Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-959/15-2/ISK
z 17 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski nr VAT) uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski nr VAT) uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

N. B.V. (dalej: „N. Netherlands” lub „N. B.V.”) jest spółką prawa holenderskiego i częścią Grupy N. działającej na rynku lotniczym od roku 1974. Grupa N. działa na terenie Unii Europejskiej, Rosji oraz USA świadcząc usługi dla ponad 100 linii lotniczych. N. B.V. działa na rynku usług lotniczych świadczonych głównie na lotniskach. W szczególności na usługi te składają się trzy główne linie serwisowe: obsługa, naprawa i przeglądy samolotów. N. B.V. posiada oddziały w różnych miejscach w Europie. Powyższe oddziały świadczą usługi w zakresie obsługi, naprawy i przeglądu samolotów w poszczególnych lokalizacjach. Polski oddział zatrudnia 5 osób, N. wynajmuje pomieszczenie magazynowe oraz pomieszczenia socjalno-biurowe od Przedsiębiorstwa Państwowego (co jest standardem w tego typu działalności). Wszelkie czynności w zakresie obsługi finansowej, administracyjnej oraz marketingowej klientów, takie jak wystawianie faktur, monitorowanie płatności oraz aktywności sprzedażowe zmierzające do pozyskiwania nowych klientów są wykonywane w chwili obecnej przez N. B.V. Zgodnie z zasadami obowiązującymi w Grupie N. poszczególne oddziały N. Netherlands nie są uprawnione do podejmowania działań w wyżej wymienionym zakresie. Usługi te są wykonywane przez N. B.V. w imieniu poszczególnych oddziałów. Powyższe ma na celu usprawnienie i bardziej efektywne zarządzanie całą Grupą N. na terenie Europy.

Należy zaznaczyć, że wystawianie faktur sprzedażowych związanych z działalnością N. do połowy roku 2014 odbywało się w Polsce. Od drugiej połowy roku 2014 czynności te w związku ze scentralizowaniem funkcji organizacyjnych w centrali w Holandii są wykonywane przez N. B.V. Wskazać należy, że stawka podatkowa VAT właściwa dla wykonywanych przez oddział usług to 0% (zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT). Jednocześnie N. B.V., zgodnie z informacją otrzymaną od doradcy podatkowego w Holandii, w celu odzyskania VAT naliczonego dotyczącego zakupów towarów i usług w Polsce wystąpił o zwrot tego podatku w trybie Dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej i na podstawie stosownych decyzji otrzymał zwrot podatku. Deklaracje VAT-7 za ten okres składane w Polsce nie wykazują VAT do zwrotu na rachunek N.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania nr 3 i 4 wniosku):

1. Czy jest możliwe wystawianie przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski nr VAT) uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę?
   
2. Jeśli odpowiedz na powyższe pytanie jest twierdząca, to czy Wnioskodawca może wystąpić o zwrot podatku VAT naliczonego związanego z zakupami dokonywanymi w Polsce?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym jest możliwe wystawianie faktur VAT dotyczących sprzedaży wykonywanej częściowo przez polski oddział przez centralę grupy w Holandii.

Tak jak wskazano wyżej począwszy od roku 2014 Grupa N. scentralizowała swoją działalność. Przejawia się to m.in. w ten sposób, że wszystkie faktury dokumentujące sprzedaż usług są wystawiane przez podmiot centralny z siedzibą w Holandii. W opinii Wnioskodawcy możliwe jest fakturowanie przez centralę w Holandii (czyli z holenderskim nr VAT) wszystkich czynności, w tym usług wykonywanych przez polski oddział.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm., zwaną dalej: „ustawą o VAT”), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zasady funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) („USDG”). Zgodnie z art. 4 ust. 1 USDG przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Z kolei oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 USDG jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Ponadto, zgodnie z art. 86 USDG oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macieżystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Znajduje to również potwierdzenie w art. 88 zdanie pierwsze USDG, zgodnie z którym przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do centrali, lecz jest jej częścią.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że polski oddział N. B.V. nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału (N. Netherlands). Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że możliwe jest w takiej sytuacji wystawianie przez N. B.V. faktur VAT z holenderskim nr VAT obejmującej sprzedaż polskiego oddziału.

Pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym jest możliwe ubieganie się przez N. o zwrot podatku VAT naliczonego w Polsce związanego ze sprzedażą realizowaną przez centralę w Holandii.

Tak jak wskazano wyżej (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak stanowi ust. 2 cytowanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Jednocześnie zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą (m.in.):

1. dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
   
   

Powyższy przepis oznacza, że możliwe jest rozliczenie podatku VAT naliczonego, jeśli był on związany z czynnościami opodatkowanymi (wykonywanymi za granicą przez podatnika VAT) i jeśli podatnik (Wnioskodawca w tym przypadku) posiada dokumenty wskazujące na związek odliczanego podatku z tymi czynnościami oraz, że podlegałby on odliczeniu w sytuacji wykonywania tych usług na terenie Polski.

Należy podkreślić, że podobnie wypowiadały się sądy:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 19 marca 2014 r. (I SA/Kr 2054/13) potwierdził, iż aby zrealizować pełne odliczenie VAT, przedsiębiorca musi posiadać tylko i wyłącznie dokumenty potwierdzające związek podatku z prowadzoną przez niego działalnością. Sąd potwierdził, że zasada terytorialności VAT nie może wpływać na brzmienie przepisów polskiej ustawy.

Podobnie orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2014 r., sygn. akt I FSK 353/13.

Z orzeczenia tego wynika wniosek, że ww. przepis daje prawo do odliczenia VAT nie tylko wtedy, gdy dana sprzedaż podlega rozliczeniu w polskiej deklaracji podatkowej, lecz również wtedy, gdy polski VAT naliczony wykazuje (udokumentowany) związek z działalnością gospodarczą wykonywaną i rozliczaną za granicą. Warto przy tym wskazać, że analogiczny wyrok NSA wydał już 26 lutego 2013 r. (sygn. akt I FSK 493/12). W orzeczeniu tym Sąd potwierdził, że miarodajne dla zastosowania ww. przepisu jest ustalenie, czy gdyby czynności wykonywane przez centralę w ramach prowadzonej za granicą działalności gospodarczej były wykonywane w Polsce to czy dawałyby one prawo do odliczenia polskiego VAT naliczonego.

Przedmiotowe wyroki potwierdza kształtująca się od 2012 r. linię orzecznicza, zgodnie z którą zagraniczna spółka nie musi dokonywać sprzedaży na terenie Polski, aby być uprawnioną do odliczania podatku VAT od zakupów dokonywanych w Polsce, np. przez jej oddział.

Konsekwentnie wskazać należy, że Wnioskodawca może ubiegać się o zwrot podatku VAT naliczonego w Polsce w sytuacji sprzedaży opodatkowanej realizowanej przez centralę w Holandii po spełnieniu warunków z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości wystawiania przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski nr VAT) uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy dotyczące wystawiania faktur zostały zamieszczone w Dziale XI (Dokumentacja) Rozdziale 1 (Faktury) ustawy – art. 106a-108.

Jak stanowi art. 106a ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   
   
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
      
   2. państwa trzeciego.
      
      
      

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem (…).
    
    
    

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, tj. dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, a mianowicie imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584 z późn. zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 88 cyt. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy.

Natomiast z art. 90 pkt 1 powołanej ustawy wynika również, że przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Nie stanowi zatem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest Polskim Oddziałem N. B.V. będącej spółką prawa holenderskiego i częścią Grupy N. działającej na rynku lotniczym. N. B.V. posiada siedzibę w Holandii oraz oddziały w różnych miejscach w Europie. Powyższe oddziały świadczą usługi w zakresie obsługi, naprawy i przeglądu samolotów w poszczególnych lokalizacjach. Polski oddział zatrudnia 5 osób, N. wynajmuje pomieszczenie magazynowe oraz pomieszczenia socjalno-biurowe od Przedsiębiorstwa Państwowego (co jest standardem w tego typu działalności). Wszelkie czynności w zakresie obsługi finansowej, administracyjnej oraz marketingowej klientów takie jak wystawianie faktur, monitorowanie płatności oraz aktywności sprzedażowe zmierzające do pozyskiwania nowych klientów są wykonywane w chwili obecnej przez N. B.V. Zgodnie z zasadami obowiązującymi w Grupie N. poszczególne oddziały N. Netherlands nie są uprawnione do podejmowania działań w wyżej wymienionym zakresie. Usługi te są wykonywane przez N. B.V. w imieniu poszczególnych oddziałów. Powyższe ma na celu usprawnienie i bardziej efektywne zarządzanie całą Grupą N. na terenie Europy.

Wystawianie faktur sprzedażowych związanych z działalnością N. do połowy roku 2014 odbywało się w Polsce. Od drugiej połowy roku 2014 czynności te w związku ze scentralizowaniem funkcji organizacyjnych w centrali w Holandii są wykonywane przez N. B.V. Wskazać należy, że stawka podatkowa VAT właściwa dla wykonywanych przez oddział usług to 0% (zgodnie z art. 83 ust 1 pkt 8 ustawy o VAT). Jednocześnie N. B.V., zgodnie z informacją otrzymaną od doradcy podatkowego w Holandii, w celu odzyskania VAT naliczonego dotyczącego zakupów towarów i usług w Polsce wystąpił o zwrot tego podatku w trybie Dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej i na podstawie stosownych decyzji otrzymał zwrot podatku. Deklaracje VAT-7 za ten okres składane w Polsce nie wykazują VAT do zwrotu na rachunek N.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości wystawiania przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski numer VAT), uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy wskazać, iż N. B.V. posiadający swoją siedzibę w Holandii, dokonując poprzez oddział rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce, posiada status podatnika podatku od wartości dodanej (z racji prowadzenia działalności gospodarczej poza Polską) oraz podatnika podatku od towarów i usług (z racji prowadzenia na terenie Polski działalności za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału). Zatem N. B.V. rejestrując swój Oddział w Polsce z tytułu świadczonych w Polsce usług nie dokonał rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Tym samym powyższe winno znaleźć również odzwierciedlenie w wystawianych fakturach (dla których miejscem opodatkowania będzie Polska), poprzez posługiwanie się nadanym mu polskim (a nie holenderskim) numerem identyfikacji podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie ze względu na fakt, iż wystawiane faktury dla których miejscem opodatkowania jest Polska powinny zawierać polski numer identyfikacji podatkowej, a nie jak wskazał Wnioskodawca – holenderski nr VAT, należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy wskazać, że z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie dotyczące możliwości wystawiania przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski nr VAT) uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę pytanie nr 2 (oznaczone we wniosku nr 4) stało się bezprzedmiotowe.

Podkreślić należy, że ponieważ niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestie w zakresie możliwości wystawiania przez N. B.V. faktur VAT (zawierających holenderski nr VAT) uwzględniających usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, inne kwestie przedstawione w opisie stanu fatycznego, w zakresie których Wnioskodawca nie sprecyzował pytania i nie zajął własnego stanowiska zostały przyjęte jako element opisu stanu faktycznego i nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.