Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-1032/15/AD
z 11 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2015 r. (data wpływu 3 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania dostawy działek niezabudowanych – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych i zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów z mięsa oraz dodatkowo w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Z podatku od towarów i usług rozlicza się co miesiąc. Na przełomie maja i czerwca 2015 r. Spółka nabyła od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej poniżej wskazane nieruchomości gruntowe niezabudowane oraz nieruchomości zabudowane po cenie bez podatku od towarów i usług. Aktualnie realizując postanowienia umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 9 października 2015 r. planuje zawrzeć umowę przyrzeczoną przenoszącą na własności innego podatnika podatku od towarów i usług, tj. H. spółki z o.o., która w przedmiocie działalności ma wskazaną produkcję wyrobów tartacznych (przedmiot przeważający działalności) oraz dodatkowo kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, następujące nieruchomości:

1. nieruchomość składającą się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych 80/10 i 80/13, o obszarze 0,1064 ha (działka nr 80/13 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 71,00 m²), dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą; w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta B. zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 15 czerwca 2005 r. działka nr 80/10 znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji, a działka nr 80/13 znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem ZM-2 i przeznaczonym na tereny zieleni podmiejskiej użytkowane rolniczo, a w części w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem RM 1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji;
2. nieruchomość składającą się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych 80/16 i 80/17 o obszarze 0,1743 ha, (działka nr 80/17) zabudowana jest budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 105,00 m², do którego dobudowana jest przybudówka o pow. użytkowej 32,00 m², budynkiem gospodarczym o pow. użytkowej 29,00 m², zbiornikiem na nieczystości płynne, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą; obie działki znajdują się w terenie oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w punkcie 1, symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji;
3. niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym 80/7 o obszarze 0,0507 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą; działka znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w punkcie 1, symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji;
4. nieruchomość składającą się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych 80/11 i 80/12 o obszarze 0,1268 ha, (działka nr 80/12 jest zabudowana budynkiem mieszkalnym obejmującym pomieszczenia o powierzchni użytkowej 58,00 m², budynkiem gospodarczym o pow. użytkowej 51,20 m², zbiornikiem na nieczystości płynne), dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą; działka nr 80/11 znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w punkcie 1, symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji, a działka nr 80/12 znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem ZM-2 i przeznaczonym na tereny zieleni podmiejskiej użytkowane rolniczo, a w części w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji;
5. niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym 80/14 o obszarze 0,0228 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą; działka znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w punkcie 1, symbolem ZM-2 i przeznaczonym na tereny zieleni podmiejskiej użytkowane rolniczo, a w części w terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji;
6. zabudowaną parterowym budynkiem mieszkalnym, nie zgłoszonym do użytkowania, nieruchomość składającą się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym 80/5 o obszarze 0,0527 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą; działka znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w punkcie 1 symbolem RM-1 i przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji;
7. zabudowana budynkiem mieszkalnym nieruchomość składającą się z działki o numerze ewidencyjnym 80/6 o obszarze 0,2590 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, na której wzniesiony jest budynek mieszkalny, w którym wyodrębniono dwa lokale; działka znajduje się w terenie oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w punkcie 1, symbolem RM-1 przeznaczonym na tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji.

Działki nr 80/10, 80/7, 80/11, 80/14, 80/16 są działkami niezabudowanymi, przy czym, są to tereny budowlane, ponieważ w planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano możliwość umiejscowienia na tych działkach zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji.

Z kolei, działki nr 80/13, 80/6, 80/12, 80/17 i 80/5 są działkami zabudowanymi.

Wszelkie obiekty budowlane znajdujące się na sprzedawanych nieruchomościach gruntowych, z wyjątkiem obiektu na działce nr 80/5, były zasiedlone - użytkowane przez poprzednich właścicieli dłużej aniżeli przez okres dwóch lat.

Działki nr 80/10 i 80/13 poprzedni właściciel nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 22 października 1998 r.

Działki nr 80/7 i 80/6 poprzedni właściciele nabyli w drodze umowy sprzedaży z dnia 22 czerwca 1994 r.

Działki nr 80/11, 80/12 i 80/14 poprzedni właściciel nabył na podstawie umowy darowizny z dnia 6 maja 2008 r.

Działki nr 80/16 i 80/17 poprzedni właściciel nabył w drodze umowy sprzedaży z dnia 22 czerwca 1994 r.

Działkę nr 80/5 poprzedni właściciel nabył w dniu 22 czerwca 1994 r.

W stosunku do obiektów budowlanych lub ich części, które będą przedmiotem przyrzeczonej umowy sprzedaży, nie przysługiwało Spółce, jako podmiotowi aktualnie dokonującemu ich zbycia, prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie obiektów, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dodatkowo informuje, że przyszły nabywca nieruchomości również wystąpi o interpretację podatkową w zakresie opodatkowania opisanej powyżej umowy sprzedaży. W jego opinii sprzedaż działek nr 80/10, 80/7, 80/11, 80/14, 80/16 podlegała będzie opodatkowaniu VAT według stawki 23% i nie będzie korzystała ze zwolnienia z tego podatku. Z kolei sprzedaż działek nr 80/13, 80/6, 80/12, 80/17 będzie podlegała zwolnieniu z VAT, przy czym, strony transakcji będą miały prawo rezygnacji z tego zwolnienia i wyboru opodatkowanie tej sprzedaży VAT. Natomiast co do działki nr 80/5 przysługiwać będzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umowa sprzedaży wszystkich ww. nieruchomości w całości lub części opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, czy też zastosowanie znajdzie którekolwiek ze zwolnień opisanych w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nr 80/10, 80/7, 80/11, 80/14, 80/16 podlegać będzie opodatkowaniu, jako że są to działki dotychczas niezabudowane, lecz w planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano możliwość umiejscowienia na nich zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji. Nie ma więc możliwości zastosowania wobec wskazanych działek zwolnień przewidzianych w pkt 9, 10 albo l0a art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż wymienionych działek opodatkować należałoby podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%.

