Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-472/15/DP
z 3 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura – 26 listopada 2015 r.), uzupełnionym 27 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

Z uwagi na fakt, że treść wniosku wskazywała, iż Wnioskodawca może oczekiwać również interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług, w piśmie z 13 stycznia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-472/15/DP, IBPP2/4512-1011/15/AB wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 27 stycznia 2016 r. poprzez wskazanie, że Wnioskodawca w związku z wnioskiem z 24 listopada 2015 r. nie wnosi o rozstrzygnięcie w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przyszłości Wnioskodawca otrzyma pożyczkę/pożyczki od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i/lub od spółki osobowej (jawnej lub komandytowej) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w stosunku do której Wnioskodawcy będą pośrednio przysługiwać udziały lub prawo do udziału w zyskach lub stratach (dalej: „Spółka”). Spółka, od której Wnioskodawca otrzyma pożyczkę, będzie na moment udzielania pożyczki zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z umową Spółki na moment udzielenia pożyczki przedmiotem jej działalności zgodnie z PKD będą m.in.:

• 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów,
• 70.10.Z Działalność firm centralnych (head offices) i holdingów z wyłączeniem holdingów finansowych.
  
  

Spółka, od której Wnioskodawca otrzyma pożyczkę będzie również udzielać pożyczek podmiotom innym niż Wnioskodawca.

Z tytułu udzielania pożyczek, w tym na rzecz Wnioskodawcy, Spółce należne będą odsetki w wysokości ustalonej przez odpowiednie strony umowy.

W uzupełnieniu wniosku z 27 stycznia 2016 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał m.in., że w jego ocenie czynność udzielenia pożyczki przez Spółkę kapitałową na jego rzecz będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczka/pożyczki udzielone Wnioskodawcy przez Spółkę jako objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług, nie będą opodatkowane po stronie Wnioskodawcy podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka/pożyczki udzielone Wnioskodawcy przez Spółkę jako objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług, nie będą opodatkowane po stronie Wnioskodawcy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że na podstawie przepisu art. 1 pkt 1 (winno być art. 1 ust. 1) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca wprowadził zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu. Wśród tych czynności w art. 1 pkt 1 lit. b) (winno być art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b)) wskazano umowę pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Wnioskodawca zaznaczył, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje w sposób autonomiczny pojęcia „pożyczki”, w konsekwencji, należy w tym zakresie odwołać się do właściwej definicji cywilistycznej. Zgodnie z przepisem art. 720 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Co do zasady zatem umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 2% wartości pożyczki (art. 7 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Stosownie do przepisu art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę. Jednocześnie, na gruncie przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, obowiązek ten powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (tu: w chwili zawarcia umowy pożyczki).

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego zastosowanie znajdą uregulowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z tym przepisem nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

• opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
• zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach oraz umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż Spółka jako podmiot gospodarczy, udzielając pożyczki/pożyczek m.in. na rzecz Wnioskodawcy, będzie ich udzielała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co wynika również z przedmiotu działalności Spółki wyszczególnionego w umowie spółki. W konsekwencji, Spółka będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług z tytułu realizowanych transakcji udzielania pożyczki/pożyczek. Zatem czynność udzielenia pożyczki będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, będąc jednocześnie zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na fakt, że udzielenie pożyczki/pożyczek m.in. na rzecz Wnioskodawcy będzie usługą wyświadczoną przez Spółkę odpłatnie (za wynagrodzeniem w formie odsetek), w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczka udzielona na rzecz Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z faktem, że czynność udzielenia pożyczki przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy będzie opodatkowana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, które na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy podlega zwolnieniu z opodatkowania, to w konsekwencji, z uwagi na brzmienie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotowa pożyczka/pożyczki nie powinny powodować obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych przez Wnioskodawcę.

Na potwierdzenie swojego stanowisko Wnioskodawca powołał fragment interpretacji indywidualnej dotyczącej poruszonego we wniosku zagadnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest – zgodnie z wolą Wnioskodawcy – ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W niniejszej interpretacji nie ustosunkowano się więc do zagadnień z zakresu podatku od towarów i usług, przyjęto wypowiedź w tym zakresie jako element opisu zdarzenia przyszłego niepodlegający ocenie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., wprowadzonym ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 1045) nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a.w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b.jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług, z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w przyszłości Wnioskodawca otrzyma pożyczkę/pożyczki od Spółki, w stosunku do której Wnioskodawcy będą pośrednio przysługiwać udziały lub prawo do udziału w zyskach lub stratach. Spółka, od której Wnioskodawca otrzyma pożyczkę, będzie na moment udzielania pożyczki zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym.

W ocenie Wnioskodawcy czynność udzielenia pożyczki przez Spółkę na jego rzecz będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności, które w przedmiotowej sprawie nie występują).

Należy więc zaznaczyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłączenie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z podatku od towarów i usług zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje – dokonane pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.) czy też przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z wyjątkami wskazanymi w treści przepisu), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem istotnie, jak twierdzi Wnioskodawca, czynność udzielenia pożyczki przez Spółkę będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług – co jak wskazano powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych – to na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych – będą z niego wyłączone. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tych umów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.