Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-440/15-2/AG
z 10 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów świadczeń pieniężnych w postaci zwrotu kosztów przejazdów niezbędnych do świadczenia usług prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów świadczeń pieniężnych w postaci zwrotu kosztów przejazdów niezbędnych do świadczenia usług prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca „X.” dalej zwany X. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu ochrony ubezpieczeniowej w zamian za zapłatę składki. X. współpracuje z podmiotami, które świadczą na rzecz X. usługi prawne. Podmioty te są osobami fizycznymi prowadzącymi we własnym imieniu i na własny rachunek działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług prawnych. Osoby te nie są pracownikami X.

Świadczenie usług prawnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług prawnych. Usługi prawne polegają w szczególności na reprezentacji X. w postępowaniach sądowych związanych z prowadzoną przez X. działalnością gospodarczą polegająca na udzielaniu ochrony ubezpieczeniowej. Postępowania sądowe dotyczą w szczególności spraw z powództwa X. o zapłatę składki ubezpieczeniowej, o zapłatę z tytułu regresu ubezpieczeniowego, jak również spraw przeciwko X. o zapłatę odszkodowania, które jest przez X. kwestionowane co do zasady lub co do kwoty.

Podmioty świadczące usługi prawne na rzecz X. otrzymują wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług prawnych zgodnie z postanowieniami umowy zawartej w tym zakresie z X.. Dodatkowo, zgodnie z ww. umową podmioty te otrzymują zwrot kosztów przejazdów niezbędnych do świadczenia ww. usług prawnych na rzecz X. Przejazdy odbywają się samochodami niestanowiącymi składnika majątku X.. Zarówno wynagrodzenie, jak również kwota zwrotu kosztów przejazdów wypłacana jest na podstawie faktury VAT wystawianej przez podmiot świadczący usługę. Suma kwoty wynagrodzenia oraz kwoty zwrotu kosztów przejazdów stanowi kwotę netto na fakturze VAT (podstawa opodatkowania), od której obliczany jest podatek od towarów i usług według stawki 23 %.

Obecnie strony planują zmienić opisany wyżej sposób rozliczenia zwrotu kosztów przejazdów. W tym celu strony dokonają odpowiednich zmian w umowie dotyczącej świadczenia usług prawnych, w szczególności określą, że zwrot kosztów przejazdów odbywać się będzie na zasadach takich jak opisane poniżej. Planowany sposób postępowania w zakresie zwrotu kosztów przejazdów zakłada wykorzystanie instytucji podróży osoby niebędącej pracownikiem, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 ze zm., dalej zwana: UoPIT).

W przypadku, jeżeli świadczenie usług prawnych na rzecz X. związane będzie z koniecznością odbycia podróży samochodem niestanowiącym składnika majątku X., X. wystawi podmiotowi świadczącemu usługę prawną polecenie wyjazdu.

W związku z otrzymanym poleceniem wyjazdu i odbytą podróżą X. otrzyma sporządzoną przez podmiot świadczący usługę prawną ewidencję przebiegu pojazdu, w której udokumentowana zostanie liczba faktycznie przejechanych kilometrów w trakcie podróży. Ewidencja przebiegu pojazdu zostanie sporządzona zgodnie z wymogami art. 23a ust. 5 UoPIT oraz zgodnie z wymogami art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 21, poz, 86 ze zm., dalej zwana: UoCIT). W szczególności ewidencja przebiegu pojazdu zawierała będzie liczbę faktycznie przejechanych kilometrów oraz kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów oraz ustalonej stawki za kilometr. Strony ustaliły, że stawka za kilometr będzie równa stawce wynikającej z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. nr 27, poz. 271 ze zm., dalej zwane: Rozporządzeniem w sprawie zwrotu kosztów używania samochodów osobowych), tj. w większości przypadków będzie to stawka w wysokości 0,8358 zł za 1 kilometr. Tak ustalona kwota będzie kwotą, jakiej podmioty świadczące usługi prawne na rzecz X. będą mogły żądać od X. tytułem zwrotu kosztów przejazdów.

Zwrot kosztów przejazdów będzie następował na podstawie wystawionego przez X. polecenia wyjazdu, ewidencji przebiegu pojazdu sporządzonej zgodnie z wymogami art. 23a ust. 5 UoPIT oraz art. 16 ust. 5 UoCIT, jak również oświadczenia złożonego przez podmiot świadczący usługę prawną o niezaliczeniu otrzymanego świadczenia w postaci zwrotu kosztów przejazdów do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 21 ust. 13 UoPIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na tle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wypłacone przez X. świadczenia pieniężne w postaci zwrotu kosztów przejazdów niezbędnych do świadczenia usług prawnych na rzecz X. będą stanowiły dla X. koszty uzyskania przychodów?
2. Czy na tle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wypłacone przez X. świadczenia pieniężne w postaci zwrotu kosztów przejazdów niezbędnych do świadczenia usług prawnych na rzecz X. będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 13 UoPIT, a w konsekwencji na X. nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnicze ani informacyjne?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej: UoCIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UoCIT.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 UoPDOP ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Stwierdzić zatem należy, że przepis ten konstytuuje zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

W świetle powyższego, aby wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 UoCIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Wskazać należy, że kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak również pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło/przynosiło przychody także w przyszłości.

Wskazać należy, że wypłacana kwota zwrotu kosztów przejazdów nie przekroczy limitów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 UoCIT. Planowany sposób rozliczenia kosztów przejazdów zakłada, że kwota zwrotu kosztów przejazdów nie będzie przekraczać kwoty, która na podstawie ww. przepisu może stanowić koszt uzyskania przychodów z tytułu używania samochodów osobowych niestanowiących majątku podatnika.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie X. wydatki jakie będzie ponosiło na zwrot kosztów przejazdów osób świadczących usługi prawne będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Zwrot kosztów przejazdów leży w interesie X., albowiem dzięki temu możliwe jest terminowe stawienie się przez podmiot świadczący usługi prawne w sądzie i reprezentowanie X. w sprawach, które mają na celu osiągnięcie przychodów przez X., np. w postaci składki ubezpieczeniowej lub regresu ubezpieczeniowego. Ponoszone wydatki będą należycie udokumentowane, w szczególności wynikać będą z polecenia wyjazdu oraz ewidencji przebiegu pojazdu. W konsekwencji wypłacone przez X. świadczenia pieniężne w postaci zwrotu kosztów przejazdów niezbędnych do świadczenia usług prawnych na rzecz X. będą stanowiły dla X. koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.