Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-594/15-3/MW
z 29 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1649 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 19 listopada 2015 r., data wpływu do BKIP w Piotrkowie Tryb. 23 listopada 2015r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2016r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 9 lutego 2016r., do BKIP w Piotrkowie Tryb. – 12 lutego 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dokonywanych dostaw towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dokonywanych dostaw towarów. Wniosek został przekazany do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Tryb. do załatwienia wg właściwości (data wpływu 23 listopada 2015r.).

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 lutego 2016r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka świadczy usługi oznaczone symbolem PKD 42.41Z, 47.42Z. Nawiązując do PKD, Spółka zajmuje się sprzedażą (prowadzi sklep stacjonarny) detaliczną komputerów, oprogramowania oraz sprzętem telekomunikacyjnym.

Wnioskodawca, nie mając umowy z kontrahentami, sprzedaje towary wyszczególnione w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług - załącznik nr 11 poz. 28a-28c. Do sklepu przyjmowane są zamówienia drogą mailową lub telefonicznie.

Od 01 lipca 2015r. do 30 września 2015r. Wnioskodawca sprzedawał te towary na zasadach ogólnych, opodatkowując się 23% VAT-em. W miesiącu październiku 2015 r. przekroczył kwotę 20.000zł na jednego kontrahenta, pomimo tego wystawia dalej faktury opodatkowując się 23% VAT-em.

W oparciu o art. 17 ust. 1d i ust. 1e ustawy o VAT, za jednolitą gospodarczo transakcję uznaje się transakcję objętą umową bez względu na to, ile dostaw będzie realizowanych w ramach tej umowy nawet, jeżeli będą one dokonane na podstawie odrębnych zamówień i wystawionych faktur.

Nadmieniając jeszcze raz, iż Spółka nie posiada żadnych umów z kontrahentami, nie będzie to zakwalifikowane jako jednolita gospodarczo transakcja.

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług. Nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Nabywcami są podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Dostawa nie jest objęta zwolnieniem. Dostawy będące przedmiotem wniosku na rzecz jednego odbiorcy pomimo braku umowy (wg Wnioskodawcy) nie wskazują na jednolitą gospodarczo transakcję. Zamówienia na rzecz jednego odbiorcy są realizowane co parę dni (co 4-5dni), zdarza się, że w miesiącu są tylko dwa trzy zamówienia. Nie występują sytuacje domawiania do poprzedniego zamówienia. Jedno zamówienie nie przekracza 20.000 zł.

Analizując art. 17 ust 1c ustawy, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy dokonywane w ramach zamówień telefonicznych, mailowych nie stanowią jednolitej gospodarczo transakcji.

Ust. 1c ustawy uznaje za jednolitą gospodarczo transakcję umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 23a-28c załącznika nr 11 do ustawy. Więcej niż jedna umowa, zdaniem Wnioskodawcy, stanowić będzie również jednolitą gospodarczo transakcję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka wystawiając faktury opodatkowując się 23% VAT-u po przekroczeniu limitu 20.000zł robi to prawidłowo?
2. Jeśli nie czy po przekroczeniu limitu 20.000zł Spółka jest zobowiązana do skorygowania wcześniej wystawionych ze stawką 23% na stawkę RC (odwrotne obciążenie).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie mając umów z kontrahentami czyli zgodnie z definicją jednolitej gospodarczo transakcji nie podlega tej definicji, będzie dalej opodatkowywać się stawką 23% VAT-u. Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne do dalszego prawidłowego funkcjonowania firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem sprzedaży – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Ustawodawca w załączniku nr 11 do ustawy zawierającym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w pozycji 28a-28c wymienił towary:

• zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.20.11.0 – przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych, o masie <= 10 kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe) i podobne – wyłącznie komputery przenośne, takie jak: tablety, notebooki, laptopy,
  

• zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.30.22.0 – telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – wyłącznie telefony komórkowe, w tym smartfony,
  

• zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.40.60.0 – konsole do gier wideo (w rodzaju stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym lub samodzielnym ekranem) i pozostałe urządzenia do gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem – z wyłączeniem części i akcesoriów.
  
