Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-851/15/AL
z 2 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych dla lekarzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych dla lekarzy.

Wniosek został uzupełniony pismem z 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 stycznia 2016 r. znak IBPP1/4512-851/15/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jednostka (Wnioskodawca), prowadząca działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej jednostka prowadzi m.in. specjalistyczne szkolenia. Szkolenia zostały zgłoszone zgodnie z kodem PKD 85.59.B - „pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Jednostka posiada akredytację Izby Lekarskiej na prowadzenie ww. szkoleń. Przedmiotowe szkolenia oferowane są lekarzom oraz fizjoterapeutom -rehabilitantom w ramach ich doskonalenia zawodowego. Odbiorcy tych usług mają status osób prowadzących działalność gospodarczą jak i nieprowadzących takiej działalności (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej).

W uzupełnieniu wniosku w zakresie usług szkoleniowych dla lekarzy podano:

1. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada stosownej akredytacji kuratorium oświaty.
   
2. Wnioskodawca nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, instytutu badawczego świadczącego usługi w zakresie kształcenia.
   
3. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, co zostało już w złożonym wniosku o interpretację wskazane.
   
4. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. ustawa z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty, art. 18 ust. 1 i 2, art. 19 ust. 1 pkt 3, art. 19 ust. 2 oraz 3 oraz wszystkich przepisów wydanego na podstawie ww. ustawy Rozporządzenia Ministra Zdrowia z 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów; na podstawie art. 19b ww. ustawy Wnioskodawca otrzymał stosowne zaświadczenie (akredytację) Beskidzkiej Izby Lekarskiej, potwierdzające wpisanie Wnioskodawcy do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, co oznacza, że Wnioskodawca spełnia warunki do prowadzenia szkoleń określone w ww. przepisach (w ww. zaświadczeniu określona jest tematyka oraz zakres szkoleń).
   
5. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, vide pkt 1.
   
6. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ale nie są finansowane w całości lub ewentualnie w co najmniej 70% ze środków publicznych.
   
7. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy Wnioskodawca posiada dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania świadczonych przez niego usług są środki publiczne?”, Wnioskodawca wskazał „Nie dotyczy, brak finansowania ze środków publicznych”.
   
8. Wnioskodawca organizuje szkolenia dla lekarzy, lekarzy dentystów, zgodnie ze wspomnianymi wcześniej przepisami, czyli dla osób tego potrzebujących (dokształcanie zawodowe lekarzy, podnoszenie i uzupełnienie ich kwalifikacji zawodowych).
   
9. Organizowane szkolenia stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników (lekarze), jednocześnie jest to nauczanie mające na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych (vide ww. przepisy o obowiązku szkolenia i doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów).
   
10. Wnioskodawca nie gromadzi i tym samym nie posiada informacji, w jaki sposób uczestnicy szkoleń wykorzystują nabytą wiedzę w ramach wykonywanego przez nich zawodu, czy wykonywanej pracy; Wnioskodawca może domniemywać, a zarazem ma takie przekonanie, iż wiedza zdobyta podczas szkoleń znacznie pomaga oraz ułatwia rzetelne wykonywanie zawodu lekarza.
    
11. Uczestnicy szkoleń kierowani są przez zakłady pracy, firmy farmaceutyczne, bądź też w większości przypadków uczestnicy zgłaszają się indywidualnie w ramach np. prowadzonych prywatnych praktyk lekarskich (w ramach prowadzonych indywidualnych działalności gospodarczych).
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż usług szkoleniowych organizowanych przez jednostką dla lekarzy może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy usługa ta może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT:

„Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach”.
   
   

Formę i zakres szkoleń lekarzy reguluje ustawa z 5 grudnia 1996 o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie. Ustawa ta nakłada na lekarzy obowiązek doskonalenia zawodowego. Ponadto przepisy te określają niezbędne elementy kształtujące formy i zasady prowadzenia kształcenia zawodowego lekarzy. Przede wszystkim na podstawie tych przepisów weryfikowane są podmioty uprawnione do prowadzenia kształcenia danego rodzaju, z uwzględnieniem programu szkoleń, systemu oceniania a także wymagania, co do kadry prowadzącej szkolenia i niezbędnej bazy dydaktycznej. Tę swoistą akredytację wydaje właściwa okręgowa rada lekarska. Jak wspomniano na wstępie jednostka posiada stosowną akredytację Beskidzkiej Izby Lekarskiej. Do wykonywania zawodu lekarza niezbędne jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji, potwierdzonych w szczególności zdobyciem 200 punktów edukacyjnych w okresie rozliczeniowym obejmującym 48 miesięcy. Lekarze za jedną godzinę szkolenia zdobywają jeden punkt edukacyjny. Szkolenia, które prowadzi podatnik dla lekarzy podlegają szczegółowym uregulowaniom zawartym w art. 18 ust. 1 i 2, art. 19 ust. 1 pkt 3, art. 19 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 1997 r. Nr 28 poz. 152) oraz zawartych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. z 2004 r. Nr 231 poz. 2326).

