INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 21 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 września 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość za cenę 625 000 zł, którą nabyła w dniu 9 maja 2006 r., będąc w związku małżeńskim na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej. W zawiązku z ww. transakcją zbycia, w dniu 3 października 2011 r. Zainteresowana złożyła stosowne oświadczenie, że część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, tj. kwotę w wysokości 585 000 zł zamierza, w ciągu 2 lat przeznaczyć na cele mieszkaniowe. Natomiast pozostałej kwoty, tj. 40 000 zł nie wykorzysta i złożyła PIT-23. Wnioskodawczyni uiściła podatek dochodowy, do urzędu skarbowego w wysokości 2 000 zł – od kwoty 20 000 zł.

Ponadto Zainteresowana wyjaśniła, iż w dniu 1 października 2009 r., w sądzie okręgowym rozwiązane zostało ich małżeństwo.

W dniu 3 grudnia 2010 r. aktem, umowa o podział majątku wspólnego Wnioskodawczyni otrzymała przedmiotową nieruchomość na wyłączną własność.

Były Jej mąż ww. aktem otrzymał:

• nieruchomość niezabudowaną A,
• nieruchomość niezabudowana B.
  
  

Obie ww. nieruchomości były objęte wspólnością ustawową.

Zainteresowana by móc otrzymać (na podstawie aktu notarialnego) przedmiotową nieruchomość spłaciła dług wobec byłego małżonka przenosząc na jego rzecz Jej własność w postaci: lokalu mieszkalnego, zabudowanej nieruchomości oraz udziału wynoszącego 1/18 części w niezabudowanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni poinformowała również, iż aktem notarialnym, umową o podział majątku wspólnego oraz przeniesieniem własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu z dnia 3 grudnia 2010 r.- małżonkowie podzielili majątek po połowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od pozostałej niewykorzystanej kwoty 20 000 zł Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, czyli 19% od tej kwoty, tj. 3 800 zł i złożyć PIT-39 do dnia 30 kwietnia 2012 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeśli spłaciła dług wobec byłego męża przenosząc na jego rzecz lokal mieszkalny i nieruchomość zabudowaną i małżonkowie podzielili majątek równo na pół – to powinna zapłacić, do urzędu skarbowego podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 4 000 zł, tj. 10% od kwoty 40 000 zł, bowiem przedmiotową nieruchomość nabyła 9 maja 2006 r. (kwota otrzymana: 625 000 zł – kwota, która zostanie wydana na cele mieszkaniowe: 585 000 zł = pozostało: 40 000 zł).

Ponadto Zainteresowana na poparcie przyjęcia daty nabycia części nieruchomości w 2006 r. przywołała następujący artykuł:

Rozwód i podział majątku a sprzedaż nieruchomości - 17.06.2011 r.

„Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przedmiotowej sprawie istotne jest prawidłowe określenie daty nabycia przez Wnioskodawczynię sprzedanej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w dniu 29 września 2011 r. Zainteresowana zbyła nieruchomość, którą nabyła w 2006 r. do majątku wspólnego małżonków. W dniu 3 października 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła stosowne oświadczenie, że część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości zamierza, w ciągu 2 lat przeznaczyć na cele mieszkaniowe. Natomiast od pozostałej kwoty, której nie wykorzystała na cele mieszkaniowe złożyła PIT-23 i uiściła podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto Zainteresowana wyjaśniła, by móc otrzymać przedmiotową nieruchomość spłaciła dług wobec byłego małżonka przenosząc na jego rzecz Jej własność w postaci: lokalu mieszkalnego, zabudowanej nieruchomości oraz udziału wynoszącego 1/18 części w niezabudowanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni wskazała, iż umową o podziale majątku wspólnego oraz przeniesieniem własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu wobec byłego małżonka - małżonkowie podzielili majątek po połowie.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny na wstępie należy wskazać co następuje.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 ze zm.). W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że: 1) powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa (o ile wcześniej przyszli małżonkowie nie zawarli małżeńskiej umowy majątkowej – intercyzy), 2) obejmuje dorobek małżonków (rozumiany jako przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków, ogłoszenia upadłości przez jednego z nich.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku dorobkowego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku, podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku dorobkowego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. Jeżeli w skład tegoż majątku wchodzi nieruchomość, umowa o podział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Jednakże, mając na uwadze przyjęta linię orzecznictwa naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Jak wskazała Zainteresowana we wniosku, małżonkowie podzielili majątek po połowie. Zatem należy stwierdzić, że podział majątku wspólnego był ekwiwalentny, czyli wartość otrzymanej w następstwie zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości nie przekroczyła wartości pierwotnie przysługującego Jej udziału we współwłasności.

Wobec tego co wywiedziono wyżej, za rok nabycia przez Wnioskodawczynię całej będącej przedmiotem sprzedaży nieruchomości należy przyjąć rok 2006.

Zatem, w niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Na mocy art. 28 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada ta nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania zbycia złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Z kolei w myśl przepisu art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Ponadto należy zaznaczyć, iż katalog wydatków na cele mieszkaniowe zawarty został w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni część przychodu ze zbycia przedmiotowej nieruchomości zamierza w ciągu 2 lat przeznaczyć na cele mieszkaniowe. Natomiast pozostałej kwoty, tj. 40 000 zł nie wykorzysta. Zainteresowana wskazała, że złożyła PIT-23 i uiściła podatek dochodowy w wysokości 2 000 zł – od kwoty 20 000 zł.

Reasumując, stwierdzić należy, iż przedmiotowa sprzedaż w 2011 r. – ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbytej nieruchomości – stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże należy wskazać, iż jeśli istotnie tak jak wskazała Zainteresowana część uzyskanej kwoty zostanie wydatkowana w okresie 2 lat od daty sprzedaży przedmiotowej nieruchomości na cele mieszkaniowe, to w tej części uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia od podatku.

Natomiast od części przychodu uzyskanego z transakcji sprzedaży, co to którego Zainteresowana już w momencie składania oświadczenia wiedziała, że nie wykorzysta go na cele mieszkaniowe, a więc od kwoty 40 000 zł, Wnioskodawczyni obowiązana była zapłacić zryczałtowany podatek w wysokości 10% w terminie 14 dni od dnia zbycia przedmiotowej nieruchomości, co wynika z cytowanego wcześniej art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.