2016.02.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-987/15/BW
z 17 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 listopada 2015r. (data wpływu 20 listopada 2015r.), uzupełnionym pismem z 29 stycznia 2016r. (data wpływu 3 lutego 2016r.) oraz pismem z 1 lutego 2016r. (data wpływu 4 lutego 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

czy usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zawodnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (zawodowo gra w piłkę nożną), podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz
czy Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego określonego w wystawionych przez tychże zawodników fakturach VAT
- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2015r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

czy usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zawodnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (zawodowo gra w piłkę nożną), podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz
czy Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego określonego w wystawionych przez tychże zawodników fakturach VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem:

z 29 stycznia 2016r. (data wpływu 3 lutego 2016r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 19 stycznia 2016r. znak: IBPP2/4512-987/15/BW oraz
z 1 lutego 2016r. (data wpływu 4 lutego 2016r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w ww. piśmie z 29 stycznia 2016r.):

Wnioskodawca jest klubem sportowym prowadzącym działalność sportową w formie spółki akcyjnej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera umowy zlecenia w rozumieniu art. 734 ks o profesjonalne uprawianie piłki nożnej z zawodnikami, którzy zawodowo zajmują się grą w piłkę nożną. Część zawodników rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek i wykonuje ją na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Prowadzona przez zawodników działalność gospodarcza obejmuje przede wszystkim świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu - grze w piłkę nożną na rzecz drużyn piłkarskich. W konsekwencji Wnioskodawca zawarł z tymi zawodnikami umowy zlecenia na profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Kontrakty zawierane z zawodnikami muszą być zgodne z przepisami Polskiego Związku Piłki Nożnej, mającego wyłączne prawo ustanawiania reguł organizacyjnych i dyscyplinarnych dla klubów sportowych i piłkarzy, w związku z czym Wnioskodawca zawarł umowy z zastosowaniem wzorca umowy zgodnego z wymogami PZPN.

W myśl zawartych kontraktów zawodnik zobowiązany jest do reprezentowania Wnioskodawcy w rozgrywkach piłkarskich oraz do świadczenia innych usług (usługi o charakterze marketingowym: wykorzystanie wizerunku zawodnika, imienia i nazwiska, pseudonimu, innych danych osobowych, biografii, kopii podpisu do celów gospodarczych i promocyjnych Wnioskodawcy oraz sponsorów Wnioskodawcy poprzez filmowanie, fotografowanie itp. podczas festynów, akcji promocyjnych, meczy, turniejów, sparingów, przygotowań oraz uczestniczenia w nagraniach telewizyjnych, wywiadach radiowych, innych akcjach promocyjnych i imprezach).

Wynagrodzenie zawodnika jest zmienne i uzależnione od czasu gry w meczach rozgrywanych przez drużynę prowadzoną przez Wnioskodawcę, ilości punktów zdobytych w meczach z udziałem zawodnika, miejsca zajętego przez drużynę w tabeli rozgrywek.

Wynagrodzenie zawodników może wzrosnąć w przypadku osiągnięcia wyniku sportowego określonego w umowie.

Wnioskodawca zlecający zawodnikom wykonywanie usług sportowych, nie ponosi kosztów dodatkowych treningów, suplementów diety itp. Piłkarze, jako strony kontraktów zawartych z Wnioskodawcą, są zobowiązani dodatkowo indywidualnie zadbać o właściwe przygotowanie do wykonywania usług sportowych na możliwie najwyższym poziomie. W tym celu podejmują szereg dodatkowych działań przygotowawczych takich zatrudnienie menadżerów, dietetyków itp.

Zawarte kontrakty pomiędzy Wnioskodawcą a zawodnikami nie zawierają klauzuli nakładającej na Wnioskodawcę odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania zawodników.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód osiągany przez zawodników z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej (zawodnicy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej updof), jest przychodem osiąganym ze źródła przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnika składek na ubezpieczenie społeczne. Zawodnicy sami obliczają i wpłacają w odpowiednim terminie zaliczki na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku ze świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy, zawodnicy wystawiają na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT dokumentujące wykonywane usługi i naliczają podatek VAT. Jednocześnie Wnioskodawca odlicza kwoty podatku naliczonego wynikające z tych faktur VAT.

