Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-812/15/DK
z 26 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 7 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.), pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) oraz pismem które wpłynęło do tut. organu 21 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 grudnia 2015 r. znak IBPP1/4512-812/15/DK, pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) oraz pismem które wpłynęło do tut. organu 21 stycznia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie wynajmu kortów tenisowych. Spółka wykorzystuje obecnie na potrzeby prowadzonej działalności - działki o nr ew. 205/5 i 204/12, stanowiące jedną nieruchomość, dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr 0. (dalej: „Nieruchomość”).

Na Nieruchomości zlokalizowane są korty tenisowe wraz z infrastrukturą wodną (przyłącza wody do zraszania kortów), z oświetleniem oraz z budynkiem socjalnym. Korty tenisowe są użytkowane i dostępne dla osób z nich korzystających przez cały rok, przy czym w sezonie jesienno-zimowym korty znajdują się pod specjalnym zadaszeniem tzw. „balonem”, niezwiązanym trwale z gruntem. Nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste, które zostało przeniesione na Spółkę na podstawie transakcji z dnia 20 października 2006 roku, jako przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa. Zbywca nie dokonał jakichkolwiek odliczeń podatku VAT od ustanowienia/nabycia użytkowania wieczystego oraz od budowy urządzeń i budynku na terenie Nieruchomości. Spółka nie miała prawa do odliczenia VAT i podatek naliczony VAT nie był odliczony, gdyż przedmiotem nabycia było przedsiębiorstwo.

W związku z zaciągniętymi zobowiązaniami, dla zabezpieczenia ich spłaty, Spółka przewłaszczyła na rzecz Wnioskodawcy (Sp. z o.o.) użytkowanie wieczyste Nieruchomości. W efekcie powyższego, aktualnym użytkownikiem wieczystym Nieruchomości jest Wnioskodawca, przy czym na podstawie zawartych umów/porozumień władztwo nad nieruchomością (i nad znajdującą się na niej infrastrukturą, w tym kortami tenisowymi) pozostało po stronie Spółki. W konsekwencji nie nastąpiło wówczas wydanie skutkujące opodatkowaniem podatkiem VAT.

Następnie użytkowanie wieczyste Nieruchomości wraz z infrastrukturą zostało w dniu 28 września 2015 roku przeniesione przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu trzeciego, prowadzącego działalność szpitalną (dalej: „Klinika”). Klinika planuje wybudowanie na terenie Nieruchomości budynków szpitalnych, przy czym rozpoczęcie ich budowy prawdopodobnie nastąpi nie wcześniej niż po upływie co najmniej dwóch lat od momentu przeniesienia użytkowania wieczystego, przy czym jak w innych podobnych nietypowych przypadkach nie ma pewności czy i kiedy odpowiednie zgody, zezwolenia Klinika uzyska i czy będzie możliwe inne zabudowanie tej Nieruchomości (teren objęty ochroną konserwatorską, kwestia sąsiedztwa, etc). Do tego czasu Klinika zamierza wydzierżawiać Nieruchomość wraz z infrastrukturą na rzecz Spółki, która będzie w dalszym ciągu wykorzystywać ją (oraz usytuowaną na niej infrastrukturę) w celu świadczenia usług sportowo-rekreacyjnych. W konsekwencji Klinika będzie uzyskiwać przychody z dzierżawy.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca był i jest obecnie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Rozpoczynając działalność gospodarczą, Podatnik od razu zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. l lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
2. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 22 października 2009 r., główna działalność spółki to - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD - 64.99.Z).
   
3. Na pytanie tut. organu „Z wniosku wynika, że na nieruchomości zlokalizowane są korty tenisowe wraz z infrastrukturą wodną (przyłącza wody do zraszania kortów), z oświetleniem oraz budynkiem socjalnym. Należy zatem wyjaśnić jakie konkretnie budynki i budowle znajdują się na działce nr 205/5 a jakie na działce nr 204/12?”, Wnioskodawca odpowiedział, że na działce 205/15 znajdują się korty tenisowe wraz z infrastrukturą wodną, ogrodzeniem oraz oświetleniem, na działce 204/12 znajdują się korty tenisowe wraz z infrastrukturą wodną oraz oświetleniem, ogrodzenie oraz budynki socjalne.
   
