Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-154/15/MK
z 12 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 23 października 2015 r. (data wpływu 27 października 2015 r.), uzupełnionego pismem z 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.) oraz pismem z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 24 grudnia 2015 r., znak: IBPP4/4513-154/15/MK oraz pismem z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 19 stycznia 2016 r., znak: IBPP4/4513-154/15/MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

L.(dalej jako „Wnioskodawca”) prowadzi skład podatkowy, w którym usługowo na rzecz innych podmiotów (zarówno mających siedzibę na terytorium Polski, jak i innych państw Unii Europejskiej) dokonuje m.in. nabycia wewnątrzwspólnotowego (w rozumieniu ustawy o akcyzie) wyrobów akcyzowych, a następnie - również wyłącznie na rzecz innych podmiotów - świadczy na tych wyrobach dalsze usługi (np. przetworzenia, przeładunku, wydania). Przedmiotem tych usług jest olej napędowy - co do zasady obrót tym olejem podlega obowiązkowi koncesyjnemu na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.; dalej jako „Prawo energetyczne”) oraz wiąże się z koniecznością realizacji obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1695, z późn. zm.; dalej jako „ustawa o zapasach”). Przedmiotem tych nabyć mogą być również inne paliwa silnikowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o akcyzie, o których mowa w art. 48 ust. 9 ustawy o akcyzie (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.).

Należy jednak podkreślić, że Wnioskodawca nie dokonuje obrotu paliwami, a jedynie świadczy opisaną wyżej usługę o charakterze logistycznym. W podstawowym schemacie prowadzenia działalności zamawiający usługę podmiot dostarcza paliwa ciekłe do składu podatkowego Wnioskodawcy. Wyroby te mogą być przemieszczane zarówno z innych składów podatkowych zlokalizowanych na terytorium Polski, jak i z innych państw UE. Następnie Wnioskodawca wykonuje usługi na wskazanych paliwach, polegające np. na ich przetwarzaniu lub przeładunku, a następnie dokonuje ich wydania. Dostarczone do Wnioskodawcy wyroby pozostają przez cały czas własnością podmiotu zamawiającego usługę i zostają powierzone Wnioskodawcy jedynie w celu wykonania na ich określonych usług. Podmiot zamawiający usługi u Wnioskodawcy odpowiada za dostarczenie do składu podatkowego Wnioskodawcy produktów. Produkty po realizacji usług są odbierane przez zamawiającego usługę ze składu podatkowego Wnioskodawcy.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca nie posiada żadnej z koncesji udzielanych na podstawie Prawa energetycznego przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Spowodowane jest to faktem, że przepisy nie wymagają posiadania koncesji od podmiotu takiego jak Wnioskodawca, tj. prowadzącego działalność wyłącznie usługowo na rzecz innych jednostek. Obowiązek posiadania określonych koncesji może dotyczyć jedynie (w niektórych przypadkach) podmiotów, na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi.

Podobnie, w związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca nie dokonał wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych ani nie realizuje innych obowiązków wynikających z ustawy o zapasach. Także bowiem i w tym przypadku, obowiązki te nie dotyczą podmiotów prowadzących działalność wyłącznie usługowo na rzecz innych jednostek. Konieczność realizacji obowiązków wynikających z ustawy o zapasach może dotyczyć jedynie (w niektórych przypadkach) podmiotów, na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi.

Pismem z 24 grudnia 2015 r. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

1.Sformułowanie pytań adekwatnych do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w zakresie treści którego ma zostać udzielona interpretacja indywidualna;

2.Przedstawienie własnego stanowiska w sprawie adekwatnego do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i zadanego pytania.

lub

3.Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego poprzez jego pełny i wyczerpujący opis adekwatny do zadanych pytań i własnego stanowiska w tym wskazanie w jakich sytuacjach podmiot nabywający paliwa silnikowe wymienione w załączniku nr 2 ustawy nie ma obowiązku posiadania koncesji na obrót paliwami lub obowiązku wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

W związku z powyższym, pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. Spółka uzupełnia wniosek doprecyzowując zdarzenie przyszłe poprzez opis adekwatny do zadanych pytań i własnego stanowiska, w tym wskazanie w jakich sytuacjach podmiot nabywający paliwa silnikowe wymienione w załączniku nr 2 ustawy nie ma obowiązku posiadania koncesji na obrót paliwami lub obowiązku wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

W podstawowym schemacie prowadzenia działalności paliwa ciekłe są dostarczane do składu podatkowego Wnioskodawcy przez podmioty, które zamawiają usługi u Wnioskodawcy (dalej „Zleceniodawcy”). Wyroby te mogą być przemieszczane zarówno z innych składów podatkowych zlokalizowanych na terytorium Polski, jak i z innych państw Unii Europejskiej, przy czym Wniosek Spółki dotyczy wyłącznie drugiej z wskazanych sytuacji (tj. nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw ciekłych). Po dostarczeniu wskazanych paliw Wnioskodawca wykonuje na nich usługi polegające np. na ich przetwarzaniu lub przeładunku, a następnie dokonuje ich wydania do Zleceniodawców. Dostarczone do Wnioskodawcy wyroby pozostają przez cały czas własnością Zleceniodawców i zostają powierzone Wnioskodawcy jedynie w celu wykonania na nich określonych usług. Zleceniodawcy w pełni odpowiadają za dostarczenie paliw do składu podatkowego Wnioskodawcy, a także odbierają wskazane paliwa ze składu podatkowego Wnioskodawcy po realizacji zamówionych usług.

Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności nie dokonuje obrotu paliwami, a jedynie świadczy opisaną wyżej usługę o charakterze logistycznym. W konsekwencji, Wnioskodawca nie posiada żadnej z koncesji udzielanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.) ani nie posiada wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, gdyż na gruncie obowiązujących przepisów nie jest obowiązany do ich posiadania w związku z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca zaznacza jednak, że obowiązek posiadania określonej koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych może w niektórych sytuacjach dotyczyć Zleceniodawców.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że w najczęściej występującej sytuacji, polegającej na nabyciu wewnątrzwspólnotowym paliw silnikowych w celu ich dalszej odsprzedaży na terytorium Polski, konieczność posiadania przez Zleceniodawców określonej koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych jest jednoznaczna i nie budzi żadnych wątpliwości. Z tego też względu Wnioskodawca zamierza każdorazowo sprawdzać, czy podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych, posiada stosowną koncesję oraz wpis do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Wnioskodawca zaznacza jednak, że możliwe są także sytuacje, w których dany Zleceniodawca nie będzie obowiązany do posiadania koncesji. Przykładowo, nabywane wewnątrzwspólnotowo paliwa ciekłe mogą być już po wyprowadzeniu ze składu podatkowego Wnioskodawcy zarówno odsprzedane do polskich podmiotów (obowiązek posiadania koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą - OPZ), jak i wykorzystane do wytworzenia innych paliw ciekłych (obowiązek posiadania koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych - WPC) lub zużyte wyłącznie na własne potrzeby przez Zleceniodawcę (brak obowiązku posiadania przez niego jakiejkolwiek koncesji).

Należy także zaznaczyć, że choć niekiedy sama konieczność posiadania koncesji będzie jednoznaczna do ustalenia, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości jednoznacznego stwierdzenia, jaki rodzaj koncesji będzie wymagany w danym przypadku. Nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych celem ich krajowej odsprzedaży wiąże się co do zasady z obowiązkiem uzyskania koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą (OPZ). Jeżeli jednak podczas dokonywania przemieszczenia paliw z zagranicy do składu podatkowego Wnioskodawcy już w Polsce dojdzie do przeniesienia prawa własności wskazanych paliw pomiędzy kilkoma podmiotami i podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych, nabędzie je krajowo, wystarczające będzie posiadanie przez niego koncesji na obrót paliwami ciekłymi (OPC).

Należy podkreślić, że zdarzenia, od których zależy obowiązek posiadania koncesji lub przynajmniej jej rodzaj, mogą występować już po wyprowadzeniu paliw ciekłych ze składu podatkowego Wnioskodawcy. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma niekiedy możliwości jednoznacznego ustalenia obowiązku posiadania koncesji lub określenia jej rodzaju przez danego Zleceniodawcę wyłącznie w oparciu o posiadane przez siebie informacje zawarte w dokumentacji związanej z dokonanym nabyciem wewnątrzwspólnotowym.

Należy podkreślić, że niekiedy nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie przez Wnioskodawcę także tego, czy podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych, obowiązany jest do posiadania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. Wnioskodawca zaznacza, że w świetle interpretacji przepisów wydanych przez Prezesa ARM nie można uznać, że samo nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych przez określony podmiot wiąże się z obowiązkiem uiszczania opłaty zapasowej przez ten właśnie podmiot (uiszczanie opłaty zapasowej jest natomiast ściśle skorelowane z obowiązkiem dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych). Wszystkie wątpliwości odnoszone do obowiązku posiadania przez danego zleceniodawcę są zatem aktualne także w stosunku do obowiązku posiadania przez niego wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca nie w każdej sytuacji jest w stanie jednoznacznie przewidzieć, czy podmioty na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi są podmiotami zobowiązanymi do posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie o zapasach, lub nieposiadającymi takich obowiązków.

Wniosek Spółki zmierza w pierwszej kolejności do ustalenia, czy możliwe jest dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw ciekłych na rzecz podmiotu nieposiadającego określonej koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych w przypadku, gdy dany podmiot nie jest obowiązany do posiadania takiej koncesji ani wpisu do rejestru. Ponadto, Spółka chce się dowiedzieć w jaki sposób może weryfikować, że w danym stanie faktycznym istotnie podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych, nie jest obowiązany do posiadania określonej koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. Końcowo, Spółka ma wątpliwości, czy w przypadku ustalenia że dany podmiot nie jest obowiązany do posiadania stosownej koncesji ani wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych dokonane na rzecz takiego podmiotu powinno być wykazywane w comiesięcznych informacjach składanych do Prezesa ARM.

