Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-34/16/AB
z 4 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 24 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku opodatkowania „u źródła” należności wypłacanych z tytułu sprzedaży receptury - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku opodatkowania „u źródła” należności wypłacanych z tytułu sprzedaży receptury.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z o.o. posiadającą siedzibę i prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie umowy sprzedaży, zawartej na terytorium kraju, ma zamiar dokonać nabycia własności wartości niematerialnej i prawnej w postaci receptury kawy. Przedmiotem transakcji jest pełna własność do tej receptury. W wyniku sprzedaży zbywca utraci, a nabywca uzyska wszelkie i wyłączne prawa do korzystania z niej, rozporządzania nią i pobierania z niej pożytków. Receptura zawiera w szczególności informacje o mieszance kaw, potencjalnych plantacjach, rodzaju zbieranych ziaren, sposobie fermentacji, sposobie suszenia, metodzie selekcji ziaren, temperaturze palenia, sposobie chłodzenia, proporcjach mieszania przed paleniem, sposobie mielenia. Dostawa receptury nastąpi w siedzibie Wnioskodawcy. W zamian za własność receptury Wnioskodawca zapłaci zbywcy cenę sprzedaży ustaloną w umowie. Zapłata zostanie uregulowana na rachunek bankowy wskazany przez zbywcę. Zbywcą jest sociedad por acciones simplificada (spółka akcyjna uproszczona), posiadająca siedzibę na terytorium Republiki Kolumbii, niepodlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca i zbywca nie spełniają warunków, o których mowa w art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”). Zbywca nie prowadzi działalności poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym należność zbywcy z tytułu sprzedaży receptury podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., a w konsekwencji, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania podatku „u źródła” i przekazania go na rachunek urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, należność zbywcy z tytułu sprzedaży receptury nie jest przychodem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p, a więc nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania podatku i przekazania go na rachunek urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p., podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Rzeczpospolita Polska nie zawarła jednak z Republiką Kolumbii umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Przepis art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p, określa zamknięty katalog przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wśród tych przychodów wskazane zostały przychody z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego. Ustawodawca precyzyjnie wskazał, że w zakresie receptur opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem podlega wyłącznie udostępnienie tajemnicy receptury. Należy więc rozważyć, czy sprzedaż pełnego prawa własności receptury mieści się w zakresie pojęcia „udostępnienie tajemnicy receptury”.

Wobec braku ustawowej definicji słowa „udostępnienie” należy odnieść się do jego znaczenia w języku powszechnym. Według Słownika Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego, udostępniać oznacza czynić dostępnym, ułatwiać, umożliwiać odbiór, przyswojenie, poznanie, zwiedzenie czego, uprzystępniać. Z kolei, według Słownika Języka Polskiego PWN, udostępniać to ułatwić kontakt z czymś lub umożliwić korzystanie z czegoś. Jak widać, definicje te kładą wyraźny nacisk na możliwość zapoznania się z czymś, skorzystania z czegoś, dalekie są jednak od utożsamiania pojęcia „udostępniać” z definitywnym przeniesieniem pełnej własności.

Art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., zasadniczo dotyczy należności z tytułu użytkowania określonych składników majątkowych, natomiast nie obejmuje transakcji mających za przedmiot ich zbycie. Wyjątki w tym zakresie zostały wprost określone przez ustawodawcę, a mianowicie zryczałtowanym podatkiem dochodowym objęte są również przychody ze sprzedaży praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych. Treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., nie zostały objęte przychody ze sprzedaży pozostałych składników majątkowych wymienionych w tym przepisie, a jedynie przychody z odsetek, z należności za udostępnienie, za użytkowanie lub prawo do użytkowania oraz za know-how. W procesie wykładni prawa przyjmuje się, że ustawodawca działa w sposób racjonalny i nie wprowadza w przepisach sformułowań zbędnych. Należy przyjąć, że gdyby intencją ustawodawcy było objęcie zryczałtowanym podatkiem dochodowym również przychodów ze sprzedaży receptury, to także w odniesieniu do tego prawa majątkowego użyłby słowa „sprzedaż”, a nie wyłącznie w odniesieniu do praw autorskich, praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych. Skoro jednak, opodatkowaniu podlegają przychody ze sprzedaży praw autorskich (i innych wyżej wymienionych), to opodatkowaniu nie podlegają przychody ze sprzedaży innych praw majątkowych, w tym receptury, skoro w odniesieniu do niej zastrzeżenia takiego nie użyto.

Dyrektywy wykładni prawa formułują ponadto tzw. zakaz wykładni synonimicznej, zgodnie z którym różnym zwrotom nie należy nadawać tego samego znaczenia. Skoro, ustawodawca w ramach jednej jednostki redakcyjnej użył dwóch różnych sformułowań (przychody ze sprzedaży oraz przychody z należności za udostępnienie) to nie należy tych pojęć ze sobą utożsamiać. „Udostępnienie” oznacza inną czynność niż „sprzedaż”, co potwierdza przeprowadzona wyżej analiza znaczenia tego słowa w języku potocznym.

Mając na uwadze przedstawione wyżej sformułowania uznać należy, że przychód ze sprzedaży receptury nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., w konsekwencji, Wnioskodawca jako osoba prawna dokonująca wypłaty należności z tytułu sprzedaży receptury nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku i przekazania go na rachunek urzędu skarbowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone m.in. w art. 21 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Z art. 26 ust. 1 updop wynika natomiast, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Regulacja art. 21 ust. 2 updop, stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeżeli polski podatnik (płatnik) dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 updop na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej. Natomiast w przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosowanie będą miały wprost przepisy updop.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie umowy sprzedaży zawartej na terytorium Polski, Wnioskodawca ma zamiar nabyć na własność wartości niematerialne i prawne w postaci receptury kawy. Przedmiotem transakcji jest pełna własność do tej receptury. W wyniku sprzedaży zbywca utraci, a nabywca uzyska wszelkie i wyłączne prawa do korzystania z niej, rozporządzania nią i pobierania z niej pożytków. Zbywcą receptury kawy jest spółka posiadająca siedzibę na terytorium Republiki Kolumbii, niepodlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca i zbywca nie spełniają warunków, o których mowa w art. 21 ust. 3 updop. Zbywca nie prowadzi działalności poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Należy zauważyć, że między Polską, a Republiką Kolumbią nie została podpisana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, zatem zastosowanie mają wprost przepisy updop.

Należy przede wszystkim podkreślić, że podejmując próbę ustalenia znaczenia przepisu prawa (treści wyprowadzanej z niego normy prawnej) nie wolno ograniczać się tylko do analizy jego bezpośredniego brzmienia (wykładnia literalna). Przeciwnie, w wielu sytuacjach niezbędne jest jeszcze uwzględnienie kontekstu określonej normy prawnej, jak również uwzględnienie jej związków z innymi elementami regulacji prawnej (wykładnia systemowa).

Określony w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, zakres płatności dokonywanych na rzecz zagranicznego kontrahenta, które podlegają podatkowi „u źródła” w Polsce jest szeroki - dotyczy wszelkich transakcji dotyczących usług niematerialnych. Obejmuje on nie tylko wynagrodzenie za korzystanie z określonych praw majątkowych, ale też z ich sprzedaży. Podatkowi „u źródła” podlega m.in. wynagrodzenie za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how). Niezależnie od tego, jak zostanie zaklasyfikowana umowa dotycząca takiego udostępnienia z perspektywy prawnej (tj. sprzedaż praw, licencja na korzystnie z nich, udostępnienie informacji), wypłata wynikających z takiej umowy należności na rzecz zagranicznego kontrahenta skutkuje obowiązkiem Spółki do pobrania w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła).

Tym samym, nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że opodatkowaniem objęte są jedynie należności za udostępnienie tajemnicy receptury, a nie sprzedaż, rozumiana jako jednorazowe przeniesienie praw do niej na nabywcę, który stanie się ich wyłącznym właścicielem, bowiem jak wskazano powyżej, pojęcie „udostępnienie” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące zarówno prawo do korzystania bez przeniesienia pełnej własności, jak również sprzedaż.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, tut. Organ stoi na stanowisku, że zapłata przez Spółkę wynagrodzenia podmiotowi zagranicznemu z tytułu zakupu tajemnicy receptury stanowi należność wymienioną w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop. W efekcie, na Spółce, jako płatniku, będzie ciążył obowiązek do obliczenia, pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 updop.

W świetle powyższych przepisów stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. ). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.