4. Na pytanie tut. organu „Wnioskodawca odnosząc się w opisie stanu faktycznego do obiektów w postaci kortów tenisowych, używa liczby mnogiej, należy zatem wskazać ile konkretnie kortów tenisowych wchodzi w skład nieruchomości o której mowa we wniosku oraz na których działkach są zlokalizowane?”, Wnioskodawca odpowiedział, że na działkach 205/15 oraz 204/12 znajdują się 4 korty tenisowe.
   
5. Na pytanie tut. organu „Kiedy i przez kogo zostały wybudowane poszczególne obiekty budowlane (budynki, budowle)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że w dniu 20 października 2006 zostało nabyte przez poprzednika prawnego W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa przedsiębiorstwo – G. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (KRS 0.) od syndyka masy upadłości B. W skład wskazanego przedsiębiorstwa wchodziły przedmiotowe nieruchomości wraz z budynkami i budowlami na nich posadowionymi.
   Wnioskodawca nie ma wiedzy przez kogo zostały obiekty budowlane wybudowane. Brak wiedzy wynika z faktu, iż wraz z nabyciem przedsiębiorstwa nie przekazano informacji w tym zakresie. Brak takich informacji również w akcie zbycia przedsiębiorstwa.
   
6. Na pytanie tut. organu „Z jaką data została zawarta przez Wnioskodawcę ze Spółką W., umowa dotycząca przewłaszczenia na zabezpieczenie ww. nieruchomości?”, Wnioskodawca odpowiedział, że umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie została zawarta 7 września 2012 roku.
   
7. Na pytanie tut. organu „Z wniosku wynika, że w związku z zaciągniętymi zobowiązaniami, dla zabezpieczenia ich spłaty, Spółka przewłaszczyła na rzecz P. Sp. z o.o. sp. k. użytkowanie wieczyste nieruchomości, należy zatem wyjaśnić co konkretnie stanowiło przedmiot umowy przewłaszczenia? Czy przedmiotem ww. umowy było wyłącznie prawo użytkowania wieczystego działek nr 205/5 i 204/12, czy też prawo użytkowania wieczystego ww. działek wraz z prawem własności wszystkich obiektów na nich usytuowanych?”, Wnioskodawca odpowiedział, że przedmiotem przewłaszczenia na zabezpieczenie było prawo użytkowania wieczystego działek 205/5 i 204/12 wraz z prawem własności wszystkich obiektów na nich usytuowanych.
   
8. Na pytanie tut. organu „Czy Spółka W. przeniosła na rzecz Wnioskodawcy prawo własności budynków/budowli zlokalizowanych na działkach nr 205/5 i 204/12, a jeśli tak to należy wskazać kiedy i czy była to czynność opodatkowana podatkiem VAT (choćby korzystająca ze zwolnienia) czy też niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT (należy podać odrębnie do każdego budynku/budowli)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa przeniosła 2 budynki socjalne i budowle wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu położonego w województwie X., powiecie M., gminie K., miejscowości K., dzielnicy K., obrębie 0., działek gruntu nr 204/12 o powierzchni 0,3191 ha oraz 205/15 o powierzchni 0,0950 ha, o łącznej powierzchni 0,4141 ha, objętej księgą wieczystą nr 0. W dniu 24 września 2015 r., stosując stawkę zwolnioną zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.
   
9. Na pytanie tut. organu „Czy z tytułu nabycia budynków/budowli zlokalizowanych na działkach 205/5 i 204/12 oraz prawa do użytkowania wieczystego gruntu (jeżeli Wnioskodawca nabył budynki i budowle wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu), Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nabył 2 budynki socjalne i budowle wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu położonego w województwie X., powiecie M., gminie K., miejscowości K., dzielnicy K., obrębie 0., działek gruntu nr 204/12 o powierzchni 0,3191 ha oraz 205/15 o powierzchni 0,0950 ha, o łącznej powierzchni 0,4141 ha, objętej księgą wieczystą nr 0. ze stawką zwolnioną zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.
   
10. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków i budowli znajdujących się na wyżej wskazanych działkach.
    
