Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4512-241/15/PK
z 5 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 9 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.), uzupełnionym 18 grudnia 2015 r. (uiszczono opłatę), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów przez skład konsygnacyjny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów przez skład konsygnacyjny. W odpowiedzi na wezwanie Organu z 9 grudnia 2015 r., znak: IBPB-1-1/4510-174/15/ZK, IBPP4/4512-241/15/PK, ww. wniosek został uzupełniony 18 grudnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Obecnie Wnioskodawca (dostawca) na mocy umowy, na podstawie składanych przez odbiorcę zamówień, dokonuje sprzedaży towarów, które są odbierane z magazynu dostawcy, transportem odbiorcy i dokumentowane dowodem wydania oraz fakturą VAT.

W przyszłości Wnioskodawca (składujący - dotychczas dostawca) zamierza zawrzeć nową umowę (zastępującą dotychczasową, o której mowa powyżej), określającą zasady współpracy handlowej pomiędzy przyjmującym (dotychczas odbiorcą), a składującym w zakresie prowadzenia składu konsygnacyjnego oraz stałego zaopatrywania przez składującego w towar, będący przedmiotem umowy, zgodnie z zapotrzebowaniem przyjmującego. Składujący będzie magazynował (składował) swoje towary u przyjmującego w ściśle określonych ilościach minimalnych i maksymalnych. Składowany towar przeznaczony będzie z góry tylko dla przyjmującego i wykorzystywany w bieżącej produkcji przyjmującego, u którego ma on być składowany. Przyjmujący nabywałby ten towar, a skutkiem tego pobierałby go ze swojego magazynu, dopiero z momentem, w którym będzie go potrzebował do produkcji własnej.

Wydanie towaru z magazynu głównego składującego na magazyn prowadzony przez przyjmującego, dokumentowane będzie za pomocą druku „mm-przesunięcie międzymagazynowe”, wystawianego przez składującego. Transport towarów będzie leżał w gestii składującego i odbywał się na jego koszt.

Koszty utrzymania magazynu i dozoru obciążają przyjmującego. Towary będą przechowywane w magazynie przyjmującego, w którym raz na rok zostanie sporządzony spis z natury, w obecności przedstawiciel składującego i przyjmującego. W przypadku stwierdzenia różnic inwentaryzacyjnych, uszkodzenia bądź zniszczenia w procesie składowania, odpowiedzialność finansową ponosić będzie przyjmujący, który zobowiązany będzie do zapewnienia dozoru składowanych towarów, jak również nadzoru i kontroli zgodności stanu fizycznego z ewidencją magazynową. Towar składującego przechowywany w magazynie przyjmującego będzie pozostawał własnością składującego (prawo do rozporządzania i korzystania z towarów) do momentu podjęcia przez przyjmującego decyzji o chęci zakupu i pobraniu towaru ze swojego magazynu.

Przyjmujący będzie pobierał towar ze swojego magazynu informując o tym składującego poprzez przesyłanie raportów pobrania, na podstawie czego składujący będzie wystawiał faktury VAT za pobrany ze składu towar. Wnioskodawca (składujący) będzie posiadał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, przy czym właściciel magazynu (przyjmujący), w związku z celem umowy, będzie miał prawo do pobierania towaru z magazynu w sytuacji, gdy będzie go potrzebował dla swoich potrzeb. Magazyn będzie znajdował się na terenie RP.

Transakcje będą odbywały się pomiędzy podatnikami:

• podatku od towarów i usług
• podatku dochodowego od osób prawnych

-zarejestrowanymi dla celów tego podatku w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obowiązek podatkowy ze strony Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarowi usług, powstawałby w momencie dostarczenia towaru do magazynu przyjmującego, pomimo, że przyjmujący będzie stawał się jego właścicielem dopiero w momencie podjęcia decyzji o chęci zakupu i pobraniu z magazynu, czy w momencie podjęcia przez przyjmującego decyzji o chęci zakupu i pobraniu towaru z magazynu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, jako ekonomiczne władztwo nad rzeczą, o którym mowa w artykule 7 ust. 1 ustawy o VAT następowałoby w momencie (dniu) pobrania towaru z magazynu przez przyjmującego. Tym samym obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług powstawałby w momencie zakupu (pobrania z magazynu), jako że do momentu pobrania właścicielem towaru byłby składujący (Wnioskodawca), pomimo iż towar pozostawałby do wyłącznej dyspozycji przyjmującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Za magazyn konsygnacyjny uznaje się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania (art. 2 pkt 27c ustawy).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.

Należy zauważyć, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej jego utraty lub uszkodzenia. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru, jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (składujący) zamierza zawrzeć nową umowę na podstawie której będzie dokonywał dostawy towarów poprzez skład konsygnacyjny. Wnioskodawca będzie magazynował (składował) swoje towary u nabywcy (przyjmującego) w ściśle określonych ilościach minimalnych i maksymalnych. Składowany towar przeznaczony będzie z góry tylko dla przyjmującego i wykorzystywany w bieżącej produkcji przyjmującego, u którego ma on być składowany. Przyjmujący nabywałby ten towar, a skutkiem tego pobierałby go ze swojego magazynu, dopiero z momentem, w którym będzie go potrzebował do produkcji własnej.

Wydanie towaru z magazynu dokumentowane będzie za pomocą druku „mm-przesunięcie międzymagazynowe”, wystawianego przez Wnioskodawcę. Koszty utrzymania magazynu i dozoru obciążają przyjmującego. Towary będą przechowywane w magazynie przyjmującego, w którym raz na rok zostanie sporządzony spis z natury, w obecności przedstawiciel składującego i przyjmującego. Towar składującego przechowywany w magazynie przyjmującego będzie pozostawał własnością składującego (prawo do rozporządzania i korzystania z towarów) do momentu podjęcia przez przyjmującego decyzji o chęci zakupu i pobraniu towaru ze swojego magazynu. Transakcje będą odbywały się pomiędzy podatnikami podatku od towarów i usług zarejestrowanymi dla celów tego podatku w Polsce.

Przyjmujący będzie pobierał towar ze swojego magazynu informując o tym składującego poprzez przesyłanie raportów pobrania, na podstawie czego składujący będzie wystawiał faktury VAT za pobrany ze składu towar. Wnioskodawca (składujący) będzie posiadał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, przy czym właściciel magazynu (przyjmujący), w związku z celem umowy, będzie miał prawo do pobierania towaru z magazynu w sytuacji, gdy będzie go potrzebował dla swoich potrzeb. Magazyn będzie znajdował się na terenie RP. Magazyn ten nie stanowi zatem magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w sytuacji gdy, zgodnie z postanowieniami umowy, towary przechowywane przez Nabywcę w czasie tego przechowywania stanowiły własność Wnioskodawcy (tj. Wnioskodawca posiada prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel), a tym samym kontrahent wykonuje na rzecz Wnioskodawcy czynność przechowywania towarów, natomiast przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania tymi towarami jako właściciel następuje dopiero w momencie pobrania towaru przez Nabywcę z magazynu, to obowiązek podatkowy powstanie w momencie pobrania tych towarów przez Nabywcę.

Zatem dla omawianych dostaw moment powstania obowiązku podatkowego powinien być ustalony zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. z chwilą wydania towaru z magazynu na rzecz nabywcy.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Informuje się, że w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.