Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-82/16/AW
z 23 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 12 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu dla celów amortyzacji podatkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu dla celów amortyzacji podatkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

XS.A. działa jako spółka reprezentująca Podatkową Grupę Kapitałową Y („PGK Y” lub „Wnioskodawca”) w zakresie obowiązków wynikających z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („UPDOP”) oraz z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa („Spółka Reprezentująca PGK”).

Zgodnie z art. la ust. 1 i 2 UPDOP, PGK Y została utworzona przez powiązane kapitałowo spółki prawa handlowego:

• A Sp. z o.o.,
• X S.A.,
• B S.A.,
• C Sp. z o.o.,
• D Sp. z o.o.,
• E Sp. z o.o.,
• F Sp. z o.o. oraz
• G S.A. („Spółka Dominująca PGK”) posiadającą min. 95% w ww. spółkach („Spółki Zależne PGK”; Spółka Dominująca PGK oraz Spółki Zależne PGK będą dalej zwane łącznie „Spółkami PGK”).
  
  

Umowa o utworzeniu PGK Y została zawarta przez Spółkę Dominującą PGK oraz Spółki Zależne PGK w formie aktu notarialnego na okres co najmniej 3 lat podatkowych. Na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez PGK Y, Spółka Reprezentująca PGK zgłosiła tę umowę do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, który 5 listopada 2014 r. wydał decyzję o rejestracji umowy o utworzeniu PGK Y i nadał jej numer identyfikacji podatkowej.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółek PGK jest produkcja, sprzedaż i reklama produktów leczniczych, suplementów diety, wyrobów medycznych i dermokosmetyków („Produkty”). Część Spółek PGK, poprzez oferowanie przez lata działalności Produktów o wysokiej jakości, uzyskała powszechną renomę i rozpoznawalność Produktów na rynku farmaceutycznym („Wybrane Spółki PGK”). W celu zagwarantowania sobie wyłącznego prawa do korzystania z oznaczeń, pod którymi sprzedawane są Produkty, Wybrane Spółki PGK uzyskały prawa ochronne na znaki towarowe („Znaki towarowe”) na terenie Polski jak również za granicą (tj. poprzez rejestrację Znaków towarowych zarówno w procedurze narodowej w postępowaniu przed Urzędem Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej („UPRP”), jak również w ramach Unii Europejskiej jako wspólnotowe Znaki towarowe), a także w innych krajach w procedurze międzynarodowej oraz w procedurze krajowej przewidzianej prawem danego kraju. W przeważającej większości, Znaki towarowe zostały wytworzone przez Wybrane Spółki PGK we własnym zakresie. Jednocześnie, część znaków została nabyta przez Wybrane Spółki PGK od podmiotów trzecich. Znaki towarowe używane są obecnie przez Wybrane Spółki PGK w ich działalności. W większości przypadków, Znaki towarowe nie są wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wybranych Spółek PGK i nie są amortyzowane. Jednakże część Znaków towarowych została wpisana do ewidencji podatkowej i dokonywano od ich wartości odpisów amortyzacyjnych dla celów księgowych oraz podatkowych. Równocześnie, Wnioskodawca wyjaśnia, że dalsze Znaki towarowe są obecnie w trakcie rejestracji (tj. procesu pozyskiwania prawa ochrony). W chwili obecnej, Wybrane Spółki PGK dzielą między sobą faktyczne zarządzaniem Znakami towarowymi („Działalność dotycząca znaków towarowych”). Wnioskodawca zauważa, że jednym z elementów strategii biznesowej Grupy Y jest dalszy rozwój oraz internacjonalizacja prowadzonej działalności, w szczególności ekspansja na nowe rynki zagraniczne. Powyższe wymaga m.in. szczególnie skrupulatnego badania „kandydatów” na Znaki towarowe dla nowych Produktów pod względem ich zdolności rejestracyjnych, konsultacji z rzecznikami patentowymi w wielu krajach, koncentracji nadzoru nad procesem rejestracji nowych Znaków towarowych w Polsce oraz na rynkach zagranicznych.

Jednocześnie, obecne rozproszenie zarządzania znakami towarowymi w ramach Grupy Y:

• utrudnia pełne wykorzystanie potencjału Grupy Y w ww. zakresie;
• wpływa negatywnie na efektywność zarządzania Znakami towarowymi Wybranych Spółek PGK, w szczególności w zakresie rejestracji, obsługi oraz ochrony Znaków towarowych.
  
