Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-1085/15-2/JO
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego. Jest przy tym czynnym podatnikiem VAT.
Począwszy od roku 2007 aż do lipca 2015 r. Wnioskodawca świadczył usługi doradztwa podatkowego wyłącznie na rzecz podmiotów, będących zarejestrowanymi podatnikami VAT, dokumentując świadczone usługi fakturami VAT.

Jednakże w miesiącu lipcu 2015 r. Wnioskodawca postanowił przyjąć - po raz pierwszy od daty rozpoczęcia działalności - zlecenie świadczenia usługi doradztwa podatkowego na rzecz osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, niebędącej podatnikiem VAT. Miała to być pierwsza usługa wykonana na rzecz osób należących do tej kategorii podmiotów, nigdy wcześniej tego typu klienci nie byli przez Wnioskodawcę obsługiwani. W związku z powyższym zleceniem, jak również ze względu na możliwe ewentualne zlecenia od innych osób niebędących podatnikami VAT, Wnioskodawca w miesiącu lipcu nabył i zainstalował kasę rejestrującą, w celu prowadzenia ewidencji zgodnie z przepisami art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie nabywał wcześniej kasy rejestrującej i nie dokonywał jej instalacji, bowiem nie przewidywał w ogóle świadczenia usług doradztwa podatkowego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wnioskodawca dopełnił wszystkich czynności, które wynikają z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r, poz. 163), tj.:

1. złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenie o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które Wnioskodawca zamierza stosować do tego ewidencjonowania;
2. rozpoczął ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, tj. przed rozpoczęciem sprzedaży usług doradztwa podatkowego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a Ustawy o VAT oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać, zwanym dalej „potwierdzeniem”;
3. posiada dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku należnego VAT kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej zgłoszonej na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku należnego VAT kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej zgłoszonej na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie stosownie do ust. 8 powołanego artykułu minister właściwy do spraw finansów publicznych został upoważniony do tego, by zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa powyżej, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Stosownie do § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r., poz. 1544 z późn. zm.) zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług doradztwa podatkowego. Jednocześnie zgodnie z § 9 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c-j (w tym lit. h, która wymienia doradztwo podatkowe), świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r.

A contrario oznacza to, iż w przypadku świadczenia usług doradztwa podatkowego wyłącznie na rzecz osób prawnych, będących podatnikami podatku od towarów i usług, obowiązek prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej w ogóle dla Wnioskodawcy nie powstał w dniu 1 marca 2015 r. i nie powstałby również w przyszłości, gdyby nie dokonał on świadczenia usługi na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT. Jednakże jeśli w jakimkolwiek czasie po dniu 1 marca 2015 r. Wnioskodawca wykonałby usługę doradztwa podatkowego na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, wówczas miałby obowiązek zaewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Oznacza to, że obowiązek rejestracji sprzedaży usług doradztwa podatkowego za pomocą kasy rejestrującej powstaje nie w związku ze świadczeniem usług na rzecz jakiegokolwiek podmiotu, lecz wyłącznie w związku ze świadczeniem tego rodzaju usług na rzecz na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 Ustawy o VAT podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł. W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy fiskalnej w chwili, gdy wykonał pierwszą usługę na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, czyli w miesiącu lipcu 2015 r. W przekonaniu Wnioskodawcy oznacza to, iż rozpoczął on ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, co uprawnia go do skorzystania z prawa do odliczenia od tego podatku kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej zgłoszonej na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą ”, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis ten określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Jak wynika z powyższego przepisu, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania.

Kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktów wykonawczych do ustawy. I tak, na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot.

W tym zakresie wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 163).

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących - odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej „odliczeniem”, lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

1. złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania,
2. rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem ministra właściwego do spraw finansów publicznych, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać, zwanym dalej „potwierdzeniem”,
3. posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.
   
   

Cytowane wyżej przepisy wskazują, że ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej przysługuje podatnikowi w sytuacji, gdy złoży on naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemne zgłoszenie o liczbie przewidywanych stanowisk kasowych wraz z podaniem miejsca instalacji kasy.

W myśl § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia o miejscu instalacji kasy rejestrującej, jeżeli zgłoszenie to zostało złożone przed terminem obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania tych kwot.

Przez fiskalizację kasy rozumie się zgodnie z zapisem § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz.U. z 2013 r., poz. 1076), jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego.

Analogiczna definicja fiskalizacji zawarta została w § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), a mianowicie, że przez fiskalizację kasy rozumie się jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego.

Jak wynika z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku podatnika, który zamierza stosować do prowadzenia ewidencji jedną kasę, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia przez podatnika danych dotyczących kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 13 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

W myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących - w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego.

Wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 13 ust. 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego i jest czynnym podatnikiem VAT.

Począwszy od roku 2007 aż do lipca 2015 r. Wnioskodawca świadczył usługi doradztwa podatkowego wyłącznie na rzecz podmiotów, będących zarejestrowanymi podatnikami VAT, dokumentując świadczone usługi fakturami VAT.

Jednakże w miesiącu lipcu 2015 r. Wnioskodawca postanowił przyjąć - po raz pierwszy od daty rozpoczęcia działalności - zlecenie świadczenia usługi doradztwa podatkowego na rzecz osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, niebędącej podatnikiem VAT. Miała to być pierwsza usługa wykonana na rzecz osób należących do tej kategorii podmiotów, nigdy wcześniej tego typu klienci nie byli przez Wnioskodawcę obsługiwani. W związku z powyższym zleceniem, jak również ze względu na możliwe ewentualne zlecenia od innych osób niebędących podatnikami VAT, Wnioskodawca w miesiącu lipcu nabył i zainstalował kasę rejestrującą, w celu prowadzenia ewidencji zgodnie z przepisami art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do do odliczenia od podatku należnego VAT kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej zgłoszonej na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że ulga przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z realizacją powstającego po raz pierwszy u podatnika obowiązku ewidencjonowania. Warunki zwrotu ulgi wymienione zostały w przepisie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, i są nimi: złożenie naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie przewidywanych stanowisk kasowych wraz z podaniem miejsca instalacji kasy, rozpoczęcie ewidencjonowania nie później niż w obowiązujących terminach oraz posiadanie dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu ich używania, rozpoczął ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przed rozpoczęciem sprzedaży usług doradztwa podatkowego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, gdy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać oraz posiada dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

Zatem Wnioskodawca spełnia warunki wymienione w § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących i w związku z tym przysługuje mu prawo do odliczenia 90% kwoty netto wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, nie więcej niż 700 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.