2016.01.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-817/15-2/HW
z 21 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku dla usług polegających na wyprodukowaniu, dostawie i przepompowaniu betonu na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku dla usług polegających na wyprodukowaniu, dostawie i przepompowaniu betonu na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej jako podatnik) jest producentem mieszanek betonowych przeznaczonych do wszystkich rodzajów zabudowań, w tym również dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Podatnik wykonuje na rzecz swoich klientów dostawę mieszanki betonowej w procesie obejmującym wyprodukowanie betonu (w formie płynnej), jej przetransportowanie do miejsca przeznaczenia oraz podanie do miejsca betonowania za pomocą specjalistycznych pomp (rozładunek mieszanki następuje z samochodu transportowego do pompy, która następnie podaje mieszankę do szalunków, przez które należy rozumieć tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu).

W branży budowalnej zauważa się zmianę sposobu opodatkowania VAT dostaw mieszanki betonowej z 23% na 8% poprzez przekwalifikowanie dostawy mieszanki betonowej w kompleksową usługę budowlaną, rozumianą jako proces obejmujący produkcję betonu, jego transport oraz pompowanie do miejsca przeznaczenia (szalunków).

Nadmienić należy, że producent betonu nie wykonuje oraz nie bierze odpowiedzialności za pielęgnację betonu po jego podaniu (przepompowaniu). Jego zlecenie kończy się na przepompowaniu mieszanki betonowej do szalunków przygotowanych przez wykonawcę danej budowy (robót budowalnych).

Podatnik rozważa w przyszłości zmianę obecnego sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) dostawy mieszanki betonowej na cele budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z obecnej stawki 23% na 8% poprzez uznanie dostawy mieszanki betonowej jako kompleksowej usługi budowlanej, przez którą należy rozumieć proces obejmujący:

wyprodukowanie mieszanki betonowej na węźle betoniarskim;
przetransportowanie mieszanki betonowej z węzła betoniarskiego do konkretnego miejsca przeznaczenia (konkretną budowę);
przepompowanie mieszanki betonowej do przygotowanych przez generalnego wykonawcę szalunków (rozumianych jako tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu).

Kompleksowa usługa budowalna nie będzie obejmowała procesu zagęszczenia i wyrównania ułożonej mieszanki betonowej oraz jej pielęgnacji do czasu stwardnienia (zamiany formy płynnej na stałą) oraz po stwardnieniu do czasu uzyskania oczekiwanych właściwości fizycznych oraz chemicznych betonu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% dla kompleksowej usługi budowalnej wykonywanej na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym obejmującej proces:

wyprodukowania mieszanki betonowej na węźle betoniarskim;
przetransportowania mieszanki betonowej z węzła betoniarskiego do konkretnego miejsca przeznaczenia (konkretną budowę);
przepompowania mieszanki betonowej do przygotowanych przez generalnego wykonawcę szalunków (rozumianych jako tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu),

ale nie obejmujący procesu zagęszczenia i wyrównania ułożonej mieszanki betonowej oraz jej pielęgnacji do czasu stwardnienia (zamiany formy płynnej na stałą) oraz po stwardnieniu do czasu uzyskania oczekiwanych właściwości fizycznych oraz chemicznych betonu?

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka preferencyjna podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stosowana jest do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Można zatem wskazać, że usługi (roboty) budowalne wypełniają charakter wymienionych świadczeń objętych stawką preferencyjną VAT.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b ustawy.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zważywszy na charakter czynności świadczonych przez firmy z branży budowalnej, a polegających na wyprodukowaniu (wytworzeniu) mieszanki betonowej, a następnie jej dostawie na budowę oraz podaniu mieszanki do miejsca wbudowania za pomocą pompy do betonu (usługi pompowania), można przyjąć, że czynności te stanowią świadczenie usługi budowlanej, a tym samym jest podstawa prawna dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT.

Usługę budowlaną podlegającą stawce preferencyjnej stanowią czynności 1) wyprodukowania mieszanki betonowej na węźle betoniarskim, 2) przetransportowania mieszanki betonowej z węzła betoniarskiego do konkretnego miejsca przeznaczenia (konkretną budowę), 3) przepompowania mieszanki betonowej do przygotowanych przez generalnego wykonawcę szalunków (rozumianych jako tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu), ale nie obejmującą już procesu zagęszczenia i wyrównania ułożonej mieszanki betonowej oraz jej pielęgnacji do czasu stwardnienia (zamiany formy płynnej na stałą) oraz po stwardnieniu do czasu uzyskania oczekiwanych właściwości fizycznych oraz chemicznych betonu.