  

Powyższe przyczynia się do licznych problemów, których efektem jest wymierna strata ekonomiczna (przykładowo, na przestrzeni ostatnich lat Wybrane Spółki PGK miały problemy z terminowością rejestracji znaków towarowych na Ukrainie). W rezultacie, PGK Y rozważa konsolidację Działalności dotyczącej znaków towarowych, która powinna przyczynić się do jej usprawnienia, a w szczególności do ujednolicenia polityki oraz zwiększenia efektywności realizacji poszczególnych procesów w zakresie zarządzania Znakami towarowymi.

W szczególności, dotychczasowe doświadczenia Grupy Y wskazują, że celowe byłoby powołanie specjalnego podmiotu, który przejąłby na siebie następujące funkcje:

• w zakresie rejestracji nowych Znaków towarowych - kontrola nad prawidłowością zawierania umów na nabycie majątkowych praw autorskich i wykonywanie praw osobistych do utworów zgłaszanych jako Znaki towarowe (jeśli dotyczy), przygotowywanie dokumentacji na potrzeby rejestracji, współpraca z rzecznikami patentowymi, formalny nadzór nad procesem rejestracji, prowadzenie korespondencji z organami rejestrowymi, występowanie jako wnioskodawca w postępowaniach rejestracyjnych;
• w zakresie obsługi Znaków towarowych - monitorowanie terminów wygaśnięcia rejestracji, gromadzenie dokumentacji na potrzeby przedłużenia rejestracji, weryfikacja i złożenie dokumentacji wymaganej do przedłużenia rejestracji;
• w zakresie ochrony Znaków towarowych - monitorowanie naruszeń Znaków towarowych, raportowanie do Grupy Y o naruszeniach Znaków towarowych, podejmowanie decyzji o ewentualnych pozwach, prowadzenie spraw wynikających z naruszenia praw do Znaków towarowych. Kwestia monitorowania ewentualnych naruszeń prawa wyłącznego uprawnionego ze Znaku towarowego jest szczególnie istotna w świetle zmiany ustawy Prawo własności przemysłowej, wynikającej z zaproponowanej przez Komisją Europejską harmonizacji prawa znaków towarowych państw członkowskich. Zgodnie z ustawą z dnia 11 września 2015r. o zmianie ustawy Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2015 r., poz. 1615), wchodzącą w życie 15 kwietnia 2016 r., URPL przechodzi z dotychczasowego systemu badawczego znaków towarowych na tzw. system sprzeciwowy. System sprzeciwowy pozwoli zgłaszającemu na szybsze uzyskiwanie prawa ochronnego na znak towarowy, o ile zgłoszenie spełnia wszystkie formalno-prawne kryteria oraz nie narusza bezwzględnych przesłanek negatywnych udzielenia prawa ochronnego jednakże po stronie uprawnionego rodzi ryzyko rejestracji znaku towarowego istotnie podobnego do uprzednio zarejestrowanego znaku towarowego. System sprzeciwowi wymagać będzie od Grupy Y ciągłego monitorowania baz danych znaków towarowych zgłaszanych przez inne podmioty pod kątem ewentualnych naruszeń Znaków towarowych, gdyż zgodnie z ww. nowelizacją URPL, będzie zawiadamiał wyłącznie zgłaszającego nowy znak towarowy o podobieństwie do już zarejestrowanych znaków towarowych, a nie uprawnionego o możliwości naruszenia jego prawa.
  
  

W opinii Wnioskodawcy, w szczególności w świetle nowelizacji ustawy Prawo własności przemysłowej, powołanie takiego podmiotu pozwoliłoby skupić środki Wybranych Spółek PGK na elementach kluczowych dla prowadzonej przez nią działalności, tj. w szczególności:

• na rozwoju Produktów chronionych Znakami towarowymi (np. planowaniu i prowadzeniu badań klinicznych, gromadzeniu i weryfikacji związanej z nimi dokumentacji, kontroli jakości Produktów oraz wypełnianiu innych zobowiązań ciążących na Wybranych Spółkach PGK, jako podmiotach odpowiedzialnych w rozumieniu odpowiednich przepisów prawa) oraz
• na rozwoju samych Znaków towarowych (np. działaniach marketingowych).
  
  

W związku z powyższym, w celu poprawienia efektywności oraz usystematyzowania prowadzonej działalności Wybrane Spółki PGK planują przeprowadzić reorganizację swojej działalności i podjąć decyzję o powołaniu, odrębnego wyspecjalizowanego podmiotu (tj. polskiej spółki prawa handlowego - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) zajmującego się zarządzaniem własnością intelektualną, w tym Działalnością dotyczącą znaków towarowych w ramach Grupy Y („Nowa Spółka”), a następnie wniesieniu Znaków towarowych w formie wkładu niepieniężnego, w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część („Aport”) do Nowej Spółki. Nowa Spółka nie będzie członkiem PGK Y. W ramach kroku drugiego, Wybrane Spółki PGK, dokonają wszelkich niezbędnych czynności, aby wniesienie Znaków towarowych do Nowej Spółki było prawnie skuteczne. Wartość Aportu, który Wybrane Spółki PGK planują wnieść do Nowej Spółki, określona zostanie w wartości rynkowej na dzień wniesienia Znaków towarowych. Wybrane Spółki PGK dokonają wniesienia Aportu (wkład niepieniężny w formie wartości niematerialnych i prawnych obejmujących zastrzeżone, tj. objęte prawem ochronnym Znaki towarowe w zamian za nowo wyemitowane udziały w Nowej Spółce, „Udziały”), których sumaryczna wartość nominalna będzie niższa od rynkowej wartości wnoszonych aportem Znaków towarowych. W konsekwencji, przy objęciu Udziałów w podwyższonym kapitale Nowej Spółki powstanie agio - nadwyżka wartości Znaków towarowych będących przedmiotem aportu nad nominalną wartością wydanych Udziałów, która zostanie odniesiona na kapitał zapasowy Nowej Spółki.

Z uwagi na fakt, że w przyszłości Wybrane Spółki PGK mogą zechcieć wykorzystywać Znaki towarowe na potrzeby związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, rozważa się również zawarcie z Nową Spółką umowy nienazwanej upoważniającej do używania i pobierania pożytków ze Znaków towarowych („Umowa używania”), umożliwiającej Wybranym Spółkom PGK odpłatne korzystanie ze Znaków towarowych. Wysokość opłat leasingowych dokonywanych przez Wybrane Spółki PGK zostanie ustalona na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot. Na dzień zawarcia Umowy używania, Znaki towarowe będą nadal zarejestrowane we właściwych urzędach patentowych (np. UPRP). Umowy używania zostaną zawarte na czas określony. Planowany okres trwania Umów to około 5 lat. Dodatkowo Umowy używania będą przewidywać, że odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej Znaków towarowych będą dokonywać odpowiednio Wybrane Spółki PGK (tj. poszczególni korzystający). W związku z tym, w okresie obowiązywania Umów użyczenia, Nowa Spółka nie będzie wykazywać otrzymanych Aportem Znaków towarowych w swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych. Umowy używania będą zawierać opcję wykupu Znaków towarowych przez odpowiednie Wybrane Spółki PGK (tj. korzystających) po zakończeniu trwania danej umowy. Suma netto (tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług) opłat należnych za używanie Znaków towarowych przez okres obowiązywania Umowy używania oraz ceny, po której dana Wybrana Spółka PGK będzie mogła nabyć przedmiot używania (tj. Znaki towarowe) po zakończeniu Umowy używania, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaków towarowych u konkretnego korzystającego (tj. danej Wybranej Spółki PGK). Wartość początkowa Znaków towarowych zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej w Umowie używania oraz na fakturach wystawianych przez Nową Spółkę (alternatywnie w wartości, jaką potencjalnie wykazałby finansujący, tj. Nowa Spółka, gdyby to on dokonywał odpisów amortyzacyjnych od Znaków towarowych) i będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaków towarowych, ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot (powyższe oznacza, że na wysokość wartości początkowej Znaków Towarowych nie będzie miała wpływu wartość udziałów wyemitowanych przez Nową Spółkę w związku z Aportem). Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Nowej Spółki, czy kaucji (pozycje te naliczane będą odrębnie). Umowa używania, zgodnie z art. 17f ust. 2 UPDOP, będzie przewidywać również harmonogram spłat z podziałem na cześć kapitałową i odsetkową.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że Umowy używania Znaków towarowych zawarte między poszczególnymi Wybranymi Spółkami PGK, a Nową Spółką stanowią umowy leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 UPDOP, w związku z art. 17f UPDOP, to czy wartość początkowa przedmiotu leasingu wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przez poszczególne Wybrane Spółki PGK powinna zostać ustalona w wysokości:

1. sumy ceny netto rat leasingach wykazanych w Umowie używania lub
2. wartości początkowej Znaków towarowych, jaką potencjalnie wykazałby finansujący (Nowa Spółka), gdyby to Nowa Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych od Znaków towarowych?

( pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że Umowy używania Znaków towarowych zawarte między Spółką, a poszczególnymi Wybranymi Spółkami PGK stanowią umowy leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 UPDOP, w związku z art. 17f UPDOP, wartość początkowa przedmiotu leasingu wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przez poszczególne Wybrane Spółki PGK powinna zostać ustalona w wysokości:

1. ceny netto wykazanej w Umowie używania lub
2. wartości początkowej Znaków towarowych, jaką potencjalnie wykazałby finansujący (Nowa Spółka), gdyby to Nowa Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych od Znaków towarowych

jako, że obie te wartości będą sobie równe.

Zgodnie z art. 17f ust. 1 UPDOP, do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w umowie leasingu, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.
   
   

Cytowany wyżej przepis wskazuje, w jaki sposób należy rozliczać umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych. Jednakże, art. 17f ust. 1 pkt 2 UPDOP, nie wskazuje jednoznacznie, czy sumę opłat ustalonych w umowie leasingu należy odnieść do wartości początkowej, która będzie ustalona przez korzystającego czy też do wartości początkowej, jaką ustaliłby finansujący, gdyby składnik majątku uznawał za środek trwały (wartość niematerialną i prawną). W szczególności, przepis ten nie zawiera żadnych dyspozycji odnośnie sposobu ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu w księgach korzystającego.

Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu wynika natomiast pośrednio z definicji pojęcia „spłaty wartości początkowej”, określonego w art. 17a pkt 7 UPDOP. Zgodnie z tą definicją, wartość początkowa przedmiotu leasingu powinna zostać ustalona zgodnie z art. 16g UPDOP.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, wartością początkową Znaków towarowych dla celów amortyzacji podatkowej w księgach poszczególnych Wybranych Spółek PGK będzie określona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 UPDOP, cena nabycia, czyli cena netto Znaków towarowych wykazana w danej Umowie używania. Należy przy tym podkreślić, że cena netto Znaków towarowych odpowiadać będzie cenie nabycia Znaków towarowych przez Nową Spółkę, ponieważ będzie ona równa wartości rynkowej (ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot) Znaków towarowych nabytych przez Nową Spółkę od poszczególnych Wybranych Spółek PGK w ramach Aportu.

Alternatywnie można argumentować, że za wartość początkową z przepisu art. 17f ust. 1 pkt 2 UPDOP, należy rozumieć wartość, jaką ustaliłby finansujący (tj. Nowa Spółka), gdyby to on dokonywał odpisów amortyzacyjnych (potencjalną wartość początkową Znaków towarowych w Nowej Spółce). W tym miejscu, należy odwołać się do art. 16g ust. 1 pkt 4 UPDOP, zgodnie z którym, co do zasady za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Jak zostało stwierdzone w opisie zdarzenia przyszłego, wartość ta - gdyby miała być ustalona przez Nową Spółkę - odpowiadałaby wartości rynkowej Znaków towarowych.

W rezultacie, niezależnie od przyjęcia, czy - w rozumieniu art. 17f ust. 1 pkt 2 UPDOP - przez wartość początkową należy rozumieć wartość początkową ustaloną przez korzystającego, czy wartość początkową, jaką ustaliłby potencjalnie finansujący, w opisanym zdarzeniu przyszłym w obu przypadkach wartości te będą identyczne (tj. wartość rynkowa Znaków towarowych), a suma opłat (bez podatku od towarów i usług) będzie odpowiadać co najmniej tak przyjętej wartości początkowej.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 września 2012 r., sygn. IBPBI/2/423-1159/12/PP, w której Dyrektor wskazał, że: Odnosząc powyższe przepisy do przedmiotowej sprawy, Spółka winna ustalić wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem leasingu w wysokości wartości początkowej jaką potencjalnie ustaliłby finansujący odpowiadająca wartości rynkowej Znaków.

Dodatkowo, w interpretacji z 22 grudnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1484/14/CzP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że: [...] Spółka winna ustalić wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem leasingu w wysokości wartości ceny netto wynikającej z umowy odpowiadającej wartości rynkowej Znaku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Dodatkowo zauważyć należy, że Wnioskodawca zawarł alternatywne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym Spółka powinna ustalić wartość początkową Znaku w wysokości wartości początkowej jaką potencjalnie wykazałby finansujący gdyby to on dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Z uwagi na okoliczność, iż w niniejszej sprawie jest to taka sama wartość jak cena netto wynikająca z umowy, tj. wartość rynkowa Znaku, tut. Organ odstąpił od stwierdzenia nieprawidłowości w tym zakresie.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w analogicznych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-386/15/MO;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-910/14/MS.
  
  

Podsumowując, w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że Umowy używania stanowią umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 UPDOP, w związku z art. 17f UPDOP, wartość początkowa przedmiotu leasingu wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych poszczególnych Wybranych Spółek PGK powinna zostać ustalona w wysokości:

1. ceny netto wykazanej w Umowie używania lub
2. wartości początkowej Znaków towarowych, jaką potencjalnie wykazałby finansujący (Nowa Spółka) gdyby to Nowa Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych od Znaków towarowych jako że obie te wartości będą sobie równe.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ustalenie, czy umowy używania Znaków Towarowych będą stanowiły umowy leasingu finansowego. W interpretacji indywidualnej z 23 lutego 2016 r. znak: IBPB-1-3/4510-776/15/AW, Dyrektor Izby Skarbowej, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Umowy używania Znaków Towarowych będą stanowić umowę leasingu finansowego, o której mowa w art. 17f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „updop”).

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 4 updop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Umowa leasingu finansowego zdefiniowana w art. 17f ust. 1 updop, charakteryzuje się m.in. tym, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących jej przedmiotem dokonuje korzystający. Prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych nakłada na podatnika wymóg określenia w prawidłowej wysokości wartości początkowej podlegających amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Przepisy rozdziału 4a ustawy - opodatkowanie stron umowy leasingu - nie określają szczególnych zasad ustalania przez korzystającego wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem podatkowej umowy leasingu finansowego, lecz odsyłają w tym zakresie do zasad ogólnych wyrażonych w art. 16g updop.

Artykuł 16g updop, wskazuje zróżnicowane zasady ustalania przez podatników wartości początkowej składników majątku trwałego w zależności od sposobu ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

1.w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

1a.w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a;

2.w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia;

3.w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości;

4.w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej;

4a.w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 14 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie;

4b.w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne,
2. wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były amortyzowane;

4c.w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej do spółki kapitałowej przez podmiot komercjalizujący - wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1s;

5.w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, z zastrzeżeniem ust. 10b - ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej,

6.w razie nabycia, w następstwie wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a - wartość wierzytelności (należności) uregulowanej w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w tym przepisie; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio,

7.w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład lub przeniesienia przez spółki zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielnie zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) ich siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1y, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wartość początkowa przedmiotu leasingu wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przez poszczególne Wybrane Spółki PGK, powinna zostać ustalona w wysokości ceny netto wykazanej w danej Umowie używania, odpowiadającej wartości rynkowej Znaku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Dodatkowo zauważyć należy, że Wnioskodawca zawarł alternatywne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym za wartość początkową, należy rozumieć wartość, jaką ustaliłby finansujący (tj. Nowa Spółka), gdyby to Nowa Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych (potencjalną wartość początkową Znaków towarowych w Nowej Spółce). Z uwagi na okoliczność, że w niniejszej sprawie jest to taka sama wartość jak cena netto wynikająca z umowy, tj. wartość rynkowa Znaku, tut. Organ odstąpił od stwierdzenia nieprawidłowości w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się że, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.