INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 27 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi wykonania systemu wentylacji mechanicznej w mieszkaniach i hali garażowej na etapie budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku usługi wykonania systemu wentylacji mechanicznej w mieszkaniach i hali garażowej na etapie budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Wnioskodawca w dniu 11 lipca 2011 r. zawarł umowę na wykonanie systemu wentylacji mechanicznej w mieszkaniach i hali garażowej w budynkach mieszkalnych, wielorodzinnych. Za wykonanie przedmiotu wyżej wymienionej umowy Wnioskodawca miał otrzymać wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 530.000,00 złotych, do którego miał zostać doliczony podatek VAT. Strony nie określiły jednak stawki podatku VAT. W związku z tym, Wnioskodawca przyjął ogólną stawkę VAT w wysokości 23% i faktury dotyczące należnego mu wynagrodzenia każdorazowo powiększał o tę stawkę.

Z uwagi na należyte i terminowe wykonanie zobowiązania, objętego przedmiotem umowy, co zostało potwierdzone przez kontrahenta Wnioskodawcy w protokołach odbioru, Wnioskodawca wystawił następujące faktury VAT:

• fakturę z dnia 16 sierpnia 2011 r., na kwotę 14.501,70 złotych (wartość podatku VAT: 2.711,70 złotych), z terminem zapłaty ustalonym na dzień 15 września 2011 r.,
• fakturę z dnia 23 września 2011 r., na kwotę 33.025,50 złotych (wartość podatku VAT: 6.175,50 złotych), z terminem zapłaty ustalonym na dzień 23 października 2011 r.,
• fakturę z dnia 25 października 2011 r., na kwotę 12.300,00 złotych (wartość podatku VAT: 2.300,00 złotych), z terminem zapłaty ustalonym na dzień 24 listopada 2011 r.
• fakturę z dnia 24 listopada 2011 r., na kwotę 27.299,85 złotych (wartość podatku VAT: 5.104,85 złotych), z terminem zapłaty ustalonym na dzień 24 grudnia 2011 r.,
• fakturę z dnia 20 listopada 2011 r., na kwotę 12.915 złotych (wartość podatku VAT: 2.415,00 złotych), z terminem zapłaty ustalonym na dzień 19 stycznia 2011 r.

Kontrahent Wnioskodawcy zakwestionował przyjętą przez Wnioskodawcę stawkę podatku VAT w grudniu 2011 roku i powołując się na art. 41 ust. 2, 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług regulował wynagrodzenie na rzecz Wnioskodawcy wynikające z faktur, pomniejszając je o 15%, tak aby usługi świadczone przez Wnioskodawcę opodatkowane były 8% stawką podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż wykonanie systemu wentylacji mechanicznej w mieszkaniach i hali garażowej miało miejsce na etapie budowy obiektu budowlanego. Natomiast budynek zgodnie z PKOB wynikającej z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowi budynek o trzech i więcej mieszkaniach – sekcja 1 dział 11, grupa 112, klasa 1122.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 41 ust. 2, 12, 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług 8% stawce podatku powinny podlegać dostawy, budowy, remonty, modernizacje, termomodernizacje lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w przypadku, gdy na dzień wykonania dostawy lub usługi i wystawienia faktury VAT obiekt budowlany lub jego część nie spełnia cech budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (z uwagi na fakt, że w obiekcie budowlanym, w którym prowadzone są prace nie wyodrębniono jeszcze lokali mieszkalnych), a będzie je według zapewnienia kontrahenta dostawcy lub usługodawcy spełniał w przyszłości...

Zdaniem Wnioskodawcy, roboty objęte umową powinny podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług 8% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ustęp 12a tegoż artykułu wskazuje, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 12 b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m². Podkreślić należy, iż w chwili wykonania usługi i wystawienia faktury VAT, podatnik nie może jednoznacznie stwierdzić, czy obiekt budowlany, na którym wykonywane są prace, będzie mógł zostać zakwalifikowany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w myśl kryteriów określonych w art. 41 ust 12-12b ustawy o podatku od towarów i usług. Dopiero bowiem w momencie wydzielenia lokali mieszkalnych możliwe będzie stwierdzenie, że budynek kwalifikuje się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Tymczasem zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy co do zasady powstaje z chwilą wykonania usługi.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, faktura VAT powinna obejmować 23% stawkę podatku VAT, gdyż podatnik obiektywnie nie jest w stanie ustalić na dzień wykonania usługi, czy budynek będzie spełniał przesłanki uzasadniające zastosowanie 8% stawki podatku VAT. Natomiast przyjęcie przez podatnika 8% stawki podatku VAT może wywołać po jego stronie negatywne konsekwencje podatkowe w przypadku, gdy okaże się, że budynek, w którym wykonywał prace nie wypełnia przesłanek określonych w art. 41 ust. 12-12b ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2011 roku Wnioskodawca zawarł umowę na wykonanie systemu wentylacji mechanicznej w mieszkaniach i hali garażowej, w budynkach mieszkalnych, wielorodzinnych sklasyfikowanych wg PKOB klasa 1122, jako budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, iż skoro przedmiotem umowy były roboty, polegające na wykonaniu systemu wentylacji mechanicznej na etapie budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11, to roboty te podlegają opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 8%. Na etapie budowy obiektu trudno mówić o wyodrębnionych lokalach. Istotnym jest zatem sklasyfikowanie budynku wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do odpowiedniego grupowania.

Należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji nie oceniano pozostałych kwestii przedstawionych we własnym stanowisku w sprawie, bowiem nie były one objęte zapytaniem.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Spółkę w treści złożonego wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.