Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-1031/15-4/KOM
z 28 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 15 grudnia 2015 r. znak IPPP2/4512-1031/15-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 21 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku VAT honorarium za przekazanie praw autorskich lub udzielenie licencji do praw autorskich dot. wytworzonych rozwiązań marketingowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie honorarium za przekazanie praw autorskich lub udzielenie licencji do praw autorskich dot. wytworzonych rozwiązań marketingowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

B. Spółka jawna, wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego (dalej: „Wnioskodawca”) zajmuje się przede wszystkim tworzeniem rozwiązań marketingowych.

Obecnie, całość działalności Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%.

W toku działalności Wnioskodawca zawiera umowy, które oprócz wykonania (stworzenia) określonych rozwiązań marketingowych, przewidują zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia na klienta praw autorskich do wytworzonych w toku realizacji zleceń utworów albo udzielenia klientowi stosownej licencji. Zakres owego zobowiązania jest różny - zależy od klienta oraz rodzaju wykonywanego zlecenia. W jednym przypadku następuje przekazanie praw autorskich w sposób nieograniczony terytorialnie i na wszystkich polach eksploatacji, zaś w innym możliwe jest np. udzielenie ograniczonej czasowo licencji do korzystania z praw autorskich wyłącznie na terytorium Polski. Wynagrodzenie (honorarium) za przeniesienie praw autorskich lub udzielenie licencji jest ustalane odrębnie (od pozostałego wynagrodzenia) pomiędzy Wnioskodawcą a klientem.

W uzupełnieniu z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

1. Tworzenie indywidualnych rozwiązań marketingowych polega na:
   stworzeniu koncepcji akcji marketingowej obejmującej: nazwę akcji, harmonogram, budżet, cele, sposób realizacji,
   wytworzeniu utworów użytych do jej przeprowadzenia.
   
   Przykład: klient Wnioskodawcy wysyła do swoich partnerów powiadomienie o nowej usłudze. Wnioskodawca opracowuje założenia akcji oraz opracowuje unikalny projekt graficzny oraz treść materiału promocyjnego.
   
   Czynności składające się na przeprowadzenia akcji to:
   • opracowanie koncepcji kreatywnej akcji - najczęściej obejmuje nazwę akcji i/lub główny komunikat marketingowy. Działania prowadzone przez wspólników Wnioskodawcy.
     
   • zaplanowanie akcji - harmonogram i budżet. Działanie prowadzone przez wspólników B.
     
   • opracowanie utworów użytych do przeprowadzenia akcji - np. opracowanie projektu graficznego lub napisanie artykułu. Działanie prowadzone w zależności od typu utworu przez wspólników Wnioskodawcy lub współpracowników firmy.
     
   • koordynacja wykonania akcji. Działanie prowadzone przez wspólników B.
2. Na gotowym rozwiązaniu marketingowym jako autor widnieje firma B. oraz jej wspólnicy Dariusz B., Katarzyna G.
   
3. Określone rozwiązanie marketingowe może stanowić utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. (np. w przypadku, jeżeli będzie to artykuł lub projekt znaku graficznego), ale nie musi (np. w przypadku, kiedy rozwiązanie marketingowe będzie ograniczać się do koordynacji wysyłki e-maili).
   
4. Wnioskodawca jest spółką jawną posiadającą ułomną osobowość prawną. Partnerami spółki są Katarzyna G. i Dariusz B. Partnerzy są twórcami części dzieł sprzedawanych przez spółkę, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskich i prawach pokrewnych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania honorarium za przekazanie praw autorskich lub udzielenie licencji do praw autorskich stawką 8% stosownie do treści art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) ?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do opodatkowania honorarium za przekazanie praw autorskich lub udzielenie licencji do praw autorskich stawką 8% stosownie do treści art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą o VAT”, przy uwzględnieniu art. 146f ustawy o VAT, stawka VAT wynosi 23%.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, jako odstępstwo od zasady określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT oraz przy uwzględnieniu art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymieniono: Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Zatem tego typu usługi podlegają opodatkowaniu według stawki 8%, a nie stawki 23%.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe unormowanie znajduje zastosowanie do honorarium za przeniesienie przez niego praw autorskich na klienta albo udzielenie klientowi stosownej licencji, stąd jest on uprawniony do zastosowania stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %
   