11. Na pytanie tut. organu „Skoro po zawarciu umowy przewłaszczenia przedmiotowa nieruchomość znajdowała się we władaniu Spółki W. (pomimo, że jej użytkownikiem wieczystym był Wnioskodawca), a w dniu 28 września 2015 r., Wnioskodawca zbył prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości na rzecz Kliniki, to należy wyjaśnić kiedy nastąpiło przeniesienie przez Spółkę W. na rzecz Wnioskodawcy prawa do rozporządzania przedmiotową nieruchomością jak właściciel tj.:
    
    1. Czy a jeśli tak to kiedy przedmiotowa nieruchomość została przekazana Wnioskodawcy przez Spółkę W. wskutek czego Wnioskodawca uzyskał prawo do swobodnego rozporządzania tą nieruchomością, innymi słowy czy Wnioskodawca wszedł w ekonomiczne posiadanie budynków/budowli zlokalizowanych na ww. działkach nr 205/5 i 204/12 (kiedy, w jakim celu i w jaki sposób wykorzystywał te obiekty)?
       
    2. Czy też po przekazaniu przez Wnioskodawcę na rzecz Kliniki tj. po dniu 28 września 2015 r., przedmiotowa nieruchomość, nadal pozostała we władaniu Spółki W.?
       
    3. Czy doszło do rozliczenia nakładów pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką W., tj. czy Wnioskodawca zwrócił ww. Spółce nakłady poniesione na wybudowanie budynków/budowli na ww. działkach i czy podmiot ten wystawił Wnioskodawcy fakturę z tego tytułu?
       
    4. Czy z tytułu zwrotu nakładów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i czy z tego prawa Wnioskodawca skorzystał?,
       (należy podać odrębnie do każdego budynku/budowli)”
    Wnioskodawca odpowiedział:
    
    1. Przedmiotowa nieruchomość nie została przekazana Wnioskodawcy. Wnioskodawca polecił spółce W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa przekazanie nieruchomości Klinice, tj. 2 budynków socjalnych i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu położonego w województwie X., powiecie M., gminie K., miejscowości K., dzielnicy K., obrębie 0., działek gruntu nr 204/12 o powierzchni 0,3191 ha oraz 205/15 o powierzchni 0,0950 ha, o łącznej powierzchni 0,4141 ha, objętej księgą wieczystą nr 0.
       
    2. Wg wiedzy Wnioskodawcy Klinika wynajęła ww. nieruchomości W. Sp. z o. o. Sp. Komandytowa.
       
    3. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie/wybudowanie budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach, zatem Wnioskodawca nie miał podstaw do zgłoszenia się do Spółki o zwrot nakładów poniesionych.
       
    4. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie/wybudowanie budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach.
12. Na pytanie tut. organu „Z wniosku wynika, że użytkowanie wieczyste Nieruchomości wraz z infrastrukturą, którą zgodnie z umową przewłaszczenia władała Spółka W., zostało w dniu 28 września 2015 r. przeniesione przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu trzeciego, prowadzącego działalność szpitalną (klinika). Należy zatem wyjaśnić:
    
    1. Co konkretnie było przedmiotem ww. dostawy? Czy przedmiotem dostawy było prawo użytkowania wieczystego działek 205/5 i 204/12 oraz prawo własności wszystkich obiektów na nich usytuowanych?
       
    2. W jaki sposób zostało przeniesione przez Wnioskodawcę na rzecz Kliniki prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości (poszczególnych działek), np. zakup, darowizna, inny, (jaki?)?
       
    3. Co było powodem podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o przeniesieniu własności ww. nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego) na rzecz Kliniki? Czy zbycie ww. nieruchomości miało na celu zaspokojenie roszczeń Wnioskodawcy względem Spółki W., która nie wywiązała się z zaciągniętych względem Wnioskodawcy zobowiązań?”,
    Wnioskodawca odpowiedział, że:
    
    1. Przedmiotem dostawy były 2 budynki socjalne i budowle wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu położonego w województwie X., powiecie M., gminie K., miejscowości K., dzielnicy K., obrębie 0., działek gruntu nr 204/12 o powierzchni 0,3191 ha oraz 205/15 o powierzchni 0,0950 ha, o łącznej powierzchni 0,4141 ha, objętej księgą wieczystą nr 0.
       