Odnośnie sprzedaży działek nr 80/13, 80/6, 80/12, 80/17, tj. działek zabudowanych, w stosunku do których pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres dłuższy niż 2 lata w chwili zawarcia umowy przyrzeczonej, do transakcji sprzedaży zastosowanie znajdzie dyspozycyjne zwolnienie od VAT, opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10 wspomnianej ustawy. Mając powyższe na uwadze w tym zakresie będzie przysługiwało stronom umowy prawo do rezygnacji ze zwolnienia z VAT i wybór opodatkowania VAT tej transakcji.

Stanowisko powyższe uzasadnia pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym w dniu 14 maja 2015 r., w sprawie oznaczonej sygnatura akt I FSK 382/14, zgodnie z którym „należy stwierdzić, że definicja "pierwszego zasiedlenia (zajęcia)" zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112, czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji "pierwszego zasiedlenia" wynikające z VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 VATU. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a VATU z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a VAT warunku "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu". Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a VATU i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu." Przedstawiony pogląd Naczelny Sąd Administracyjny podzielił również w orzeczeniu wydanym w sprawie oznaczonej sygnaturą akt I FSK 1545/13.

W świetle powyższego, należy zatem przyjąć, że w stosunku do posadowionych na zabudowanych działkach nr 80/13, 80/6, 80/12, 80/17 budynków, budowli lub ich części doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Nieruchomości te bowiem były użytkowane przez pierwszego nabywcę po ich wybudowaniu. Co więcej, pomiędzy wspomnianym pierwszym zasiedleniem, a dostawą tych budynków, budowli lub ich części upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Nawet jednak przyjmując - błędną zdaniem Spółki, w świetle Dyrektywy 112 i orzecznictwa NSA - interpretację, iż pierwsze zasiedlenie musi wiązać się z oddaniem do użytkowania „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, w rozważanym przypadku nie można przyjąć, iż sprzedaż omawianych zabudowanych nieruchomości na rzecz H. Spółki z o.o. będzie stanowiła pierwsze zasiedlenie.

Zgodnie bowiem z literalnym brzmieniem przytoczonego przepisu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, o pierwszym zasiedleniu można mówić jedynie w przypadku oddaniu do użytkowania budynku, budowli lub ich części pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. W rozważanym zdarzeniu przyszłym spełnione będą przesłanki oddania do użytkowania budynku, budowli lub ich części, będzie to również oddanie dokonane w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, natomiast zdecydowanie nie będzie to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi tych budynków, budowli lub ich części. Należy bowiem zauważyć, że Spółka będzie przynajmniej drugim w kolejności nabywcą/użytkownikiem tychże budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu.

W efekcie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, sprzedaż działek nr 80/13, 80/6, 80/12, 80/17 będzie podlegała zwolnieniu z VAT. Jednocześnie stronom umowy będzie przysługiwało prawo do rezygnacji z tego zwolnienia i wyboru opodatkowania tej transakcji VAT.

Natomiast sprzedaż działki nr 80/5 zabudowanej, a nie oddanej do użytkowania podlegać będzie zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt l0a ustawy o podatku od towarów i usług, jako że nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie ponosiła ona jakichkolwiek wydatków na ulepszenie obiektu, w stosunku do którego miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych,
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy działek zabudowanych.

Zgodnie z regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – w myśl art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, ponieważ zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, że, co do zasady, grunt zabudowany będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. W sytuacji zatem, gdy dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że planowana dostawa działek niezabudowanych (80/7, 80/10, 80/11, 80/14 i 80/16), które – jak Spółka wskazała - są terenami budowlanymi, przeznaczonymi w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę zagrodową w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych o stałej lokalizacji podlegać będzie – jak słusznie Spółka stwierdziła - opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Z kolei dostawa działek zabudowanych (80/5, 80/6, 80/12, 80/13, i 80/17 i) budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi oraz budowlami dokonywana będzie – wbrew stanowisku Spółki – w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż z okoliczności sprawy wynika, że nabycia przedmiotowych budynków/budowli Spółka dokonała od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a zatem transakcje te nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie ma zatem znaczenia podnoszony fakt, że budynki/budowle, po wybudowaniu, użytkowane już były przez pierwszego nabywcę, skoro nie zostały jeszcze oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W konsekwencji, dostawa tych obiektów nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, lecz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż w stosunku do tych budynków/budowli Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie.

W rezultacie – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym są posadowione ww. budynki i budowle, również będzie zwolniona od podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., Nr 1409, z późn. zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekty, o których mowa we wniosku, stanowią budynki i budowle w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Ponadto należy wskazać, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, ponieważ stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach osadzonych w określonych stanach faktycznych. Nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są na podstawie zebranego w danej sprawie materiału dowodowego.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego między innymi wynika, że nieruchomości niezabudowane są terenami budowlanymi, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.