Wnioskodawca wskazał, że powyższe stanowisko jednostki potwierdzają liczne interpretacje indywidualne, m.in. za sygnaturą: IPPP1-443-1461/11-4/IGo - Izba Skarbowa w Warszawie, IPPP2/443-804/11-2/JO - Izba Skarbowa w Warszawie, IPTPP1/4512-137/15-4/AK- Izba Skarbowa w Łodzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
   
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
   

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1 ze zm.). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako jednostka prowadząca działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej jednostka prowadzi m.in. specjalistyczne szkolenia. Szkolenia zostały zgłoszone zgodnie z kodem PKD 85.59.B - „pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Wnioskodawca organizuje szkolenia dla lekarzy, lekarzy dentystów, zgodnie ze wspomnianymi wcześniej przepisami, czyli dla osób tego potrzebujących (dokształcanie zawodowe lekarzy, podnoszenie i uzupełnienie ich kwalifikacji zawodowych). Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. ustawa z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty, art. 18 ust. 1 i 2, art. 19 ust. 1 pkt 3, art. 19 ust. 2 oraz 3 oraz wszystkich przepisów wydanego na podstawie ww. ustawy Rozporządzenia Ministra Zdrowia z 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów; na podstawie art. 19b ww. ustawy Wnioskodawca otrzymał stosowne zaświadczenie (akredytację) Beskidzkiej Izby Lekarskiej, potwierdzające wpisanie Wnioskodawcy do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, co oznacza, że Wnioskodawca spełnia warunki do prowadzenia szkoleń określone w ww. przepisach (w ww. zaświadczeniu określona jest tematyka oraz zakres szkoleń). Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada stosownej akredytacji kuratorium oświaty. Wnioskodawca nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, instytutu badawczego świadczącego usługi w zakresie kształcenia. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ale nie są finansowane w całości lub ewentualnie w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż usług szkoleniowych organizowanych przez Wnioskodawcę dla lekarzy, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, a jako przepisy mające być przedmiotem interpretacji Wnioskodawca wskazał art. 43 ustawy o VAT.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla lekarzy i lekarzy dentystów, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie jest uczelnią ani jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca był jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Jak wskazał Wnioskodawca organizowane szkolenia stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników (lekarze), jednocześnie jest to nauczanie mające na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych (vide ww. przepisy o obowiązku szkolenia i doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów). W świetle ww. regulacji art. 44 rozporządzenia Rady Nr 282/2011 należy uznać, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż nauczanie to pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lekarzy dentystów.

Tym samym stwierdzić należy, że usługi szkoleniowe dla lekarzy, lekarzy dentystów będą stanowiły usługi, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 464 ze zm.), lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

W myśl art. 19 ust. 1, ww. ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:

1. podmioty uprawnione do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
2. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe;
3. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami kształcenia”.
   
   

Jak stanowi art. 19 ust. 2 ww. ustawy, warunkami prowadzenia kształcenia podyplomowego są:

1. posiadanie planu kształcenia realizowanego w określonym czasie zawierającego w szczególności:
   
   1. cel (cele) kształcenia,
      
   2. przedmiot i zakres kształcenia, zgodny z aktualną wiedzą medyczną,
      
   3. formę (formy) kształcenia,
      
   4. wymagane kwalifikacje uczestników,
      
   5. sposób (sposoby) weryfikacji wyników kształcenia,
      
   6. sposób potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia;
2. zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia;
   
3. zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego;
   
4. posiadanie wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny;
   
5. zapewnienie udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres kształcenia przez uprawnione podmioty i osoby posiadające uprawnienia oraz właściwe kwalifikacje do ich wykonywania.
   
   

Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w ust. 2 przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 19b ust. 1 ww. ustawy, organizator kształcenia zamierzający wykonywać działalność w zakresie kształcenia podyplomowego przedstawia dane potwierdzające spełnienie warunków, których mowa w art. 19 ust. 2, oraz składa do właściwej rady lekarskiej wniosek o wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwanego dalej „rejestrem”, zawierający dane, o których mowa w art. 19c ust. 3 pkt 1-6.

Organem prowadzącym rejestr jest okręgowa rada lekarska właściwa dla siedziby organizatora prowadzenia kształcenia, a w przypadku okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia Naczelna Rada Lekarska (art. 19c ust. 1 ww. ustawy).

Organizator kształcenia obowiązany jest przekazać informację, o której mowa w ust. 5, również okręgowej radzie lekarskiej właściwej dla miejsca prowadzenia kształcenia, jeśli zamierza prowadzić kształcenie na terenie nieobjętym działaniem organu prowadzącego rejestr (art. 19c ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 19c ust. 5 ww. ustawy, organizator kształcenia wpisany do rejestru jest obowiązany do przekazania organowi prowadzącemu rejestr, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem szkolenia, następujących informacji dotyczących określonej formy szkolenia:

1. przedmiotu i szczegółowego programu kształcenia podyplomowego;
   
2. terminu rozpoczęcia i zakończenia kształcenia podyplomowego;
   
3. miejsca i adresu kształcenia podyplomowego;
   
4. regulaminu kształcenia podyplomowego zawierającego w szczególności
   
   1. sposób i tryb kształcenia,
      
   2. zasady i tryb naboru uczestników,
      
   3. uprawnienia i obowiązki osób uczestniczących w kształceniu,
      
   4. szczegółowy sposób weryfikacji wyników kształcenia,
      
   5. wysokość opłaty za udział w kształceniu;
5. szczegółowych danych dotyczących kwalifikacji wykładowców i innych osób prowadzących nauczanie teoretyczne i zajęcia praktyczne;
   
6. szczegółowych danych dotyczących kwalifikacji kierownika naukowego kształcenia;
   
   
7. wzoru dokumentu potwierdzającego ukończenie kształcenia.
   
   

Szkolenia podyplomowe dla lekarzy i lekarzy dentystów nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu określone zostały w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 231, poz. 2326, ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lekarzu, rozumie się przez to również lekarza dentystę.

Przepis § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia stanowi, że doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętnością”, oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 2 i 3 ww. rozporządzenia, dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Formy realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów określone zostały w § 3 powyższego rozporządzenia.

Zgodnie z tym przepisem, lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez:

1. realizowanie programu specjalizacji lub umiejętności;
   
2. udział w kursie medycznym nieobjętym programem odbywanej specjalizacji lub nabywanej umiejętności lub w kursie medycznym, realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;
   
3. odbycie praktyki klinicznej w krajowym lub zagranicznym ośrodku specjalistycznym;
   
4. udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
   
5. udział w posiedzeniu oddziału stowarzyszenia działającego jako ,,kolegium specjalistów” albo ,,lekarskie towarzystwo naukowe”, zwane dalej ,,towarzystwem naukowym”;
   
6. udział w szkoleniu wewnętrznym organizowanym przez zakład opieki zdrowotnej, w którym lekarz udziela świadczeń zdrowotnych, lub przez grupę lekarzy;
   
7. wykłady lub doniesienia w formie ustnej lub plakatowej na kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
   
8. udział w programie edukacyjnym opartym o zadania testowe, akredytowanym przez towarzystwo naukowe lub kolegium specjalistów lub w programie edukacyjnym, realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;
   
9. uzyskanie stopnia naukowego doktora, doktora habilitowanego lub tytułu profesora – w zakresie nauk medycznych;
   
10. napisanie i opublikowanie fachowej książki medycznej, artykułu w fachowym, recenzowanym czasopiśmie lub edukacyjnego programu multimedialnego;
    
11. napisanie i opublikowanie książki, artykułu lub programu multimedialnego o charakterze popularnonaukowym;
    
12. przetłumaczenie i opublikowanie fachowej książki medycznej, rozdziału w książce, artykułu w fachowym czasopiśmie medycznym lub edukacyjnego programu multimedialnego;
    
13. kierowanie specjalizacją lekarzy lub nabywaniem przez lekarzy umiejętności;
    
14. prowadzenie szkolenia lekarzy stażystów;
    
15. indywidualną prenumeratę fachowego czasopisma medycznego indeksowanego przez filadelfijski Instytut Informacji Naukowej lub Index Copernicus;
    
16. przynależność do kolegium specjalistów lub towarzystwa naukowego.
    
    

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego prowadzi indywidualną ewidencję przebiegu doskonalenia zawodowego, w formie „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego”, której wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” lekarz otrzymuje nieodpłatnie od okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego przed zakończeniem okresu rozliczeniowego (§ 4 ust. 3 ww. rozporządzenia).

W myśl § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia, dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza okręgowa rada lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające”. Wzór wpisu do dokumentu prawa wykonywania zawodu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się na podstawie przedłożonej przez lekarza „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego” oraz dokumentacji potwierdzającej odbycie określonych form doskonalenia zawodowego (§ 4 ust. 5 ww. rozporządzenia).

