyłącznie wyroby objęte Zezwoleniem, a zatem objęte zwolnieniem z podatku na podstawie uzyskanego Zezwolenia. Ponadto Spółka wskazuje, że żadne z powyższych odszkodowań (poza jednym odszkodowaniem dotyczącym uszkodzonej bramy) nie zostało wypłacone na podstawie umowy zawartej bezpośrednio pomiędzy Spółką a ubezpieczycielem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy całość przychodów uzyskanych z odszkodowań w przyszłości stanowi przychody strefowe, tj. przychody ze źródła, z którego dochód korzysta ze zwolnienia z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, całość przychodów uzyskanych z odszkodowań w przyszłości korzysta ze zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Spółka uzasadniając szczegółowo swoje stanowisko wskazała, że przepisy ustawy o CIT nie definiują wprost pojęcia przychodu, określając jedynie, przykładowy katalog wpływów, które stanowią przychód podatkowy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami (z zastrzeżeniem ust 3 i 4 oraz art. 14) są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Art. 12 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Spółka zaznaczyła, że art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że dochody z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi natomiast, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Biorąc pod uwagę przytoczone regulacje ustawy o C1T, należy stwierdzić, że kwoty uzyskane z odszkodowania stanowią przychody w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT. Przychód ten należy uznać za przychód ze źródła, z którego dochód podlega zwolnieniu z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, o ile powstał on z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w zakresie określonym w zezwoleniu.

Wnioskodawca podkreślił, że regulacje ustawy o CIT wskazują, iż zwolnieniem objęte są dochody uzyskane w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, której zakres wynika z uzyskanego zezwolenia. Z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tak jak z każdą działalnością gospodarczą, wiąże się szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychód. Ujęcie tych zdarzeń w enumeratywnym katalogu, zawartym w treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest w praktyce niemożliwe. Dlatego też w celu ustalenia, czy wygenerowany przez zdarzenie nieujęte wprost w zezwoleniu dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, należy badać czy dochód jest związany z działalnością prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia.

Spółka podniosła, że na rezultat podatkowy przedsiębiorcy strefowego osiągany w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia składają się również zyski i straty nadzwyczajne powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia. Pomimo nieprzewidywalnego charakteru takich zdarzeń są one stałym, nierozerwalnym elementem ryzyka prowadzonej na terenie strefy działalności. W przedmiotowym stanie faktycznym po stronie Wnioskodawcy powstały szkody, których przyczyną było dostarczenie przez producenta wadliwych kabli służących do budowy nowego zakładu. Szkoda powstała w zakładzie położonym na terenie SSE, który został wzniesiony wyłącznie celem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności wskazanej w Zezwoleniu, korzystającej ze zwolnienia z podatku CIT. Producent kabli uznał swoją winę i zgodził się na wypłatę Spółce odszkodowania z tytułu strat poniesionych w związku z zaistniałą sytuacją. Należy również zauważyć, że zakres obowiązku odszkodowawczego, co do zasady, obejmuje pokrycie wszelkich strat, które poszkodowany poniósł oraz utraconych korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Tym samym, w związku z powstałą sytuacją, niewątpliwie dotyczącą zakładu położonego na terenie SSE, Wnioskodawca dochodził oraz będzie dochodził od producenta kabli wypłaty odszkodowania obejmującego rekompensatę zarówno kosztów doprowadzenia zakładu do stanu używalności, jak i dodatkowych kosztów, których poniesienie przez Wnioskodawcę było konieczne w związku z niemożnością rozpoczęcia działalności w nowym zakładzie na terenie strefy, do których poniesienia nie byłby zobowiązany, gdyby szkoda nie wystąpiła i rozpocząłby w zakładanym czasie działalność w nowym zakładzie oraz utraconych korzyści.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stwierdził, że cała kwota odszkodowania wypłaconego przez ubezpieczyciela producenta kabli, jako związana ze szkodą wyrządzoną w zakładzie na terenie SSE, wykorzystywanym do prowadzenia działalności zwolnionej z podatku, powinna stanowić przychód strefowy, tj. przychód ze źródła, z którego dochód jest zwolniony z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Jest ono bowiem bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą na terenie SSE oraz dotyczy bezpośrednio składników majątku wykorzystywanych w prowadzeniu tej działalności.

