Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-817/15-2/BS
z 30 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2015 r. (data wpływu 8 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia Nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. z (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Spółka jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem następujących lokali niemieszkalnych posadowionych na tym gruncie:

1. budynku biurowego z kotłownią olejową,
   
2. kotłowni olejowej,
   
3. budynku biurowo-socjalnego,
   
4. budynku z pompownią paliw,
   
5. wiaty magazynowej,
   
6. wiaty stalowej,
   
7. wiaty nad boksem,
   
8. wiaty przy bocznicy,
   
9. ogrodzenia,
   
10. bramy wjazdowej,
    
11. drogi i płacy utwardzonych,
    
12. podziemnych zbiorników paliw,
    
13. bocznicy-tory kolejowe,

(dalej: „Nieruchomość”). Nieruchomość została wniesiona do Spółki w formie wkładu niepieniężnego jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. Lokale posadowione na Nieruchomości zostały wybudowane przed wniesieniem ich aportem do Spółki.

Spółka nie ma wiedzy na temat wcześniejszej historii Nieruchomości, w szczególności, czy przy ich powstaniu był odliczany VAT oraz czy przed nabyciem przez Spółkę Nieruchomość została już wcześniej oddana do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Po nabyciu Nieruchomości Spółka ponosiła wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, od których odliczała VAT naliczony. Wydatki te, zgodnie z wiedzą Spółki, nie przekroczyły jednak 30% jej wartości początkowej.

Od l kwietnia 2007 roku część Nieruchomości, składająca się z dwóch niewyodrębnionych pokoi była przedmiotem najmu opodatkowanego podatkiem VAT.

Od 29 października 2012 roku Nieruchomość (z wyjątkiem dwóch pomieszczeń wynajmowanych już w 2007 roku) była przedmiotem opodatkowanego podatkiem VAT najmu.

Obecnie wobec Wnioskodawcy toczy się postępowanie egzekucyjne, w ramach którego Nieruchomość została zajęta i zostanie sprzedana przez komornika (dalej: „Transakcja”) celem zaspokojenia wierzycieli Spółki. Płatnikiem ewentualnego VAT należnego z tytułu Transakcji będzie, zgodnie z art. 18 ustawy o VAT, komornik, będący organem egzekucyjnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie Nieruchomości w ramach Transakcji podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 7 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie, własności lub użytkowaniu wieczystym Nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L Nr 347.1 ze zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

• określone udziały w nieruchomości,
  
• prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
  
• udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
  
  
  

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, Nieruchomość spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jej sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. regulacji) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zatem, w świetle powołanego przepisu art. 7 Ustawy o VAT, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 Ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 Ustawy, o VAT, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści Ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
  
• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania, nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ w dniu 1 kwietnia 2007 roku Spółka oddała część Nieruchomości (dwa umeblowane pokoje) w najem podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT a następnie nie dokonywała wydatków na ulepszenia, przekraczających 30% wartości początkowej Nieruchomości, 1 kwietnia 2007 roku doszło do pierwszego zasiedlenia tej części Nieruchomości.

Ponieważ do pierwszego zasiedlenia części Nieruchomości (dwóch umeblowanych pokoi) doszło 1 kwietnia 2007 roku, pomiędzy ich zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Dostawa zatem będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

Skoro Spółka oddała Nieruchomość (z wyjątkiem dwóch zasiedlonych już pokoi) w najem podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT 29 października 2012 roku, a następnie nie dokonywała ulepszeń, przy których nakłady na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej Nieruchomości, do pierwszego zasiedlenia doszło 29 października 2012 roku w stosunku do całej Nieruchomości z wyjątkiem zasiedlonych w 2007 roku dwóch pokoi.

Ponieważ do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości (z wyjątkiem dwóch lokali niebędących przedmiotem najmu) doszło 29 października 2012 roku, pomiędzy ich zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Dostawa zatem będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

Z powyższym stanowiskiem zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 23 stycznia 2015 roku, sygn. I SA/Kr 1767/14.

W zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży zabudowanych działek wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2015 r. nr IPTPP1/4512-265/15-2/ŻR i w interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2015 r. IPTPP1/4512-124/15-4/ŻR oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2013 r. 1PPP1/443-632/13-2/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.