Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1415/15-2/IM
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 18 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków Organów Banku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków Organów Banku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Bank) jest spółdzielnią i posiada osobowość prawną. Prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju. Posiada dziesięć Oddziałów, jedną Filię, czternaście Punktów Kasowych, jeden Punkt Obsługi Klienta. Działając w interesie swoich członków, prowadzi działalność bankową na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, jeżeli posiadają zdolność prawną.

Organami Banku Spółdzielczego są:

1. Zebranie Przedstawicieli Walne Zgromadzenie
   
2. Rada Nadzorcza,
   
3. Zarząd,
   
4. Zebrania Grup Członkowskich.
   
   
   

Zgodnie z definicją wynikającą z Umowy ubezpieczenia Członkiem Organu Banku jest osoba fizyczna, której powierza się obecnie lub zostanie powierzone w przyszłości, indywidualnie lub wspólnie, pełnienie obowiązków członka zarządu, rady nadzorczej, prokurenta, lub osobę, która pełni analogiczne funkcje.

Bank zamierza zawrzeć z towarzystwem ubezpieczeniowym Umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków Organów Banku. Ochrona ubezpieczeniowa przyznana na mocy niniejszej umowy dotyczy odpowiedzialności za nieprawidłowe działania w przypadku gdy roszczenia przeciwko ubezpieczonemu zostaną po raz pierwszy podniesione w okresie ubezpieczenia lub w zakupionym okresie dodatkowym.

Zakresem umowy ubezpieczenia zostaną objęci:

1. byli, obecni lub przyszli Członkowie Organów Banku,
   
2. byli, obecni lub przyszli pracownicy Banku w związku z roszczeniami podniesionymi z tytułu nieprawidłowego działania, którego powyższe osoby dopuściły się w ramach pełnienia funkcji zarządczych lub nadzorczych,
   
3. byli, obecni lub przyszli pracownicy Banku, w odniesieniu do roszczeń ze stosunku pracy.
   
   

Zgodnie z postanowieniami warunków Umowy Ubezpieczenia ubezpieczonymi będą także małżonkowie, spadkobiercy w związku ze zdarzeniem objętym ochroną ubezpieczenia.

Ubezpieczonymi będą także osoby fizyczne, które pełnią lub którym powierza się podczas okresu ubezpieczenia indywidualne lub wspólne, na wyraźny wniosek Ubezpieczającego, funkcje zarządcze lub kontrolne w Podmiocie zewnętrznym w odniesieniu do nieprawidłowych działań popełnionych w ramach wskazanych funkcji.

Umowa ubezpieczenia określając zakres osób objętych ubezpieczeniem odnosi się jedynie do pozycji zajmowanej w strukturze organizacyjnej Banku. W żadnej części umowy ubezpieczenia osoby objęte ubezpieczeniem nie zostały wskazane imiennie. Tożsamość oraz liczba osób ubezpieczonych może podlegać zmianom w okresie trwania umowy.

Polisa miałaby charakter bezimienny, w związku z tym Bank nie musiałby informować ubezpieczyciela o zmianach w składzie zarządu, rady nadzorczej, czy zatrudnieniu nowego dyrektora. Ubezpieczenie nie dotyczyłoby bowiem konkretnych osób, tylko osób, które w danym czasie pełnią konkretne funkcje. Ponadto wysokość stawki nie byłaby uzależniona od ilości osób objętych polisą wynikałaby natomiast z oceny ryzyka przeprowadzonej przez ubezpieczyciela. Ubezpieczenie miałoby charakter otwarty, to znaczy obejmowałoby wszystkie roszczenia związane z zarządzaniem Bankiem.

Z propozycji umowy ubezpieczenia wynika, że:

1. Ubezpieczyciel pokryje szkodę poniesioną przez Ubezpieczonego na skutek roszczenia, na warunkach i przy uwzględnieniu sumy ubezpieczenia i jej podlimiotów przewidzianych w niniejszej umowie.
   
2. Ubezpieczyciel zapłaci Bankowi lub w imieniu Banku za wszystkie szkody wynikające z roszczenia podniesionego przeciwko Ubezpieczonemu po raz pierwszy podczas okresu ubezpieczenia lub okresu dodatkowego, pod warunkiem i w stopniu w jakim daną szkodę zrekompensuje Bank.
   
