Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-673/15/PS
z 17 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania przekazania środków trwałych na rzecz Miasta oraz obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania przekazania środków trwałych na rzecz Miasta oraz obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ośrodek jest samorządowym zakładem budżetowym powołanym w celu realizacji zadań własnych gminy w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz zarządzania terenami rekreacyjnymi, sportowymi i targowiskiem miejskim. Nie posiada osobowości prawnej. Ośrodek nie jest właścicielem mienia, którym zarządza. Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, jest to mienie komunalne. Ośrodek gospodaruje mieniem, zapewnia jego ochronę, należyte wykorzystywanie i odtwarzanie. Na podstawie decyzji Burmistrza Miasta nieruchomości zostały przekazane Ośrodkowi w trwały zarząd. Ośrodek jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Na pokrycie części kosztów bieżących otrzymuje dotację przedmiotową, a na zakupy środków trwałych dotacje celowe na inwestycje. Ponosząc takie wydatki obniża kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Rada Miasta zamierza w przyszłości podjąć uchwałę o likwidacji Ośrodka, zgodnie z którą majątek, należności i zobowiązania przejmie Miasto, a następnie przekaże je aportem do istniejącej już spółki komunalnej z o. o. ze 100% udziałem Miasta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy w związku z mającym nastąpić przekazaniem środków trwałych przez Ośrodek na rzecz Miasta na skutek jego likwidacji wystąpi konieczność opodatkowania VAT tej czynności?
• Czy przekazanie środków trwałych Miastu przez zakład budżetowy, jakim jest Ośrodek, w związku z jego likwidacją spowoduje obowiązek dokonania jednorazowej korekty VAT naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie w przyszłości środków trwałych Miastu na skutek jego likwidacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ czynność ta nie spowoduje przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Nastąpi jedynie zwrot majątku jego właścicielowi. Transakcja ta nie znalazła się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług (interpretacja indywidualna nr ITPP2/443-1647/11/AF z dnia 15 lutego 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy).

Przekazanie środków trwałych Miastu przez zakład budżetowy w związku z jego likwidacją spowoduje obowiązek dokonania jednorazowej korekty VAT naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu, do końca okresów korekty (art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług). W celu dokonania korekty podatku VAT przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie środków trwałych będzie związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że nieodpłatne czynności, o których mowa w tych przepisach, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei, reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie Miastu nieruchomości oddanych na rzecz Ośrodka w trwały zarząd nie będzie stanowić transakcji zbycia towaru, ponieważ opisana czynność nie spowoduje przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż nastąpi jedynie zwrot majątku jego właścicielowi. W konsekwencji do tej czynności nie znajdą zastosowania przepisy dot. korekty podatku naliczonego

Natomiast nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta nabytych przez Ośrodek środków trwałych – wbrew stanowisku Ośrodka – będzie stanowić czynność zrównaną z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w rozumieniu 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, gdyż przy ich nabyciu Ośrodkowi – jak wskazano we wniosku – przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. pkt 1 ustawy na zasadach ogólnych. Wobec powyższego ich przekazanie – wbrew stanowisku Ośrodka – nie będzie powodowało obowiązku korekty, o której mowa w art. 91 ustawy, odliczonego uprzednio podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.