Ponadto stwierdzić należy, że zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. z 2006 r., Nr 239, poz. 1739) rozporządzenie określa:

1. szczegółowy tryb postępowania w sprawach dokonywania wpisu podmiotów zamierzających wykonywać działalność w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy i lekarzy dentystów, zwanych dalej „organizatorem kształcenia”, do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwanego dalej „rejestrem”;
   
2. wzory dokumentów:
   
   1. wniosku o wpis do rejestru,
      
   2. informacji o formie kształcenia, o której mowa w art. 19c ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zwanej dalej „informacją”,
      
   3. zaświadczenia o wpisie do rejestru;
3. sposób prowadzenia rejestru;
   
4. wysokość opłaty za wpis do rejestru.
   
   

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, występując o potwierdzenie spełnienia warunków prowadzenia kształcenia podyplomowego, o których mowa w art. 19 ust. 2 ustawy, organizator kształcenia przedkłada informacje dotyczące:

1. organizatora kształcenia, w tym nazwę i adres siedziby albo imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania;
   
2. formy organizacyjno-prawnej organizatora kształcenia;
   
3. planowanego okresu i obszaru kraju, na którym przewidywane jest prowadzenie kształcenia;
   
4. osób odpowiedzialnych za ustalenie planu kształcenia oraz ich kwalifikacji, w tym imię i nazwisko, posiadane stopnie naukowe lub tytuł naukowy i specjalizacje;
   
5. planu kształcenia ustalonego przez osobę lub osoby, o których mowa w pkt 4, jako zadanie dydaktyczne do wykonywania w określonym czasie, obejmujące zakres wiedzy medycznej i umiejętności praktycznych związanych z wykonywaniem zawodu lekarza lub lekarza dentysty;
   
6. osób stanowiących planowaną kadrę dydaktyczną o kwalifikacjach właściwych do realizacji formy kształcenia określonej planem kształcenia lub do nadzoru nad kształceniem prowadzonym w określonej formie, w tym imię i nazwisko, posiadane stopnie naukowe lub tytuł naukowy i specjalizacje;
   
7. posiadanej bazy do realizacji programu kształcenia poprzez wskazanie pomieszczeń z wyposażeniem, dostosowanych do prowadzenia przewidywanych form dydaktyki, w których organizator kształcenia zamierza realizować kształcenie;
   
8. wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia realizowanego w zakresie przewidywanych jego form;
   
9. posiadanej bazy do udzielania świadczeń zdrowotnych objętych programem kształcenia, spełniającej wymogi określone w odrębnych przepisach, oraz osób posiadających uprawnienia i kwalifikacje do udzielania tych świadczeń.
   
   

W myśl natomiast § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, przy określaniu w planie kształcenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5:

1. celu (celów) kształcenia - uwzględnia się podnoszenie kwalifikacji zawodowych lekarzy lub lekarzy dentystów w określonym zakresie danej dziedziny medycyny, w ramach doskonalenia zawodowego;
2. przedmiotu i zakresu kształcenia - uwzględnia się wybrany zakres wiedzy lub umiejętności praktycznych w określonej dziedzinie medycyny wynikających z wiarygodnych danych naukowych;
3. przewidywanej formy lub form kształcenia - uwzględnia się przepisy o sposobie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów, w ramach przedmiotu i zakresu kształcenia;
4. wymaganych kwalifikacji uczestników - uwzględnia się kwalifikacje, jakie powinni posiadać lekarze lub lekarze dentyści uczestniczący w planowanych formach kształcenia;
5. sposobu (sposobów) weryfikacji wyników kształcenia - uwzględnia się przewidywaną, udokumentowaną formę sprawdzania wiedzy teoretycznej lub umiejętności praktycznych, nabytych przez lekarzy lub lekarzy dentystów uczestniczących w określonej formie kształcenia;
6. sposobu potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia - uwzględnia się udokumentowanie w formie pisemnej lub elektronicznej uczestnictwa i ukończenia przez lekarza lub lekarza dentystę określonej formy kształcenia.
   
   

Z analizy powyższych przepisów wynika, że szkolenia dla lekarzy dentystów świadczone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, gdyż prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i mają na celu podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych. Zatem w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych dla lekarzy i lekarzy dentystów, gdyż formy i zasady tego typu szkoleń zostały określone we wskazanych wyżej przepisach.

Świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia dla lekarzy i lekarzy dentystów nie mogą natomiast korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Szkolenia te nie mogą również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca wskazał, że szkolenia te nie są finansowane ze środków publicznych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że usługa ta może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.