2016.01.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1469/15-2/TW
z 29 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych kontunuowania działalności przez Zainteresowaną na jej własne imię i nazwisko – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych kontunuowania działalności przez Zainteresowaną na jej własne imię i nazwisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani (dalej także jako: Wnioskodawczyni) w trakcie całego 2014 r. w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej prowadziła wraz z mężem działalność gospodarczą. Działalność ta była wspólną działalnością gospodarczą jej męża i Wnioskodawczyni pierwotnie formalnie zarejestrowaną na imię i nazwisko męża („P.”) a następnie na imię i nazwisko żony (Wnioskodawczyni). W ramach tej działalności wykorzystywano składniki majątkowe należące do majątku wspólnego małżonków.

Wnioskodawczyni zaczęła prowadzić wspólną działalność gospodarczą wraz mężem - ale już na własne imię i nazwisko z początkiem września 2014 r. Wnioskodawczyni zaczęła prowadzić wspólną działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem w wyniku podjęcia decyzji wraz z mężem o kontynuowaniu prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej właśnie na jej imię i nazwisko. Przed 1 września 2014 r. nie prowadziła formalnie działalności gospodarczej zarejestrowanej na własne imię i nazwisko. Prowadziła natomiast wspólną działalność gospodarczą prowadzoną na imię i nazwisko męża. Wspólna działalność gospodarcza Wnioskodawczyni i jej męża prowadzona na jej imię i nazwisko posiada taki sam przedmiot działalności jak działalność gospodarcza prowadzona wcześniej wspólnie z mężem ale na jego imię i nazwisko. Tym samym przez cały 2014 r., mąż Wnioskodawczyni jak i sama Wnioskodawczyni wykorzystywali składniki majątkowe należące do wspólnego majątku małżonków w prowadzonej przez nich wspólnie działalności gospodarczej pierwotnie zarejestrowanej na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni a następnie na imię i nazwisko samej Wnioskodawczyni.

Z uwagi, iż działalność gospodarczą zarejestrowaną pierwotnie formalnie na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni a następnie na imię i nazwisko Wnioskodawczyni prowadzono przez cały rok wspólnie, Wnioskodawczyni uważa, że całość przychodów uzyskanych w 2014 r. oraz całość poniesionych kosztów uzyskania przychodów w 2014 r. w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża może zostać przypisana do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na imię i nazwisko Wnioskodawczyni - bowiem na koniec 2014 r. to Wnioskodawczyni formalnie prowadziła wspólną działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko.

Możliwość przypisania uzyskanych przychodów oraz poniesionych kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko męża do przychodów i kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko Wnioskodawczyni, zdaniem Wnioskodawczyni wynika z tego że:

prowadziła ona w trakcie 2014 r. (a także w poprzednich latach) wspólnie z mężem działalność gospodarczą formalnie zarejestrowaną na jego imię i nazwisko a następnie na swoje imię i nazwisko,
w działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko męża wykorzystywano składniki majątkowe należące do majątku wspólnego, które następnie Wnioskodawczyni wykorzystuje w działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na własne imię i nazwisko,
zakup składników majątkowych następował z środków pieniężnych należących do majątku wspólnego,
przychody pochodzą ze sprzedaży składników majątkowych (towarów handlowych) należących do majątku wspólnego,
prowadzi ona obecnie wspólnie z mężem działalność gospodarczą formalnie zarejestrowaną na własne imię i nazwisko w takim samym zakresie jak wcześniej prowadziła działalność gospodarczą wspólnie z mężem zarejestrowaną formalnie na imię i nazwisko męża oraz pod tą samą nazwą (zmiana nastąpiła jedynie w zakresie wskazania imienia i nazwiska właściciela -wcześniej „P.”, a obecnie „G.”).

Wnioskodawczyni kontynuuje więc teraz działalność gospodarczą prowadzoną wcześniej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na własne imię i nazwisko.

W wyniku kontynuowania przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej prowadzonej uprzednio wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko, Wnioskodawczyni uważa, że powinna przyjąć jako wartość swojego remanentu początkowego za rok 2014, wartość wynikającą z remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko z dnia 1 stycznia 2014 r.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni kontynuuje prowadzenie wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej wcześniej na imię i nazwisko męża w ramach wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na własne imię i nazwisko, to jej zdaniem jej mąż nie powinien sporządzać wykazu składników majątku na dzień, kiedy to ona przejęła składniki majątkowe i przedsiębiorstwo do prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na jej imię i nazwisko. Składniki te bowiem zaczęła następnie wykorzystywać Wnioskodawczyni w ramach wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na jej imię i nazwisko. Wartość remanentu końcowego ze wspólnej działalności gospodarczej za rok 2014 została ustalona przez Wnioskodawczynię w oparciu o spis z natury sporządzony na dzień 31 grudnia 2014 r.

Wnioskodawczyni jest zdania, że może ustalić wysokość dochodu do opodatkowania poprzez:

zsumowanie przychodów uzyskanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na imię i nazwisko Wnioskodawczyni z przychodami osiągniętymi w całym 2014 r. w ramach prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko działalności gospodarczej,
zsumowanie kosztów uzyskania przychodów jakie poniosła w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na imię i nazwisko Wnioskodawczyni z kosztami uzyskania przychodów, które zostały poniesione w całym 2014 r. w ramach prowadzonej wcześniej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko działalności gospodarczej,
ustalenie różnicy między wartością remanentu końcowego, ustalonego w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko Wnioskodawczyni na dzień 31.12.2014, a wartością remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r. - ustalonego w ramach działalności prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko męża) - remanent końcowy wykazywał wyższą wartość od remanentu początkowego,
dodanie do różnicy przychodów i kosztów (ustalonych zgodnie z pkt 1 i 2) różnicy remanentowej (ustalonej zgodnie z pkt 3).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo zaliczając do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na jej własne imię i nazwisko, przychody i koszty uzyskania przychodów ze wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej przez cały 2014 r.?
Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo traktując wartości wynikające z remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

postąpiła prawidłowo zaliczając do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na jej własne imię i nazwisko, przychody i koszty uzyskania przychodów wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej przez cały 2014 r. wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko,
postąpiła prawidłowo traktując wartości wynikające z remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2012.361; dalej także jako: ustawa o PIT) źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 24 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o PIT, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

W myśl art. 24 ust. 3a ustawy o PIT, w razie likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, w tym także prowadzonych w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

W analizowanym przypadku nie mamy jednak do czynienia z likwidacją działalności gospodarczej, bowiem przez cały rok była ona prowadzona wspólnie najpierw na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni a następnie na imię i nazwisko Wnioskodawczyni.

Stosownie do treści § 27 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U.2014.1037; dalej także jako: rozporządzenie), podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie z art. 31 i nast. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku wspólnego należą w szczególności:

pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków,
dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków,
środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków.

Z powyższego wynika, że w przypadku małżonków zazwyczaj mamy do czynienia z ich wspólnym majątkiem, stanowiącym współwłasność w rozumieniu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Rzeczy we współwłasności stanowią majątek zarówno męża, jak i żony.

Mając więc na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni uważa że możliwość przypisania uzyskanych przychodów oraz poniesionych kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko męża do przychodów i kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko Wnioskodawczyni, zdaniem Wnioskodawczyni, wynika między innymi z tego że:

prowadziła ona w trakcie całego 2014 r. (a także w poprzednich latach) wspólnie z mężem działalność gospodarczą,
we wspólnej działalności wykorzystywano składniki majątkowe należące do majątku wspólnego,
zakup składników majątkowych następował z środków pieniężnych należących do majątku wspólnego,
przychody pochodzą ze sprzedaży składników majątkowych (towarów handlowych) należących do majątku wspólnego,
prowadzi ona obecnie wspólnie z mężem działalność gospodarczą formalnie zarejestrowaną na własne imię i nazwisko w takim samym zakresie jak wcześniej prowadziła działalność gospodarczą wspólnie z mężem zarejestrowaną formalnie na imię i nazwisko męża oraz pod tą samą nazwą (zmiana nastąpiła jedynie w zakresie wskazania imienia i nazwiska właściciela -wcześniej „P.”, a obecnie „G.”).

Mając więc na uwadze ww. aspekty można stwierdzić, że Wnioskodawczyni kontynuuje działalność gospodarczą prowadzoną wcześniej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na własne imię i nazwisko.

W wyniku kontynuowania przez Wnioskodawczynię wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej uprzednio wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko, Wnioskodawczyni uważa, że powinna przyjąć jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej imię i nazwisko, wartość wynikającą z remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko z dnia 1 stycznia 2014 r. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni kontynuuje prowadzenie wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na imię i nazwisko męża w ramach wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na własne imię i nazwisko, to jej zdaniem jej mąż nie powinien sporządzać wykazu składników majątku na dzień kiedy ona przejęła prowadzenie działalności gospodarczej wspólnej na jej imię i nazwisko.

Wskazać również należy, że w analizowanej sytuacji mąż Wnioskodawczyni nie musiał zamykać wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na własne imię i nazwisko aby Wnioskodawczyni mogła wykorzystywać te same składniki majątkowe w prowadzonej wspólnie działalności gospodarczej na jej imię i nazwisko. Składniki majątkowe, o których mowa, należą bowiem do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża.

Powyższe postępowanie, z uwagi na aspekt kontynuacji działalności prowadzonej wcześniej z małżonkiem, zdaniem Wnioskodawczyni, zgodne jest z art. 24 ust. 3a ustawy o PIT oraz z § 27 ust. 1 rozporządzenia. Działalność gospodarcza, zdaniem Wnioskodawczyni, przez cały 2014 r. prowadzona jest bowiem w sposób ciągły i nieprzerwany. Formalnej zmianie uległa jedynie osoba, która widnieje w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej jako: CEIDG) jako właściciel przedsiębiorstwa. Jednakże przez cały czas mamy do czynienia ze wspólną działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni podkreśla, że rejestrując działalność na własne imię i nazwisko nie miała na celu tworzenia nowego przedsiębiorstwa a jedynie kontynuowanie prowadzenia istniejącego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo to należy do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża. Przedsiębiorstwo to istnieje dalej w ramach wspólności majątkowej i jest prowadzone przez Wnioskodawczynię. Wszystkie przychody osiągnięte w 2014 r. oraz koszty uzyskania przychodu poniesione w 2014 r., a także wartość remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) należy przypisywać jednemu przedsiębiorstwu prowadzonemu początkowo wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni a następnie wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na imię i nazwisko Wnioskodawczyni.

W oparciu o powyższe, w szczególności mając na uwadze art. 24 ust. 1 i 2 ustawy o PIT Wnioskodawczyni uważa że prawidłowo ustaliła wysokość uzyskanych przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, wartość remanentu początkowego oraz remanentu końcowego, a w konsekwencji także wysokość dochodu do opodatkowania z tytułu prowadzenia na własne imię i nazwisko wspólnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni uważa, że jej stanowisko jest poprawne ze względu na to, że kontynuuje działalność prowadzoną wcześniej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko. Na ostatni dzień roku podatkowego 2014 r. wspólna działalność gospodarcza była prowadzona już tylko na jej imię i nazwisko, dlatego też uzyskiwane przychody oraz ponoszone koszty w ramach działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie można przypisać tylko Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wskazuje także, że w poprzednich latach również prowadziła razem z mężem wspólną działalność gospodarczą w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, jednakże na imię i nazwisko męża. Z tego też względu wszystkie przychody i koszty związane z tą wspólną działalnością były rozliczane w ramach przychodów z działalności gospodarczej męża. Brak formalnego występowania jako właściciel tej działalności w ocenie Wnioskodawczyni nie skutkuje uznaniem, że uzyskane przychody oraz poniesione koszty w ramach wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej na imię i nazwisko męża należy przypisać tylko jemu. Zdaniem Wnioskodawczyni, w analizowanym przypadku występuje ciągłość prowadzenia tej samej wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej pierwotnie formalnie przez męża Wnioskodawczyni a następnie formalnie na imię i nazwisko Wnioskodawczyni. Z tego też względu rozliczenie roczne przychodów z tejże jednej wspólnej działalności gospodarczej ale prowadzonej początkowo na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni a następnie na imię i nazwisko Wnioskodawczyni powinno być analogiczne jak gdyby przez cały rok było ono rozliczane przez jednego z małżonków, tj. Wnioskodawczynię - cały bowiem rok mamy do czynienia z jedną i tą samą działalnością gospodarczą prowadzoną wspólnie.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawczyni uważa, że:

postąpiła prawidłowo zaliczając do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na jej własne imię i nazwisko, przychody i koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie za cały rok,
postąpiła prawidłowo traktując wartości wynikające z remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko.

Odmienne podejście do przedmiotowego zagadnienia mogłoby się wiązać z wystąpieniem zupełnie innych skutków podatkowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, mogłoby powodować zniekształcenie wyniku podatkowego (tj. wysokości dochodu). Mogłoby się bowiem przykładowo okazać, że mąż Wnioskodawczyni poniósł dużą stratę podatkową a Wnioskodawczyni osiągnęła nieproporcjonalnie wysoki dochód (bądź na odwrót). Gdyby jednak przyjąć, że przez cały rok przedsiębiorstwo (tj. wszystkie składniki majątkowe należące do majątku wspólnego małżonków oraz będące wykorzystywane we wspólnie prowadzonej działalności gospodarczej początkowo na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni a następnie na imię i nazwisko Wnioskodawczyni) były wykorzystywane w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, w rozliczeniu rocznym powstałby dochód w wysokości odpowiedniej do uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów w 2014 r. w ramach jednego przedsiębiorstwa. Takim bowiem wynikiem zakończyłby się rok podatkowy. Takie ustalenie dochodu, zdaniem Wnioskodawczyni, jest prawidłowe i sprawiedliwe. Podział przychodów i kosztów związanych z jedną działalnością gospodarczą prowadzoną wspólnie przez małżonków na Wnioskodawczynię i męża Wnioskodawczyni prowadziłby do powstania nierzeczywistego wyniku podatkowego związanego z wygenerowanymi przez Wnioskodawczynię i jej męża przychodami i kosztami dotyczącymi jednej wspólnej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wskazano, że jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy,
być właściwie udokumentowany.

U podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów, o czym stanowi art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (…).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika m.in., że Wnioskodawczyni w trakcie całego 2014 r. w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej prowadziła wraz z mężem działalność gospodarczą. Działalność ta była wspólną działalnością gospodarczą jej męża i Wnioskodawczyni pierwotnie formalnie zarejestrowaną na imię i nazwisko męża a następnie na imię i nazwisko żony (Wnioskodawczyni). Z początkiem września 2014 r. Zainteresowana zaczęła prowadzić wspólną działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem w wyniku podjęcia decyzji wraz z mężem o kontynuowaniu prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej.

Zauważyć zatem należy, że z formalnego punktu widzenia osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą był tylko ten z małżonków, na którego imię i nazwisko działalność została zarejestrowana. Współmałżonek zaś był jedynie osobą współpracującą. Zatem o fakcie uzyskiwania przychodów oraz ponoszenia kosztów uzyskania przychodów ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” można mówić tylko u tego ze współmałżonków, który tę działalność formalnie prowadził.

W niniejszej sprawie Zainteresowana powzięła wątpliwość, czy postąpiła prawidłowo zaliczając do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na jej własne imię i nazwisko, przychody i koszty uzyskania przychodów ze wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej przez cały 2014 r. oraz czy postąpiła prawidłowo traktując wartości wynikające z remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko.

Mając więc powyższe na uwadze, zauważyć należy, że za rok podatkowy 2014 Wnioskodawczyni niesłusznie zsumowała przychód oraz koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej na jej imię i nazwisko z przychodami i kosztami uzyskania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej na imię i nazwisko męża. W niniejszej sprawie Zainteresowana powinna wykazać wysokość osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tytułu wspólnie prowadzonej działalności gospodarczej na jej imię i nazwisko, wykazując przy tym tylko przychody osiągnięte przez Wnioskodawczynię i koszty ich uzyskania obejmujące okres, od kiedy rozpoczęto działalność gospodarczą na imię i nazwisko Zainteresowanej.

Tak więc, na gruncie rozpatrywanej sprawy, Wnioskodawczyni powinna zaliczyć do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej na jej imię i nazwisko jedynie przychody i koszty, które dotyczą okresu od września 2014 roku, tj. wówczas, kiedy Zainteresowana zaczęła prowadzić działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem. Do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów należy przyjąć wartość remanentu początkowego ustalonego na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej na swoje imię i nazwisko oraz remanentu na koniec roku podatkowego.

Tym samym Wnioskodawczyni postąpiła nieprawidłowo zaliczając do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej męża na jej własne imię i nazwisko, przychody i koszty uzyskania przychodów ze wspólnej działalności gospodarczej prowadzonej przez cały 2014 r.

Wnioskodawczyni postąpiła także nieprawidłowo traktując wartości wynikające z remanentu początkowego (z dnia 1 stycznia 2014 r.) działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jego imię i nazwisko jako wartość remanentu początkowego działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z mężem na jej własne imię i nazwisko.

Nie można utożsamiać rozpoczęcia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię z kontynuacją działalności gospodarczej męża. Są to bowiem dwa różne podmioty gospodarcze prowadzące działalność na własne imię i nazwisko.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanej jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin