Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1167/15-4/KC
z 8 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z póżn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.), uzupełniony w dniu 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 grudnia 2015 r., (data doręczenia 14 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia w drodze darowizny znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia w drodze darowizny znaku towarowego. Niniejszy wniosek uzupełniony została pismem z dnia 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.), które stanowi odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 11 grudnia 2015 r., skutecznie doręczone Stronie w dniu 14 grudnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. Nr 80, poz. 350 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem działalności gospodarczej będzie m. in. zarządzanie i licencjonowanie wartości niematerialnych i prawnych.

Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, Dz.U. 1964, Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej, jako „k.c.”) zawartej w formie aktu notarialnego wspólnotowy znak towarowy lub znaki towarowe oraz prawa z rejestracji tego znaku lub znaków, zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej również, jako „OHIM”) na podstawie art. 6 w zw. z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L Nr 78, str. 1, dalej, jako „rozporządzenie w.z.t.”).

Będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego ojca Wnioskodawcy jako właściciela ww. wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków) do majątku osobistego Wnioskodawcy.

Następnie zarejestrowany wspólnotowy znak lub znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, jako nabyte przez Wnioskodawcę zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej, znaku lub znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) Wnioskodawca zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. wspólnotowy znak lub znaki towarowe oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wykorzystanie ww. znaku (znaków) nastąpi przez oznaczanie nimi własnych towarów i usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co będzie miało odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania ww. wspólnotowego znaku, lub znaków towarowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie Wnioskodawcy w formie darowizny wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1) ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o WAT nie stanowią towaru w rozumieniu ustawy prawa majątkowe, do których zaliczyć należy prawa do znaków towarowych i praw ochronnych na te znaki. Stąd też umowa darowizny, mająca za przedmiot prawa do znaku lub znaków towarowych i praw ochronnych (praw z rejestracji) na te znaki, może być rozpatrywana na gruncie przepisów ustawy o VAT wyłącznie jako świadczenie usług. Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT uznaje się również „nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika". A contrario należy uznać, iż nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika nie podlega VAT. Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2012 r., nr IPTPP1/443-470/12-2/MW, w której stwierdzono: „Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług” (zob. również interpretacja indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawę z dnia 16 sierpnia 2011 r., nr IPPP1-443-773/11-5/AS).

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W doktrynie wskazuje się, iż „Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać te wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z drugiej jednak strony usługa ta musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze, a więc prowadzącego działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy)” (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki „VAT komentarz str. 152).

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2011 r., nr ITPP1/443-259/11/MS stwierdzono, iż: „Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem, tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych”.

Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać wspólnotowy znak lub znaki towarowe m.in. przez oznaczanie nim własnych towarów i usług oraz udzielanie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania ww. wspólnotowych znaków towarowych. W świetle opisanego stanu faktycznego należy zatem uznać, iż wartości niematerialne i prawne otrzymane przez Wnioskodawcę tytułem darowizny będą wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Celem darowizny nie jest dokonanie przysporzenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, lecz wykorzystanie przedmiotu darowizny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego też względu jednoznacznie należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przez opisaną w stanie faktycznym czynność darowizny, przesłanki z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w postaci konieczności wykonywania usługi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika jako warunku do uznania czynności za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, należy dokonywaną darowiznę uznać za czynność związaną z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność nie podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT.

W uzupełnieniu nadesłanym pismem z dnia 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) Strona wskazała, że nie powinno budzić najmniejszych wątpliwości, że pytanie nr 5 zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2015 r. dotyczy sytuacji prawnej Wnioskodawcy jako podatnika VAT. Pytanie dotyczyło bowiem obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy jako potencjalnego Obdarowanego. Zarówno opis stanu faktycznego, jak i stanowisko odnosiło się do sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy. Konstrukcja podatku od towarów i usług oraz możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony sprawia, że uzyskaniem wiążącej interpretacji w tej sprawie jest zainteresowany zarówno Darczyńca, jak i Obdarowany (Wnioskodawca). Odnosząc się do punktu 2 zawartego w wezwaniu Strona wskazała, że przedstawiła we wniosku swoje stanowisko w zakresie pytania numer 5, jednoznacznie wskazując, iż w jego ocenie, przekazanie Wnioskodawcy w formie darowizny wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług. Wnioskodawca przedstawił również szerokie uzasadnienie prawne swojego stanowiska, odwołując się do przepisów prawa, poglądów doktryny oraz stanowisk organów podatkowych w analogicznych sprawach. Wnioskodawca w całości podtrzymuje zajęte stanowisko oraz przedstawioną argumentację. Argumentacja Wnioskodawcy opiera się na jednoznacznej treści art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się m. in. wszelkie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Godzi się zauważyć, iż podobne brzmienie ma art. 26 ust. 1 lit. b dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (której implementację stanowią przepisy polskiej ustawy o VAT), który za odpłatne świadczenie usług uznaje się m.in. „nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa”. A contrario należy uznać, iż nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika nie podlega VAT. Jednym z warunków powstania obowiązku podatkowego w przedmiotowej sprawie jest bowiem ich użycie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (zob. T. Michalik, „Komentarz do art. 8 ustawy o VAT Legalis 2015).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem działalności gospodarczej będzie m. in. zarządzanie i licencjonowanie wartości niematerialnych i prawnych. Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny), zawartej w formie aktu notarialnego wspólnotowy znak towarowy lub znaki towarowe oraz prawa z rejestracji tego znaku lub znaków, zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej również, jako „OHIM”) na podstawie art. 6 w zw. z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L Nr 78, str. 1, dalej, jako „rozporządzenie w.z.t.”). Będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego ojca Wnioskodawcy jako właściciela ww. wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków) do majątku osobistego Wnioskodawcy.

Następnie zarejestrowany wspólnotowy znak lub znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, jako nabyte przez Wnioskodawcę zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej, znaku lub znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) Wnioskodawca zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. wspólnotowy znak lub znaki towarowe oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) powstanie po jego stronie jako nabywcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć nieodpłatnie (w drodze darowizny) znak towarowy lub znaki towarowe. Należy zatem zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku/znaków zalicza się do świadczenia usług.

W rozpatrywanej sprawie czynność przeniesienia znaku na rzecz Wnioskodawcy jest nieodpłatna, gdyż z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca miał przekazać darczyńcy jakikolwiek ekwiwalent. Ponadto, Wnioskodawca nie otrzyma z tytułu darowizny żadnej faktury, z której wynikałoby ewentualne prawo do odliczenia dla niego jako nabywcy.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) nie powstanie po stronie Wnioskodawcy jako nabywcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku, dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.