INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1534/11 (data wpływu do tut. organu prawomocnego wyroku oraz akt sprawy 7 marca 2012r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011r. (data wpływu do tut. organu 16 lutego 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2011r. (data wpływu 11 maja 2011r.) oraz z dnia 31 maja 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług dokształcania zawodowego świadczonych przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2011r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług dokształcania zawodowego świadczonych przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 maja 2011r. (data wpływu 11 maja 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 kwietnia 2011r. znak IBPP1/443-322/11/AW.

W dniu 23 maja 2011r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IBPP1/443-322/11/AW uznając, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 28 lipca 2011r. Wnioskodawca złożył skargę na ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów, w której wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej w indywidualnej sprawie oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 15 listopada 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1534/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie:

1. uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną;
2. określił, iż zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku;
3. zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 7 marca 2012r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok WSA wraz ze zwróconymi aktami sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że przedstawiona w zaskarżonej interpretacji wykładnia przepisów narusza prawo. W związku z powyższym podlega uchyleniu.

W uzasadnieniu wyroku WSA przyjął za niesporne, że wynagrodzenie Skarżącej za świadczone usługi szkoleniowe, jest finansowane ze środków publicznych przeznaczonych na szkolenia i nie może ulegać wątpliwości, że jednym z kosztów szkolenia, jest wynagrodzenie podmiotu przeprowadzającego to szkolenie. W żadnym bowiem przepisie, który może zostać zastosowanym w niniejszej sprawie, nie został postawiony wymóg, aby podmiot organizujący szkolenie, był jednocześnie zobowiązany do jego przeprowadzenia. Skoro tak, może on zlecić przeprowadzenie takiego szkolenia i wypłacić podmiotowi prowadzącemu szkolenie odpowiednie wynagrodzenie z otrzymanych środków publicznych. Oznacza to tym samym, że podmiot przeprowadzający szkolenie, jest finansowany ze środków publicznych. Normodawca stwierdził bowiem jedynie, że szkolenia mają być finansowane ze środków publicznych, zaś bez znaczenia prawnego pozostawiona została kwestia, w jaki sposób te środki publiczne zostaną otrzymane.

W związku z powyższym WSA stwierdził, że przedstawiona w zaskarżonej interpretacji wykładnia przepisów, narusza prawo. W związku z powyższym podlega uchyleniu.

Rozpoznając ponownie sprawę organ uwzględni zaprezentowane wyżej stanowisko Sądu i wyda ponowną interpretację przyjmując, że bez znaczenia jest, w jaki sposób środki publiczne są przekazywane Skarżącej, jako podmiotowi bezpośrednio realizującemu szkolenia.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

W związku z powyższym wniosek Strony z dnia 8 lutego 2011r. (data wpływu 16 lutego 2011r.) wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje umowę ze Spółką z o.o. Umowa zawarta jest w ramach realizacji projektu współfinansowanego ze środków EFS z PO KL (2007-2013) w ramach priorytetu II Działania 2.1., poddziałania 2.1.1. „Rozwój kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwach”, projekt finansowany jest ze środków publicznych w wysokości 80%. Przedmiotem umowy jest przeprowadzenie 68 szkoleń. Wnioskodawca jest w projekcie podwykonawcą świadczącym usługi szkoleniowe na rzecz Zamawiającego, którym jest firma realizująca projekt. Szkolenia związane z dokształcaniem zawodowym skierowane są do konkretnej grupy zawodowej jaką są dekarze (w 80%), którzy nie są pracownikami Spółki z o.o.

Tematami szkoleń są:

• Komunikacja w procesie kontaktu z inwestorem w branży budowlanej,
• Proces badania potrzeb i rekomendacji w branży budowlanej,
• Budowanie i prezentowanie klientowi nowoczesnych rozwiązań w branży budowlanej,
• Zaawansowane wywieranie wpływu i radzenie sobie z konfliktami w kontaktach z inwestorami.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 maja 2011r. podano ponadto, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od listopada 2006. Rozpoczynając działalność Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT czynny.
2. Dla Wnioskodawcy zleceniodawcą jest Spółka z o.o. Wnioskodawca zawarł umowę ze Spółką z o.o. w dniu 16 listopada 2009r. Umowa przewiduje wykonanie usługi w postaci przeprowadzenia 68 (sześćdziesięciu ośmiu) szkoleń, w sumie 68 (sześćdziesiąt osiem) dni szkoleniowych:
   • „Komunikacja w procesie kontaktu z inwestorem w branży budowlanej” – 17 grup / 1 dzień (8 godzin lekcyjnych);
   • „Proces badania potrzeb i rekomendacji w branży budowlanej” – 17 grup / 1 dzień (8 godzin lekcyjnych);
   • „Budowanie i prezentowanie klientowi nowoczesnych rozwiązań w branży budowlanej” – 17 grup / 1 dzień (8 godzin lekcyjnych);
   • „Zaawansowane wywieranie wpływu i radzenie sobie z konfliktami w kontaktach z inwestorami” – 17 grup / 1 dzień (8 godzin lekcyjnych).
   W ramach usługi szkoleniowej Wykonawca zobowiązany jest do:
   • przeprowadzenia szkolenia,
   • przygotowania dla każdego uczestnika materiałów szkoleniowych w formie skryptu ze szczegółowym programem szkolenia oraz długopisem,
   • przeprowadzenia szkolenia według harmonogramu uzgodnionego z Zamawiającym,
   • wydania uczestnikom szkolenia świadectw potwierdzających udział w szkoleniu zgodnie ze wzorem dostarczonym przez Zamawiającego,
   • przeprowadzenia pretestów i postestów wiedzy dla każdego uczestnika szkolenia,
   • przeprowadzenia po zakończeniu szkolenia ankiety oceniającej poziom zadowolenia uczestników, zgodnie ze wzorem dostarczonym przez Zamawiającego,
   • prowadzenia dzienników trenerskich.
3. Wnioskodawca nie jest jedynym usługodawcą w projekcie. Wnioskodawca wykonuje wymienione powyżej usługi jako podwykonawca, a wynagrodzenie za ich wykonanie wynosi 508.000 PLN brutto w czasie realizacji projektu, tj. od 16 listopada 2009r. do 14 lipca 2011r. W roku 2011 wynagrodzenie za przeprowadzenie szkoleń wynosi 108.000 PLN brutto.
4. W związku z realizacją projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (2007-2013) w ramach Priorytetu II „Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących” – Działanie 2.1. „Rozwój kadr nowoczesnej gospodarki”, Poddziałanie 2.1.1. „Rozwój kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwach” – Instytucja Zarządzająca wpłaca środki publiczne na wyodrębnione konto w Spółce z o.o. Z tego konta Spółka z o.o. płaci za usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę. Projekt jest finansowany w 80% ze środków publicznych.
5. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i wychowania.
6. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej świadczącej usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.
7. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego świadczącego usługi w zakresie kształcenia. Wnioskodawca posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych.
8. Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi będące przedmiotem zapytania, stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem ich uczestników. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.
   Projekt zakłada szkolenia zawodowe z zakresu ochrony cieplnej dachu w kontekście uzyskania certyfikatu cieplnego budynku oraz szkolenia z zakresu prowadzenia działalności gospodarczej, pozyskiwania inwestorów i klientów. Przy czym Wnioskodawca realizuje szkolenia w zakresie pozyskiwania inwestorów i klientów.
   Cel główny projektu (wg metody ...): wzrost o 30% kwalifikacji 255 osób – z zakresu technologii dekarskich oraz wzrost wiedzy 84 osób z umiejętności sprzedażowych i zarządzania firmą, co przyczyni się w okresie 2 lat do zwiększenia konkurencyjności mikro i małych przedsiębiorstw.
   Cele szczegółowe projektu to:
   • wzrost o 20% umiejętności praktycznych dekarskich,
   • wzrost wiedzy na temat dostępnych materiałów w branży wśród 255 osób,
   • rozwój umiejętności o 30% z zarządzania przedsiębiorstwem budowlanym oraz finansami firmy.
9. Żadna ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług, mających być przedmiotem interpretacji, nie jest prowadzona w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
10. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
11. Wnioskodawca nie jest bezpośrednim beneficjentem środków publicznych przeznaczonych w całości lub ewentualnie w co najmniej 70% na finansowanie wszystkich wymienionych we wniosku usług szkoleniowych. Bezpośrednim beneficjentem jest Spółka z o.o.
    
    

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 maja 2012r. podano również, że szkolenie, o którym mowa we wniosku realizowane w ramach projektu współfinansowanego ze środków EFS z PO KL (2007-2013) w ramach Priorytetu II Działania 2.1. Poddziałania 2.1.1. „Rozwój kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwach”, finansowane jest w 85% ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi dokształcania zawodowego, świadczone przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę dla Spółki z o.o., korzystają ze zwolnienia w podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatków od towarów i usług (rozdział 6 – Zwolnienia od podatku oraz szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień), par. 13 ust. 1 zwalnia się od podatku:

Pkt 20 „usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane”.

Ponieważ jest to podwykonawstwo z tytułu świadczenia usług szkoleniowych związanych z doskonaleniem zawodowym na rzecz małej firmy, która realizuje projekt w 80% finansowany ze środków publicznych, fakturowanie przez Wnioskodawcę wykonanych szkoleń w ramach realizowanej umowy, będzie podlegało zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozpatrzenie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienia od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub,
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W myśl natomiast § 13 ust. 1 pkt 19 i 20, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca realizuje umowę ze Spółką z o.o. Umowa zawarta jest w ramach realizacji projektu współfinansowanego ze środków EFS. Projekt finansowany jest ze środków publicznych w wysokości 80%. Przedmiotem umowy jest przeprowadzenie 68 szkoleń. Wnioskodawca jest w projekcie podwykonawcą świadczącym usługi szkoleniowe na rzecz Zamawiającego, którym jest firma realizująca projekt. Wnioskodawca nie jest jedynym usługodawcą w projekcie. W związku z realizacją projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (2007-2013) w ramach Priorytetu II „Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących” – Działanie 2.1 „Rozwój kadr nowoczesnej gospodarki”, Poddziałanie 2.1.1 „Rozwój kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwach” – Instytucja Zarządzająca wpłaca środki publiczne na wyodrębnione konto w Spółce z o.o. Z tego konta Spółka z o.o. płaci za usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i wychowania. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej świadczącej usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego świadczącego usługi w zakresie kształcenia. Wnioskodawca posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi będące przedmiotem zapytania, stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem ich uczestników. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Żadna ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług, mających być przedmiotem interpretacji, nie jest prowadzona w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest bezpośrednim beneficjentem środków publicznych przeznaczonych w całości lub ewentualnie w co najmniej 70% na finansowanie wszystkich wymienionych we wniosku usług szkoleniowych. Bezpośrednim beneficjentem jest Spółka z o.o.

Jak ponadto wynika z opisu stanu faktycznego, szkolenie, o którym mowa we wniosku realizowane w ramach projektu współfinansowanego ze środków EFS z PO KL (2007-2013) w ramach Priorytetu II Działania 2.1. Poddziałania 2.1.1. „Rozwój kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwach”, finansowane jest w 85% ze środków publicznych.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1534/11 uchylającego zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 maja 2011r. nr IBPP1/443-322/11/AW, Sąd stwierdził, że przepisem prawnym poddanym interpretacji podatkowej, jest § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Treść obydwu przepisów jest identyczna. Zgodnie z ich brzmieniem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Niespornym przy tym pomiędzy stronami jest, że usługi świadczone przez Skarżącą, mieszczą się w pojęciu usług związanych z kształceniem zawodowym, bądź przekwalifikowaniem zawodowym.

Sąd wskazał, że spór interpretacyjny w niniejszej sprawie, jak słusznie zauważyła Skarżąca, sprowadza się do wyjaśnienia, jak należy rozumieć zwrot „finansowane ze środków publicznych”. Skarżąca uważa bowiem, że bez znaczenia jest, czy środki publiczne zostaną przekazane podmiotowi dokonującemu szkoleń bezpośrednio, czy też za pośrednictwem podmiotu organizującego określone szkolenia. Tymczasem w ocenie organu podatkowego, jedynie środki przekazane bezpośrednio podmiotowi wykonującemu usługi w zakresie odpowiedniego kształcenia bądź przekwalifikowania, pozwalają na uznanie, że są one finansowane ze środków publicznych. W ocenie Sądu rację ma Skarżąca.

W tym miejscu Sąd przywołał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 października 2011r. (sygn. akt I SA/Gd 859/11 – dostępny na stronie: orzeczenia.nsa.gov.pl), który rozpatrywał sprawę z tożsamym problemem prawnym w analogicznym stanie faktycznym. Przyznając rację podatnikowi sąd ten stwierdził między innymi w uzasadnieniu, że zapis „finansowane w całości ze środków publicznych” nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami. Orzekający w sprawie Sąd podzielił powyższe zapatrywanie przyjmując, iż niespornym jest, że wynagrodzenie Skarżącej za świadczone usługi szkoleniowe, jest finansowane ze środków publicznych. Podmiot organizujący szkolenie otrzymał bowiem środki publiczne na przeprowadzenie określonych szkoleń. Środki te muszą być przy tym przeznaczone na te szkolenia, czyli na pokrycie kosztów takich szkoleń. Nie może ulegać wątpliwości, że jednym z kosztów szkolenia, jest wynagrodzenie podmiotu przeprowadzającego to szkolenie. W żadnym bowiem przepisie, który może zostać zastosowanym w niniejszej sprawie, nie został postawiony wymóg, aby podmiot organizujący szkolenie, był jednocześnie zobowiązany do jego przeprowadzenia. Skoro tak, może on zlecić przeprowadzenie takiego szkolenia i wypłacić podmiotowi prowadzącemu szkolenie odpowiednie wynagrodzenie z otrzymanych środków publicznych. Oznacza to tym samym, że podmiot przeprowadzający szkolenie, jest finansowany ze środków publicznych. Organ podatkowy nie przedstawił przy tym żadnej argumentacji mogącej podważyć powyższe stanowisko, stwierdzając jedynie, że Skarżący nie był bezpośrednim beneficjentem otrzymanych środków publicznych. Brak jest przy tym jakiegokolwiek uzasadnienia, z powołaniem się na odpowiednie przepisy prawne, z których by wynikało, że zwolnienie przysługuje jedynie bezpośredniemu beneficjentowi. Normodawca stwierdził jedynie, że szkolenia mają być finansowane ze środków publicznych, zaś bez znaczenia prawnego pozostawiona została kwestia, w jaki sposób te środki publiczne zostaną otrzymane.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.