Spółka podkreśla ponadto, że przychód z tytułu odszkodowania nie musi być wymieniony w Zezwoleniu, aby móc podlegać zwolnieniu z podatku CIT. Celem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę nie jest bowiem uzyskiwanie odszkodowań, nie jest zatem odrębnym rodzajem działalności gospodarczej. Otrzymanie odszkodowania jest wyłącznie bezpośrednią i nierozerwalną konsekwencją działalności prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia. Zatem brak wymienienia w Zezwoleniu przychodu z odszkodowań nie powinien stanowić przesłanki wyłączenia takiego przychodu ze zwolnienia z podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wnioski należy odnieść analogicznie do odszkodowania uzyskanego z tytułu uszkodzenia przez pracownika wykonawcy bramy w zakładzie na terenie SSE. Również to odszkodowanie, jako dotyczące majątku znajdującego się na terenie SSE i wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

1. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2010 r., Znak: ILPB3/423-617/10-5/MM stwierdził, że „odszkodowania od ubezpieczyciela z tytułu zysku utraconego w związku ze spadkiem obrotów ze sprzedaży oraz wzrostem kosztów wytworzenia działalności strefowej w wyniku zdarzenia losowego – niezawinionego przez Spółkę – rekompensują straty poniesione w wyniku przerwy w działalności gospodarczej objętej zezwoleniem strefowym i są bezpośrednim następstwem szkody w mieniu wykorzystywanym do prowadzenia tej działalności. Tym samym, odszkodowanie z tytułu utraconego zysku powinno podlegać zwolnieniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-1414/09/PC stwierdził, że „odszkodowanie otrzymane przez podatnika w wyniku ugody sądowej, związane z rekompensatą utraconych korzyści wynikających z opóźnienia w uruchomieniu nowej hali produkcyjnej położonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i wykorzystywanej w działalności objętej treścią zezwolenia stanowi przychód objęty zwolnieniem podatkowym”.
3. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-612/11/AP wskazał, że „odszkodowanie związane z wadami składnika majątku wykorzystywanego przez podatnika do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i objętej treścią zezwolenia stanowi przychód objęty zwolnieniem podatkowym”.
4. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 14 lipca 2015 r., Znak: IPTPB3/4510-145/15-2/KJ stwierdził, że: „Przychód z przedmiotowego odszkodowania jest związany z działalnością produkcyjną wykonywaną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy. A zatem, odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane przez Spółkę w związku z powstałą stratą losową w jej majątku trwałym i obrotowym znajdującym się na terenie strefy, stanowi przychód strefowy”.
   
   

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane także m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 lipca 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-397/14/CzP;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 lutego 2013 r., Znak: ITPB3/423-674/12/MK;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-612/11/AP.

Powyższe podejście wskazywane jest również w literaturze. Na przykład w publikacji: „Prawne i podatkowe aspekty prowadzenia działalności w Specjalnych Strefach Ekonomicznych” (Praca zbiorowa pod redakcją Agnieszki Tałasiewicz, Wolters Kluwer Polska, 2010, s. 199) wskazuje się m.in, że „(...) kary, odszkodowania i innego typu świadczenia umowne otrzymywane są najczęściej w bezpośredniej korelacji do rozliczeń działalności podstawowej. Stąd, jeżeli tylko dotyczą działalności strefowej, możliwe jest zaliczenie tego typu przychodów do działalności zwolnionej”.

Wobec powyższego – w ocenie Spółki – należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie przychód uzyskany z odszkodowań, wypłaconych w związku z powstałymi po stronie Spółki szkodami związanymi z zakładem położonym na terenie SSE będzie przychodem strefowym, tj. przychodem ze źródła, z którego dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 updop, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274; z 2008 r., Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r., Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Ze zwolnienia nie korzystają również dochody związane z działalnością na terenie strefy bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności” a nie sformułowania „dochody związane z działalnością”. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko tych dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka otrzyma w przyszłości odszkodowanie w związku z zastosowaniem wadliwych kabli w wybudowanej hali produkcyjnej. Zatem w przedmiotowej sprawie Spółka uzyska dochód z tytułu odszkodowania, tj. z działalności niewymienionej w zezwoleniu. W związku z powyższym dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z tego tytułu nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych potwierdzających jego stanowisko, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sadów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Na marginesie powyższych rozważań należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie podjęte w niniejszej sprawie jest zgodne z orzecznictwem sadów administracyjnych, np. z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 630/11, a także Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2779/11.

W zakresie pytania dotyczącego stanu faktycznego wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augustyna Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.