Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-894/15/ASz
z 1 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 26 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług medycznych polegających na wykonywaniu zabiegów akupunktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 26 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług medycznych polegających na wykonywaniu zabiegów akupunktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest pielęgniarzem wykonującym zawód na podstawie wpisu do Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Katowicach nr zaświadczenia xxx w formie Indywidualnej Praktyki Pielęgniarskiej wyłącznie w miejscu wezwania – oznaczenie rodzaju praktyki zawodowej nr xx i Indywidualnej Praktyki Pielęgniarskiej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego – oznaczenie rodzaju praktyki zawodowej nr xx wpisanej w Rejestru w Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w K. pod numerem xxx.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą O P. S. z siedzibą w K. przy ulicy J. i korzysta ze zwolnienia VAT podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W ramach prowadzonej działalności pielęgniarskiej w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, obejmujących: rejestrację pacjentów, opiekę nad pacjentem w trakcie protezowania oka, asystowanie protetykowi podczas zabiegu protezowania oka, udzielanie instruktażu pacjentom w zakresie korzystania z protezy oka, dokonywanie i rejestrowanie rozliczeń z pacjentami tytułem usług świadczonych odpłatnie i refundowanych przez NFZ; utrzymywanie kontaktu z protetykiem, oraz usług pielęgniarskich na wezwanie.

Wnioskodawca wykonuje również zabiegi akupunktury, legitymując się wieloletnią wiedzą i doświadczeniem w tej dziedzinie potwierdzoną:

• dyplomem o ukończeniu kursu „Podstawy Tradycyjnej Medycyny Chińskiej” z 6 grudnia 2009 r. w ramach szkolenia prowadzonego przez C. z siedzibą w K.;
• zaświadczeniami o ukończeniu kursu „Diagnozy Według Pięciu Elementów” część 1 i 2 z 22 marca 2015 r. i 12 lipca 2015 r. prowadzonego przez Akademię A. z siedzibą w K.;
• stosownym certyfikatem wydanym przez S. w ramach seminarium zawodowego z zakresu „Diagnozy z pulsu” odbytego w dniach od 9 do 13 listopada 2015 r. w H.
  
  

Leczenie akupunkturą polega na wprowadzeniu w określone miejsca na ciele bardzo cienkich i delikatnych igieł. Miejsca te zwane są punktami akupunkturowymi. Każdy punkt ma określone
działanie terapeutyczne, a nakłuwane punkty dobierane są na podstawie postawionej diagnozy przy badaniu z pulsu i z języka oraz wywiadu z pacjentem. Niektórzy pacjenci zgłaszają się ze wskazaniem od lekarza na zabiegi akupunktury. Zabiegi akupunktury wykonywane są obecnie przez Wnioskodawcę osobiście w gabinecie (siedzibie działalności gospodarczej) i według miejsca wezwania, wobec pacjentów, co do których istnieją wskazania medyczne co do ich przeprowadzenia. Wykonywane zabiegi akupunktury mają bezpośredni związek z leczeniem pacjentów i wiążą się w szczególności z leczeniem bólu występującego po chorobach ortopedycznych i neurologicznych, leczeniem bólu przewlekłego, leczeniem migren, zaburzeń czynnościowych, leczeniem urazów sportowych, służą także poprawie komfortu życia pacjentów oczekujących na zabiegi operacyjne. Każdorazowe wykonanie zabiegów akupunktury wiąże się z uprzednią szczegółową diagnozą stanu zdrowia pacjenta i często towarzyszą zwykle standardowemu leczeniu, prowadzonemu równolegle przez lekarzy różnych specjalności. Nie mają charakteru kosmetycznego, lecz prozdrowotny, bezpośrednio związany z przebiegiem leczenia pacjentów.

Świadczone zabiegi akupunktury służą zatem zachowaniu, ratowaniu i przywracaniu zdrowia. Stosowana terapia jest powszechnie uznawaną metodą leczenia pacjentów, uznaną przez Światową Organizację Zdrowia – WHO, która opracowała listę ponad 40 wskazań do leczenia akupunkturą, gdzie z reguły osiąga się dobre lub bardzo dobre wyniki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym, czy do wyżej opisanych usług ma zastosowanie na mocy art. 43 ust.1 pkt 18 i art. 43 ust, 1 pkt 19 ustawy o VAT zwolnienie od podatku od towarów i usług, czy też podlegają one opodatkowaniu tym podatkiem?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy z dnia 11 marca 2014r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługa i związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze;
  
• usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz poprawie zdrowia świadczone w ramach wykonywania zawodów:
  

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
4. psychologa.
   