W ocenie Wnioskodawcy, można zastosować stawkę preferencyjną do kompleksowej usługi budowalnej opisanej w pytaniu, w wysokości 8% na podstawie obowiązujących i przeanalizowanych przepisach prawa.

Nadmienić należy, że w opisie stanu przyszłego, zostały już wydane interpretację podatkowe potwierdzające stanowisko prezentowane przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22% – z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie jednak z treścią art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Przepis art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Na podstawie art. 41 ust. 12c ustawy – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Na mocy art. 2 pkt 12 ustawy – przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.):

budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych;
budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według ww. rozporządzenia w sprawie PKOB, stanowiącym usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w grupie 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków: Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stosownie do art. 3 pkt 6 cyt. ustawy – przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 ww. ustawy – przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Jak stanowi art. 3 pkt 7a powołanej ustawy – przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 cyt. ustawy).

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś” – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem mieszanek betonowych przeznaczonych do wszystkich rodzajów zabudowań, w tym również dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Spółka wykonuje na rzecz swoich klientów dostawę mieszanki betonowej w procesie obejmującym wyprodukowanie betonu (w formie płynnej), jej przetransportowanie do miejsca przeznaczenia oraz podanie do miejsca betonowania za pomocą specjalistycznych pomp (rozładunek mieszanki następuje z samochodu transportowego do pompy, która następnie podaje mieszankę do szalunków, przez które należy rozumieć tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwana po jego stwardnieniu).

Producent betonu – Zainteresowany nie wykonuje oraz nie bierze odpowiedzialności za pielęgnację betonu po jego podaniu (przepompowaniu). Jego zlecenie kończy się na przepompowaniu mieszanki betonowej do szalunków przygotowanych przez wykonawcę danej budowy (robót budowalnych).

Wnioskodawca rozważa w przyszłości zmianę obecnego sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej VAT) dostawy mieszanki betonowej na cele budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z obecnej stawki 23% na 8% poprzez uznanie dostawy mieszanki betonowej jako kompleksowej usługi budowlanej, przez którą należy rozumieć proces obejmujący:

wyprodukowanie mieszanki betonowej na węźle betoniarskim,
przetransportowanie mieszanki betonowej z węzła betoniarskiego do konkretnego miejsca przeznaczenia (konkretną budowę),
przepompowanie mieszanki betonowej do przygotowanych przez generalnego wykonawcę szalunków (rozumianych jako tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12-12c ustawy Spółka może zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% dla kompleksowej usługi budowalnej wykonywanej na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym obejmującej proces:

wyprodukowania mieszanki betonowej na węźle betoniarskim;
przetransportowania mieszanki betonowej z węzła betoniarskiego do konkretnego miejsca przeznaczenia (konkretną budowę);
przepompowania mieszanki betonowej do przygotowanych przez generalnego wykonawcę szalunków (rozumianych jako tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu),

Należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, tj. czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy też świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Podkreślić należy, że strony w umowach określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem umowy jest sprzedaż materiałów wraz ze świadczoną usługą, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1, z późn. zm.) – podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca będzie świadczył usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy, Zainteresowany świadczy usługi wyprodukowania betonu, przetransportowania mieszanki betonowej do miejsca przeznaczenia oraz podania do miejsca betonowania za pomocą specjalistycznych pomp. Usługa betonowania jest realizowana poprzez dostawę i pompowanie betonu. Zatem w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z kompleksową usługą, która obejmuje wyprodukowanie, dostawę i przepompowanie betonu.

Jak wskazano powyżej, obniżoną stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zatem w analizowanej sprawie jeżeli, opisana we wniosku usługa polegająca na wyprodukowaniu, dostawie i pompowaniu betonu, będzie wykonywana w związku z budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową budynków zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to jej świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12-12c ustawy Wnioskodawca może zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8% dla kompleksowej usługi budowalnej, wykonywanej w związku z budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym, obejmującej proces:

wyprodukowania mieszanki betonowej na węźle betoniarskim;
przetransportowania mieszanki betonowej z węzła betoniarskiego do konkretnego miejsca przeznaczenia (konkretną budowę);
przepompowania mieszanki betonowej do przygotowanych przez generalnego wykonawcę szalunków (rozumianych jako tymczasową konstrukcję używaną przy betonowaniu, tworząca formę dla betonu i usuwaną po jego stwardnieniu),

ale nie obejmującej procesu zagęszczenia i wyrównania ułożonej mieszanki betonowej oraz jej pielęgnacji do czasu stwardnienia (zamiany formy płynnej na stałą) oraz po stwardnieniu do czasu uzyskania oczekiwanych właściwości fizycznych oraz chemicznych betonu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin