INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2011r. (data wpływu 26 października 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 stycznia 2012r. (data wpływu 3 stycznia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 stycznia 2012r. (data wpływu 3 stycznia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 grudnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca zwraca się z uprzejma prośbą o zinterpretowanie faktu, który już zaistniał oraz faktu, który ma zamiar dokonać, chodzi mianowicie o sprzedaż działek budowlanych oraz o podatek VAT. W związku z tym, iż za „towary” ustawa o VAT uznaje również budynki i budowle lub ich części, a także grunty, sprzedając działkę Wnioskodawca jest narażony na naliczenie podatku VAT, oczywiście zdaje sobie sprawę, iż podatnikiem VAT jest osoba prowadząca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl definicji działalności gospodarczej na potrzeby VAT.

Wnioskodawca wie, iż może być uznany za prowadzącego działalność gospodarczą (a w konsekwencji za podatnika VAT) bez żadnej wcześniejszej rejestracji w ewidencji lub rejestrze, bez uprzedniego uzyskania numeru REGON czy NIP. Oczywiście Wnioskodawca ma pełną świadomość, iż nie może być uznany za osobę prowadzącą działalność, lecz z powodu nalegań znajomych zwraca się o opinie a więc co zaszło:

Wnioskodawca otrzymał 10 lat temu w darowiźnie 10 ha pola oraz gospodarstwo na nim, przez owe 10 lat pomimo tego, iż Wnioskodawca podlega pod KRUS pracował oraz pracuje do dzisiaj, przez co opłaca składki ZUS.

Na dzień dzisiejszy tj. 2011r. Wnioskodawca postanowił wydzielić działkę i ją sprzedać (z powodów: problemów finansowych tj. kredyt, oraz chęci wyremontowania traktora, budynku mieszkalnego itp.) z racji tej iż 5 lat temu tj. w 2006 roku działki rolne a właściwie tylko pewna część tych działek zostały przekwalifikowane na działki z możliwością zabudowy, to Wnioskodawca wybrał te z powodu większej wartości rynkowej, co jest oczywiste. Wnioskodawca wie, iż nie musi opłacać renty planistycznej ponieważ minęło pół roku od momentu kiedy wszedł plan zagospodarowania przestrzennego więc nie było problemu by wydzielić ok. 0,5 ha i sprzedać. Oczywiście z racji tej, iż ciężko jest znaleźć kupca na 0,5 ha działki budowlanej Wnioskodawcy doradzono, żeby podzielić owe ok. 0,5 ha na większą ilość działek i tak zrobił, wydzielił działki 10 arowe 2 szt i 15 arowe też 2 szt. Wnioskodawca sprzedał na chwilę obecną 2 działki tj. 10 arową i 15 arową. Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży tych, które pozostały. Pytanie Wnioskodawcy brzmi, czy w związku z tym iż sprzedaż jego majątku osobistego nastąpi nie jednorazowo tylko będzie ona w postaci owych 4 sprzedaży, musi się obawiać naliczenia podatku VAT... Czy może być spokojny, gdyż nie jest podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 stycznia 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nigdy nie był, nie składa deklaracji VAT-7.
2. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej, oraz żadnej w zakresie usług deweloperskich oraz o zbliżonym charakterze.
3. Owe działki zostały wytyczone z darowizny, którą Wnioskodawca otrzymał 10 lat temu.
4. Wnioskodawca przyjął gospodarstwo rolne w celu prowadzenia/kontynuowania działalności rolniczej, według tradycji rodzinnej na niewielką skalę, dalej chodzi do pracy aby otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie, a gospodarka jest prowadzona dla własnych potrzeb.
5. Wnioskodawca złożył wniosek z prośbą o przekwalifikowanie części pola, ponieważ jest to teren przy drodze asfaltowej i tam chciał wybudować w przyszłości dom, w którym chciał zamieszkać, niestety z powodu niedochodowego gospodarstwa i niewielkich zarobków nie udało się to.
6. Owe 0,5 ha Wnioskodawca podzielił na mniejsze, jak okazało się iż nie może znaleźć kupca na taki rozmiar działki, a osoby które były zainteresowane doradzały, by podzielić je na mniejsze by sprzedać.
7. Kredyt nie został pozyskany w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadzi takiej ani nawet rolniczej, służył celom osobistym Wnioskodawcy.
8. Przeznaczenie terenu - teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Przeznaczenie dopuszczalne - usługi, z wyjątkiem usług związanych ze sprzedażą detaliczną paliw dla wszystkich działek. Przeznaczenie zakazane - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, obiekty produkcyjne, składowe zespoły garaży wolnostojących w ilości większej niż trzy garaże na nieruchomości gruntowej - z wyjątkiem usług wymagających większej liczby miejsc garażowych dla wszystkich działek.Warunki zabudowy - wielkość i rozmiar nieruchomości gruntowej dla zabudowy wolnostojącej minimum 1000m², szerokość frontu co najmniej 18,0m dla innych form zabudowy np. bliźniacza, plombowa, szeregowa, małe domy mieszkalne, w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się minimum 500m², kąt położenia granic nieruchomości gruntowej w stosunku do pasa drogowego nie może być mniej niż 70 stopni. A powierzchnia zabudowy do 30% dla wszystkich działek, wysokość zabudowy do 2 kondygnacji nadziemnych z dopuszczeniem trzeciej kondygnacji wyłącznie w formie poddasza użytkowego. Dla wszystkich działek informacje te pochodzą z wypisu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta.
9. Przedmiotowe działki (sprzedane i przeznaczone do sprzedaży) to działki niezabudowane.
10. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, Wnioskodawca nie prowadzi takiej, były wykorzystywane do działalności rolniczej, tj. były tam ziemniaki ale tylko na własny użytek jak całe gospodarstwo oraz trawa, Wnioskodawca nie dokonywał z tej nieruchomości sprzedaży produktów rolnych, nie jest rolnikiem ryczałtowym.
11. Wnioskodawca sporadycznie składał prośbę o wypis czy wyrys w celu weryfikacji całego gospodarstwa, czy może zakwalifikować się do dopłat z unii europejskiej. A w owych dokumentach takie dane jak nr działek i mapki są.
12. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych uatrakcyjnień działki.
13. W celu sprzedaży ww. działek Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.
14. Ww. działki, sprzedane i przeznaczone do sprzedaży, nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.
15. Wnioskodawca posiada nieruchomości przekazane mu w darowiźnie 10 lat temu, jest to jego jedyny majątek osobisty, żadnej z działek Wnioskodawca nie przeznacza ani nie przeznaczał na sprzedaż, te które już sprzedał też najchętniej by nie sprzedawał, jak te 2 działki które jeszcze najprawdopodobniej sprzeda, robi to niechętnie i z bólem serca, to weryfikuje życie, Wnioskodawca ma nadzieję, że już nic nigdy nie będzie musiał sprzedawać.
16. Wnioskodawca wcześniej nie sprzedawał innych nieruchomości, nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca jest podatnikiem VAT...

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek VAT od sprzedanych działek i od działek które ma zamiar sprzedać...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest oczywiste, iż nie jest podatnikiem VAT.

Co do opłaty VAT od sprzedanych działek i tych co Wnioskodawca zamierza sprzedać jest oczywiste, iż nie powinien opłacać owego podatku, ponieważ tak jak wspomniał, nie jest podatnikiem VAT, poza tym faktem sprzedaż następuje 10 lat od nabycia w formie darowizny i nie można tego podciągnąć pod sprzedaż zarobkową, owszem jest w formie 4 razy tylko i wyłącznie z powodu braku w dzisiejszych czasach klientów na grunty większe niż 10 arów, 15 arów. Tak więc forma nabycia, czas kiedy były nabyte oraz przeznaczenie pieniędzy pozyskanych ze sprzedaży wyraźnie wskazują na brak formy zarobkowej. Wnioskodawca powołał się na treść uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 6 września 2006r. (sygn. akt I SA/Wr 1254/05). Sąd nie zgodził się na automatyczne przyjmowanie przez organy podatkowe założenia, że sam fakt wykonywania czterokrotnej sprzedaży działek nadaje sprzedawcy status podatnika VAT - organy podatkowe muszą wykazać, że sprzedawca działał w charakterze „handlowca”.