W ramach potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy, wydane zostały na rzecz Wnioskodawcy:

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2015 roku (IBPB-1-1/4511-351/15/BK);
Decyzja ZUS nr 781/2015 z dnia 21 lipca 2015 roku.

Natomiast w uzupełnieniu do wniosku (pismo z 29 stycznia 2016r.) Wnioskodawca wskazał:

Zawodnik dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą uznać, że działa jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Działalność piłkarska prowadzona przez zawodników na rzecz Klubu jest działalnością w pełni profesjonalną i w pełni zorganizowaną. Zawodnik - przedsiębiorca, chcąc osiągać przychody z wykonywania usług piłkarskich, w celu spełnienia wymagań rynkowych, musi być należycie przygotowany. Dlatego zawodnik podejmuje przygotowania przygotowawcze i ponosi określone koszty (np. koszty dodatkowych treningów, przygotowania fizycznego, zakup specjalnego ubioru sportowego, suplementów diety).
Świadczenie usług piłkarskich jest działalnością wykonywaną w sposób częstotliwy. Zawodnik zawierając umowę z Klubem prowadzi taką działalność przez kilka lat. Działalność ta jest oferowana na rzecz różnych podmiotów, w zależności od popytu na takie usługi piłkarskie. Zawodnik świadcząc usługi piłkarskie osiąga z nich przychody w sposób częstotliwy, co potwierdza, iż świadczenie usług piłkarskich stanowi element działalności gospodarczej prowadzonej przez zawodników.
Zawodnicy ponoszą ryzyko co do jakości świadczonych usług. Wynagrodzenie jest zmienne i uzależnione od czasu gry zawodnika w meczach ligowych, ilości punktów zdobytych przez Klub w meczach z udziałem zawodnika, zdobytych bramek, miejsca w tabeli rozgrywek Klubu. W skrócie rzecz ujmując, im lepiej zawodnik świadczy usługi piłkarskie, tym wyższe będą na grę w podstawowym składzie drużyny prowadzonej przez Wnioskodawcę. Im lepszy wynik sportowy osiągnie zespół piłkarski Klubu, tym wyższe będą możliwości zarobkowania zawodnika. Jeżeli usługi piłkarskie zawodnika będą niskiej jakości, to jego wynagrodzenie będzie niższe, a także może doprowadzić do wygaśnięcia umowy z Klubem w wyniku braku osiągnięcia określonych wyników sportowych.
Zawodnik, z uwagi na profesjonalny i ciągły charakter prowadzonej działalności, jest przygotowany, aby w każdym momencie świadczyć takie same usługi piłkarskie na rzecz dowolnych podmiotów, z którymi zawrze stosowne umowy. Wprawdzie w trakcie obowiązywania umowy z Klubem, oferowanie przez zawodnika usług na rzecz innych zainteresowanych podmiotów jest ograniczone, jednak po wygaśnięciu umowy, zawodnik ma swobodę w wyborze kolejnego kontrahenta. Nadto w niektórych umowach znajdują się klauzule „odstępnego", oparte na art. 395 k.c. dające możliwość innym klubom piłkarskim doprowadzenia do wygaśnięcia umowy i zmiany klubu przez zawodnika poprzez wpłatę określonej w umowie kwoty na rzecz Klubu. Za zgodą zawodnika możliwy jest także transfer do innego klubu sportowego na podstawie umowy zawartej przez dwa kluby sportowe. Ograniczenia w prowadzeniu działalności konkurencyjnej, regulowane przez wewnętrzne przepisy związkowe (m.in. uchwała w sprawie statusu zawodników występujących w polskich klubach piłkarskich oraz zasad zmiany przynależności klubowej) dotyczą głównie reprezentowania przez zawodnika różnych klubów piłkarskich w okresie, kiedy zawodnik jest związany kontraktem z jednym klubem, nie dotyczą natomiast świadczenia usług podobnych na rzecz innych podmiotów, niż kluby sportowe. Mając na uwadze przepisy Uchwały Zarządu PZPN z dnia 27 marca 2015 roku w sprawie minimalnych wymagań dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej (dalej Uchwała), które zostały zaimplementowane do treści zawartych umów przez Klub z zawodnikami, należy zauważyć, iż zawodnik nie może prowadzić działalności gospodarczej utrudniającej pełne jego zaangażowanie w reprezentowanie klubu (chyba że klub wyrazi zgodę). Nadto, w myśl powołanej Uchwały zawodnik nie może reprezentować jednocześnie w tej samej dyscyplinie sportu więcej niż jednego klubu lub związku sportowego. Powołane regulacje stanowią przepisy o charakterze antykonkurencyjnym. Piłkarskie przepisy związkowe wprowadzają pewne ograniczenia w świadczeniu piłkarskiej działalności gospodarczej, ale nie negują, iż taka działalność może być prowadzona profesjonalnie (przez przedsiębiorców). Z ograniczeń w świadczeniu usług piłkarskich na rzecz konkurencji należy wnioskować, iż takich ograniczeń nie ma w przypadku usług świadczonych na rzecz podmiotów niekonkurencyjnych (reprezentacja narodowa, działalność charytatywna itp.), co potwierdza, iż świadczenie przez zawodnika usług piłkarskich stanowi element prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zawodnik może uprawiać inny sport (np. rozgrywki piłki halowej, piłki plażowej oraz tzw. siatkonogi), o ile nie będzie to kolidowało z wykonywaniem umowy zawartej z Klubem.
Zawodnik w ramach prowadzonej przez niego działalności może zatrudniać pracowników oraz ponosić różne dodatkowe koszty związane z prowadzoną działalnością np. koszty obsługi menedżerskiej przez menedżera piłkarskiego, koszty w celu utrzymania należytej formy sportowej (dodatkowe treningi, odżywki, dietetyk, masażysta) koszty kar regulaminowych i dyscyplinarnych płacone na rzecz PZPN, S.A. lub Wnioskodawcy, koszty „budowania" własnego wizerunku (np. wydatki na sesje zdjęciowe, utrzymanie własnej indywidualnej strony internetowej itp.), koszty obsługi prawnej, rachunkowej i administracyjnej.
Zawodnik ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za swoje działania. Umowa zawarta z Klubem nie zawiera postanowień nakładających na Wnioskodawcę odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania zawodnika.
