Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-874/15/PS
z 18 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 16 listopada 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na infrastrukturę wodno-kanalizacyjną oraz prawa do złożenia deklaracji korygujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na infrastrukturę wodno-kanalizacyjną oraz prawa do złożenia deklaracji korygujących.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 grudnia 2010 r. została zawarta umowa pomiędzy Gminą, a przedsiębiorcą Panem Z. K., działającym pod nazwą „Z.”. Przedmiotem umowy jest obsługa i eksploatacja sieci wodociągowej i kanalizacyjnej położonych na terenie gminy, stanowiących mienie komunalne Gminy.

Przekazano następujące składniki infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej:

• oczyszczalnię ścieków w M.;
• hydrofornie z wyposażeniem wraz z siecią wodociągową w miejscowościach: K., M., P., Z., C. D., N. , S.;
• stację podwyższenia ciśnienia w T.;
• oczyszczalnię w S.

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT, odprowadza należne podatki do Urzędu Skarbowego. Gmina realizowała i realizuje inwestycje z zamiarem przekazania przedsiębiorcy. Wydatki inwestycyjne ponoszone były od stycznia 2011 r. do dnia złożenia wniosku. Przekazanie mienia komunalnego i inwestycji realizowanych przez Gminę następuje protokolarnie. Przedsiębiorca co miesiąc uiszcza czynsz dzierżawny na podstawie umowy dzierżawnej, na rachunek bankowy Gminy, od którego Gmina w deklaracji VAT odprowadza podatek do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku ostatecznie zadano następujące pytania.

• Czy Gmina ma prawo, jako czynny podatnik VAT, zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych infrastruktury wod-kan dzierżawionej przez przedsiębiorcę na prowadzenie działalności gospodarczej?
• Czy Gmina w związku z zadanym pytaniem może dokonać korekty deklaracji VAT od m-ca stycznia 2011 r. do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji w miesiącach, w których zostały poniesione wydatki inwestycyjne na infrastrukturę wod-kan z zamiarem jej przekazania dla dzierżawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych poniesionych na infrastrukturę, która jest przekazywana w dzierżawę. Gminie przysługuje korekta deklaracji od m-ca stycznia 2011 r. do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji w miesiącach, w których zostały poniesione wydatki inwestycyjne na infrastrukturę wod-kan z zamiarem jej przekazania dla dzierżawcy. Gmina jako czynny podatnik VAT, ze względu na uzyskiwane przychody z tytułu dzierżawionej infrastruktury, odprowadza do Urzędu Skarbowego podatek należny od dochodów. Nakłady inwestycyjne zostały poniesione na infrastrukturę własną Gminy, która jest dzierżawiona na prowadzenie działalności gospodarczej. Gmina realizowała i realizuje inwestycje z zamiarem przekazania przedsiębiorcy. Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, poniesione wydatki inwestycyjne dotyczą usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje – co do zasady – wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższy przepis miał następujące brzmienie:

„Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na mocy art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dzierżawa infrastruktury stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy wydatkach poniesionych na infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż mają związek z czynnościami opodatkowanymi, tj. świadczeniem usługi dzierżawy na rzecz Pana Z. K., pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 88 ustawy. Jeżeli Gmina nie dokonała odliczenia podatku na zasadach określonych w art. 86 ust. 10, przysługuje jej prawo do złożenia korekt deklaracji w myśl art. 86 ust. 13 ustawy.

Końcowo podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.