Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-989/15-2/RD
z 27 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi transportowej oraz danych zawartych na fakturze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi transportowej oraz danych zawartych na fakturze.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT świadczy międzynarodowe usługi transportowe (transport towarów). Zlecenia są od kontrahentów z krajów Unii Europejskiej ale i również z innych krajów nie należących do UE.

Usługi te polegają na:

• transporcie towarów z Włoch do Polski na zlecenie firmy z Rosji z siedzibą w Moskwie.
  
  
  

Kontrahent z Rosji mający siedzibę w Moskwie przekazuje pisemne zlecenie na transport jego towaru z Włoch do Warszawy. Tu przedstawiciel ww. firmy odbiera towar. Natomiast Polska firma transportowa wystawia fakturę za usługi i na tym zakończone jest realizowanie danego zlecenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa transportowa wykonana na zlecenie rosyjskiej firmy której siedziba jest w Moskwie nie podlega podatkowi VAT „np” i na fakturze musi być zapis odwrotne obciążenie?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przewóz, który jest częściowo wykonany w Polsce i częściowo poza nią, z przekroczeniem granic Unii Europejskiej jest traktowany jako transport międzynarodowy i opodatkowany stawką VAT 0%. Jednakże jest to wtedy gdy miejsce świadczenia dla tych usług jest w Polsce.

Natomiast właściwe określenie stawki VAT dla międzynarodowych usług transportowych uzależniony będzie:

• od właściwego miejsca ich opodatkowania i
  

• czy usługi te świadczone są na rzecz podatników, czy też na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.
  
  
  

Jeżeli usługa międzynarodowego transportu jest wykonywana na rzecz podatnika, wówczas oznacza to iż miejsce opodatkowania będzie zgodne z siedzibą podatnika. Zastosowanie znajdzie w tym przypadku art. 28b ustawy o VAT.

W omawianym przypadku zleceniobiorcą jest firma Polska zleceniodawcą jest firma z Rosji, której siedziba jest w Moskwie. Zatem usługa wykonana z Włoch do Polski podlega opodatkowaniu w Rosji. W Polsce czynność ta jest nieopodatkowana.

Faktury wystawione dla kontrahentów zagranicznych muszą zawierać co do zasady, takie same dane, co faktury wystawiane w obrocie krajowym.

Jeżeli jednak faktura dokumentuje m.in. świadczenie usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, a więc większość usług wykonywanych na rzecz kontrahentów unijnych, to na fakturze należy podać zasadniczo numery VAT UE sprzedawcy i nabywcy (art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy w związku z art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a) i b)).

W przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy).

W sytuacji, o której mowa w art. 106a pkt 2 lit. a) ustawy (tj. transakcji opodatkowanych w innym kraju Unii, od których VAT rozlicza nabywca), faktura może nie zawierać kwot wszelkich rabatów, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto i kwoty podatku od tej sumy (art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy).

Firma wystawiła fakturę dla rosyjskiego kontrahenta w miejscu stawki VAT wpisała „NP” i umieściła dodatkowy zapis „odwrotne obciążenie”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – co do zasady – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei przez terytorium państwa trzeciego – zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
   
   
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego sziedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

I tak stosownie do treści art. 28f ust. 1a ustawy, miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

1. posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;
   
2. posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.
   
   
   

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

I tak stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przy czym zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
   
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT świadczy międzynarodowe usługi transportowe (transport towarów). Zlecenia są od kontrahentów z krajów Unii Europejskiej ale również z innych krajów nienależących do UE. Usługi będące przedmiotem zapytania polegają na transporcie towarów z Włoch do Polski na zlecenie firmy z Rosji z siedzibą w Moskwie. Kontrahent z Rosji mający siedzibę w Moskwie przekazuje pisemne zlecenie na transport jego towaru z Włoch do Warszawy, gdzie przedstawiciel ww. firmy odbiera towar. Natomiast Polska firma transportowa wystawia fakturę za usługi i na tym zakończone jest realizowanie danego zlecenia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii wystawienia faktury dla świadczonej usługi transportowej z Włoch do Polski na zlecenie firmy z siedzibą w Rosji należy najpierw ustalić miejsce świadczenia, gdyż od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy przedmiotowa usługa będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz opis świadczonych usług należy stwierdzić, że dla usług będących przedmiotem zapytania nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia, podlegają one opodatkowaniu zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, w kraju siedziby usługobiorcy tj. w omawianym przypadku w Rosji. Tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Co za tym idzie względem przedmiotowych usług nie znajdą zastosowania również stawki podatku VAT przewidziane w zakresie podatku od towarów i usług.

Jednakże w tym miejscu należy zaznaczyć, że świadczona usługa transportu towarów z Włoch do Polski za zlecenie firmy z Rosji z siedzibą w Moskwie nie spełnia przesłanek do uznania jej za usługę transportu międzynarodowego, o której mowa odpowiednio w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, gdyż miejscem wyjazdu jak również przyjazdu (miejsce przeznaczenia) jest terytorium Unii Europejskiej.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania przedmiotowych usług świadczonych na rzecz podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Rosji należy wskazać, że zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy rozdziału Faktury Działu XI Dokumentacja stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.
   
   

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przedmiotowej sprawie, miejsce świadczenia opisanych usług transportowych stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, zostało określone na terytorium Rosji. Zatem, usługi te winny być opodatkowane w tym państwie. Wnioskodawca, świadcząc przedmiotowe usługi występując w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej świadczone usługi.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-5, 11-15, 18 ustawy faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
   (...)
   
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    (...)
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.
    
    
    

Z kolei w świetle art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b – danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Tym samym z uwagi na to, że nabywcą usług jest podmiot mający siedzibę na terytorium Rosji to miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania wykonywanych przez Spółkę usług transportowych jest terytorium tego państwa. Przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Zatem Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę za wykonane usługi która powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Przy czym faktura wystawiona przez Wnioskodawcę może nie zawierać numeru za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie miejsca świadczenia usługi transportowej oraz danych zawartych na fakturze należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.