Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-541/15/DM
z 29 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2015 r. (data wpływu 22 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku w trybie art. 89b ustawy w przypadku podpisania porozumienia o rozłożeniu płatności na raty przed upływem terminu płatności– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku w trybie art. 89b ustawy w przypadku podpisania porozumienia o rozłożeniu płatności na raty przed upływem terminu płatności.

W złożonym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności Spółki są usługi budowlane w zakresie infrastruktury drogowej (nr PKD42.21.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabyła 2011 r. nieruchomość gruntową wraz z posadowionym na niej budynku. Na zakupionej nieruchomości Spółka w przyszłości planuje wybudować obiekt gastronomiczny i poszerzyć swoją dotychczasową działalność o usługi gastronomiczne. Z uwagi na brak środków finansowych na zrealizowanie zamierzeń Spółki, w latach 2011-2012 nieruchomość została wynajęta na podstawie umowy najmu innej Spółce. Spółka ta (zgodnie z umową) poniosła pewne nakłady w celu przystosowania wynajmowanego budynku do uruchomienia punktu gastronomicznego w ramach swojej działalności. W grudniu 2012 r. najemca złożył wypowiedzenie umowy najmu, nastąpiło rozliczenie poniesionych nakładów, na podstawie faktury VAT Spółka została obciążona za nakłady poczynione w celu przystosowania budynku do uruchomienia działalności, poniesione przez najemcę w okresie najmu.

Zgodnie z ustaleniami przez strony umowy najmu, Spółka zapłaciła część należność w terminie wskazanym na fakturze, pozostała część faktury będzie płacona najemcy w ratach, których terminy zostały ustalone w porozumieniu zawartym przez strony.

Porozumienie zostało zawarte przed upływem terminu pozwalającego uznać wierzytelność za nieściągalną (przed upływem terminu płatności określonym na fakturze VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma obowiązek korygowania podatku od towarów i usług w oparciu o art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług po upływie 150 dni od daty wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż nakładów poniesionych przez najemcę po rozwiązaniu umowy najmu, jeśli w tym terminie nie nastąpi zapłata pełnej wartości faktury, przy założeniu, że zapłata nastąpi w terminach wskazanych w umowie zawartej między Wynajmującym a najemcą?

Zdaniem Wnioskodawcy, regulacja art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług nie obejmuje sytuacji wskazanej w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonej w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Art. 89b ust. 1a ustawy wskazuje, że przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności. Natomiast z art. 89b ust. 2 ustawy wynika, że w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Regulacja ta, zdaniem Spółki, będzie miała jednak zastosowanie jedynie wówczas, gdy płatność na rzecz kontrahenta nastąpi po upływie terminu płatności wynikającego z umowy lub faktury, nie dotyczy natomiast sytuacji, gdy podmiot płaci swoje zobowiązanie w terminie wynikającym z zawartego między stronami porozumienia, nawet jeżeli zobowiązanie to zostało rozłożone na raty, a termin płatności rat jest odległy w czasie.

W stanie faktycznym termin płatności wynika z umowy zawartej między stronami. Strony w umowie tej określiły płatność w ratach, przy czym cześć zobowiązania została zapłacona w terminie określonym na fakturze, pozostała kwota została rozłożona na raty. W konsekwencji, jeśli Spółka, dokona płatności w terminach przewidzianych w umowie zawartej z kontrahentem, nie będzie miała obowiązku korygowania w trybie art. 89b ustawy odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury wystawionej przez kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 89a ust. 1 cyt. ustawy podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z kolei stosownie do art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności (art. 89b ust. 1a ustawy).

Nadmienia się, że jak wynika z obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r. art. 89b ust. 1b ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabyła nieruchomość gruntową wraz z posadowionym na niej budynku. Nieruchomość ta została wynajęta, a najemca poniósł nakłady celem przystosowania budynku do prowadzonej działalności. Następnie najemca wypowiedział umowę najmu i nastąpiło rozliczenie poniesionych nakładów. Zgodnie z ustaleniami, Spółka zapłaciła część należności w terminie wskazanym na fakturze, pozostała część będzie płacona najemcy w ratach, których terminy zostały ustalone w porozumieniu zawartym przez strony. Porozumienie zostało zawarte przed upływem terminu płatności określonym na fakturze VAT.

Możliwość skorygowania przez podatnika – sprzedawcę – podatku należnego wiąże się z obowiązkami w zakresie korekty podatku naliczonego przez podatnika-nabywcę. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Przepisy art. 89b ust. 1 i ust. 2 ustawy są zawsze konsekwencją zaistnienia sytuacji, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Korekty podatku należnego, na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy, można dokonać bowiem tylko jeśli wierzytelność, z której wynika korygowany podatek należny, nie została uregulowana w określonym przez strony terminie.

Zgodnie z tymi przepisami, dłużnik ma obowiązek skorygowania całości (lub części) uprzednio odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury, jeżeli nie ureguluje całości (lub części) należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Obowiązek dokonania korekty ciąży na dłużniku niezależnie od faktu, czy jego wierzyciel skorzystał z korekty podatku należnego.

Dłużnik nie jest zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego wówczas gdy ureguluje należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu płatności. Termin 150-dniowy należy każdorazowo liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie.

W świetle tak przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego dopiero w przypadku nieuregulowania należności (wynikającej z nabycia towarów) w terminie 150 dni liczonym od dnia upływu przedłużonego terminu płatności określonego w zawartym – przed upływem 150 dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności – porozumieniu, w sytuacji, gdy jest ono obustronną wolą stron transakcji, co do ustalenia nowego terminu zapłaty.

Z tych też względów, podzielając stanowisko wyrażone we wniosku, uznać należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca „dokona płatności w terminach przewidzianych w umowie zawartej z kontrahentem, nie będzie miał obowiązku korygowania w trybie art. 89b u.p.t.u. odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury wystawionej przez kontrahenta”.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Dodatkowo należy wskazać, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień), ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.