    2. 2 budynki socjalne i budowle wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu położonego w województwie X., powiecie M., gminie K., miejscowości K., dzielnicy K., obrębie 0., działek gruntu nr 204/12 o powierzchni 0,3191 ha oraz 205/15 o powierzchni 0,0950 ha, o łącznej powierzchni 0,4141 ha, objętej księgą wieczystą nr 0. zostały przeniesione na rzecz Kliniki w formie notarialnej umowy sprzedaży.
       
    3. Zbycie 2 budynków socjalnych i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu położonego w województwie X., powiecie M., gminie K., miejscowości K., dzielnicy K., obrębie 0., działek gruntu nr 204/12 o powierzchni 0,3191 ha oraz 205/15 o powierzchni 0,0950 ha, o łącznej powierzchni 0,4141 ha, objętej księgą wieczystą nr 0. miało na celu ostateczne zaspokojenie roszczeń Wnioskodawcy względem W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa wynikającej z zaciągniętej i nie spłaconej w terminie umowy pożyczki z dnia 7 września 2012 roku.
13. Na pytanie tut. organu „Czy nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej – jeśli tak, to w jaki sposób nieruchomość ta była związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, czy była wykorzystywana do czynności opodatkowanych czy zwolnionych, i w jakim okresie?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nieruchomość stanowiła zabezpieczenie spłaty udzielonej przez Wnioskodawcę spółce W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa umowy pożyczki z dnia 7 września 2012 roku, nie służyła ona natomiast Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej.
    
14. Na pytanie tut organu „Czy przedmiotowa nieruchomość została wpisana przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych, czy też stanowiła towar handlowy?”, Wnioskodawca odpowiedział, że przedmiotowa nieruchomość w ogóle nie została zaewidencjonowana w księgach Wnioskodawcy, ponieważ w sensie ekonomicznym Wnioskodawca z chwilą podpisania umowy przewłaszczenia jej nie nabył, lecz został jedynie właścicielem powierniczym, nie mógł dysponować nieruchomością jak właściciel, wg własnego uznania, a zakres jego praw i obowiązków w stosunku do nieruchomości wyznaczała umowa przewłaszczenia. W księgach Wnioskodawcy widniała wierzytelność zabezpieczona przewłaszczeniem a nie nieruchomość.
    
15. Na pytanie tut. organu „Jakie w momencie dostawy na rzecz Kliniki było przeznaczenie działek nr 205/5 i 204/12 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego?”, Wnioskodawca odpowiedział, że na dzień dostawy na rzecz Kliniki nieruchomości nie obowiązywał żaden plan zagospodarowania przestrzennego dla działek 205/5 oraz 204/12.
    
16. Na pytanie tut. organu „Czy dla działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jeśli tak to kiedy i jakiej zabudowy dotyczy (należy podać odrębnie dla każdej działki)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie wnioskował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla żadnej z działek.
    
17. Na pytanie tut. organu „Z wniosku wynika, że ww. nieruchomość była przedmiotem najmu/dzierżawy, należy zatem wskazać w jakim okresie nieruchomość (poszczególne działki i obiekty na nich usytuowane) była wynajmowana/dzierżawiona (proszę o wskazanie co konkretnie było/jest przedmiotem umowy, daty zawarcia pierwszej umowy oraz czy od daty jej zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata w stosunku do każdego obiektu będącego przedmiotem takiej umowy)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie wynajmował/dzierżawił ww. nieruchomości. Stanowiły one zabezpieczenie spłaty pożyczki z dnia 7 września 2012 roku.
    
18. Obiekty posadowione na działkach 205/5 oraz 204/12 są trwale związane z gruntem.
    
19. Na pytanie tut. organu „Czy korty tenisowe, infrastruktura wodna (przyłącza do zraszania kortów), oświetlenie, budynek socjalny oraz ewentualne inne obiekty zlokalizowane na działkach nr 205/5 i 204/12 były na moment dostawy budynkami lub budowlami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) oraz w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że korty tenisowe, infrastruktura wodna, oświetlenie oraz budynek socjalny na moment dostawy były budynkami i budowlami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) oraz z rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).
    
