Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1153/15-3/JL
z 11 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.) - uzupełnionym poprzez dokonanie brakującej opłaty w dniu 25 stycznia 2016 r. na wezwanie Organu z dnia 18 stycznia 2016 r. (doręczone 21 stycznia 2016 r.) - o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych ustanowienia służebności gruntowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych ustanowienia służebności gruntowej.

Wniosek uzupełniony został poprzez dokonanie brakującej opłaty w dniu 25 stycznia 2016 r. na wezwanie Organu z dnia 18 stycznia 2016 r. (doręczone 21 stycznia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem/użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Pojawiają się przypadki, gdy na nieruchomości, której właścicielem/użytkownikiem wieczystym jest Spółka, konieczne jest ustanowienie służebności gruntowej lub służebności przesyłu. Służebność gruntowa polega na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej (nieruchomości Spółka). Służebność przesyłu polega na tym, że nieruchomość Spółka jest obciążana, na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości Spółka (art. 305¹ kodeksu cywilnego). Ustanowienie służebności następuje w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego lub w drodze wyroku sądowego ustanawiającego służebność. Odpłatność za ustanowioną służebność następuje w formie jednorazowej płatności. Ustanowienie służebności jest dokumentowane fakturą VAT.

Płatność z tytułu ustanowienia służebności następuje w przypadku ustanowienia jej w drodze umowy przed dniem zawarcia umowy, a w przypadku wyroku sądowego po jego wydaniu, z tym. że w przypadku, gdy ustanowienie służebności wymaga regulacji stanów prawnych lub podjęcia innych czynności niezbędnych do zawarcia umowy o ustanowienia służebności, płatność jest dokonywana na podstawie szacunkowego wyliczenia (opłata na poczet ustanowienia służebności). Płatność szacunkowa podlega rozliczeniu z wartością ostatecznie przyjętą do umowy przy jej zawieraniu. Z uwagi na fakt, iż pomiędzy datą wpłaty a datą umowy wartość służebności może ulec zmianie to rozliczenie jest zerowe (wpłata pokrywa wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności w 100% albo na plus ( konieczna jest dopłata do wynagrodzenia), albo na minus (wysokość wynagrodzenia jest mniejsza od wartości wpłaty). Wątpliwości Spółki budzi data wykonania usługi (data sprzedaży) oraz data powstania obowiązku podatkowego z tytułu ustanowienia służebności na gruncie podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Jaką datę należy wskazać jako datę wykonania usługi/datę sprzedaży w podatku VAT w przypadku odpłatnego ustanowienia służebności?
2. Kiedy powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT dla usługi ustanowienia służebności?
3. Czy otrzymanie całości lub części zapłaty tytułem ustanowienia służebności przed jej ustanowieniem skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Spółka stoi na stanowisku, iż datą wykonania usługi/datą sprzedaży w podatku VAT jest data ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej tj. data zawarcia umowy ustanawiającej służebność w formie aktu notarialnego lub data wyroku sądowego, który taką służebność ustanawia.

Ustanowienie służebności jest czynnością jednorazową, której podstawę w sensie prawnym i faktycznym stanowi zawarcie stosownej umowy lub wydanie wyroku sądowego. W przypadku ustanowienia służebności wydanie nieruchomości do korzystania na zasadach służebności nie jest co do zasady ograniczone w czasie, dlatego o ile można określić datę początkową rozpoczęcia takiego korzystania to w praktyce nie jest możliwe określenie daty końcowej. Ta specyfika służebności skutkuje tym, iż jedynym racjonalnym sposobem ustalenia daty wykonania usługi/ daty sprzedaży jest przyjęcie daty ustanowienia służebności.

Ad 2

Zgodnie z art. 285 § 1 Kodeksu cywilnego, służebność gruntowa polega m.in. na tym, że właściciel jednej nieruchomości (tzw. nieruchomości władnącej) jest uprawniony do korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości innego właściciela (tzw. nieruchomości obciążonej). Podobnie zdefiniowana jest służebność przesyłu, o której mowa w art. 305¹ Kodeksu cywilnego. Różnica sprowadza się do podmiotu, względem którego ustanawiana jest służebność - przy służebności przesyłu nie jest to każdorazowy właściciel nieruchomości, a właściciel urządzeń przesyłowych (o których mowa w art. 49 § 1 kodeksu cywilnego).

Zatem usługa ustanowienia służebności (zarówno gruntowej jak i przesyłu) polega de facto na udostępnieniu do korzystania nieruchomości gruntowej celem zapewnienia dostępu do innej nieruchomości lub zapewnienia działania urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 kodeksu cywilnego.

Za korzystanie z nieruchomości przez podmiot nie będący w jej faktycznym posiadaniu - pobierane jest wynagrodzenie. Jest to więc de facto usługa zbliżona do dzierżawy - różnicą jest tu jedynie - że w przypadku dzierżawy właściciel nieruchomości nie jest już jej posiadaczem, natomiast w przypadku służebności (servitutes praediorum) zarówno władztwo (prioprietate) jak i posiadanie (possessio) pozostaje w gestii właściciela czyli Spółki, która jedynie godzi się na korzystanie z nieruchomości służebnej przez właściciela nieruchomości władnącej bądź właściciela urządzeń przesyłowych.

Obowiązek podatkowy zdaniem Spółki powstawać będzie mógł zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b oraz ust. 7 tego artykułu - czyli co do zasady w dacie wystawienia faktury, a gdy faktura nie zostanie wystawiona lub wystawiona z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Ad 3

Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zastrzeżenie wskazane w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT oznacza, że w przypadku otrzymania zapłaty tytułem wynagrodzenia za świadczenie usług wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, przed wykonaniem usługi, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Z uwagi na fakt, że ustanowienie służebności stanowi zdaniem Spółka usługę podobną do najmu/dzierżawy otrzymanie płatności na poczet ustanowienia służebności (częściowa lub całkowita zapłata wynagrodzenia przed ustanowieniem) nie skutkuje powstaniem w stosunku do otrzymanych kwot obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cyt. wyżej art. 8 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczenia wymaga fakt, że nie każde świadczenie na rzecz innej osoby może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, tj. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, a świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest właścicielem/użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Pojawiają się przypadki, gdy na nieruchomości, której właścicielem/użytkownikiem wieczystym jest Spółka, konieczne jest ustanowienie służebności gruntowej lub służebności przesyłu.

Służebność gruntowa polega na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej (nieruchomości Spółka). Służebność przesyłu polega na tym, że nieruchomość Spółka jest obciążana, na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości Spółka (art. 305¹ kodeksu cywilnego). Ustanowienie służebności następuje w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego lub w drodze wyroku sądowego ustanawiającego służebność. Odpłatność za ustanowioną służebność następuje w formie jednorazowej płatności. Ustanowienie służebności jest dokumentowane fakturą VAT.

Płatność z tytułu ustanowienia służebności następuje w przypadku ustanowienia jej w drodze umowy przed dniem zawarcia umowy, a w przypadku wyroku sądowego po jego wydaniu, z tym. że w przypadku, gdy ustanowienie służebności wymaga regulacji stanów prawnych lub podjęcia innych czynności niezbędnych do zawarcia umowy o ustanowienia służebności, płatność jest dokonywana na podstawie szacunkowego wyliczenia (opłata na poczet ustanowienia służebności). Płatność szacunkowa podlega rozliczeniu z wartością ostatecznie przyjętą do umowy przy jej zawieraniu. Z uwagi na fakt, że pomiędzy datą wpłaty a datą umowy wartość służebności może ulec zmianie to rozliczenie jest zerowe (wpłata pokrywa wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności w 100% albo na plus (konieczna jest dopłata do wynagrodzenia), albo na minus (wysokość wynagrodzenia jest mniejsza od wartości wpłaty).

Wątpliwości Spółki budzi data wykonania usługi (data sprzedaży) oraz data powstania obowiązku podatkowego z tytułu ustanowienia służebności na gruncie podatku VAT.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 305(1)-305(4) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) – dalej K.c.

W świetle art. 305(1) tej ustawy, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 49 § 1 K.c., urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 305(2) § 1 ustawy Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 305(2) § 2 tej ustawy, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Zatem, służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy za odpowiednim wynagrodzeniem należnym od przedsiębiorcy na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej. Wymaga to zawarcia stosownej umowy przez zainteresowane strony albo wydania konstytutywnego orzeczenia sądu (postanowienia), zapadającego na wniosek strony występującej z roszczeniem o ustanowienie służebności przesyłu.

Z kolei pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Z uwagi na powyższe okoliczności oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że ustanowienie służebności gruntowej lub przesyłu będące czynnościami realizowanymi za wynagrodzeniem, zyskują charakter odpłatnej usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów w odniesieniu do treści złożonego wniosku pozwala zatem na stwierdzenie, że skoro ustanowienie odpłatnej służebności gruntowej lub przesyłu przez Spółkę wyczerpuje znamiona art. 8 ust. 1 ustawy to stanowi ono czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ust. 1 ustawy, w myśl którego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Z powodu braku stosownych regulacji tego zagadnienia w ustawie, przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. „Wykonanie usługi” następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których zobowiązany był świadczący określoną usługę. Ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw i usług. Ponadto, stosownie do art. 353¹ k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W związku z tym, z uwagi na specyfikę usługi ustanowienia służebności, za moment wykonania takiej usługi można przyjąć - jak wskazuje Spółka – datę zawarcia umowy ustanawiającej służebność w formie aktu notarialnego lub datę wyroku sądowego.

Należy jednak wskazać, że ze względu na istotne cechy instytucji służebności (wynikające z przepisów Kodeksu cywilnego) z punktu widzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czynności te należy zaliczyć do usług, dla których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy, gdyż jest usługą podobną do usług najmu, dzierżawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Na podstawie art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usług;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z kolei z treści art. 106i ust. 8 ustawy wynika, że przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Zatem moment powstania obowiązku podatkowego zarówno z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, jak i służebności przesyłu, należy określić na zasadach szczególnych, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy. W przypadku, gdy Wnioskodawca udokumentuje świadczoną usługę poprzez wystawienie faktury VAT, z zachowaniem terminów określonych przepisami art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy – obowiązek podatkowy powstanie z dniem wystawienia faktury. Jeżeli natomiast faktura dokumentująca usługę służebności gruntowej lub przesyłu zostanie wystawiona w terminie późniejszym, niż określony przepisami art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy lub nie zostanie wystawiona w ogóle – w takim przypadku, obowiązek podatkowy powstanie z upływem terminu wystawienia faktury określonego w art. 106i ust. 3 pkt 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności, na podstawie art. 19a ust. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Jak wynika z powyższego przepisu otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi powoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Należy jednak zwrócić uwagę na zastrzeżenie, jakiego dokonał ustawodawca w analizowanym przepisie, a które dotyczy art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy. Wskazać należy, że – jak słusznie zauważa Spółka - zastrzeżenie wskazane w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT oznacza, że w przypadku otrzymania całości lub części zapłaty tytułem wynagrodzenia za świadczenie usług wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, przed wykonaniem usługi, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Tym samym otrzymanie przez Spółkę płatności na poczet ustanowienia służebności (częściowa lub całkowita zapłata wynagrodzenia przed ustanowieniem służebności) nie skutkuje powstaniem w stosunku do otrzymanych kwot obowiązku podatkowego.

Stanowisko Spółki należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.