Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-755/15-3/IL
z 23 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej w części dotyczącej:

• udziału w nieruchomości nabytego w 1994 r., w ramach majątku wspólnego małżeńskiego - jest prawidłowe,

• udziału w nieruchomości nabytego w 2015 r., w wyniku podziału majątku wspólnego -jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidulanej sprawie dotyczącej podatku dochodowego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 2 lutego 2016 r., Nr IPTPB2/4511-755/15-2/IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 3 lutego 2016 r. (skutecznie doręczono w dniu 9 lutego 2016 r.), zaś w dniu 16 lutego 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 10 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

W dniu 14 października 1994 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem …w drodze umowy w formie aktu notarialnego Rep. A 4484/94, własność nieruchomości gruntowej, do majątku wspólnego małżeńskiego.

Z …Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim od 1 października 1983 r. W dniu 30 września 2015 r., w formie aktu notarialnego Wnioskodawczyni z małżonkiem dokonali następujących dwóch czynności. W pierwszej kolejności aktem notarialnym Rep. A 3973/2015, zawarli majątkową umowę małżeńską rozdzielności majątkowej, a chwilę po tym, następnym aktem notarialnym Rep. A 3976/2015, dokonali podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności ustawowej, wskutek którego nieruchomość nabyta przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka w 1994 r. do majątku wspólnego małżeńskiego stała się wyłączną własnością Wnioskodawczyni tj. składnikiem Jej majątku osobistego.

Zgodnie z § 2 aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza …Rep. A 3976/2015, przedmiotem podziału były:

• nieruchomość gruntowa, dla której prowadzona jest księga wieczysta…,
  

• udział wynoszący 1/4 część udziału w nieruchomości gruntowej, dla której prowadzona jest księga wieczysta….
  
  
  

Zgodnie z § 2 ww. aktu notarialnego podział został dokonany bez żadnych spłat i dopłat.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem posiadała równe udziały w majątku wspólnym, zatem wskutek podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni uzyskała prawo własności nieruchomości w części przekraczającej Jej udział w majątku wspólnym - tj. stała się wyłączną właścicielką nieruchomości gruntowej, dla której prowadzona jest księga wieczysta…, a którą to nieruchomość Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przed upływem 5 lat od końca roku, w którym dokonano podziału majątku wspólnego w drodze aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię przed 1 stycznia 2021 r. ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 1994 r. na podstawie aktu notarialnego do majątku wspólnego małżeńskiego, która to nieruchomość na mocy aktów notarialnych w dniu 30 września 2015 r. - tj. majątkowej umowy małżeńskiej rozdzielności majątkowej oraz umowy podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności ustawowej, stała się Jej wyłączną własnością, będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku sprzedaży przez Nią przed 1 stycznia 2021 r. nieruchomości nabytej w 1994 r., na podstawie aktu notarialnego Rep. A 4484/94, do majątku wspólnego małżeńskiego, która to nieruchomość na mocy aktów notarialnych zawartych w dniu 30 września 2015 r., Rep. A 3973/2015 i 3976/2015 tj. majątkowej umowy małżeńskiej rozdzielności majątkowej oraz umowy podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności ustawowej, stała się wyłączną własnością Wnioskodawczyni, przychód uzyskany z tej transakcji będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ ponad 5 lat od końca 1994 r., w którym nabyła tę nieruchomość. W sprawie, okres 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć już od daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię do majątku wspólnego małżeńskiego, a nie od daty zawarcia małżeńskiej umowy majątkowej rozdzielności i umowy podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności ustawowej, w wyniku których Wnioskodawczyni stała się wyłączną właścicielką nieruchomości.

Stanowisko takie znajduje swe oparcie w orzecznictwie Sądów Administracyjnych, w szczególności w wyroku WSA w Łodzi z dnia 29 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 569/15, w którym stwierdzono, że w przypadku śmierci małżonka żona nie musi czekać kolejnych 5 lat, żeby sprzedać mieszkanie bez podatku, albowiem wspólność małżeńska polega na tym, że każdy z małżonków ma prawo do całej rzeczy nabytej do majątku wspólnego i nie można uznać, że po śmierci męża żona powtórnie ją nabywa.

Choć wyrok ten dotyczy sytuacji uzyskania przez małżonka wyłącznej własności składnika stanowiącego wcześniej element majątku wspólnego w drodze spadkobrania, to jednak nie istnieją żadne logiczne przesłanki, aby różnicować tamten przypadek od sytuacji, w której małżonek nabywa wyłączną własność w drodze majątkowych umów małżeńskich rozdzielności i podziału majątku wspólnego. Nie ulega bowiem żadnej wątpliwości, że i w takim przypadku Wnioskodawczyni już w 1994 r. nabyła prawo do całej nieruchomości, tyle że w ramach wspólności majątkowej z mężem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej:

• udziału we współwłasności nieruchomości nabytego w 1994 r., w ramach nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków - jest prawidłowe,
  

• udziału we współwłasności nieruchomości nabytego w 2015 r., w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków - jest nieprawidłowe.
  