Podsumowując, Wniosek Spółki odnosi się więc do trzech podstawowych zagadnień:

1. dopuszczalności dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw ciekłych na rzecz innego podmiotu w przypadku, gdy podmiot ten nie posiada określonej koncesji ani wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, gdyż nie jest obowiązany do ich uzyskania;
2. sposobu pozwalającego na ustalenie, że w danej sytuacji występują okoliczności, o których mowa w punkcie pierwszym;
3. obowiązków raportowania nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw ciekłych do Prezesa ARM w przypadku, gdy zostaną one dokonane w okolicznościach, o których mowa w punkcie pierwszym.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., w przypadku, gdy podmiot zlecający Wnioskodawcy wykonanie usługi o charakterze logistycznym sprecyzowanej w opisie zdarzenia przyszłego, w ramach której nastąpi nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, nie będzie miał obowiązku posiadania koncesji na obrót paliwami zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, Wnioskodawca będzie mógł dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych, mimo że podmiot, na rzecz którego dokonywane będzie to nabycie, nie będzie posiadał koncesji udzielonej na podstawie przepisów Prawa energetycznego ani nie będzie wpisany do rejestru systemu zapasów interwencyjnych?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy ustalenie przez Wnioskodawcę okoliczności, że podmiot zlecający wykonanie usługi o charakterze logistycznym nie ma obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych może nastąpić na podstawie pisemnego oświadczenia tego podmiotu, w szczególności zawartego w umowie o świadczenie usług?
3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych na rzecz podmiotu, który nie ma obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych powinno być ujmowane w informacji składanej do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, o której mowa w art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., w przypadku gdy podmiot zlecający Wnioskodawcy wykonanie usługi o charakterze logistycznym, w ramach której nastąpi nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, nie będzie miał obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, Wnioskodawca będzie mógł dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych, mimo że podmiot zlecający wykonanie wskazanej usługi o charakterze logistycznym nie będzie posiadał koncesji udzielonej na podstawie przepisów Prawa energetycznego ani nie będzie wpisany do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Zgodnie z art. 48 ust. 9 ustawy o akcyzie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., warunkiem dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o akcyzie, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego, na rzecz innego podmiotu, który jest obowiązany do uzyskania tej koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie o zapasach, jest posiadanie przez ten podmiot wymaganej koncesji lub wpisanie tego podmiotu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Literalna wykładnia tego przepisu jednoznacznie wskazuje, że dotyczy on jedynie tych przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych, które są dokonywane na rzecz podmiotów obowiązanych do posiadania stosownych koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. A contrario, przepis ten nie dotyczy sytuacji, w których podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw, nie jest zobligowany do posiadania koncesji ani wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie przeciwnej tezy prowadziłoby zresztą do absurdalnych wniosków. Wprowadzenie na gruncie przepisów podatkowych wymogu posiadania koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, w sytuacji gdy przepisy kompleksowo opisujące zakres reglamentacji działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami (Prawo energetyczne) oraz całościowo regulujące system zapasów obowiązkowych (ustawa o zapasach) nie formułują takich wymogów, byłoby niecelowe i sprzeczne z zasadami poprawnej legislacji.

Ponadto, użycie słowa „lub” pomiędzy obowiązkiem posiadania odpowiedniej koncesji i obowiązkiem dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów obowiązkowych również potwierdza, że ustawodawca dopuszcza istnienie takich stanów faktycznych, w których obowiązki te nie występują razem. W przeciwnym bowiem przypadku, zgodnie z zasadami techniki prawodawczej w przepisie powinien być użyty spójnik „i”.