20. Na pytanie tut organu „Jeśli natomiast infrastruktura wodna oraz oświetlenie nie mieszczą się w definicji budowli w rozumieniu ustawy Prawo budowlane to należy wyjaśnić czy stanowią urządzenia budowlane o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowalne, przez które należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym (w tym przypadku z kortem tenisowym), zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki?”, Wnioskodawca odpowiedział, że infrastruktura wodna, ogrodzenie oraz oświetlenie stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, jakim są korty tenisowe - są one niezbędne w celu ich prowadzenia.
    
21. Na pytanie tut. Organu „Jakie były na moment dostawy symbole PKOB każdego ze znajdujących się na gruncie budynków i budowli określone zgodnie z ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r.?”, Wnioskodawca odpowiedział:
    PKOB:
    
    1. Korty tenisowe -1265
       
    2. Budynek niemieszkalny o charakterze socjalnym.
22. Na pytanie tut organu „Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie każdego z budynków lub budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), tj. kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
    
    1. wybudowaniu lub
       
    2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
    Należy w tym miejscu także wyjaśnić, że pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ww. art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nie jest samo zamieszkanie w nim lub rozpoczęcie użytkowania, lecz jak już wskazano oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu tj. np. sprzedaż przez podmiot działający dla danej transakcji w charakterze podatnika VAT, najem, dzierżawa.”,
    Wnioskodawca odpowiedział, że w dniu 20 października 2006 zostało nabyte przez poprzednika prawnego W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa przedsiębiorstwo G. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (KRS 0.) od syndyka masy upadłości B. Wnioskodawca nie ma wiedzy przez kogo zostały obiekty budowlane wybudowane i zdaniem Wnioskodawcy do pierwszego zasiedlenia doszło przed ww. transakcją. Brak wiedzy wynika z faktu iż wraz z nabyciem przedsiębiorstwa nie przekazano informacji na ten temat. Nie ma możliwości uzyskania tych informacji ze sprawozdań finansowych tego podmiotu.
    
23. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach.
    
24. Na pytanie tut. organu „Czy ww. nieruchomość w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (proszę podać odrębnie dla każdego z budynków, budowli lub ich części)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie - w tym zwłaszcza, wobec faktu, iż nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach.
    
25. Na pytanie tut. organu „Jaki okres upłynął pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego budynku lub budowli a ich dokonaną dostawą na rzecz Kliniki?”, Wnioskodawca odpowiedział, że w dniu 20 października 2006 zostało nabyte przez poprzednika prawnego W. Sp. z o.o. Spółka komandytowa przedsiębiorstwo G. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (KRS 0.) od syndyka masy upadłości B. Wnioskodawca nie ma wiedzy przez kogo zostały obiekty budowlane wybudowane i zdaniem Wnioskodawcy do pierwszego zasiedlenia doszło przed ww. transakcją. Brak wiedzy wynika z faktu iż wraz z nabyciem przedsiębiorstwa nie przekazano informacji na ten temat. Nie ma możliwości uzyskania tych informacji ze sprawozdań finansowych tego podmiotu.
    
    
    

W uzupełnieniu wniosku z 14 stycznia 2016 r., Wnioskodawca wskazał, że na działkach 205/15 i 204/12 znajdują się 4 korty tenisowe. Korty te znajdują się częściowo na działce nr 205/15 (3 korty/boiska położone są częściowo na tej działce – żaden z kortów w całości), a częściowo na działce 204/12 (3 korty/boiska częściowo i jeden w całości).