  

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem w dniu 14 października 1994 r. w drodze umowy w formie aktu notarialnego, własność nieruchomości gruntowej, do majątku wspólnego małżeńskiego.

Z mężem, Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim od 1 października 1983 r. W dniu 30 września 2015 r., w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni z małżonkiem dokonali następujących dwóch czynności. W pierwszej kolejności aktem notarialnym, zawarli majątkową umowę małżeńską rozdzielności majątkowej, a chwilę po tym, następnym aktem notarialnym, dokonali podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności ustawowej, wskutek którego nieruchomość nabyta przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka w 1994 r. do majątku wspólnego małżeńskiego stała się wyłączną własnością Wnioskodawczyni tj. składnikiem Jej majątku osobistego.

Zgodnie z aktem notarialnym przedmiotem podziału były:

• nieruchomość gruntowa, dla której prowadzona jest księga wieczysta…,
  

• udział wynoszący 1/4 część udziału w nieruchomości gruntowej, dla której prowadzona jest księga wieczysta...
  
  

Zgodnie z aktem notarialnym podział został dokonany bez żadnych spłat i dopłat.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem posiadała równe udziały w majątku wspólnym, zatem wskutek podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni uzyskała prawo własności nieruchomości w części przekraczającej Jej udział w majątku wspólnym tj. stała się wyłączną właścicielką nieruchomości gruntowej, którą to nieruchomość Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przed upływem 5 lat od końca roku, w którym dokonano podziału majątku wspólnego w drodze aktu notarialnego.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny).

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Prawo ustanawia jednak zasadę, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), ale także do poszczególnych składników majątku wspólnego.

Jednakże w myśl art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

W wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku (art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Stosownie do art. 501 Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Tym samym z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka i wynosi 1/2.

Na podstawie art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie zaś z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Jednakże za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, ale tylko wówczas, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

W omawianej sprawie w dniu 30 września 2015 r. umawiające się strony postanowiły w ten sposób, że udział małżonka Wnioskodawczyni wynoszący 1/2 części nieruchomości stał się wyłączną własnością majątku osobistego Wnioskodawczyni. Oznacza to, że z tą datą Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem całej nieruchomości, do której od czasu ustania wspólności ustawowej przysługiwał Jej jedynie udział 1/2. Bezsprzecznie świadczy to zatem o tym, że w dniu 30 września 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/2 części w nieruchomości i z tą datą należy utożsamiać nabycie tego udziału przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nieruchomość przed 2021 r.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu tego przepisu jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę – przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły.

Zbycie nieruchomości (udziału w nieruchomości) powoduje powstanie obowiązku podatkowego, jeżeli ma miejsce przed upływem określonego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu.

Skoro małżonkowie dokonali podziału majątku wspólnego, po ustaniu wspólności ustawowej, w ten sposób, że nieruchomość gruntowa nabyta do majątku wspólnego małżonków w 1994 r. stała się wyłączna własnością Wnioskodawczyni w dniu 30 września 2015 r., to z tym dniem Wnioskodawczyni stała się właścicielem udziału 1/2 w nieruchomości, który wcześniej należał do Jej małżonka, a więc jest to nabycie przez Wnioskodawczynię tego udziału w nieruchomości, który uprzednio należał do kogoś innego (małżonka).

Oczywiste jest więc, że w niniejszej sprawie umawiające się strony w dniu 30 września 2015 r. postanowiły, że małżonek Wnioskodawczyni utracił prawo własności udziału 1/2 w nieruchomości gruntowej na rzecz Wnioskodawczyni. W dacie 30 września 2015 r. doszło u Wnioskodawczyni do nabycia udziału 1/2 w nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy wskazać, że Wnioskodawczyni nabyła ww. nieruchomość gruntową w różnym czasie i w różny sposób:

• udział 1/2 części nieruchomości nabyła w 1994 r. w ramach nabycia nieruchomości do wspólności ustawowej małżeńskiej,
  

• udział 1/2 części nieruchomości nabyła w 2015 r. w wyniku ustanowienia rozdzielności majątkowej miedzy małżonkami i podziału ich majątku wspólnego w ten sposób, że nieruchomość gruntowa stała się Jej wyłączną własnością i stanowiła Jej majątek osobisty.
  
  

Pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – z uwagi na fakt, że nabycie nieruchomości miało miejsce w dwóch datach (1994 r. i 2015 r.) – powinien być liczony oddzielnie w stosunku do każdej z tych dat, gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości od daty jej nabycia.

W świetle powyższego, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej udziału 1/2 nabytego w 1994 r. nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu będzie przychód przypadający na udział 1/2 części nieruchomości, który został nabyty przez Wnioskodawczynię w 2015 r., ponieważ miedzy końcem roku, w którym miało miejsce nabycie a datą planowanej sprzedaży nieruchomości tj. do 2021 r., nie upłynie 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39) wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że - przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 1/2 części nieruchomości nabytego w 2015 r., o który zwiększył się stan majątku osobistego Wnioskodawczyni, przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, będzie stanowił źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowane 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ww. ustawy. Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 1/2 w tej nieruchomości nabytego w 1994 r. w ogóle nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło Jego nabycie upłynie pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.