   

Ubezpieczyciel przyzna bankowi nieograniczoną ochronę ubezpieczeniową z mocą wsteczną w stosunku do wszelkich nieprawidłowych zachowań popełnionych przez ubezpieczonych, pod warunkiem, że zgłoszenie związanych z nim roszczeń lub wszczęcie postępowań urzędowych nastąpi w okresie ubezpieczenia lub w przedłużonym okresie zgłoszenia roszczeń. Zgodnie z postanowieniami Umowy ubezpieczenia OC, jeżeli umowa ta nie zostanie przedłużona ponad ustalony okres i nie zostanie zawarta inna umowa ubezpieczenia, ochrona ubezpieczeniowa obejmować będzie również roszczenia oraz postępowania urzędowe wszczęte w ciągu 36 miesięcy, liczonych od dnia następnego po dniu wygaśnięcia okresu ubezpieczenia.

Zgodnie z postanowieniami Umowy ubezpieczenia OC, należna z tytułu świadczenia ochrony ubezpieczeniowej składka ustalona została dla całego okresu ubezpieczenia oraz przedłużonego okresu zgłaszania roszczeń. Składka będzie opłacona z góry za cały okres ubezpieczenia i nie podlega zmianie w trakcie tego okresu. Składka ma charakter zryczałtowany, tj. została ustalona w jednej kwocie bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem.

W załączeniu projekt Umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku podpisania umowy, uiszczone przez Bank składki stanowić będą przychód do opodatkowania członków zarządu i rady nadzorczej oraz dyrektorów?
2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Bank występować będzie jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wskazując na art. 11 ust. 1-2b, art. 13 ust. 7 oraz art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176, z późn. zm.) powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f.", Bank doszedł do wniosku, że przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia musi być przypisany do danej osoby, która wyraziła zgodę na jego przyjęcie. Ponadto musi istnieć możliwość ustalenia wartości świadczenia przypadającego na daną osobę, jeżeli świadczeniem w sposób zryczałtowany objęto jednocześnie kilka osób. Zważywszy na sposób obliczania wysokości składki, osoby ubezpieczone nie otrzymują świadczenia, które można byłoby zindywidualizować tak, aby można było przypisać każdej osobie objętej polisą konkretną wartość. Stąd też świadczenia tego nie można wycenić zgodnie z u.p.d.o.f. W konsekwencji składka ubezpieczeniowa nie będzie stanowiła przychodu osób ubezpieczonych, a na Banku nie będzie ciążył obowiązek płatnika.

W świetle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, nie jest możliwe ustalenie w momencie zawierania umowy ubezpieczenia oraz zapłaty składki, ilości osób objętych ochroną ubezpieczeniową oraz czasu, przez jaki z ochrony tej będą one korzystać. Ponadto wysokość składki nie jest zależna od ilości osób ubezpieczonych i nie można dokonać jej podziału, tak aby określić, w jakiej części przypada ona konkretnej osobie.

Osobom objętym umową ubezpieczenia nie przysługiwałoby zatem prawo do ochrony w tym samym zakresie, ponieważ zakres ich odpowiedzialności jest różny. Nie wiadomo, w jaki sposób uiszczoną składkę należałoby podzielić na poszczególnych podatników. W przypadku opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę zgodnie z regulacją zawartą w u.p.d.o.f. W świetle powyższego przypisanie każdemu z uprawnionych przychodu w równej wysokości, proporcjonalnej do czasu trwania ochrony ubezpieczeniowej, prowadziłoby do stanu nierówności wobec prawa.

W konsekwencji powyższego wartość oferowanego przez pracodawcę świadczenia musi mieć wymiar indywidualny, czyli taki, który umożliwia określenie wartości świadczenia przypadającej na daną osobę. Warunkiem powstania zobowiązania podatkowego jest istnienie kryterium pozwalającego na zindywidualizowanie i przypisanie konkretnym osobom wysokości osiągniętego przez nie przychodu.

Ze stanu faktycznego wynika natomiast, że wysokość składki ubezpieczeniowej zależeć będzie od oceny ryzyka ponoszonego przez Bank w związku z prowadzoną przez niego działalnością, a nie ilości osób objętych ochroną ubezpieczeniową. Ryzyko to urzeczywistnia się poprzez działanie bądź zaniechanie członków zarządu, rady nadzorczej i jej dyrektorów, czyli osób które prowadzą jej sprawy i podejmują istotne decyzje.

Ponadto, objęcie ochroną ubezpieczeniową osób pełniących w jej strukturze różne funkcje oznacza, że osoby te mają różny zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności, co powoduje, że różne jest też prawdopodobieństwo, czy też możliwość spowodowania przez nie zdarzenia rodzącego obowiązek odszkodowawczy. Wobec tego, skoro zakres ich odpowiedzialności jest różny, nie można ustalić przypadającej na poszczególne osoby części składki ubezpieczeniowej, stosując prosty algorytm dzielenia. Udzielona im ochrona nie jest bowiem równa, w konsekwencji czego nie są równe także przypadające na nie części składki ubezpieczeniowej. Skoro nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), zdaniem Banku nie może być on uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatne świadczenie” obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
   
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
  

• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również – co do zasady – kwoty składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pokrywane przez Wnioskodawcę za inne osoby (osoby trzecie).

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 805 § 1 ww. Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy Kodeks cywilny - ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane także przez inną osobę (czyli tak jak w opisanej sprawie). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć z towarzystwem ubezpieczeniowym Umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków Organów Banku. Zakresem umowy ubezpieczenia zostaną objęci byli, obecni lub przyszli Członkowie Organów Banku; byli, obecni lub przyszli pracownicy Banku w związku z roszczeniami podniesionymi z tytułu nieprawidłowego działania, którego powyższe osoby dopuściły się w ramach pełnienia funkcji zarządczych lub nadzorczych; byli, obecni lub przyszli pracownicy Banku, w odniesieniu do roszczeń ze stosunku pracy. Zgodnie z postanowieniami warunków Umowy Ubezpieczenia ubezpieczonymi będą także małżonkowie, spadkobiercy w związku ze zdarzeniem objętym ochroną ubezpieczenia. Ubezpieczonymi będą także osoby fizyczne, które pełnią lub którym powierza się podczas okresu ubezpieczenia indywidualne lub wspólne, na wyraźny wniosek Ubezpieczającego, funkcje zarządcze lub kontrolne w Podmiocie zewnętrznym w odniesieniu do nieprawidłowych działań popełnionych w ramach wskazanych funkcji. Umowa ubezpieczenia określając zakres osób objętych ubezpieczeniem odnosi się jedynie do pozycji zajmowanej w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. W żadnej części umowy ubezpieczenia osoby objęte ubezpieczeniem nie zostały wskazane imiennie. Tożsamość oraz liczba osób ubezpieczonych może podlegać zmianom w okresie trwania umowy. Polisa miałaby charakter bezimienny, w związku z tym Wnioskodawca nie musiałby informować ubezpieczyciela o zmianach w składzie zarządu, rady nadzorczej, czy zatrudnieniu nowego dyrektora. Ubezpieczenie nie dotyczyłoby bowiem konkretnych osób, tylko osób, które w danym czasie pełnią konkretne funkcje. Ponadto wysokość stawki nie byłaby uzależniona od ilości osób objętych polisą wynikałaby natomiast z oceny ryzyka przeprowadzonej przez ubezpieczyciela. Ubezpieczenie miałoby charakter otwarty, to znaczy obejmowałoby wszystkie roszczenia związane z zarządzaniem Bankiem. Składka będzie opłacona z góry za cały okres ubezpieczenia i nie podlega zmianie w trakcie tego okresu. Składka ma charakter zryczałtowany, tj. została ustalona w jednej kwocie bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawiera umowę ubezpieczenia i Wnioskodawca poniesie koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo, że otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zawarta przez Wnioskodawcę w rezultacie zapewniać będzie tym osobom ochronę. Chronić je będzie przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania (lub nie podejmowania) przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji.

W świetle powyższego uznać jednak należy, że ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej będzie nieograniczony krąg osób, gdyż obejmuje osoby pełniące funkcje członków władz Wnioskodawcy obecnie, jak i osoby, które będą je pełnić w przyszłości, a także osoby fizyczne które pełnią lub którym powierza się podczas okresu ubezpieczenia funkcje zarządcze lub kontrolne w Podmiocie zewnętrznym. Dodatkowo oprócz ww. osób, ubezpieczonymi będą również m.in. obecni i przyszli pracownicy Wnioskodawcy oraz małżonkowie i spadkobiercy w związku ze zdarzeniem objętym ochroną. W przedmiotowej sprawie krąg osób objętych ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej na dzień zapłaty składki ubezpieczenia nie tworzy zbioru zamkniętego (jest nieograniczony). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że składka będzie opłacona z góry za cały okres ubezpieczenia i nie podlega zmianie w trakcie tego okresu oraz ma charakter zryczałtowany, tj. została ustalona w jednej kwocie bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że o ile aktualny skład członków władz Wnioskodawcy jest możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do identyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, a tym samym nie można ustalić danych przyszłych członków władz. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu i rady nadzorczej oraz dyrektorów nie będzie stanowić dla tych osób przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dokumenty (załączniki) dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji, tym samym jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.