Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-31/16-2/WH
z 29 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy zabudowanej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy zabudowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi na gruncie budynkami i budowlami. Spółka nabyła ww. prawa na podstawie decyzji uwłaszczeniowych (wydanych zarówno przed jak i po wprowadzeniu w Polsce ustawy o VAT), w których organ administracyjny potwierdził fakt nabycia z mocy prawa, z dniem 5 grudnia 1990 roku, przez przedsiębiorstwo państwowe”, użytkowania wieczystego oraz własności budynków i budowli. Podstawą wydania decyzji uwłaszczeniowych były do dnia 31 grudnia 1997 r. przepisy ustawy z dnia 29 września 1990 roku o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, a od 1 stycznia 1998 roku przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym państwowe i komunalne osoby prawne oraz Bank...., które 5 grudnia 1990 roku posiadały określone grunty w zarządzie, nabyły z tym dniem prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz własność budynków, innych lokali i urządzeń wzniesionych ze środków własnych tych przedsiębiorstw. Niektóre budynki i budowle były wybudowane ze środków własnych Wnioskodawcy przed wydaniem ww. decyzji. Nieruchomości wskazane w zdarzeniu przyszłym, od momentu nabycia lub wybudowania przez Wnioskodawcę wykorzystywane były wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności do czynności zarówno zwolnionych jak i opodatkowanych podatkiem VAT. Po nabyciu albo wybudowaniu nie były one oddane innemu użytkownikowi do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu tzn. nie były one oddane w używanie na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Dodatkowo nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych obiektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa wymienionych w zdarzeniu przyszłym nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, sprzedaż nieruchomości wskazanych w zdarzeniu przyszłym będzie podlegała zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów. W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało więc miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, ustawodawca wskazał, jakie dane musi zawierać oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle reguluje art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, że do dostawy gruntu, jak również prawa użytkowania wieczystego gruntu zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT analogiczna jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Tym samym, w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

W przypadku sprzedaży przedmiotowych nieruchomości zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie znajdzie zastosowania gdyż nieruchomości te były wykorzystywane jednocześnie nie tylko do czynności zwolnionych ale również do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wobec tego konieczne jest przeanalizowane zwolnień z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Z uwagi na fakt, że nieruchomości nie były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu po ich nabyciu lub wybudowaniu, dostawa będzie się odbywała w ramach pierwszego zasiedlenia. W tej sytuacji transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z posadowionymi na gruncie budynkami lub budowlami nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec powyższego, niezbędne jest rozpatrzenie, czy przedmiotowa dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wynika, że aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków lub budowli oraz brak wydatków na ulepszenie, w stosunku do których sprzedający miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli sprzedający ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z warunku zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy wynika, że chodzi o prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sposobem pozyskania budynków, budowli lub ich części, tj. ich nabyciem, jak również wybudowaniem. Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca nabył przedmiotowe nieruchomości (prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi budynkami lub budowlami) na podstawie decyzji uwłaszczeniowych (wydanych zarówno przed jak i po wprowadzeniu w Polsce ustawy o VAT), transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT. Wobec tego, zdaniem Spółki, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia. Wypełniony jest więc warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) odnośnie braku prawa do odliczenia. Warunek ten, w ocenie Wnioskodawcy, należy bowiem rozumieć w ten sposób, że dotyczy on zarówno przypadków, gdy VAT przy nabyciu towarów wystąpił, lecz nabywca nie mógł go odliczyć, jak i przypadków, gdy - tak jak w niniejszej sprawie - przy nabyciu towaru w ogóle nie wystąpił podatek. Gdyby uznać, że analizowany warunek odnosił się wyłącznie do sytuacji w których podatek wystąpił ale nabywca nie mógł go odliczyć wówczas naruszona zostałaby zasada neutralności i proporcjonalności, na których opiera się cała konstrukcja podatku od towarów i usług. Podatnik byłby bowiem zobowiązany do naliczenia podatku VAT, pomimo braku możliwości jego odliczenia przy nabyciu. Należy wskazać, że analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w wyroku z dnia 30 grudnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 307/13, gdzie zdaniem Sądu: „określenie „nie przysługiwało prawo do odliczenia” dotyczy zarówno sytuacji, kiedy nabywa się towary zwolnione przedmiotowo, towary od podatnika zwolnionego podmiotowo, towary, w stosunku do których był zakaz odliczania wynikający z przepisów prawa, ale także gdy dotyczyło to towarów, których dostawa nie podlegała opodatkowaniu ze względu na przepisy ustawowe o niepodleganiu danych czynności czy też dokonaniem czynności przed wejściem w życie ustawy o VAT z 1993 r. W doktrynie przyjmuje się w związku z tym, że art. 43 poza przypadkami określonymi w art. 88, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, dotyczy także dostaw, przy których podatek naliczony w ogóle nie powstał. (...) Powyższy pogląd został podzielony w wyrokach WSA w Lublinie sygn. I SA/Lu 305/06 z 13 października 2006 r., wyrok NSA sygn. I FSK 40/07 z 8 stycznia 2007 r.”

Dodatkowo należy zauważyć, że drugi warunek określony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) również zostanie spełniony, bowiem wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej.

Wobec tego, w ocenie Spółki, spełnione zostaną obie przesłanki określone w art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży wskazanych w zdarzeniu przyszłym nieruchomości, wobec których Poczcie Polskiej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu oraz ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na ulepszenie nie przekraczały 30% wartości początkowej.

Zatem transakcja sprzedaży takich nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno budynki jak i grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, spełniających określone warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z analizy definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika więc, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać m.in. umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi art. 43 ust. 7a ustawy.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi na gruncie budynkami i budowlami. Spółka nabyła ww. prawa na podstawie decyzji uwłaszczeniowych (wydanych zarówno przed jak i po wprowadzeniu w Polsce ustawy o VAT), w których organ administracyjny potwierdził fakt nabycia z mocy prawa, z dniem 5 grudnia 1990 roku, przez przedsiębiorstwo państwowe”, użytkowania wieczystego oraz własności budynków i budowli. Niektóre budynki i budowle były wybudowane ze środków własnych Wnioskodawcy przed wydaniem decyzji. Nieruchomości wskazane w zdarzeniu przyszłym, od momentu nabycia lub wybudowania przez Wnioskodawcę wykorzystywane były wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności do czynności zarówno zwolnionych jak i opodatkowanych podatkiem VAT. Po nabyciu albo wybudowaniu nie były one oddane innemu użytkownikowi do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu tzn. nie były one oddane w używanie na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Dodatkowo nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz opis sprawy wskazać należy, że dostawa przedmiotowych budynków i budowli będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, tym samym nie znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Przedmiotowe budynki i budowle nie były bowiem oddane w użytkowanie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z tym należy przeanalizować zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Aby przepis ten znalazł zastosowanie muszą być spełnione dwa warunki łącznie: w stosunku do budynków, budowli lub ich części nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Przy czym drugiego warunku nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W tym miejscu odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że pojęcie nieprzysługiwania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku obejmuje sytuacje, gdy podatek naliczony nie wystąpił z uwagi na to, że określone czynności były dokonane w ramach transakcji pozostających poza zakresem przepisów ustawy, jak również sytuacje, w przypadku których brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wiązał się np. z wykorzystaniem towarów do czynności zwolnionych z podatku VAT.

Zatem biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dostawa budynków i budowli będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy (Wnioskodawcy) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Zainteresowany nie ponosił nakładów na ulepszenia, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

W związku z tym, że dostawa przedmiotowych budynków i budowli podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług to w myśl art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, również dostawa gruntu na którym się one znajdują podlega zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem.

Zatem dostawa przedmiotowych nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.