WSA, tak samo jak NSA uznał bowiem, że nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, cyt.: „Sprzedaż - nawet kilkakrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, Tom I, Wrocław 2006, s. 349-350). Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem lub usługodawcą (to ostatnie przy zbyciu wieczystego użytkowania) i obraca częstotliwie budynkami, lokalami albo gruntami. A jeżeli nie częstotliwie, to z takim zamiarem. O zamiarze częstotliwości decydowałoby przygotowanie obiektu, „wystawianie do sprzedaży”, oferowanie na rynku posiadanego majątku - nawet gdyby nie dochodziło do wielu transakcji. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika (nawet jeżeli jest on podatnikiem w ogóle) pozostają poza zakresem opodatkowania”.

Szczęśliwie Naczelny Sąd Administracyjny wziął podatników w obronę w wyroku z 29 października 2007r. (sygn. akt: I FPS 3/07), podjętym w składzie siedmiu sędziów.

NSA stwierdził, że okazjonalna czynność podlega opodatkowaniu VAT, tylko wtedy gdy podmiot dokonujący dostawy gruntu działa w charakterze podatnika (producenta, handlowca, usługodawcy itp.). Sporadyczna wyprzedaż swojego prywatnego majątku nie może być zdaniem NSA uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Sama częstotliwość lub jej brak nie może, zdaniem NSA, decydować o tym, czy ktoś jest podatnikiem VAT czy nie. Tym bardziej, że dyrektywa unijna w sprawie VAT nie uzależnia opodatkowania VAT od kryterium częstotliwości. A przecież co do zasady polskie przepisy dot. VAT powinny być zgodne z unijną dyrektywą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na charakter sprawy będącej przedmiotem interpretacji tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej otrzymanej w drodze darowizny, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż gruntu niezabudowanego otrzymanego w drodze darowizny, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca otrzymał 10 lat temu w darowiźnie 10 ha pola oraz gospodarstwo na nim. Wnioskodawca wprawdzie przyjął gospodarstwo rolne w celu prowadzenia/kontynuowania działalności rolniczej, według tradycji rodzinnej na niewielką skalę, ale – jak zaznacza w treści wniosku - dalej chodzi do pracy aby otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie, a gospodarka jest prowadzona dla własnych potrzeb.

Wnioskodawca z powodów problemów finansowych postanowił wydzielić działkę i ją sprzedać. Ze względu na fakt, że ciężko jest znaleźć kupca na 0,5 ha działki budowlanej, Wnioskodawca wydzielił 2 działki 10 arowe i 2 działki 15 arowe. Wnioskodawca sprzedał na chwilę obecną 2 działki tj. 10 arową i 15 arową. Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży tych, które pozostały.

Działki te zostały wytyczone z darowizny, którą Wnioskodawca otrzymał 10 lat temu.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej, oraz żadnej w zakresie usług deweloperskich oraz o zbliżonym charakterze.

Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, Wnioskodawca nie prowadzi takiej, były wykorzystywane do działalności rolniczej, tj. były tam ziemniaki ale tylko na własny użytek jak całe gospodarstwo oraz trawa, Wnioskodawca nie dokonywał z tej nieruchomości sprzedaży produktów rolnych, nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawca złożył wniosek z prośbą o przekwalifikowanie części pola, ponieważ jest to teren przy drodze asfaltowej i tam chciał wybudować w przyszłości dom, w którym chciał zamieszkać, niestety z powodu niedochodowego gospodarstwa i niewielkich zarobków nie udało się to.