  

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Jak wynika z ww. przepisów prawa, w ramach tzw. mechanizmu odwróconego obciążenia zobowiązany do rozliczenia podatku należnego od dokonanej czynności podlegającej opodatkowaniu (dostawa towarów lub świadczenie usług) jest nabywca (podmiot, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów lub świadczona jest usługa) – zamiast sprzedawcy (dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę), jak to ma miejsce zgodnie z zasadami ogólnymi.

Zatem powołany przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa określonych towarów (wyrobów) wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Odnośnie rozliczenia dostaw towarów wymienionych w poz. 28a-28b załącznika nr 11 do ustawy, należy wskazać, iż zgodnie z art. 17 ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw tych towarów, przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28a-28b załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy (art. 17 ust. 1d ustawy).

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się również transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, o której mowa w ust. 1d, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy (art. 17 ust. 1e ustawy).

W przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 7 obniżenie wartości dostaw dokonywanych w ramach jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w ust. 1c, w szczególności przez udzielenie po ich dokonaniu nabywcy opustu lub obniżki ceny, nie wpływa na określenie podatnika obowiązanego do rozliczenia kwoty podatku z tytułu dostawy towarów dokonywanej w ramach tej transakcji (art. 17 ust. 1f ustawy).

W myśl art. 17 ust. 1g ustawy, w przypadku gdy po otrzymaniu całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 11 do ustawy, następuje zmiana określenia podatnika dla tej dostawy, korekty rozliczenia zapłaty w związku z tą zmianą dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy tych towarów.

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 2a ustawy, jeżeli dokonujący dostawy towarów wymienionych w poz. 28a-28b załącznika nr 11 do ustawy, dla której zgodnie z ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest nabywca, podjął wszelkie niezbędne środki celem rzetelnego rozliczenia podatku od tej dostawy, nie ma on obowiązku rozliczenia podatku z tytułu tej dostawy, także w przypadku, gdy po jej dokonaniu ustalono, że wskutek działania podmiotu uczestniczącego w tej dostawie jako nabywca nie były spełnione przesłanki określone w ust. 1 pkt 7, o którym to działaniu dokonujący dostawy towarów przy zachowaniu należytej staranności nie wiedział lub nie mógł wiedzieć.

Przepis ust. 2a stosuje się pod warunkiem, że zapłata należności z tytułu dostawy towarów nastąpiła z rachunku płatniczego nabywcy, w tym przy użyciu karty płatniczej lub podobnego instrumentu płatniczego, o ile umożliwiają one dokonującemu dostawy towarów identyfikację składającego zlecenie płatnicze (art. 17 ust. 2b ustawy).

Z powołanego przepisu wynika, że za jednolitą gospodarczo transakcję, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy. Przy czym przepis nie wskazując formy samej umowy (pisemna, ustna) odnosi się do sposobu jej realizacji. Mianowicie wprost wskazuje, że jednolita gospodarczo transakcja zachowuje jednolity charakter bez względu na ilość dostaw towarów odbywających się w ramach tej samej umowy, ilość wystawionych faktur dokumentujących te dostawy, realizowanych nawet na podstawie odrębnych zamówień. Jednolita gospodarczo transakcja obejmować może również dostawy towarów (wymienione w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy) na podstawie kilku umów, jeśli warunki ich wykonania różnią się od zazwyczaj występujących w obrocie towarami. Zatem w celu kwalifikacji jednolitej gospodarczo transakcji każdorazowo konieczne jest badanie okoliczności realizacji umów, zamówień, dostaw.

Jednakże samo zawarcie umowy o współpracy nie jest wystarczające aby zakwalifikować dostawy towarów odbywające się w ramach tej umowy (umów) za jednolitą transakcję gospodarczą. Za jednolitą gospodarczo transakcję, do której stosuje się odwrócone obciążenie, należy uznać umowę o współpracę, w ramach której dochodzi do wielu dostaw (które mogą być realizowane na podstawie wielu zamówień), jeśli z zawartej umowy wynika, że kontrahenci planują w określonym czasie dokonanie dostaw sprzętu elektronicznego o łącznej wartości przekraczającej kwotę 20 000 zł. Określenie wartości planowanych dostaw powinno być bezsporne dla stron transakcji i powinno wynikać bezpośrednio z zawartej umowy lub z całokształtu okoliczności jej zawarcia. Zatem, wyłącznie w takiej sytuacji, wszystkie dostawy (niezależnie od ich wartości jednostkowej) powinny być rozliczane na zasadzie odwróconego obciążenia.

W przedstawionych okolicznościach nabywcy, z którymi Wnioskodawca nie ma zawartych umów, składają zamówienia mailowo lub telefonicznie. Od 01 lipca 2015r. do 30 września 2015r. Wnioskodawca sprzedawał ww. towary na zasadach ogólnych, opodatkowując się 23% VAT-em. W miesiącu październiku 2015 r. przekroczył kwotę 20.000zł na jednego kontrahenta. Zamówienia na rzecz jednego odbiorcy są realizowane co parę dni (co 4-5dni), zdarza się, że w miesiącu są tylko dwa, trzy zamówienia. Nie występują sytuacje domawiania do poprzedniego zamówienia. Jedno zamówienie nie przekracza 20.000zł.

Należy wskazać, że od 1 lipca 2015 r. mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie w transakcjach, przedmiotem których są towary z kategorii elektroniki, tj. komputery przenośne (tablety, notebooki, laptopy), telefony komórkowe, w tym smartfony, konsole do gier wideo, dopiero w przypadku, gdy łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekroczy 20.000 zł.

Do oceny czy jednolita gospodarczo transakcja przekracza kwotę 20.000 zł, istotne są warunki umowy, w szczególności dane dotyczące wielkości składanego zamówienia lub zawieranego kontraktu. Za jednolitą gospodarczo transakcję uznaje się również jedną lub więcej niż jedną umowę, jeżeli okoliczności towarzyszące transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana odbiegają od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami, do których odnosi się limit transakcyjny. Dla oceny czy wystąpiła jednolita gospodarczo transakcja istotne jest indywidualne i obiektywne badanie każdej sytuacji przy uwzględnianiu całokształtu występujących okoliczności. Powyższe ma na celu przeciwdziałanie unikania stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia poprzez sztuczne dzielenie transakcji. Za odbiegającą od typowych dla obrotu przedmiotowymi towarami uznaje się sytuację, w której ma miejsce bardzo duża częstotliwość zakupu towarów np. codziennie, nawet pomimo dość niskiej wartości zakupionych towarów. Jednakże, w przypadku gdy częstotliwość transakcji nie wskazuje na wymuszone rozdzielenie transakcji celem uniknięcia odwrotnego obciążenia, nie uznaje się jej za zawartą na warunkach wskazujących na element „nietypowości” tej transakcji.

Jeżeli zawarta umowa o współpracy nie zawiera deklaracji o wartości planowanych dostaw (jak również nie wynika to z całokształtu okoliczności jej zawarcia), lub gdy brak umowy o współpracy, dokonywane dostawy powinny być oceniane indywidualnie:

• gdy wartość dostarczanych towarów przekracza 20.000 zł – rozliczenie dostawy następuje na zasadzie odwróconego obciążenia,
  

• gdy wartość dostarczanych towarów nie przekracza 20.000 zł – rozliczenie dostawy następuje na zasadach ogólnych.
  

• gdy wartość dostarczanych każdorazowo towarów nie przekracza 20.000 zł, ale okoliczności realizacji dostaw mają nietypowy charakter – rozliczenie każdej z dostaw następuje na zasadzie odwróconego obciążenia.
  
  

W rozpatrywanej sprawie należy wziąć pod uwagę wynikającą z art. 353^¹ Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), zasadę swobodnego kształtowania stosunków umownych pomiędzy stronami. Swoboda umów to zasada prawa zobowiązań polegająca na przyznaniu podmiotom prawnym ogólnej możliwości zawierania i kształtowania treści umów w granicach zakreślonych przez prawo. Na swobodę umów składają się cztery elementy:

• swoboda w zawieraniu umowy,
  

• swoboda w wyborze kontrahenta,
  

• swoboda w kształtowaniu treści umowy,
  

• swoboda w wyborze formy zawarcia umowy.
  
  

Zakres swobody umów wyznacza treść lub cel stosunku zobowiązaniowego, które nie mogą sprzeciwiać się właściwości (naturze) tego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem współpraca Wnioskodawcy z nabywcami realizowana wyłącznie na zasadzie składanych zamówień stanowi stosunek zobowiązaniowy pomiędzy tymi Stronami. Na podstawie każdorazowo składanych i przyjętych zamówień można bowiem ustalić wartość i rodzaj towarów, które mają być przedmiotem dostawy.

Należy zauważyć, że zasady obrotu gospodarczego zezwalają na istnienie różnych form prawnych zawieranych umów, co oznacza, że nie istnieją przeszkody prawne do swobodnego kształtowania stosunków umownych pomiędzy stronami tych umów, o ile umowy te nie naruszają bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa i zasad współżycia społecznego. Dla oceny czy na podstawie złożonego zamówienia na towary wystąpiła jednolita gospodarczo transakcja istotne jest badanie całokształtu okoliczności złożenia i przyjęcia przedmiotowego zamówienia oraz warunków na jakich zamówienie będzie realizowane.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, każda transakcja realizowana jest (zawierana i rozliczana) jako odrębna umowa. Wszystkie transakcje są dokonywane w oparciu o złożone przez zamawiającego pojedyncze zamówienie. Nie ma podpisanej pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynikałby minimalny lub maksymalny limit zakupów w danym miesiącu ani też nie ma wskazanej kwoty poszczególnych dostaw.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że poszczególne zamówienia składane przez nabywców mailowo lub telefonicznie, z którymi Spółka nie zawarła umowy ramowej i dokonywane w ich następstwie dostawy towarów, nie będą stanowić jednolitej gospodarczo transakcji. Tym samym ww. zamówienia, gdy zamówienia te są realizowane w okolicznościach, które nie odbiegają od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy powinny być oceniane odrębnie przy uwzględnieniu wartości poszczególnych zamówień.. Tym samym gdy wartość dostarczanych towarów wymienionymi w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy w ramach danego zamówienia dokonanego mailowo lub telefonicznie nie przekracza 20 000 zł - rozliczenie dostawy powinno następować na zasadach ogólnych natomiast gdy wartość dostarczanych towarów wymienionymi w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy w ramach danego zamówienia dokonanego mailowo lub telefonicznie przekroczy 20 000 zł - rozliczenie dostawy powinno następować na zasadzie revers charge.

Okoliczności sprawy nie wskazują nietypowości zawieranych przez Wnioskodawcę transakcji. Zatem, pomimo że wartość wszystkich transakcji dla jednego kontrahenta w okresie od 1 lipca 2015r. do października 2015r. przekroczyła w sumie wartość 20.000 zł, to w przedmiotowej sprawie, zrealizowanych dostaw nie można traktować jako transakcji jednolitej gospodarczo, a tym samym opodatkować na zasadzie odwrotnego obciążenia z uwagi na fakt, że poszczególne ze zrealizowanych zamówień – jak wskazał Wnioskodawca - nie przekroczyło kwoty, o której mowa w art. 17 ust. 1c ustawy, tj. kwoty 20.000 zł.

Skoro z okoliczności sprawy nie wynika, że transakcje będące przedmiotem wniosku są zawierane w sposób nietypowy dla tego rodzaju transakcji, to sama okoliczność przekroczenia kwoty 20.000 zł nie powoduje obowiązku stosowania odwrotnego obciążenia.

Zatem, w przypadku realizowanych przez Spółkę pojedynczych transakcji, w oparciu o pojedyncze zamówienia Zleceniodawcy, których wielkość nie wynika z umowy ramowej, nie ma zastosowania przepis art. 17 ust. 1c ustawy, tym samym każda transakcja powinna być traktowana jako odrębne zdarzenie i rozliczana na zasadach ogólnych.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należało uznać je za prawidłowe.

W związku z powyższym odpowiedź na pytanie nr 2, które zostało zadane warunkowo – w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym..

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.