Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-34/16/JG
z 5 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 listopada 2015 r. (data otrzymania 27 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania odszkodowania wypłaconego przez włoskiego ubezpieczyciela – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania odszkodowania wypłaconego przez włoskiego ubezpieczyciela.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 20 września 2014 r. zmarł syn Wnioskodawczyni. Śmierć syna Wnioskodawczyni była skutkiem wypadku komunikacyjnego we Włoszech. Syn Wnioskodawczyni zatrudniony był w polskiej firmie na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowca. Wypadek nie był skutkiem winy syna Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni, jak również jej mąż i rodzeństwo syna otrzymała odszkodowanie od X. Ubezpieczenia. Kwota odszkodowania została przekazana na rachunek bankowy Wnioskodawczyni 24 września 2015 r. Wnioskodawczynię przed firmą ubezpieczeniową reprezentował włoski adwokat. Kwota odszkodowania została ustalona w wyniku negocjacji z X. Ubezpieczenia. W porozumieniu stwierdzono, że zapłata odszkodowania nastąpi przez X. zgodnie z Dekretem Ustawodawczym z 7 września 2005 r. i właściwym rozporządzeniem wykonawczym, by zaspokoić i wygasić roszczenia wynikłe z poniesionej i ponoszonej szkody związanej z wypadkiem oraz by zrekompensować wszelkiego typu wydatki jak konsultacje i opieka prawna.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy i w jakim terminie Wnioskodawczyni jest zobowiązana zapłacić podatek dochodowy od odszkodowania w związku ze śmiercią syna? (z zakresu opodatkowania odszkodowania podatkiem od spadków i darowizn został złożony odrębny wniosek)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni kwota otrzymana z tytułu odszkodowania za śmierć syna wypłacona przez włoską firmę ubezpieczeniową jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymana z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Zatem Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od otrzymanej kwoty, a tym samym nie musi wykazywać kwoty ww. odszkodowania w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymała powyższą kwotę tj. za 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy – za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymane odszkodowanie z tytułu śmiertelnego wypadku jej syna zostało wypłacone przez ubezpieczyciela z Włoch, zastosowanie w omawianej sprawie ma Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374).

Polsko-włoska umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania nie zawiera przepisu, odnoszącego się wprost do odszkodowań, zatem w myśl tej umowy odszkodowanie należy zakwalifikować jako tzw. „inne dochody”, o których mowa w art. 22 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej .

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. umowy – części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Polsce) bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie (Polsce).

Zatem – zgodnie z treścią przywołanej Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej wypłata odszkodowania jest opodatkowana tylko w Polsce, jeżeli odbiorca tych świadczeń ma w Polsce stałe miejsce zamieszkania.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny sprawy oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, że odszkodowanie od włoskiego towarzystwa ubezpieczeniowego jest opodatkowane tylko w Polsce, gdyż Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce.

Dlatego do opodatkowania ww. odszkodowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy ¬– za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.
   
   

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawczyni, która ma miejsce zamieszkania w Polsce, otrzymała w związku ze śmiercią syna odszkodowanie od włoskiego ubezpieczyciela. Odszkodowanie zostało wypłacone 24 września 2015 r.

Zgodnie ze wskazanymi postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania odszkodowanie za śmiertelny wypadek jakiemu uległ we Włoszech syn Wnioskodawczyni wypłacone na rzecz Wnioskodawczyni przez włoskiego ubezpieczyciela podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednakże przedmiotowe odszkodowanie jest zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeśli faktycznie jest wypłacone z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, jak twierdzi Wnioskodawczyni. Zatem Wnioskodawczyni od otrzymanej kwoty odszkodowania za śmierć syna wypłaconej przez włoską firmę ubezpieczeniową nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego w Polsce jak również nie jest zobowiązana do wykazania kwoty tego odszkodowania w zeznaniu podatkowym składanym za 2015 r.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja została wydana dla Wnioskodawczyni w jej indywidualnej sprawie –zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Małżonek Wnioskodawczyni czy też rodzeństwo syna Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretacje indywidualne winni wystąpić z odrębnymi wnioskiem i uiścić stosowne opłaty.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.