   

Przedstawione powyżej okoliczności kwalifikują wykonywane przez Wnioskodawcę usługi jako zwolnione od podatku VAT.

W pierwszej kolejności, spełniona jest przesłanka przedmiotowa zwolnienia, tj. rodzaj usługi i cel, w jakim jest świadczona, albowiem wykonywane przez Wnioskodawcę zabiegi są świadczeniami z zakresu opieki medycznej a także bezpośrednio służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu i poprawie zdrowia.

Spełniona zostaje również podmiotowa przesłanka zwolnienia z VAT, określona w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT jako wykonywanie usług w ramach działalności leczniczej przez podmioty medyczne, a także w art. 43 ust. 1 pkt 19b, tj. świadczenie usług w ramach wykonywania zawodu pielęgniarza.

W piśmie z 26 stycznia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że pytania i stanowisko zawarte we wniosku z 20 listopada 2015 r. dotyczy wyłącznie wykonywanych przez niego zabiegów akupunktury w ramach zawodu pielęgniarza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy. I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:”. Tym samym stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, do 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku VAT oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W myśl zaś pkt 19 powyższego przepisu zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112 poz. 654, Nr 149 poz. 887 i Nr 174 poz. 1039),
4. psychologa.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. pkt 19a ustawy o VAT, ze zwolnienia od podatku korzysta również świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Powyższe przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 132 ust. 1 lit. b) i c) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zgodnie z którymi zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają:

1. opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
2. świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
   
   

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej od 1 stycznia 2011 r. ma charakter podmiotowo – przedmiotowy (a nie jak wcześniej – przedmiotowy). Z tego względu oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej, bądź przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Ze zwolnienia od podatku korzysta również świadczenie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa ww. przepisach. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty).

Zauważyć również należy, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, iż pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez TSUE „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01 oraz C-384/98.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził, że „(…) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie do zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi”.

Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie „celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną.” W orzeczeniu C-106/05 w sprawie L.u.P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte Trybunał stwierdza „analizy laboratoryjne, których wykonanie (…) jest zalecane przez lekarzy ogólnych w ramach sprawowanej przez nich opieki medycznej, mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ – podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo – ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby”.

W wyroku w sprawie Peter ďAmbrumenil C-307/01 (pkt 59) Trybunał podkreślał, że medyczne usługi które wykonywane są w celu innym niż ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie, ludzkiego zdrowia, nie mogą zgodnie z orzecznictwem Trybunału korzystać ze zwolnienia ujętego w art. 13A(1)(c) Szóstej Dyrektywy. Rozpatrując ten rodzaj usług medycznych pod kątem ich celu, objęcie ich podatkiem od wartości dodanej nie sprzeciwia się celowi w postaci obniżenia kosztów ochrony zdrowia i uczynienia jej bardziej dostępną dla ludności.

Natomiast w pkt 61 tego wyroku TSUE orzekł, że gdy usługa medyczna polega na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego, oczywistym jest to, że dla wykonania tej usługi konieczne są specjalistyczne kwalifikacje i wiedza medyczna osoby oraz to, że może łączyć się z czynnościami typowymi dla zawodu medycznego, takimi jak badanie pacjenta czy analiza medycznej historii, wówczas głównym celem tej usługi nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie, zdrowia osoby, do której raport się odnosi. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania postawione w zleceniu sporządzenia raportu, jest wykonywana w celu umożliwienia osobie trzeciej podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Prawdą jest to, że taki specjalistyczny medyczny raport może być sporządzony na żądanie osoby zainteresowanej i może pośrednio przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby przez wykrycie nowego problemu zdrowotnego lub przez skorygowanie wcześniejszej diagnozy, jednakże główny cel każdej usługi tego typu polega na spełnieniu prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania określonych decyzji. Taka usługa medyczna nie może korzystać ze zwolnienia z art. 13A(1)(c).