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. organu 21 stycznia 2016 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wniosek dotyczy nieruchomości, na którą składają się działki 205/15 oraz 204/12. Pojawienie się w treści wniosku błędnego numeru działki - tj. numeru 205/5, stanowi pomyłkę pisarską, prawidłowo winno być 205/15.
2. Wnioskodawca wskazał, iż korty tenisowe - w łącznej liczbie czterech kortów/boisk, umiejscowione są w ten sposób, iż jeden kort znajduje się w całości na działce 204/12, a pozostałe trzy korty/boiska znajdują się, w różnych proporcjach, częściowo na działce 204/12 a częściowo na działce 205/15.
3. Infrastruktura wodna oraz oświetlenie są związane z kortami i zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Korty są budowlą, natomiast infrastrukturę wodną oraz oświetlenie należy traktować jako części składowe przedmiotowej budowli, czyli urządzenia budowlane.
4. Na nieruchomości znajdują się dwa budynki socjalne, oba znajdują się na działce 204/12. Wszystkie informacje podane w treści wniosku dotyczące budynku socjalnego należy traktować jako odnoszące się do obu budynków socjalnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przenosząc własność nieruchomości Wnioskodawca mógł zastosować stawkę zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT lub ewentualnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, rozumiana na gruncie Ustawy VAT, jako wszelkiego rodzaju przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W związku z tak szeroko zakreśloną definicją, pojęcie dostawy obejmuje na gruncie Ustawy VAT nie tylko transakcje sprzedaży, ale także m.in. przeniesienia w ramach przewłaszczenia na zabezpieczenie, przy czym momentem dokonania dostawy nie jest sam moment przewłaszczenia, ale przeniesienia władztwa ekonomicznego nad nieruchomością w wyniku niewywiązania się z zabezpieczonych wierzytelności.

Przyjmuje się przy tym, że ze względu na brak uregulowań szczególnych, transakcja realizacji przewłaszczenia podlega opodatkowaniu w sposób właściwy dla przedmiotu przewłaszczenia. W przypadku dostawy gruntów zabudowanych (w tym prawa użytkowania wieczystego gruntu), o sposobie opodatkowania całej transakcji decydować będzie sposób opodatkowania trwale związanych z gruntem budynków, budowli lub ich części (art. 29a ust. 8 i 9 Ustawy VAT).

W związku z powyższym, przeniesienie Nieruchomości tytułem realizacji zabezpieczenia wynikającego z przewłaszczenia na zabezpieczenie do Wnioskodawcy stanowić będzie czynność mieszczącą się w zakresie uregulowań Ustawy VAT i będzie podlegać opodatkowaniu według zasad odnoszących się do zbycia posadowionych na niej budynków, budowli lub ich części.

I.Zgodnie z art. 43. ust 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. l pkt 10a dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Spółka nie ponosiła nakładów inwestycyjnych na Nieruchomość, zostały one natomiast poniesione przed rokiem 2006, przez poprzedniego właściciela Nieruchomości. Jednocześnie Nieruchomość przez cały okres wykorzystywania przez Spółkę była wykorzystywana celem oddawania w najem/dzierżawę. W efekcie powyższego, do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości powinno było dojść z momentem pierwszego oddanie jej w najem/dzierżawę. W efekcie, każda kolejna dostawa powinna być opodatkowana w sposób właściwy dla nieruchomości, wobec których do pierwszego zasiedlenia już doszło.
Ustawa o VAT nie zawiera definicji budynków i budowli, stąd należy odwoływać się do definicji zawartych w innych aktach prawnych.

II.Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a ust. 2 pkt 3 Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem. Zarówno poprzednik prawny W. Sp. z o.o. s.k., jak i Wnioskodawca w deklaracji od podatku od nieruchomości wykazywał korty jako budowlę i płacił z tego tytułu stosowny podatek do urzędu miasta.

III.Należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. z 2010 r. Dz.U. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   
3. obiekt małej architektury.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

IV.Brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego jak i warunków zabudowy dla działek będących przedmiotem transakcji co przemawia za nie traktowaniem działek jako przeznaczonych pod zabudowę. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Stanowi o tym m.in. wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2011 r. (I FPS 8/10) „W sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla klasyfikacji terenu niezabudowanego, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy”.

V.Wypis z kartoteki budynków jak i wyrys z mapy ewidencyjnej potwierdza, że mamy do czynienia z budowlą na działkach 204/12 i 205/15 oraz dodatkowo na działce 204/12 znajdują się budynki.

VI.Po dostawie kortów nabywca zawarł ze spółka W. Sp. z o.o. s.k. umowę najmu kortów na czas nieokreślony. Nie wyklucza to oczywiście, że w późniejszym okresie i docelowo na nieruchomości powstanie nowy budynek, lecz nie można zdaniem Wnioskodawcy, oceniać transakcji w kontekście ew. późniejszych planów nabywcy biorąc pod uwagę fakt zawarcia umowy najmu kortów na czas nieokreślony. Nie można mieć także zastrzeżeń do stanu technicznego budynków posadowionych na działce 204/12 jak i stanu technicznego kortów (budowli), zatem nie będzie tutaj przypadek opisany np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 grudnia 2013 roku (ITPP1/443-910/13/AP): „W świetle powyższych przepisów należy ustalić czy częściowo lub całkowicie zniszczony budynek spełnia nadal warunki definicji zawartej w ustawie Prawo budowlane. Z powyższego przepisu wynika, iż ograniczenia dotyczą w szczególności budynków, które są nimi, jeśli są obiektem budowlanym, który jest trwale związany z gruntem i jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei do budowli definicja nie odnosi się do stanu technicznego tychże obiektów. Niemniej jednak należy uznać, iż w przypadku, gdy analizowany obiekt ewidentnie nie nadaje się do eksploatacji, to nie spełnia on cech budynku, czy też budowli, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Należy przyjąć, że obiekty takie nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone. W konsekwencji powyższego sprzedaż działki, na której znajdują się ruiny budynków należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej.” A contrario jeśli stan techniczny budynku lub budowli jest bardzo dobry i jest stale użytkowany zarówno obecnie jaki będzie użytkowany przez dłuższy czas po transakcji to nie ma podstaw do zastosowanie w przedmiotowej transakcji stawki VAT 23%.

VII.W prawie użytkowania wieczystego znajduje się zapis mówiący o przeznaczeniu tych gruntów i z nich wynika, iż tereny te przeznaczone są na cele sportowe, turystyczne i rekreacyjne.
W efekcie, dostawa Nieruchomości dokonana z momentem przeniesienia władztwa nad nią na Wnioskodawcę miała prawo skorzystać ze zwolnienia z VAT (tzw. Obrót na rynku wtórnym).
W konsekwencji zwolnienie z VAT można było zastosować w przypadku dalszego zbycia Nieruchomości przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestię dotyczące dostawy 2 działek tj. 2 stanów faktycznych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy o VAT.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z ustawowej definicji „pierwszego zasiedlenia” wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

• oddanie do użytkowania,
• w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,
• pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  

Niewątpliwie przez czynności podlegające opodatkowaniu należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług.

Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowane są 23% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki budowle lub ich części.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane niesklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Z wniosku wynika, że przedmiotem transakcji dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Kliniki były:

1. 2 budynki socjalne zlokalizowane na działce nr 204/12,
2. budowle w postaci 4 kortów tenisowych (1 kort tenisowy zlokalizowany na działce nr 204/12, oraz 3 korty tenisowe zlokalizowane w różnych proporcjach częściowo na działce nr 204/12 a częściowo na działce 205/15),
3. urządzenia budowlane zlokalizowane na działkach 205/15 i 204/12 w postaci infrastruktury wodnej, oświetlenia oraz ogrodzenia związane z kortami tenisowymi i zapewniające możliwość ich użytkowania zgodnie z ich przeznaczeniem.
   
   

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że przedmiotowe 4 korty tenisowe oraz 2 budynki socjalne, są trwale związane z gruntem i spełniają definicję obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r.

Natomiast infrastruktura wodna, oświetlenie oraz ogrodzenie stanowią urządzenia budowlane związane z budowlą jaką są korty tenisowe.

Zgodnie z prawem budowlanym urządzenia budowlane nie mieszczą się w definicji budowli. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ww. obiekty w postaci infrastruktury wodnej, oświetlenia oraz ogrodzenia stanowią odmienny rodzaj obiektu niż budowla czy budynek zdefiniowane w ww. ustawie.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że obiekty budowlane w postaci 4 kortów tenisowych oraz 2 budynków socjalnych są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Natomiast urządzenie budowlane w postaci infrastruktury wodnej, oświetlenia oraz ogrodzenia zlokalizowane na działkach 205/15 i 204/12 należy traktować jako elementy przynależne obiektów budowlanych w postaci kortów tenisowych i opodatkować łącznie z tymi obiektami.

Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od obiektów budowlanych (kortów tenisowych), do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy przenosząc własność nieruchomości Wnioskodawca mógł zastosować stawkę zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT lub ewentualnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa kortu tenisowego zlokalizowanego na działce nr 204/12, 3 kortów tenisowych zlokalizowanych na działkach 205/15 i 204/12 oraz 2 budynków socjalnych zlokalizowanych na działce nr 204/12, może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, co do zasady należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) lub jego dostawę.

