Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-973/15-2/JBB
z 15 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz.643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2015r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 10.11.2015r., data wpływu do BKIP 16.11.2015r.), uzupełnionym w dniu 22.01.2016r. o informacje dotyczące zmiany adresu siedziby Spółki, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z wniesieniem dopłat do spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2015r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z wniesieniem dopłat do spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa („Spółka”) prowadzi działalność deweloperską. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a jej Wspólnicy podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wspólnikami Spółki są trzy osoby:

1. Dwie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, tj. Rafał G. i Marcin M. z których każda posiada 49,5 % udziałów w zyskach i podziale majątku Spółki i jest Komandytariuszem Spółki,
   
2. Osoba prawna, tj. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca), posiadająca 1 % udziału w zyskach i podziale majątku Spółki, będąca Komplementariuszem Spółki.
   
   

W związku z trudnościami finansowymi Spółki, zgodnie z postanowieniami § 10 ust. 3 i 4 Umowy Spółki, Wspólnicy Spółki zamierzają udzielić Spółce dopłat.

W tym celu Wspólnicy Spółki zamierzają podjąć uchwałę o wniesieniu dopłat na kapitał zapasowy Spółki w formie wkładów pieniężnych, w gotówce, stosownie do przysługujących im udziałów w zyskach i podziale majątku Spółki. Dopłaty nie będą oprocentowane.

Podjęcie takiej uchwały nie spowoduje zmiany Umowy Spółki, ponieważ nie dojdzie do zmiany wartości wkładów wniesionych do Spółki przez Wspólników, a także sum komandytowych wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego.

Dopłaty będą wniesione przez wszystkich Wspólników, tj. przez dwie osoby fizyczne: Rafała G. i Marcina M. oraz jedną osobę prawną: Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawcę).

Wniesione dopłaty będą miały charakter zwrotny i zostaną zwrócone Wspólnikom, w tym Wnioskodawcy, w wartości wniesionej, kiedy sytuacja Spółki ulegnie poprawie.

Brak wniesienia dopłat do kapitału zapasowego może spowodować znaczące ryzyko upadłości Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu wniesienia przez Wnioskodawcę (Komplementariusza) do Spółki nieoprocentowanych dopłat, jak i późniejszego otrzymania zwrotu dopłat przez Wnioskodawcę (proporcjonalnie do udziału w zyskach i podziale majątku Spółki), po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, czy też cała operacja będzie dla niego neutralna z punku widzenia podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000r.. Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.) („KSH”), spółka komandytowa jest spółką osobową.

W myśl art. 8 § 1 i 2 KSH, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Z przepisu tego wynika m.in., że majątek takiej spółki stanowi jej wyłączną własność.

Jednocześnie spółki osobowe prawa handlowego nie są podatnikami podatku dochodowego; takimi podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez spółkę osobową są wspólnicy takiej spółki.

W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca jest osobą prawną - spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wpisaną do rejestru (KRS)- art. 12 KSH.

Wobec treści art. 7 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.) („Ustawa”) przedmiotem opodatkowania, zgodnie z Ustawą, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

W art. 12 ust. 1 Ustawy, zdefiniowano źródła przychodów osób prawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy przychodami osób prawnych są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy przychodami osób prawnych są wartości otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartości innych świadczeń w naturze, w tym wartości rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 10 Ustawy przychodami osób prawnych są przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub otrzymaniem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, w przypadku gdy:

1. pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości wyższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwróconego kapitału a kwotą udzielonej pożyczki (kredytu),
2. pożyczkobiorca (kredytobiorca) zwraca tytułem spłaty pożyczki (kredytu) środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
   
   

Zgodnie z § 10 ust. 3 i 4 Umowy Spółki, Wspólnicy Spółki zamierzają udzielić Spółce dopłat na podstawie odrębnej uchwały. Dopłaty mają zostać zwrócone w wysokości w jakiej zostały otrzymane, po polepszeniu się sytuacji finansowej Spółki.

KSH nie zawiera regulacji prawnej dopłat w odniesieniu do spółek osobowych, do których należy Spółka. KSH nie zakazuje także udzielanie dopłat w spółkach osobowych.

Ponieważ dopłaty udzielone Spółce przez Wspólników zostaną Wspólnikom zwrócone w wysokości otrzymanej, należy uznać, że z cywilnoprawnego i podatkowego punktu widzenia wnoszone przez Wspólników do Spółki dopłaty powinny być uznane za swego rodzaju świadczenie o charakterze pożyczkowym.

Art. 720 - 724 Kodeksu cywilnego reguluje instytucję pożyczki. W modelu kodeksowym pożyczka przybiera postać umowy nieodpłatnej. W praktyce najczęściej występuje jednak za wynagrodzeniem w postaci odsetek.

Pożyczki (lub świadczenia o zbliżonym charakterze), jako że co do zasady muszą być spłacone, nie mają wpływu na wysokość przychodu podatkowego.

Jednocześnie, w doktrynie prawa podatkowego i w orzecznictwie przyjmuje się szerokie pojęcie „nieodpłatnego świadczenia”. Obejmuje ono wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy (por. wyrok NSA z 10 maja 2006 r. sygn. akt II FSK 313/06).

Wnioskodawca wraz z innymi wspólnikami (osobami fizycznymi - Komandytariuszami) zamierza poprzez dopłaty finansować działalność Spółki proporcjonalnie do określonego w Umowie Spółki udziału w jej zysku i podziale jej majątku.

Biorąc pod uwagę transparentność podatkową spółki komandytowej, taki rodzaj ukształtowania dopłat (pożyczek) udzielanych spółce komandytowej przez Wnioskodawcę oznacza, że w części przypadającej na jego udział w zyskach spółki będzie on udostępniał środki finansowe „samemu sobie”. Wnioskodawca będzie czerpał określone korzyści majątkowe z dopłat (pożyczek) udzielonych spółce osobowej, z drugiej jednak strony poniesie określone ciężary finansowe (sam udzieli tej dopłaty). Będą to zatem świadczenia ekwiwalentne. W takich okolicznościach nie dojdzie do powstania nieodpłatnego świadczenia po stronie Wnioskodawcy (Wspólnika spółki komandytowej), a tym samym z tytułu dokonania przedmiotowej czynności nie będzie podstaw do rozpoznania przez Wnioskodawcę podlegającego opodatkowaniu przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy.

Także późniejsze otrzymanie zwrotu dopłaty przez Wspólnika nie spowoduje powstania po jego stronie podlegającego opodatkowaniu przychodu, ponieważ nie dojdzie w tym przypadku do wystąpienia jakiegokolwiek definitywnego i trwałego przysporzenia majątkowego, gdyż dopłaty podlegać będą zwrotowi. Wyklucza to stosowanie także art. 12 ust. 1 pkt 10 Ustawy.

Zatem wniesienie dopłat do spółki komandytowej przez Wnioskodawcę (Wspólnika spółki komandytowej - osobę prawną), jak i późniejszy zwrot nieoprocentowanych dopłat jest dla Wnioskodawcy (Komplementariusza) neutralne na gruncie przepisów Ustawy. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie także z w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 czerwca 2015r. (IBPBI/2/4510-361/15/BG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późń. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.