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania Trybunał Sprawiedliwości UE wymienił:

• wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,
• przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,
• przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,
• przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach
• pobieranie próbek DNA dla celów ustalenia ojcostwa (orzeczenie w sprawie C-384/98 Dotter vs Wllimaier).
  
  

W opinii Organu zatem, zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 19 i pkt 19a ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Zauważyć bowiem należy, że nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Ponadto wskazać należy, że profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, przez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia „przywracanie zdrowia”, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio. Zachowywanie rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie. Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia. Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest pielęgniarzem wykonującym zawód na podstawie wpisu do Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych, w formie indywidualnej praktyki pielęgniarskiej zarówno w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, jak i w miejscu wezwania.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełniona jest podmiotowa przesłanka warunkująca prawo do zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług, określona w ww. art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy, ponieważ wskazane usługi świadczone będą w ramach wykonywania zawodu pielęgniarza.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje również zabiegi akupunktury, legitymując się wieloletnią wiedzą i doświadczeniem w tej dziedzinie potwierdzoną:

• dyplomem o ukończeniu kursu „Podstawy Tradycyjnej Medycyny Chińskiej” z 6 grudnia 2009 r. w ramach szkolenia prowadzonego przez C. z siedzibą w K;
  
• zaświadczeniami o ukończeniu kursu „Diagnozy Według Pięciu Elementów” część 1 i 2 z 22 marca 2015 r. i 12 lipca 2015 r. prowadzonego przez Akademię A. z siedzibą w K;
  
• stosownym certyfikatem wydanym przez S. w ramach seminarium zawodowego z zakresu „Diagnozy z pulsu” odbytego w dniach od 9 do 13 listopada 2015 r. w H.
  
  

Leczenie akupunkturą polega na wprowadzeniu w określone miejsca na ciele bardzo cienkich i delikatnych igieł. Miejsca te zwane są punktami akupunkturowymi. Każdy punkt ma określone

działanie terapeutyczne, a nakłuwane punkty dobierane są na podstawie postawionej diagnozy przy badaniu z pulsu i z języka oraz wywiadu z pacjentem. Niektórzy pacjenci zgłaszają się ze wskazaniem od lekarza na zabiegi akupunktury. Zabiegi akupunktury wykonywane są obecnie przez Wnioskodawcę osobiście w gabinecie (siedzibie działalności gospodarczej) i według miejsca wezwania, wobec pacjentów, co do których istnieją wskazania medyczne co do ich przeprowadzenia. Wykonywane zabiegi akupunktury mają bezpośredni związek z leczeniem pacjentów i wiążą się w szczególności z leczeniem bólu występującego po chorobach ortopedycznych i neurologicznych, leczeniem bólu przewlekłego, leczeniem migren, zaburzeń czynnościowych, leczeniem urazów sportowych, służą także poprawie komfortu życia pacjentów oczekujących na zabiegi operacyjne. Każdorazowe wykonanie zabiegów akupunktury wiąże się z uprzednią szczegółową diagnozą stanu zdrowia pacjenta i często towarzyszą zwykle standardowemu leczeniu, prowadzonemu równolegle przez lekarzy różnych specjalności. Nie mają charakteru kosmetycznego, lecz prozdrowotny, bezpośrednio związany z przebiegiem leczenia pacjentów. Świadczone zabiegi akupunktury służą zatem zachowaniu, ratowaniu i przywracaniu zdrowia. Stosowana terapia jest powszechnie uznawaną metodą leczenia pacjentów, uznaną przez Światową Organizację Zdrowia – WHO, która opracowała listę ponad 40 wskazań do leczenia akupunkturą, gdzie z reguły osiąga się dobre lub bardzo dobre wyniki.

Powyższe fakty wskazują, że również przesłanka przedmiotowa jest spełniona ponieważ wykonywane przez pielęgniarza zabiegi akupunktury służą zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia pacjenta zabiegom tym poddawanego.

Uwzględniając przywołane przepisy prawa, wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania zawodu pielęgniarza zabiegi akupunktury służące zachowaniu, ratowaniu i przywracaniu zdrowia, wykonywane – jako spełniające warunki do uznania ich za usługi, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 19b ustawy o podatku od towarów i usług, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Przedstawione powyżej okoliczności kwalifikują wykonywane przez Wnioskodawcę usługi jako zwolnione od podatku VAT, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.