W konsekwencji należy uznać, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., w przypadku gdy podmiot zlecający Wnioskodawcy wykonanie usługi o charakterze logistycznym, w ramach której nastąpi nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, nie będzie miał obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, Wnioskodawca będzie mógł dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych mimo że podmiot zlecający wykonanie wskazanej usługi o charakterze logistycznym nie będzie posiadał koncesji udzielonej na podstawie przepisów Prawa energetycznego ani nie będzie wpisany do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, ustalenie przez Wnioskodawcę okoliczności że podmiot zlecający wykonanie usługi o charakterze logistycznym nie ma obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych może nastąpić na podstawie pisemnego oświadczenia tego podmiotu, w szczególności zawartego w umowie o świadczenie usług.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że niekiedy nie jest możliwe jednoznaczne ustalenie przez podmiot prowadzący skład podatkowy, że podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw, jest obowiązany do posiadania określonej koncesji. Należy podkreślić, że dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych nie zawsze wiąże się z obowiązkiem posiadania koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą (OPZ). Przykładowo, w sytuacji, gdy podczas dokonywania przemieszczenia paliw z zagranicy do składu podatkowego Wnioskodawcy dojdzie już w Polsce do przeniesienia prawa własności wskazanych paliw pomiędzy kilkoma podmiotami, wówczas podmiot zamawiający u Wnioskodawcy usługi o charakterze logistycznym może być zobowiązany wyłącznie do posiadania koncesji na obrót paliwami ciekłymi (OPC). Co więcej, niekiedy nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw w ogóle nie mieści się w zakresie działalności objętej obowiązkiem koncesjonowania, np. w sytuacji nabycia paliw w celu ich zużycia na własne potrzeby (dostrzega to zresztą sam ustawodawca, zawężając stosowanie art. 48 ust. 9 ustawy o akcyzie wyłącznie do przypadków, w których obowiązek posiadania koncesji występuje - zostało to uzasadnione w ramach stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1). Należy zaznaczyć, że jedynym sposobem na jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego występującego w konkretnym przypadku jest odebranie oświadczenia od podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługę o charakterze logistycznym. Przykładowo bowiem, usługowe nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, a następnie ich wyprowadzenie ze składu podatkowego Wnioskodawcy do innego składu podatkowego może zarówno wiązać się z obowiązkiem posiadania koncesji (np. w przypadku gdy paliwa te będą następnie sprzedawane do innych podmiotów, tj. będą podlegały obrotowi), jak i z brakiem takiego obowiązku (np. w przypadku późniejszego zużycia paliw na własne potrzeby przez podmiot, na rzecz którego świadczona jest usługa o charakterze logistycznym). Ponadto, w jednym z możliwych scenariuszy z nabywanych wewnątrzwspólnotowo paliw silnikowych wytwarzane będą w składzie podatkowym Wnioskodawcy inne produkty, których wytwarzanie nie podlega obowiązkowi koncesjonowania. Co prawda w takim przypadku Wnioskodawca będzie miał świadomość braku obowiązku posiadania koncesji przez podmiot, na rzecz którego dokonywane będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, lecz możliwe są także inne warianty prowadzenia działalności (np. wskazane wytwarzanie innych produktów w składzie podatkowym innego podmiotu, po wyprowadzeniu nabytych wewnątrzwspólnotowo paliw ze składu podatkowego Wnioskodawcy), w których Wnioskodawca nie będzie dysponował wystarczającą wiedzą do rozstrzygnięcia, czy w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym paliw u podmiotu, na rzecz którego jest ono dokonywane, wystąpi obowiązek posiadania koncesji. Z tego względu ustalenie przez Wnioskodawcę, że dany podmiot podlega obowiązkowi posiadania stosownej koncesji ma niekiedy charakter warunkowy i zależy od bardzo wielu szczegółów stanu faktycznego, które mogą nie być znane Wnioskodawcy (transakcje dotyczące wyrobów, które nastąpiły przed ich wprowadzeniem do składu podatkowego Wnioskodawcy, sposób dalszego wykorzystania wyrobów, etc). W konsekwencji, jedynym sposobem na rozstrzygnięcie tego zagadnienia jest uzyskanie informacji od podmiotu, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw i świadczone są usługi o charakterze logistycznym.

Równie niejednoznaczna z punktu widzenia podmiotu prowadzącego skład podatkowy jest także kwestia obowiązku dokonania przez podmiot, na rzecz którego świadczona jest usługa o charakterze logistycznym, wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. Przykładowo, w interpretacjach przepisów wydawanych przez Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych (tak: decyzja Prezesa ARM Nr BPI-9F/15 oraz decyzja Prezesa ARM Nr BPI-17F/15) stwierdzono, że samo dokonanie przez dany podmiot nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw ciekłych podlegającego przepisom ustawy o zapasach nie jest wystarczające do uznania, że to właśnie podmiot dokonujący tego nabycia jest obowiązany do uiszczania opłaty zapasowej. Należy podkreślić, że stan faktyczny opisany w tych interpretacjach był analogiczny do zdarzenia przyszłego dotyczącego Wnioskodawcy (tj. nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw dokonywane usługowo na rzecz innych podmiotów), a występujące różnice (np. dokonanie nabycia przez zarejestrowanego odbiorcę podczas gdy Wnioskodawca działa w ramach składu podatkowego) pozostają bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Innymi słowy ustalenie że na gruncie przepisów ustawy o akcyzie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw dokonuje podmiot, na rzecz którego świadczona jest usługa o charakterze logistycznym, nie jest przesądzające dla uznania, że podmiot ten powinien wypełniać obowiązek uiszczania opłaty zapasowej. Ponadto, także w tym zakresie Wnioskodawca nie dysponuje narzędziami innymi niż oświadczenia swoich kontrahentów, dzięki którym mógłby jednoznacznie rozstrzygnąć wątpliwości co do spoczywających na nich obowiązkach wynikających z ustawy o zapasach. W tym miejscu należy również podkreślić, że na gruncie ustawy o zapasach obowiązek uiszczania opłaty zapasowej jest ściśle powiązany z obowiązkiem tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, a także z obowiązkiem dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. W konsekwencji należy ocenić, że z uwzględnieniem zakresu danych znanych Wnioskodawcy jako podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy nie jest możliwa jednoznaczna ocena, czy w konkretnym przypadku podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, jest obowiązany do dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych. Wnioskodawca musi więc polegać na informacjach przekazanych mu przez podmiot, na rzecz którego dokonywane jest to nabycie, i nie ma możliwości innej weryfikacji tych informacji. Należy zatem uznać, że w przypadku, gdy określony podmiot oświadczy, że nie jest obowiązany do dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, Wnioskodawca może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych na rzecz takiego podmiotu, zgodnie z art. 48 ust. 9 ustawy o akcyzie.

W konsekwencji należy uznać, że ustalenie przez Wnioskodawcę okoliczności że podmiot zlecający wykonanie usługi o charakterze logistycznym nie ma obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych może nastąpić na podstawie pisemnego oświadczenia tego podmiotu, w szczególności zawartego w umowie o świadczenie usług.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych na rzecz podmiotu, który nie ma obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych nie powinno być ujmowane w informacji składanej do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, o której mowa w art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie.

Zgodnie z art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie, podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw silnikowych, o których mowa w ust. 9, oraz o nabytych paliwach. Informacja ta, zgodnie z art. 48 ust. 11 ustawy o akcyzie, powinna zawierać w szczególności: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfikacyjny REGON, a także określenie rodzaju, kodu CN i ilości nabytego paliwa.

Zdaniem Wnioskodawcy literalna wykładnia art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie wskazuje, że comiesięczna informacja składana do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych powinna odnosić się wyłącznie do tych nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw silnikowych, które mieszczą się w hipotezie normy zawartej w art. 48 ust. 9 ustawy o akcyzie, tzn. dotyczą jedynie sytuacji, w której podmiot prowadzący skład podatkowy dokonuje takich nabyć na rzecz podmiotu obowiązanego do posiadania koncesji określonej przepisami Prawa energetycznego lub dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych zgodnie z przepisami ustawy o zapasach. Zdaniem Wnioskodawcy o prawidłowości takiej wykładni jednoznacznie przesądza użyty we wskazanym przepisie zwrot „o których mowa w ust. 9”, tzn. że miesięczna informacja składana do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych powinna obejmować tylko takie nabycia wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, których dotyczy przepis powołany w tym odesłaniu. W rezultacie jeżeli Wnioskodawca ustali, że podmiot, na rzecz którego dokonywane jest nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych, nie jest obowiązany do posiadania stosownej koncesji ani dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, wówczas Wnioskodawca nie powinien uwzględniać takiego nabycia w comiesięcznej informacji składanej do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe rozumienie art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie znajduje także potwierdzenie przy zastosowaniu wykładni funkcjonalnej tego przepisu. Należy bowiem uznać, że podstawowym celem wprowadzenia art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie do porządku prawnego jest ułatwienie dokonywania kontroli przez Agencję Rezerw Materiałowych w zakresie prawidłowości wypełniania przez przedsiębiorców dotyczących ich obowiązków wynikających z ustawy o zapasach. Jeśli zatem w danym stanie faktycznym dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych na rzecz określonego podmiotu nie wiąże się z koniecznością wypełnienia przez ten podmiot jakichkolwiek obowiązków wynikających z ustawy o zapasach, ujęcie takiego nabycia w informacji przekazywanej do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych byłoby bezzasadne.

W konsekwencji należy uznać, że dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych na rzecz podmiotu, który nie ma obowiązku posiadania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego ani obowiązku dokonania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych nie powinno być ujmowane w informacji składanej do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, o której mowa w art. 48 ust. 10 ustawy o akcyzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.) zwaną dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Załącznik nr 2 do ustawy zawiera wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG.

Zgodnie z art. 2 ust. pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Za podmiot prowadzący skład podatkowy uznaje się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy).

Procedura zawieszenia poboru akcyzy stosowana jest podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe (art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zgodnie z art. 48 ust. 9 ustawy, warunkiem dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), na rzecz innego podmiotu, który jest obowiązany do uzyskania tej koncesji lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1695 ze zm.), jest posiadanie przez ten podmiot wymaganej koncesji lub wpisanie tego podmiotu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych.

Stosownie do art. 48 ust. 10 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw silnikowych, o których mowa w ust. 9, oraz o nabytych paliwach.

Informacja, o której mowa w ust. 10, powinna zawierać w szczególności: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfikacyjny REGON, a także określenie rodzaju, kodu CN i ilości nabytego paliwa - art. 48 ust. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania paliw ciekłych, magazynowania paliw ciekłych, obrotu paliwami ciekłymi (w tym paliwami ciekłymi z zagranicą).

W myśl art. 3 pkt 45 ustawy Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), wytwarzaniem jest produkcja paliw lub energii w procesie energetycznym. Pod pojęciem „wytwarzania paliw ciekłych” należy zatem rozumieć wszelkiego rodzaju procesy techniczne, bez względu na stopień ich skomplikowania, zmierzające do uzyskania substancji wypełniającej definicję paliwa ciekłego. Przy czym należy pamiętać, że do obrotu mogą być wprowadzane wytworzone paliwa ciekłe spełniające wymagania jakościowe, określone w odrębnych przepisach. Wytwarzanie paliw ciekłych jest terminem pojemnym znaczeniowo i obejmuje zarówno zaawansowaną technologicznie przeróbkę ropy naftowej w rafineriach, jak również prostsze technologie, polegające na komponowaniu paliw na bazie odpowiednich półproduktów, komponentów, dodatków uszlachetniających itp. W związku z powyższym każde połączenie co najmniej dwóch różnych substancji (w tym składników będących paliwami ciekłymi) o różnych właściwościach fizykochemicznych i/lub przeznaczeniu, które powoduje powstanie paliwa ciekłego o parametrach innych niż przynajmniej jeden ze składników, jest wytwarzaniem paliwa ciekłego. Natomiast znakowanie lub barwienie wyrobów energetycznych – paliw ciekłych przeznaczonych do celów opałowych lub napędowych, w zakresie uregulowanym przepisami ustawy o podatku akcyzowym, tj. dla celów podatkowych, nie jest wytwarzaniem paliw ciekłych w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne.

Przedsiębiorca posiadający koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych, chcąc wprowadzić do obrotu wytworzone przez siebie paliwo nie jest obowiązany do posiadania odrębnej koncesji na obrót paliwami ciekłymi.

Zawarta w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne definicja stanowi, iż pod pojęciem paliw należy rozumieć: paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej. Spośród wielu substancji ciekłych będących nośnikami energii chemicznej, jako paliwa ciekłe (podlegające koncesjonowaniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki) kwalifikowane są w szczególności te, które wykorzystywane są jako źródło tejże energii w rozumieniu przemian energetycznych, co oznacza ich spalanie w przystosowanych do tego celu urządzeniach (np. silniki) i instalacjach (np. kotły ciepłownicze).

Pod pojęciem gazu płynnego należy rozumieć gaz skroplony LPG, będący paliwem ciekłym w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne.

Zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 775), koncesje na wytwarzanie biopaliw ciekłych oraz na obrót tymi udzielane są na zasadach określonych w ustawie Prawo energetyczne.

Pod pojęciem magazynowania paliw ciekłych należy rozumieć usługową działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym udostępnieniu innemu podmiotowi pojemności magazynowych z przeznaczeniem na przechowywanie w nich paliw ciekłych.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo energetyczne przez obrót należy rozumieć działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym albo detalicznym paliwami lub energią.

Uzyskania koncesji nie wymaga obrot gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 10.000 euro - art. 32 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy Prawo energetyczne.

Uzyskania koncesji nie wymaga również wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu benzyną lotniczą oznaczoną symbolem PKWiU 23.20.11-40 oraz objętą kodem CN 2710 11 31, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 1.000.000 euro - art. 32 ust. 5 ustawy Prawo energetyczne.

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1695 ze zm.) – zwanej dalej „ustawa o zapasach” produkty naftowe oznaczają:

1. kondensat gazu ziemnego (NGL),
2. półprodukty rafineryjne,
3. inne węglowodory,
4. gaz rafineryjny nieskroplony,
5. etan,
6. gaz płynny (LPG),
7. benzyny silnikowe,
8. benzyny lotnicze,
9. paliwa typu benzyny do silników odrzutowych,
10. paliwa typu nafty do silników odrzutowych,
11. inne nafty,
12. oleje napędowe,
13. lekkie oleje opałowe i pozostałe oleje napędowe,
14. ciężkie oleje opałowe,
15. benzyny lakowe i przemysłowe,
16. smary,
17. asfalty,
18. parafiny,
19. koks naftowy,
20. pozostałe produkty

-określone w załączniku B rozdział 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz.Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy o zapasach, paliwa to produkty naftowe określone w pkt 2 lit. f-n, w tym również zawierające dodatki bez względu na ich ilość.

Nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie ropy naftowej, produktów naftowych lub gazu ziemnego z terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym - art. 2 pkt 9 ustawy o zapasach.

Przywóz to sprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ropy naftowej, produktów naftowych lub gazu ziemnego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu - art. 2 pkt 14 ustawy o zapasach.

Zgodnie z art. 2 pkt 18 ustawy o zapasach, producent to przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie produkcji paliw, w tym także zlecającego taką produkcję innym podmiotom, z wyłączeniem usługowej produkcji paliw na rzecz innych podmiotów.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o zapasach, handlowiec to przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o zapasach, producenci i handlowcy są obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw.

Producenci i handlowcy w zależności od przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, struktury produkcji lub struktury przywozu tworzą zapasy obowiązkowe ropy naftowej oraz paliw – art. 5 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy o zapasach.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o zapasach, minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz:

1. surowców oraz produktów naftowych uwzględnianych podczas ustalania ilości zapasów interwencyjnych,
2. surowców oraz paliw, w których tworzy się zapasy interwencyjne, w podziale na kategorie (grupy), uwzględniając możliwość zamiennego utrzymywania zapasów tych paliw w ramach danej kategorii,
3. paliw stanowiących podstawę do wyliczenia opłaty zapasowej

-biorąc pod uwagę obowiązującą klasyfikację Nomenklatury Scalonej (kody CN) według załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. UE L 256 z 07.09.1987, str. 1), strukturę zużycia paliw na rynku krajowym oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej.

Zgodnie z powyższym, Minister Gospodarki 8 grudnia 2014 r. wydał rozporządzenie (Dz.U. z 2014 r. poz. 1806) stanowiące wykazu surowców oraz produktów naftowych objętych systemem zapasów interwencyjnych oraz wykazu paliw stanowiących podstawę do wyliczenia opłaty zapasowej.

Na podstawie art. 13 ust. 1 i 1a ustawy o zapasach tworzy się rejestr systemu zapasów interwencyjnych, zwany dalej „rejestrem”, który składa się z rejestru:

1. producentów i handlowców;
2. zapasów interwencyjnych;
3. zapasów specjalnych.
   
   

Przedsiębiorcy zamierzający podjąć działalność gospodarczą w zakresie produkcji paliw lub przywozu ropy naftowej lub paliw są obowiązani złożyć wniosek o wpis do rejestru w terminie nie później niż 14 dni przed planowanym podjęciem wykonywania tej działalności - art. 14 ust. 1 ustawy o zapasach.

W przypadku pozyskania przez Prezesa Agencji informacji o podjęciu przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej w zakresie produkcji paliw lub przywozu ropy naftowej lub paliw, pomimo niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji wzywa tego przedsiębiorcę do złożenia wniosku o wpis do rejestru w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania z pouczeniem, że niezłożenie wniosku w wyznaczonym terminie stanowi niedopełnienie obowiązku złożenia wniosku o wpis do rejestru - art. 14 ust. 1a ustawy o zapasach.

W przypadku niewykonania wezwania, o którym mowa w ust. 1a, Prezes Agencji dokonuje wpisu do rejestru z urzędu - art. 14 ust. 1b ustawy o zapasach.

Koszty tworzenia i finansowania zapasów agencyjnych ponoszą producenci i handlowcy, uiszczając opłatę zapasową – art. 21b ust. 1 ustawy o zapasach.

Mając uwadze powołane powyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w pierwszej kolejności należy zauważyć, że ustawodawca w art. 48 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym zawarł dwa, stosowane zamiennie, warunki na podstawie których podmiot prowadzący skład podatkowy może nabywać wewnątrzwspólnotowo paliwa silnikowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, na rzecz innych podmiotów. Pierwszym jest posiadania odpowiedniej koncesji, drugim natomiast posiadanie wpisu do rejestru systemu zapasów.

Posłużenie się spójnikiem „lub” przez ustawodawcę warunkuje zatem możliwość nabycia wewnątrzwspólnotowego wyłącznie gdy podmiot na rzecz którego takie nabycie będzie dokonywane posiada odpowiedna koncesję lub posiada wpis do rejestru.

Ponieważ obowiązek posiadania określonej koncesji nie dotyczy wszystkich rodzajów działalności i obejmuje swym zakresem stosunkowo wąską grupę podmiotów, ustawodawca wprowadził drugą grupę podmiotów – zobowiązanych do posiadania wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, wynikającego z art. 13 ust. 1 i 1a ustawy o zapasach.

Zauważyć należy, że obowiązek posiadania wpisu do rejestru systemu zapasów dotyczy producentów i handlowców zdefiniowanych w art. 2 pkt 18 i pkt 19 ustawy o zapasach.

Przesłanką wpisania przedsiębiorcy do rejestru systemu zapasów interwencyjnych jest działalność gospodarcza w zakresie produkcji paliw lub działalność gospodarcza w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw. Z chwilą dokonania przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ropy naftowej lub paliw przedsiębiorca staje się handlowcem w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o zapasach. System zapasów obowiązkowych w Polsce został tak skonstruowany, że to właśnie przywóz czyli sprowadzenie na terytorium kraju ropy naftowej, produktów naftowych lub gazu ziemnego w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu przesądza o powstaniu obowiązków wynikających z ustawy o zapasach. Powyższe dotyczy także sytuacji gdy paliwa silnikowe będą nabywane na własne potrzeby.

Potwierdzeniem powyższego jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 lipca 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 287/15, który orzekł: „wpis do rejestru systemu zapasów interwencyjnych (rejestru producentów i handlowców), który prowadzi Prezes Agencji Rezerw Materiałowych dokonywany jest przez ten organ na wniosek zainteresowanego, który zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 1 ustawy o zapasach zobowiązany jest do złożenia wniosku o stosowny wpis w terminie nie późniejszym niż 14 dni przed planowanym terminem podjęcia wykonywania tej działalności.

Sąd zauważa również, iż organ prawidłowo uznał, że Spółka podlega wpisowi do wskazanego wyżej rejestru, bowiem w świetle definicji zawartej w przepisie art. 2 pkt 19 ustawy o zapasach jest ona handlowcem. Przepis ten jednoznacznie określa, że handlowcem jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw. Spółka zgodnie z udzielonymi wyjaśnieniami przywozi na terytorium Polski olej napędowy (…), który niewątpliwie jest paliwem w świetle art. 2 pkt 3 ustawy (…)

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 2 pkt 3 ustawy o zapasach (…) za paliwa uważa się produkty naftowe określone w pkt 2 lit. f-n [gaz płynny (LPG), benzyny silnikowe, benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych, paliwa typu nafty do silników odrzutowych, inne nafty, oleje napędowe, lekkie oleje opałowe i pozostałe oleje napędowe, ciężkie oleje opałowe], w tym również zawierające dodatki bez względu na ich ilość.

(…) wpis do rejestru ma jedynie charakter deklaratoryjny i sam wpis nie przesadza o powstaniu ewentualnego obowiązku tworzenia i utrzymania zapasów obowiązkowych. Przesłanką wpisu przedsiębiorcy do rejestru jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza w zakresie produkcji paliw albo w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw. Natomiast ewentualny obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych aktualizuje się dopiero w momencie wyprodukowania przez przedsiębiorcę paliwa lub przywozu ropy lub paliwa.”

Wpis do rejestru winien być złożony jeszcze przed dokonaniem pierwszej czynności, z którą ustawa o zapasach łączy obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych. Obowiązek ten pozostaje jednak hipotetyczny aż do chwili faktycznego dokonania przywozu ropy naftowej, paliw lub produkcji paliw.

Reasumując, każdy podmiot który zamierza przywozić na teren kraju ropę naftową lub paliwa z mocy ustawy o zapasach staje się handlowcem i zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 1 ustawy o zapasach zobowiązany jest do złożenia wniosku o stosowny wpis w terminie nie późniejszym niż 14 dni przed planowanym terminem podjęcia wykonywania tej działalności.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej interpretacji stwierdzić należy że ustawa o podatku akcyzowym nie przewiduje zatem możliwości dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, na rzecz innych podmiotów, które nie posiadają koncesji zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie o zapasach.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie ingerują w możliwość sprzedaży paliwa w trakcie zawieszonej procedury poboru podatku akcyzowego i zmiany właściciela. Wprowadzone nowelizacją ustawy przepisy art. 48 ust. 9, ust. 10 i ust. 11 oraz art. 138a ust. 3 pkt 7 wymagają jedynie aby na dzień wprowadzenia paliwa do składu podatkowego, ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę umożliwiała ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym.

Zauważyć należy, że skład podatkowy jest najważniejszym elementem systemu zawieszenia poboru akcyzy. System ten umożliwia swobodny przepływ wyrobów akcyzowych w ramach Unii Europejskiej, zabezpiecza interes fiskalny państw członkowskich w związku z ciążącym na wyrobach akcyzowych podatkiem akcyzowym oraz faktycznym przesunięciem momentu poboru tego podatku. Właśnie przesunięciu momentu poboru podatku musi towarzyszyć zachowanie pełnej kontroli (por. Krzysztof Lasiński-Sulecki, Prawna regulacja akcyzy w europejskim prawie wspólnotowym na tle teorii opodatkowania konsumpcji, Toruń 2007, s. 274-275).

Umożliwienie swobodnego przepływu towarów oraz możliwe na tym gruncie nadużycia wymuszają ze strony państwa ścisłą kontrolę m.in. nad paliwami silnikowym. Instytucja składu podatkowego, która co do zasady jest miejscem, w którym wyroby akcyzowe są produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, działa wg. ściśle określonych zasad (wymienionych m.in. w art. 48 ustawy) mających na celu umożliwienie pełnej kontroli wszystkich zdarzeń związanych z obrotem m.in. paliw silnikowych. Kontrola ta ma nie tylko związek z opodatkowaniem ale również z obowiązkami wynikającymi z ustawy Prawo energetyczne oraz z ustawy o zapasach.

Obowiązek posiadania odpowiedniej koncesji a także obowiązek wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, wiąże się z opłatami i innymi obowiązkami ze strony przedsiębiorców (m.in. opłata koncesyjna, opłata zapasowa, obowiązek utrzymywania zapasów) co z kolei powoduje konieczność kontroli i weryfikacji tych podmiotów ze strony państwa. Zauważyć należy, że w stanie prawnym przed 1 stycznia 2016 r. ewidencje, które były prowadzone przez podmioty prowadzące składy, musiały jednoznacznie odzwierciedlać wszelkie operacje związane z obrotem wyrobami akcyzowymi. Wprowadzony natomiast od 1 stycznia 2016 r. wymóg sprawdzania przez podmioty prowadzące składy podatkowe czy podmioty na rzecz których dokonują nabycia wewnątrzwspólnotowego posiadają odpowiednią koncesję lub wpis do rejestru, sprowadza się jedynie do sprawdzenia w ogólnodostępnych rejestrach (prowadzonych przez URE oraz ARM) czy podmioty te działają zgodnie z prawem – posiadają koncesje lub wpis do rejestru systemu zapasów - oraz do poinformowania o fakcie nabycia Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych.

Zgodnie z art. 48 ust. 10 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw silnikowych, o których mowa w ust. 9, oraz o nabytych paliwach.

Reasumując, ustawa o podatku akcyzowym nie przewiduje możliwości dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, na rzecz innych podmiotów, które nie posiadają koncesji zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie o zapasach.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za nieprawidłowe.

W związku z odpowiedzią negatywną na pytanie pierwsze dotyczące możliwości dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, na rzecz innych podmiotów, które nie posiadają koncesji zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne lub wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie o zapasach, udzielenie odpowiedzi na pytanie drugie i trzecie jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.