Wynagrodzenie wypłacane zawodnikom przez Klub z tytułu świadczonych usług traktowane jest przez Wnioskodawcę jako przychody zawodników osiągane pozarolniczej działalności gospodarczej. Zawodnik samodzielnie opłaca składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy. Zawodnicy są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT, a ich przychody stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zawodnicy zobowiązani są do uczestnictwa w treningach i szkoleniach, które są związane ze świadczeniem przez niego usług w ramach zawartej umowy o świadczenie usług piłkarskich. Koszty treningów, szkoleń, suplementów diety, podróży ponoszone są przez Wnioskodawcę.
Zawodnicy ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności przez siebie wykonywane. Umowy o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, a także postanowienia uchwały Zarządu PZPN (ws. wytycznych i minimalnych wymogów dla takich kontraktów) nie przewidują, aby z tytułu zleconych czynności, których skutki dotyczą osób trzecich, zawodnik ponosił odpowiedzialność wobec Wnioskodawcy (z wyjątkiem ewentualnej odpowiedzialności cywilnej zawodnika wobec Klubu z tytułu naruszenia warunków zawartej umowy). Odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania przez zawodnika czynności zleconych przez Klub, może pojawić się w sytuacji wywołania przez zawodnika ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (kontuzji) innego zawodnika i w takim przypadku zawodnik ponosi pełną odpowiedzialność cywilnoprawną bezpośrednio wobec tego zawodnika. Ponadto zawodnicy ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną i finansową wobec PZPN (ewentualnie S.A. jako organizatora rozgrywek ligowych), jeśli otrzyma on upomnienie w trakcie oficjalnego meczu za naruszenie zasad gry lub za przewinienie podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej (np. zniewaga słowna lub naruszenie nietykalności cielesnej innego zawodnika lub sędziego). W takim przypadku zawodnik zobowiązany jest do zapłaty na rzecz PZPN (lub S.A.) kary z tytułu otrzymania tego upomnienia.
Umowy Klubu z zawodnikami nie zawierają postanowień nakładających na zawodnika obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. Klub zaleca zawodnikom zawarcie umów ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich, jednak decyzje w tym zakresie, a także w wyborze ubezpieczyciela i szczegółowych warunków ubezpieczenia podejmują samodzielnie zawodnicy.
Postanowienia i warunki umowy ubezpieczenia w związku z odpowiedzialnością wobec osób trzecich pozostają kwestią uzgodnień pomiędzy zawodnikami a zakładem ubezpieczeń w ramach umów pomiędzy tymi podmiotami. Wnioskodawca nie posiada wglądu w szczegółowe warunki tych umów, albowiem jest to indywidualna kwestia każdego z zawodników i pozostaje w ich gestii, tak w zakresie wyboru zakładu ubezpieczeń, jak i warunków oraz zakresu ubezpieczenia, a także określenia sum gwarancyjnych.
Umowy zawarte z zawodnikami nie zawierają postanowień, na mocy których Wnioskodawca przyjmuje na siebie odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane na rzecz Wnioskodawcy.
Czynności świadczone przez zawodników są wykorzystywane w pełnym zakresie do świadczenia czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Piłkarz świadczy swoje usługi na rzecz Wnioskodawcy, który biorąc udział w rozgrywkach sportowych (mecze) sprzedaje bilety wstępu na mecz, zawiera odpłatne umowy reklamowe, sponsorskie, umowy o prawa do transmisji telewizyjnych z organizowanego wydarzenia sportowego w celu finansowania swojej działalności. Działalność ta jest ściśle związana i uzależniona od udziału zawodników świadczących na rzecz Klubu usługi sportowe, ponieważ polega na udziale we współzawodnictwie sportowym zorganizowanym w formie rozgrywek toczonych pomiędzy klubami piłkarskimi. Istotą tej działalności Klubu jest rozgrywanie meczów drużynami piłkarskimi składającymi się z zawodników uprawnionych do reprezentowania Wnioskodawcy, w wyniku zawarcia przez nich jako przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą umów o świadczenie usług sportowych (piłkarskich) z Klubem. Zatem świadczenie przez, zawodników usług sportowych na rzecz Klubu jest ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, która zgodnie ze statutem Klubu polega głównie na działalności związanej ze sportem umieszczonej w PKD w dziale 93, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zawodnika w ramach prowadzonej przez niego działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego określonych w wystawionych przez zawodników fakturach VAT dokumentujących usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zawodnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W zaistniałym stanie faktycznym usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zawodników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym w formie spółki akcyjnej, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na czerpaniu zysków z uczestnictwa w rozgrywkach sportowych. W celu ich osiągania Wnioskodawca dąży do uzyskiwania jak najlepszych wyników w rozgrywkach sportowych, w których bierze udział. W efekcie prowadzi to do wzrostu zainteresowania widzów kupujących bilety, potencjalnych reklamodawców, co przekłada się na wzrost przychodów Wnioskodawcy. Warunkiem koniecznym dla osiągnięcia zamierzonego celu jest zlecenie świadczenia usług sportowych osobom mogącym zapewnić ich wykonanie na możliwie najwyższym poziomie. W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł z piłkarzami umowy o profesjonalne świadczenie usług gry w piłkę nożną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT przez świadczenie usług, których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz m.in. osoby prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustawa o VAT definiuje działalność gospodarczą (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawa o VAT określa rodzaje działalności, które nie mogą stanowić działalności wykonywanej samodzielnie, tj. m. in. czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

Świadczenie usług piłkarskich przez zawodników ma charakter zorganizowany i profesjonalny. Wnioskodawca zlecający profesjonalne usługi sportowe zawodnikom nie ponosi kosztów związanych z jakością usług gry w piłkę nożną. Ponosząc koszty wynagrodzenia zawodnika z tytułu zawartego kontraktu oczekuje, że piłkarz samodzielnie zadba o to, żeby jego usługi były najwyższej jakości, bo w przeciwnym wypadku Wnioskodawca zrezygnuje z usług zawodnika. Dlatego też, celem zwiększenia swojej konkurencyjności na rynku oraz osiągania wyższego wynagrodzenia zawodnicy mogą ponosić lub ponoszą dodatkowe koszty na dodatkowe treningi, suplementy diety, przygotowanie motoryczne, fizjoterapię, obsługę księgową, administracyjną, prawną menadżerską. Zawodnicy prowadzą opisaną działalność w sposób częstotliwy. Ryzyko jakości świadczonych usług piłkarskich jest ponoszone przez sportowców, w szczególności w ten sposób, że ich wynagrodzenie jest zmienne i uzależnione od różnych czynników, w tym od czasu gry w meczach rozgrywanych przez klub; ilości punktów zdobytych przez klub w meczu z jego udziałem i miejsca drużyny w tabeli.

W niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, ponieważ w umowach zawartych przez Wnioskodawcę z zawodnikami nie ma postanowień, na mocy których odpowiedzialność za czynności piłkarzy zostałaby przeniesiona na Wnioskodawcę. Nadto regulacje piłkarskie przewidują odpowiedzialność dyscyplinarną zawodnika za swoje zachowanie na boisku lub popełnienie czynu zabronionego określonego w tych regulacjach.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy usługi świadczone przez piłkarzy na rzecz Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej winny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy posiada on prawo do odliczania kwot podatku naliczonego określonych w fakturach wystawionych przez zawodników dokumentujących usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez nich indywidualnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 listopada 2015 roku, sygn. IPTPP1/443-605/12-5/MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z zakresem interpretacji i zakreślonymi pytaniami w przedmiotowej sprawie należy w pierwszej kolejności zbadać czy usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy wykonywane przez zawodnika - zawodowego piłkarza podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczyć należy, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, czynność podlegała będzie opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Natomiast, świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności z innym podmiotem.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ww. ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.);
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z ww. przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, to w pierwszej kolejności przychody uzyskiwane przez świadczącego usługę muszą być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ponadto istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

wykonywania tych czynności,
wynagrodzenia, oraz
odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jest klubem sportowym prowadzącym działalność sportową w formie spółki akcyjnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera umowy zlecenia w rozumieniu art. 734 ks o profesjonalne uprawianie piłki nożnej z zawodnikami, którzy zawodowo zajmują się grą w piłkę nożną. Prowadzona przez zawodników działalność gospodarcza obejmuje przede wszystkim świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu. Stąd też Wnioskodawca zawarł z tymi zawodnikami umowy zlecenia na profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wynagrodzenie wypłacane zawodnikom przez Wnioskodawcę z tytułu świadczonych usług traktowane jest przez Wnioskodawcę jako przychody zawodników osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zawodnik samodzielnie opłaca składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy. Zawodnicy są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT. a ich przychody stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zawarte kontrakty pomiędzy Wnioskodawcą a zawodnikami nie zawierają klauzuli nakładającej na Wnioskodawcę odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania zawodników.

Z warunków Kontraktu (umowy) wynika, że zawodnik dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą uznać, że działa jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Zawodnicy ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności przez siebie wykonywane. Odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania przez zawodnika czynności zleconych przez Klub, może pojawić się w sytuacji wywołania przez zawodnika ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (kontuzji) innego zawodnika i w takim przypadku zawodnik ponosi pełną odpowiedzialność. Umowy Klubu z zawodnikami nie zawierają postanowień nakładających na zawodnika obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. Klub zaleca zawodnikom zawarcie umów ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich, jednak decyzje w tym zakresie, a także w wyborze ubezpieczyciela i szczegółowych warunków ubezpieczenia podejmują samodzielnie zawodnicy.

Postanowienia i warunki umowy ubezpieczenia w związku z odpowiedzialnością wobec osób trzecich pozostają kwestią uzgodnień pomiędzy zawodnikami a zakładem ubezpieczeń w ramach umów pomiędzy tymi podmiotami. Wnioskodawca nie posiada wglądu w szczegółowe warunki tych umów, albowiem jest to indywidualna kwestia każdego z zawodników i pozostaje w ich gestii, tak w zakresie wyboru zakładu ubezpieczeń, jak i warunków oraz zakresu ubezpieczenia, a także określenia sum gwarancyjnych.

Działalność piłkarska prowadzona przez zawodników na rzecz Klubu jest działalnością w pełni profesjonalną i w pełni zorganizowaną i wykonywaną w sposób częstotliwy.

Zawodnicy ponoszą ryzyko co do jakości świadczonych usług.

Wynagrodzenie jest zmienne i uzależnione od czasu gry zawodnika w meczach ligowych, ilości punktów zdobytych przez Klub w meczach z udziałem zawodnika, zdobytych bramek, miejsca w tabeli rozgrywek Klubu. Im lepszy wynik sportowy osiągnie zespół piłkarski Klubu, tym wyższe będą możliwości zarobkowania zawodnika. Jeżeli usługi piłkarskie zawodnika będą niskiej jakości, to jego wynagrodzenie będzie niższe, a także może doprowadzić do wygaśnięcia umowy z Klubem w wyniku brak osiągnięcia określonych wyników sportowych.

Piłkarze, jako strony kontraktów zawartych z Wnioskodawcą, są zobowiązani dodatkowo indywidualnie zadbać o właściwe przygotowanie do wykonywania usług sportowych na możliwie najwyższym poziomie. W tym celu podejmują szereg dodatkowych działań przygotowawczych takich jak zatrudnienie menadżerów, dietetyków itp. Wnioskodawca zlecający zawodnikom wykonywanie usług sportowych, nie ponosi kosztów dodatkowych treningów, suplementów diety itp.

Czynności świadczone przez zawodników są wykorzystywane w pełnym zakresie do świadczenia czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Piłkarz świadczy swoje usługi na rzecz Wnioskodawcy, który biorąc udział w rozgrywkach sportowych (mecze) sprzedaje bilety wstępu na mecz. zawiera odpłatne umowy reklamowe, sponsorskie, umowy o prawa do transmisji telewizyjnych z organizowanego wydarzenia sportowego w celu finansowania swojej działalności.

Z przytoczonych przepisów wynika, że o kwalifikacji działalności gospodarczej zawodnika sportowego decydują przepisy podatkowe zawarte w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z przepisem art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikacja działalności sportowej zawodnika jako samodzielnej działalności gospodarczej uzależniona jest od charakteru stosunku prawnego łączącego zawodnika z klubem sportowym. Jeżeli z zawartego kontraktu wynika podporządkowanie się zawodnika sportowego klubowi, którego barwy ma reprezentować na określonych warunkach wykonania zleconej działalności, podporządkowanie się warunkom wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich za wykonanie zlecenia, wówczas taki stosunek prawny nie ma charakteru samodzielnej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przesłanki, przy zaistnieniu których dopuszczalne jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług muszą wystąpić łącznie.