   

W poz. 181 załącznika nr 3 do tej ustawy zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Na podstawie ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe)

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, albo osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 5 pkt 1 i 1¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przepisy ustawy stosuje się do utworów, których twórca lub współtwórca jest obywatelem polskim lub których twórca jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Zgodnie z art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
  

• stanowić przejaw działalności twórczej,
  

• posiadać indywidualny charakter.
  
  
  

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich, zdefiniowany w art. 17 ww. ustawy – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Przepis art. 41 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Z powyższych przepisów wynika, że twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna. Autorem jest ten, kto tworzy utwór. Jest to jedna z podstawowych zasad prawa autorskiego. Prawo autorskie powstaje na rzecz twórcy z mocy prawa, z faktu ustalenia i przejawienia utworu. Artykuł 8 ust. 1 prawa autorskiego konstytuuje podstawową zasadę, w myśl której prawo autorskie powstaje w sposób pierwotny na rzecz twórcy. Odejście od tej zasady wymaga szczególnego przepisu ustawy. Twórcę może zastępować producent, wydawca lub organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi jedynie w zakresie wykonywania prawa autorskiego.

Autorskie prawa majątkowe (ang. copyright) to monopol praw majątkowych na rzecz autora utworu (albo w określonych przypadkach wydawcy lub producenta). Zasadą w prawie autorskim jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub osoba, która nabyła określone prawa majątkowe, lub na rzecz której ustanowiona została licencja. Każde odpłatne udostępnianie własności wynikającej z prawa autorskiego stanowi korzystanie z prawa własności autora.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką jawną wpisaną do rejestru przedsiębiorców, która zajmuje się przede wszystkim tworzeniem rozwiązań marketingowych. Obecnie, całość działalności Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%.

W toku działalności Wnioskodawca zawiera umowy, które oprócz wykonania (stworzenia) określonych rozwiązań marketingowych, przewidują zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia na klienta praw autorskich do wytworzonych w toku realizacji zleceń utworów albo udzielenia klientowi stosownej licencji. Zakres owego zobowiązania jest różny - zależy od klienta oraz rodzaju wykonywanego zlecenia. W jednym przypadku następuje przekazanie praw autorskich w sposób nieograniczony terytorialnie i na wszystkich polach eksploatacji, zaś w innym możliwe jest np. udzielenie ograniczonej czasowo licencji do korzystania z praw autorskich wyłącznie na terytorium Polski. Wynagrodzenie (honorarium) za przeniesienie praw autorskich lub udzielenie licencji jest ustalane odrębnie (od pozostałego wynagrodzenia) pomiędzy Wnioskodawcą a klientem.

Tworzenie indywidualnych rozwiązań marketingowych polega na:

• stworzeniu koncepcji akcji marketingowej obejmującej: nazwę akcji, harmonogram, budżet, cele, sposób realizacji,
  

• wytworzeniu utworów użytych do jej przeprowadzenia.
  
  
  

Wnioskodawca opracowuje założenia akcji oraz opracowuje unikalny projekt graficzny oraz treść materiału promocyjnego.

Czynności składające się na przeprowadzenia akcji to:

• opracowanie koncepcji kreatywnej akcji - najczęściej obejmuje nazwę akcji i/lub główny komunikat marketingowy - działania prowadzone przez wspólników Wnioskodawcy.
  

• zaplanowanie akcji - harmonogram i budżet - działanie prowadzone przez wspólników Wnioskodawcy.
  

• opracowanie utworów użytych do przeprowadzenia akcji - np. opracowanie projektu graficznego lub napisanie artykułu - działanie prowadzone w zależności od typu utworu przez wspólników Wnioskodawcy lub współpracowników firmy.
  

• koordynacja wykonania akcji - działanie prowadzone przez wspólników Wnioskodawcy.
  
  
  

Na gotowym rozwiązaniu marketingowym jako autor widnieje firma Wnioskodawcy oraz jej wspólnicy Dariusz B., Katarzyna G.

Określone rozwiązanie marketingowe może stanowić utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych (np. w przypadku, jeżeli będzie to artykuł lub projekt znaku graficznego), ale nie musi (np. w przypadku, kiedy rozwiązanie marketingowe będzie ograniczać się do koordynacji wysyłki e-maili). Wnioskodawca jest spółką jawną posiadającą ułomną osobowość prawną. Partnerami spółki są Katarzyna G. i Dariusz B. Partnerzy są twórcami części dzieł sprzedawanych przez spółkę, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych.

Z powyższych informacji można wnioskować, że Wnioskodawca występujący jako spółka jawna przygotowuje określone rozwiązanie marketingowe, które może przybierać postać artykułu lub projekt znaku graficznego, za pomocą wspólników Wnioskodawcy lub współpracowników firmy, przy czym na gotowym rozwiązaniu marketingowym jako autor widnieje firma Wnioskodawcy oraz jej wspólnicy. Przedmiotem zawieranych umów oprócz wykonania (stworzenia) określonych rozwiązań marketingowych jest także zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia na klienta praw autorskich do wytworzonych w toku realizacji zleceń utworów albo udzielenia klientowi stosownej licencji. W praktyce Spółki wynagrodzenie (honorarium) za przeniesienie praw autorskich lub udzielenie licencji jest ustalane odrębnie (od pozostałego wynagrodzenia) pomiędzy Wnioskodawcą a klientem.

Z uwagi na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że Spółka jawna (spółka prawa handlowego), do której stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych, niewątpliwie nie jest osobą fizyczną, a działając przy tworzeniu rozwiązań marketingowych poprzez wspólników bądź współpracowników spółka nie wypełnia postanowień art. 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż nie można jej uznać za twórcę w rozumieniu tej ustawy. W takim stanie rzeczy Wnioskodawcy nie przysługują zatem autorskie prawa osobiste, a w szczególności prawo do autorstwa utworu. Spółka w opisanej sytuacji zatrudniając współpracowników występuje w roli pracodawcy i dlatego w myśl cyt. wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługują jej z mocy ustawy prawa majątkowe do stworzonego przez wspólnika lub grupę współpracowników wypełniających obowiązki wynikające ze stosunku pracy utworu w postaci artykułu lub projektu znaku graficznego, które są końcowym efektem konkretnego rozwiązania marketingowego zamówionego przez stronę zawartej umowy.

Dlatego też, mając na uwadze zapis pozycji 181 załącznika nr 3 do ustawy, który to wyraźnie określa, że preferencyjną stawką podatku VAT opodatkowane są usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do stosowania 8% stawki podatku VAT na wynagrodzenie wypłacane w formie honorarium z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich lub udzielenie licencji do praw autorskich dot. stworzonych rozwiązań marketingowych.

Zatem zarówno wynagrodzenie za wykonanie rozwiązania marketingowego, które zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, obejmuje stworzenie koncepcji akcji marketingowej obejmującej: nazwę akcji, harmonogram, budżet, cele, sposób realizacji oraz wytworzenie utworów użytych do jej przeprowadzenia, jak i za przeniesienie majątkowych praw autorskich do tegoż rozwiązania, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca powinien opodatkować przedmiotowe usługi stawką podstawową zarówno w zakresie wynagrodzenia z tytułu wykonania rozwiązania marketingowego jako nieobjętego preferencyjną stawką podatku VAT, jak i z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do tego rozwiązania (utworu w postaci artykułu lub znaku graficznego).

Stanowisko Wnioskodawcy, że jest on uprawniony do opodatkowania honorarium za przekazanie praw autorskich lub udzielenie licencji do praw autorskich dot. wytworzonych rozwiązań marketingowych stawką 8% należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.