Należy jednak mieć na uwadze, że czynności tych musi dokonać dokonujący sprzedaży tj. każdorazowy właściciel danego budynku czy budowli, a nie ktokolwiek.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że dostawa 1 kortu tenisowego zlokalizowanego na działce nr 204/12, 3 kortów tenisowych zlokalizowanych na działkach 205/15 i 204/12 oraz 2 budynków socjalnych zlokalizowanych na działce nr 204/12, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zachodzą wyjątki w nim przedstawione.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa dostawa została dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Czynnością spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia 1 kortu tenisowego zlokalizowanego na działce nr 204/12, 3 kortów tenisowych zlokalizowanych na działkach 205/15 i 204/12 oraz 2 budynków socjalnych zlokalizowanych na działce nr 204/12, była dostawa ww. obiektów budowlanych na rzecz Wnioskodawcy w dniu 29 września 2015 r. Wtedy nastąpiło oddanie do użytkowania ww. budowli i budynków w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (dostawa podlegała opodatkowaniu ale korzystała ze zwolnienia).

Przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, że przedmiotowa transakcja stanowiła czynność korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, bowiem była to czynność podlegająca opodatkowaniu a więc objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości stanowiącej przedmiot dostawy.

Skoro zatem od daty pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia 24 września 2015 r.) do dnia dokonania dostawy 1 kortu tenisowego zlokalizowanego na działce nr 204/12, 3 kortów tenisowych zlokalizowanych na działkach 205/15 i 204/12 oraz 2 budynków socjalnych zlokalizowanych na działce nr 204/12 (tj. do dnia 28 września 2015 r.), upłynął okres krótszy niż 2 lata, to dostawa ta nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z uwagi na niespełnienie warunku, o którym mowa w lit. b) tego przepisu.

W tym przypadku należy więc dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że nabył 2 budynki socjalne i budowle wraz z prawem użytkowania wieczystego działek nr 204/12 i 205/15 ze stawką zwolnioną.

Nabycie przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości ze stawka zwolnioną oznacza, że Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Ponadto, z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ww. nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż dostawa 1 kortu tenisowego zlokalizowanego na działce nr 204/12, 3 kortów tenisowych zlokalizowanych na działkach 205/15 i 204/12 oraz 2 budynków socjalnych zlokalizowanych na działce nr 204/12 dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od daty pierwszego zasiedlenia, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż:

• przy ich nabyciu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT),
  
• Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie (spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT).
  
  

Odnosząc się natomiast do infrastruktury wodnej, oświetlenia oraz ogrodzenia zlokalizowanych na działkach nr 204/12 i 205/15 należy zauważyć, że zgodnie z informacją przedstawioną przez Wnioskodawcę, stanowią one urządzenia budowlane i są związane z obiektami budowlanymi w postaci kortów tenisowych i zapewniają możliwość ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Powyższe oznacza, że ww. obiekty nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych,

W związku z tym, iż przedmiotem dostawy były m.in. obiekty budowlane w postaci kortów tenisowych, które korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, to również urządzenie budowlane w postaci infrastruktury wodnej, oświetlenia oraz ogrodzenia, związane z tymi obiektami podlegają zwolnieniu od podatku VAT.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynków i budowli o których mowa we wniosku, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, to dostawa prawa użytkowania wieczystego działek o nr 205/15 i 204/12 na których posadowione są ww. obiekty budowlane również będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że zwolnienie z VAT można było zastosować w przypadku dalszego zbycia nieruchomości przez Wnioskodawcę, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie kwestę opodatkowania dokonanej przez Wnioskodawcę dostawy nieruchomości na rzecz Kliniki.

Przedmiotem interpretacji nie była natomiast kwestia opodatkowania dostawy nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Informacje w tym zakresie zostały potraktowane jako element przedstawionego stanu faktycznego i nie podlegały ocenie tut. Organu.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 14c § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Zatem z powołanych wyżej przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest więc związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Tym samym dokumenty dołączone do wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy. Wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego należy przedstawić wyłącznie we wniosku ORD-IN, a nie w postaci załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.