Odpowiadając na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu z dnia 28 grudnia 2011r., czy w stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca podejmował takie działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to w jakim celu, Wnioskodawca wyjaśnił, że sporadycznie składał prośbę o wypis czy wyrys w celu weryfikacji całego gospodarstwa, czy może zakwalifikować się do dopłat z unii europejskiej. A w owych dokumentach takie dane jak nr działek i mapki są.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych uatrakcyjnień działki.

W celu sprzedaży ww. działek Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.

Ww. działki, sprzedane i przeznaczone do sprzedaży, nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca wcześniej nie sprzedawał innych nieruchomości, nie składał deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Wnioskodawca ma nadzieję, że już nic nigdy nie będzie musiał sprzedawać.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy działek (zarówno już dokonanej, jak i zamierzonej w przyszłości), gdyż nic nie wskazuje, aby dokonując incydentalnej dostawy działek wydzielonych z nieruchomości otrzymanej w darowiźnie, Wnioskodawca działał w takim charakterze. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej, w tym w zakresie usług deweloperskich oraz o zbliżonym charakterze. Przedmiotowy grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych. Opisane działki nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, Wnioskodawca nie prowadzi takiej działalności, działki były wykorzystywane do działalności rolniczej, tj. były tam ziemniaki ale tylko na własny użytek jak całe gospodarstwo oraz trawa. Wnioskodawca nie dokonywał z tej nieruchomości sprzedaży produktów rolnych, nie jest rolnikiem ryczałtowym. Ww. działki, sprzedane i przeznaczone do sprzedaży, nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych uatrakcyjnień działki. W celu sprzedaży ww. działek Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Powodem podjęcia decyzji o wydzieleniu i sprzedaży działek były problemy finansowe Wnioskodawcy.

W kwestii złożenia przez Wnioskodawcę wniosku z prośbą o przekwalifikowanie części pola, dokonania podziału nieruchomości na 4 działki oraz składania prośby o wypis czy wyrys w celu weryfikacji całego gospodarstwa, czy może zakwalifikować się do dopłat z unii europejskiej, należy odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiły pojedyncze z przykładowo wskazanych okoliczności, związane z przekwalifikowaniem części gruntu i podziałem nieruchomości oraz wystąpieniem o wypis czy wyrys w celu weryfikacji całego gospodarstwa, czy może zakwalifikować się do dopłat z unii europejskiej, jednak zaznaczyć należy, że powyższe dotyczy gruntu otrzymanego w drodze darowizny (a zatem nie nabytego w celu dalszej odsprzedaży) oraz wykorzystywanego w sposób rolniczy wyłącznie dla własnych potrzeb. Podkreślenia wymaga również, że Wnioskodawca wprawdzie złożył wniosek z prośbą o przekwalifikowanie części pola (teren przy drodze asfaltowej), jednakże jego zamiarem było wybudowanie w przyszłości domu, w którym chciał zamieszkać, niestety z powodu niedochodowego gospodarstwa i niewielkich zarobków planów tych nie udało się zrealizować. Z kolei przyczyną podziału nieruchomości na mniejsze działki był brak możliwości znalezienia kupca na taki rozmiar nieruchomości.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że Wnioskodawca tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, która wykorzystywana była dla celów gospodarstwa rolnego prowadzonego wyłącznie na własny użytek, w ramach prawidłowego zarządu swoim majątkiem prywatnym, dokonuje zbycia tego gruntu. Nie można bowiem uznać, iż czynności dokonane przez Wnioskodawcę w tym zakresie przybrały formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Wobec powyższego uznać należy, że zbycie przedmiotowych działek, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego otrzymanego w darowiźnie, użytkowanych rolniczo przez Wnioskodawcę dla własnych potrzeb, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym – niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy uznać, że Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek (dwie sprzedano, dwie przeznaczono do sprzedaży) wydzielonych z nieruchomości otrzymanej w darowiźnie, korzysta (będzie korzystał) z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, a zatem Wnioskodawcy w odniesieniu do tych czynności nie można uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowych działek (zarówno już dokonana, jak i planowana) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.