Kierując się przesłankami wynikającymi z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, w pierwszej kolejności wskazać należy, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku przychody zawodników nie zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ani w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co spowodowało, że podstawowa przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie została spełniona, tym samym czynności wykonywane przez zawodników stanowią samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą (Wnioskodawca wskazał, że przychody zawodników stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zdefiniowany w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponadto nie zostały także spełnione inne warunki wynikające z ww. przepisu dotyczące kwestii odpowiedzialności zawodnika wobec osób trzecich. W konsekwencji, biorąc pod uwagę specyficzne okoliczności przedstawione we wniosku dotyczące umów zawieranych z zawodnikami na świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług polegających na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej oraz usług marketingowych stwierdzić należy, że zawodnik dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą uznać go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Na takie stwierdzenie wskazują warunki wykonywania usług m.in., że zawodnik ponosi ryzyko świadczonych przez siebie usług oraz odpowiedzialność wobec osób trzecich za swoje działania, wynagrodzenie zawodnika jest zmienne, uzależnione od czynników wskazanych we wniosku, zawodnik może zatrudniać pracowników i ponosić różnego rodzaju koszty związane z prowadzoną działalnością, po wygaśnięciu umowy zawodnik ma dowolność w wyborze kolejnego kontrahenta, umowa nie zawiera postanowień, że to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania zawodnika i zalecała (rekomenduje) zawodnikowi zawarcie umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich, zawodnik ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną i finansową wobec PZPN i/lub organizatora rozgrywek, jeśli otrzyma upomnienie w trakcie oficjalnego meczu za naruszenie zasad gry lub za przewinienie podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej. Wskazane warunki świadczenia usług wynikające z umowy nie pozwalają przyjąć, że więzy łączące Wnioskodawcę z zawodnikiem są tożsame do więzów łączących pracownika z pracodawcą.

Wobec powyższego, że nie zostają łącznie spełnione kryteria, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie znajdzie także zastosowania wyłącznie, o którym mowa w tym przepisie.

Zatem w przypadku wykonywania przez zawodnika sportowego działalności sportowej – na podstawie zawartej z klubem sportowym umowy określającej warunki wykonywania zleconych czynności oraz wynagrodzenie, ponoszącym jednakże osobiście ryzyko i odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonaną przez siebie usługę, a przychody zawodnika stanowią przychód zdefiniowany w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zachodzą przesłanki pozwalające uznać prowadzoną przez zawodnika piłki nożnej działalność za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś zawodnika za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uwzględniając, że z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, wskazać należy, że na zasadach określonych w ustawie o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących usługi piłkarskie, w części w jakiej nabycie związane będzie ze sprzedażą opodatkowaną.

Ponadto prawo do odliczenia podatku naliczonego, przysługiwać będzie Wnioskodawcy również w odniesieniu do faktur wystawianych przez zawodników z tytułu odpłatnego świadczenia usług marketingowych na rzecz Wnioskodawcy, jako że usługi te pozostają w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi podejmowanymi przez Wnioskodawcę.

Reasumując wskazać należy, że wynikające z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego, przysługuje gdy odliczenia dokonuje podatnik oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z tych względów, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca występując jako nabywca usług świadczonych przez zawodników, udokumentowanych fakturami VAT, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego w zakresie w jakim nabycia związane są ze sprzedażą opodatkowaną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Minister Finansów, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem wydając interpretację indywidualną tut. organ ma uprawnienie jedynie do wskazania, czy Spółka, jako Wnioskodawca, prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistniałego stanu faktycznego na jej obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego. Interpretacja dotyczy zatem wyłącznie praw i obowiązków Wnioskodawcy (w niniejszej sprawie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur), nie zaś jej kontrahentów. Z tych też względów - mając na uwadze, że Spółka jest stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług - zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla zawodników, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej wydanie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Nadmienia się, że zmiana któregokolwiek z elementów opisu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.) Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin