Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-882/15-5/JK2
z 5 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.) oraz w piśmie z dnia 22 września 2015 r. (data nadania 22 września 2015 r., data wpływu 29 września 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 10 września 2015 r. Nr IPPB4/4511-882/15-2/JK2 (data nadania 11 września 2015 r., data doręczenia 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce emerytury z Kanady – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce emerytury z Kanady.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 10 września 2015 r. Nr IPPB4/4511-882/15-2/JK2 (data nadania 11 września 2015 r., data doręczenia 21 września 2015 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez uzupełnienie danych o wysokości, sposobie uiszczenia i zwrotu opłaty oraz numery kont bankowych, doprecyzowanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania Nr 2, które winno być związane z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej, przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania.

Pismem 22 września 2015 r. (data nadania 22 września 2015 r., data wpływu 29 września 2015 r.) Wnioskodawczyni powyższe uzupełniła w terminie.

Z uwagi na brak zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki, tut. organ złożył celem wyjaśnienia w dniu 14 października 2015 r. do Poczty Polskiej pisemną reklamację.

W odpowiedzi na powyższe Poczta Polska, pismem z dnia 26 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), działając na podstawie Światowej Konwencji Pocztowej – Doha 2012 oraz Regulaminu poczty listowej – Berno 2008, poinformowała, że reklamacja ww. przesyłki została rozpatrzona i uznana za nieuzasadnioną w zakresie doręczenia przesyłki. Na podstawie przeprowadzonego postępowania reklamacyjnego, w tym informacji zamieszczonej na stronie operatora pocztowego Kanady ustalono, że reklamowana przesyłka została doręczona w dniu 21 września 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Od 1 marca 2014 r. Wnioskodawczyni pobiera polską emeryturę za pośrednictwem ZUS. Kwota miesięczna brutto emerytury Wnioskodawczyni wynosi 1.766 zł plus rewaloryzacja za 2015 rok. Zapłacony za 2014 r. podatek wyniósł od kwoty 17.660,10 zł – 2.650 zł. Za trzy lata Wnioskodawczyni osiągnie wiek emerytalny w Kanadzie i miesięczna kwota otrzymywanej emerytury brutto będzie wynosiła około 676 dolarów co w skali roku da kwotę 7.512 dolarów. Od tej kwoty Kanada nie pobierze podatku, ponieważ dochody max – 10.000 dolarów są wolne od podatku dochodowego. Obecnym i przyszłym miejscem zamieszkania i płacenia podatków od pracy najemnej jest Kanada. W Polsce Wnioskodawczyni pobiera emeryturę za pracę wykonywaną w Polsce i w Polsce płaci od niej podatek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w tej sytuacji na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Polska ma prawo pobrać podatek od emerytury Wnioskodawczyni pobieranej w Kanadzie?
2. Czy Wnioskodawczyni musi doliczyć do emerytury pobieranej w Polsce emeryturę kanadyjską w kwocie podlegającej opodatkowaniu w Kanadzie (2.500 dolarów), tj. po odjęciu kwoty zwolnionej w Kanadzie z opodatkowania (10.000 dolarów)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z zawartym porozumieniem o unikaniu podwójnego opodatkowania, art. 18 emerytury i renty, które wyraźnie w pkt 4 a) art. 18 mówi „ emerytury i należności otrzymywane z Kanady na podstawie ustawy o emeryturach (…) nie będą podlegać opodatkowaniu w państwie drugim , tj. w Polsce tak długo, jak długo nie będą one podlegać podatkom kanadyjskim. Wnioskodawczyni uważa, że nie mogą być opodatkowane w Polsce.

Wnioskodawczyni jest zdania, że urząd podatkowy nie ma prawa doliczać kanadyjskiej emerytury pobieranej przez Wnioskodawczynię w Polsce i pobierać podatek od obu emerytur. Po kilku latach pobierania kanadyjskiej emerytury kiedy oszczędności Wnioskodawczyni ulegną wyczerpaniu kwota emerytury zostanie uzupełniona ze środków świadczenia socjalnego i będzie wynosiła około 12.500 dolarów rocznie. Kwota 10.000 dolarów tej emerytury nie będzie w Kanadzie opodatkowana, jedynie 2.500 dolarów. Wtedy zgodnie z porozumieniem o unikaniu podwójnego opodatkowania, zdaniem Wnioskodawczyni, Polska może te 2.500 zł przeliczyć na złotówki i dołączyć do kwoty emerytury pobieranej w Polsce i pobrać podatek według obowiązującej w Polsce stopy procentowej. Od dochodów za wykonywaną pracę Wnioskodawczyni płaci podatek w Kanadzie, bo tu jest Jej stałe miejsce zamieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z wniosku wynika, że obecnym i przyszłym miejscem zamieszkania i płacenia podatków od pracy najemnej jest Kanada. W Polsce Wnioskodawczyni pobiera emeryturę za pracę wykonywaną w Polsce i w Polsce płaci od niej podatek. od 1 marca 2014 r. Wnioskodawczyni pobiera polską emeryturę za pośrednictwem ZUS. Za trzy lata Wnioskodawczyni osiągnie wiek emerytalny w Kanadzie i będzie otrzymywać tam emeryturę.

Przepis art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W stosunku do przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie uregulowania Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z protokołem z dnia 14 maja 2012 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 1371). Powyższa Konwencja odnosi się do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., natomiast do dochodów uzyskanych do końca roku 2013 miały zastosowanie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. z 1990 r., Nr 38, poz. 216).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 wymienionej Konwencji polsko-kanadyjskiej z 2012 r., emerytury i renty kapitałowe, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jak wynika z art. 17 ust. 2 Konwencji, emerytury, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być również opodatkowane w Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego państwa. Jednakże, w przypadku emerytur wypłacanych okresowo, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć niższej z kwot, wynoszących:

1. 15 procent kwoty brutto płatności; oraz
2. kwoty podatku, do którego zapłacenia byłby zobowiązany odbiorca płatności, która byłaby należna od łącznej wysokości okresowych płatności emerytalnych otrzymanych przez osobę fizyczną w ciągu roku, gdyby taka osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, w którym powstaje płatność.
   
   

W świetle powyższego, dochody uzyskane ze świadczeń, o których mowa w tychże przepisach, w tym z tytułu emerytury wypłacanej z Polski, mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Kanadzie. Tak samo, jednakże bez spełnienia dodatkowych warunków, dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Polski, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Polski mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Kanadzie.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Kanadzie, należy zastosować określoną w Umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 21 ust. 1 lit. a) ww. Konwencji, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Kanadzie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b).

W myśl art. 21 ust. 1 lit. c) ww. Konwencji, jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, wówczas Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Z treści zaprezentowanych powyżej przepisów Konwencji polsko-kanadyjskiej wynika, że Wnioskodawczyni jako osoba posiadająca ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce i mająca miejsce zamieszkania w Kanadzie, winna opodatkować w Polsce jedynie emeryturę polską. Emerytura pobierana przez Wnioskodawczynię z Kanady nie będzie w Polsce w ogóle podlegała opodatkowaniu.

Należy jeszcze raz przypomnieć, że jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że przedmiotowe świadczenie emerytalne otrzymywane przez Wnioskodawczynię z Polski podlega na mocy powołanej powyżej Umowy (art. 17) opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. w Polsce, jak i w państwie miejsca zamieszkania, tj. w Kanadzie. Przy czym, podatek należny w Kanadzie winien być ustalony zgodnie z uregulowaniami zawartymi w Umowie polsko-kanadyjskiej, dotyczącymi unikania podwójnego opodatkowania. Wnioskodawczyni jako osoba posiadająca ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, nie będzie zobligowana do wykazywania emerytury kanadyjskiej w zeznaniu podatkowym na załączniku PIT/ZG.

Konsekwencją powyższego, bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego wysokości emerytury kanadyjskiej, która ma być doliczona do kwoty emerytury pobieranej w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.